παλεύοντας στα κύματα

[researcher]

[amelie74]

NEIL SEDAKA
"You Mean Everything To Me"

You are the answer to my lonely prayer
You are an angel from above
I was so lonely till you came to me
With the wonder of your love


I don't know how I ever lived before
You are my life, my destiny
Oh my darling, I love you so
You mean everything to me


If you should ever, ever go away
There would be lonely tears to cry
The sun above would be never shine again
There would be teardrops in the sky


So hold me close and never let me go
And say our love will always be
Oh, my darling, I love you so
You mean everything to me

[amelie74]

Put your hand on my shoulder
Hold me in your arms, baby
Squeeze me also tight...Show me
Show me that you love me too

Put your lips next to mine, dear
Won't you kiss me once, baby
Just a kiss good night...Maybe
Maybe you and I will fall in love

People say that love's a game
A game you just can't win
If there's a way I'll find it someday
And then this fool will rush in

Put your hand on my shoulder
Whisper in my ear, baby
Words i want to hear...Tell me
Tell me that you love me too

[amelie74]

Από την πόρτα σου σαν θα βγω
θα δω τον ήλιο στρογγυλό
και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου

Μια καλημέρα θα σου πω
μετά θα φύγω, θα χαθώ
και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

Γιατί είμ' αέρας που περνά
μέσα στης πόλης τα στενά
και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν

Γιατ' είμαι αύρα εσπερινή
πνοή καθάρια ζωντανή
που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν

Φεύγω ψηλά για το βουνό
κι ύστερα πέφτω στο γκρεμό
και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη
Και κουβαλάω μες τη σιγή
μιαν ανυπόταχτη κραυγή
και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει

[amelie74]

Στίχοι: Κλέανδρος Καρθαίος
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα


Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;

Βάλτε να πιούμε...

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει.
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι.
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;

Βάλτε να πιούμε...

Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει.
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι.
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;
Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;
Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα.
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα.
Καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη.
Μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη.
Μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε.

Βάλτε να πιούμε...

[amelie74]

Στίχοι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Σαράντα χρόνια έφηβος κοντα μισό αιώνα
το καλοκαίρι άσπριζα,
μαύριζα τον χειμώνα.
Σαράντα χρόνια ανώριμος
ξεφτίλας Δον Κιχώτης.
Τώρα 40 χρόνια φρόνιμος
ωραίος και ιππότης.

Γεννήθηκα σ' ένα χωριό
Τετάρτη μεσημέρι.
Γιατρός δε με ξεπέταξε
μα μιας μαμής το χέρι.
οι συγγενείς μαζεύτηκαν
από νωρίς στο σπίτι.
Πώς είναι έτσι το παιδί
και τι μεγάλη μύτη!!

Μα εγώ από τον ύπνο μου
την έκανα κοπάνα,
Τέντωνα τη σφεντόνα μου
σημάδευα αεροπλάνα.
Και πάνω στο καλύτερο
με ξύπναγαν με βία
για να μ' αποκοιμήσουνε
δασκάλοι στα θρανία.

Κι ενώ όλα τα θυμόμουνα
κι είχα μυαλό ξουράφι,
να μεγαλώσω ξέχασα
και έμεινα στο ράφι.
Έτσι για πάντα κράτησα
την παιδική μου εικόνα,
εκείνου του αλητάμπουρα
που κράταγε σφεντόνα.

Παλιέ μου φίλε, γνώριμε,
συμμαθητή, θαμώνα,
μαζί μου απόψε έφερα
εκείνη τη σφεντόνα.
Μην πάει ο νους σου στο κακό,
πουλιά δε θα χτυπήσω.
Με κότσυφες και πέρδικες
τι έχω να χωρίσω;

Τα παιδικά μας όνειρα
θα σας εκσφενδονίσω,
με χρώματα και μουσικές
θα σας τα τραγουδήσω.
Παλιέ μου φίλε, γνώριμε,
συμμαθητή, θαμώνα,
απόψε που βρεθήκαμε,
σου δίνω τη σφεντόνα

[amelie74]

απαξ εδωσες διευθυνση και ψευδωνυμο τα του κεντρου καλο ειναι να τα κρατας για σενα...τεσπα οπως νομιζεις...

keep τελικα εχεις δικιο.
ισως δεν επρεπε να κανω αυτη την παρορμητικη ενεργεια.
ειναι λιγο κωμικοτραγικη η ολη φαση.
οι κοπελες απο το κεντρο αυτη τη στιγμη ξερουν τα παντα για μενα.
(ποτε μου ρχονται σεξουαλικες επιθυμιες,ποτε μου φευγουν,ποτε μου ερχεται περιοδος,ποτε θα βγω με τον Μαριο,τις αμφιθυμιες μου σχετικα με τον πως τον βλεπω κλπ κλπ)

το "σιριαλ" που παρακολουθειτε τοσο καιρο εσεις το παρακολουθουν και εκεινες(α!προσθετηκε στην λιστα των "τηλεθεατων μου" και τριτο ατομο απο το κεντρο)

[RainAndWind]

Αμελί, όμως γιατί να θέλεις να σε παρακολουθούν, είναι κάποια σου ανάγκη αυτή? και αν ναι, δε σε περιορίζει? Σκέφτομαι τους λόγους και δεν μπορώ να το καταλάβω, γιατί δλδ με δική σου πρωτοβουλία να σου αφήνεις λιγότερο χώρο για ελευθερία και έκφραση? Σα να σαμποτάρεις την ίδια σου αυτή την ευκαιρία, κάτι μου κάνει, αλλά δεν μπορώ να το εντοπίσω. Μου μοιάζει σα να προσπαθείς να έχεις έλεγχο από άλλους, ίσως για να ισορροπήσεις κάτι που νομίζεις πως λείπει, να εισάγεις ακόμη και στην e-επικοινωνία σου κάποιους που να τη σκανάρουν? Δίνεις τα δεδομένα αυτά σαν μια άδεια/πρόσκληση να γίνεσαι ορατή σε έναν κύκλο ανθρώπων που θα σε παρακολουθούν, για να μην "ανοίγεσαι" τόσο? Ξέρω γω,σκέψεις κάνω.

[amelie74]

ναι Ηρω και γω δεν εχω εντοπισει ποια ηταν τα κινητρα αυτης μου της ενεργειας...
ισως καλυπτω ετσι καποια ναρκισσιστικη μου αναγκη.
ισως επειδη δεν εχω "απεξαρτηθει" ακομα εντελως απο το κεντρο.
ισως επειδη η τελευταια κοπελα που της εδωσα το λινκ ηξερε καλα τα συναισθηματα μου για τον Μαριο και ενθαρρυνε την ολη φαση.
ισως,ισως,ισως...
δεν ξερω...και γω υποθεσεις κανω...
ευτυχως δεν εχουν το link ουτε ο doctor ουτε η νεα ψυχολογος.
και το θεμα ειναι οτι τωρα νιωθω πολλαπλα παγιδευμενη,γιατι θελω να πω στην νεα ψυχολογο ποσο ασχημα νιωθω για το οτι εδωσα τη διευθυνση,αλλα απο την αλλη δεν μπορω να το κανω,γιατι εδω εχω γραψει πραγματα και για εκεινη και πολυ πιθανον να γραψω και στην πορεια,αν κατι δεν παει καλα.
εκεινη παρακολουθει βεβαια το σιριαλ live...

[Lou!]

αμελι πώς το ξερεις οτι σε διαβαζουν? εχεις παρει καποιο feedback? η το υποθετεις?

[researcher]

ναι μπορει και να μη σε διαβαζουν

αλλα και να σε διαβαζουν επειδη ειναι πολυ καλοι επαγγελματιες οπως λες δεν εχεις να φοβασαι τιποτα

γιατι οι καλοι επαγγελματιες ειναι πανω απο ολα εχεμυθοι

εγω πιστευω οτι το εδωσες


για να εισαι υπο επιτηρηση

η για να υπαρχει ενας live μαρτυρας της εδω ζωης σου

ξερεις δεν ειναι κακο οταν ανοιγουμε τα φτερα μας οπουδηποτε

να υπαρχει καποιος που να το μαρτυρει αυτο...

το βρισκω πολυ πολυ υγειες ως κοινωνικα οντα

αρκει η μαρτυρια να μην γινεται επιτηρηση , περιορισμος, επαναφορα στην πληρη παιδικη κατασταση

γιατι αυτο ειναι και το θεμα με τους γονεις

απο μαρτυρες της αναπτυξες και βοηθοι των παιδιων τους γινονται καθηλωτες τους

και εκει ειναι που σε πνιγει το δικιο το αδικο ολα σε πνιγουν

ξεφυγα τελειως ομως ε?

εχεις την αγαπη μου amelie μου

καλο σου μεσημερι

ελπιζω να καταλαβες τι ηθελα να πω ολιγον τι

[Lou!]

αμελι σε ρωταω αν εχεις οντως παρει πισω ενδειξεις οτι σε διαβαζουν, ή αν ειναι ο δικος σου φοβος, που καλλιστα μπορει να ειναι κ αβασιμος.

εγω προσωπικα πολυ αμφιβαλλω οτι οι κοπελες του κεντρου καθονται κ ασχολουνται με την παρτη σου. τη δουλεια τους καναν τοτε μαζι σου, για εσενα η τοτε ψυχ μπορει να ηταν ο ερωτας σου, για εκεινην ομως κατα πασα πιθανοτητα ησουν μια απο τις θεραπευομενες της εκεινη την περιοδο κ τωρα θα εχει αλλες σκοτουρες στο μυαλο της, να τρεχει, με εσενα θα ασχολειται?

λιγο εγωκεντρικοι μου φαινονται οι φοβοι σου, σαν να μην εχει αλλη δουλεια το συμπαν να κανει, παρα να ασχολειται μαζι σου!

αλλα, ακομα κ αν ειναι ετσι, γιατι δεν ελλαζεις νικ?

τελος, αν θελεις να συζητησεις με την νεα σου ψυχ το προβλημα μπορεις να το θεσεις γενικα, να θεσεις την ουσια του προβληματος χωρις λεπτομεριες. πες της κατι σαν: εχω ενα προβλημα, εγραφα σε ενα φορουμ (ουτε ονομα, ουτε ειδος φορουμ, φορουμ υπαρχουν απειρα πια στο ιντερνετ) κ ανεφερα καποιους εκει, κ μετα εδωσα σε αυτους το λινκ κ τωρα αισθανομαι λες κ με παρακολουθουν. τι γνωμη εχεις για αυτο? τι να κανω?

[Arsi]

τελος, αν θελεις να συζητησεις με την νεα σου ψυχ το προβλημα μπορεις να το θεσεις γενικα, να θεσεις την ουσια του προβληματος χωρις λεπτομεριες. πες της κατι σαν: εχω ενα προβλημα, εγραφα σε ενα φορουμ (ουτε ονομα, ουτε ειδος φορουμ, φορουμ υπαρχουν απειρα πια στο ιντερνετ) κ ανεφερα καποιους εκει, κ μετα εδωσα σε αυτους το λινκ κ τωρα αισθανομαι λες κ με παρακολουθουν. τι γνωμη εχεις για αυτο? τι να κανω?

Αμελί συμφωνώ με τη Λου. Κ μάλιστα αν αισθάνεσαι άσχημα μπορείς να κάνεις και ένα είδους 'προλόγου' όπως ότι είσαι χρόνια σε ένα φόρουμ και έχεις πάρει πολλά μέσα από την ευκαιρία να εκφράζεσαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ανώνυμα, την οποία και πάντα υποστήριξες μη δίνοντας λινκ ή ψευδώνυμο σε κανέναν κ ούτε θες να το κάνεις αλλά..τα λοιπά. Δεν είναι ανάγκη να της πεις ονομα φόρουμ ή το ψευδώνυμο σου!

Προσωπικά νομίζω πως ο λόγος που το έκανες τότε ήταν για να 'ακουστείς'. Ένιωθες πολύ πληγωμένη και απεγνωσμένη κ ήθελες να βρεις ένα τρόπο επικοινωνίας μαζί τους και να εκφράσεις κάποια πράγματα (νομίζω πως ακόμα κ τα συναισθήματά σου για το Μάριο ήθελες να ακουστούν). Μια κίνηση εν βρασμώ που τελικά σε κάνει τώρα να αισθάνεσαι παγιδευμένη εν μέρη.
Ίσως μια λύση είναι να κάνεις νέο ψευδώνυμο, νέο θέμα. Πιο πολύ για να νιώθεις εσύ καλύτερα γιατί πολύ πιθανό είναι και να μη διαβάζουν πια.

[amelie74]

Προσωπικά νομίζω πως ο λόγος που το έκανες τότε ήταν για να 'ακουστείς'. Ένιωθες πολύ πληγωμένη και απεγνωσμένη κ ήθελες να βρεις ένα τρόπο επικοινωνίας μαζί τους και να εκφράσεις κάποια πράγματα (νομίζω πως ακόμα κ τα συναισθήματά σου για το Μάριο ήθελες να ακουστούν). Μια κίνηση εν βρασμώ που τελικά σε κάνει τώρα να αισθάνεσαι παγιδευμένη εν μέρη.

αρσι με καλυψες απολυτα και ρισπεκτ.
συγνωμη που δεν μπορω να σας γραψω πολλα αλλα βρισκομαι σε πολυ depressed mood,ενω το πρωι πετουσα.

[amelie74]

ναι μπορει και να μη σε διαβαζουν

αλλα και να σε διαβαζουν επειδη ειναι πολυ καλοι επαγγελματιες οπως λες δεν εχεις να φοβασαι τιποτα

γιατι οι καλοι επαγγελματιες ειναι πανω απο ολα εχεμυθοι

εγω πιστευω οτι το εδωσες


για να εισαι υπο επιτηρηση

η για να υπαρχει ενας live μαρτυρας της εδω ζωης σου

ξερεις δεν ειναι κακο οταν ανοιγουμε τα φτερα μας οπουδηποτε

να υπαρχει καποιος που να το μαρτυρει αυτο...

το βρισκω πολυ πολυ υγειες ως κοινωνικα οντα

αρκει η μαρτυρια να μην γινεται επιτηρηση , περιορισμος, επαναφορα στην πληρη παιδικη κατασταση

γιατι αυτο ειναι και το θεμα με τους γονεις

απο μαρτυρες της αναπτυξες και βοηθοι των παιδιων τους γινονται καθηλωτες τους

και εκει ειναι που σε πνιγει το δικιο το αδικο ολα σε πνιγουν

ξεφυγα τελειως ομως ε?

εχεις την αγαπη μου amelie μου

καλο σου μεσημερι

ελπιζω να καταλαβες τι ηθελα να πω ολιγον τι

καταλαβα απολυτα τι θες να πεις κοριτσι μου
και συ εχεις την αγαπη μου.
καλο βραδυ.