παλεύοντας στα κύματα

[amelie74]

το πιστευεις αυτο αμελι?

το πιστευω ακραδαντα Σοφια!
εσυ σε ποιο σημειο εχεις ενσταση?

[amelie74]

Μου προσφερες μια ιδεα , θα ανοιξω ενα τοπικ τι κανει ο καθενας ενα τυπικο 24ωρο

καλο
αντε μπας και παρω καμια ιδεα και ξεφυγω απο τα συνηθισμενα....

[Sofia]

απο τα οσα θυμαμαι Αμελι, ειχες δει διαφορετικα την εξελιξη της σχεσης σου με την τελευταια θεραπευτρια....

Επισης, εχω την εντυπωση οτι πολλες φορες ασυναισθητα κοπιαρουμε συμπεριφορες των γονιων μας. πχ. η μαμα σου σε κατηγορει ως αχρηστη, οτι φταις για ολα εσυ κλπ. μηπως κανεις το ιδιο, αντιστροφα δλδ?

Θελει καθαρο μυαλο για να δουμε μεχρι που φταιμε εμεις κ μεχρι που οι αλλοι. Αυτο νομιζω Αμελι...

[keep_walking]

καλο
αντε μπας και παρω καμια ιδεα και ξεφυγω απο τα συνηθισμενα....

και οχι μονο εσυ , αλλα ολοι...για να δουμε την ρουτινα του καθενος και ποσο καλα αισθανεται ο καθενας με την καθημερινοτητα του.

[amelie74]

Σοφια μου,
ναι ειναι γεγονος οτι ειχα εξαρτηθει απο την προηγουμενη θεραπευτρια.
γιατι ομως?
επειδη-περα απο το γεγονος οτι ηταν ευφυεστατη- μου εδινε την προσοχη που μου λειπει απο το σπιτι μου.

αυτη τη στιγμη που εχω καπως πιο καθαρο μυαλο απο πριν,παραδεχομαι οτι δεν φταιει για ολα τα δεινα μου η μητερα μου.
αλλα σιγουρα εχει τεραστιο μερος ευθυνης.
ξερω ατομα με πολυ σοβαροτερα προβληματα απο μενα τα οποια λογω του οτι εχουν στηριξη απο την οικογενεια τους, ειναι πολυ πιο ηρεμα και ευτυχισμενα απο μενα.

[amelie74]

ξερω ατομα με πολυ σοβαροτερα προβληματα απο μενα τα οποια λογω του οτι εχουν στηριξη απο την οικογενεια τους, ειναι πολυ πιο ηρεμα και ευτυχισμενα απο μενα.

διαφωνείτε?

[Remedy]

διαφωνείτε?

πρωτα απ ολα κανεις εκτος απο εσενα και την οικογενεια σου, δεν ξερει αν ειχες η δεν ειχες στηριξη και ποση.
οποτε κανεις δεν μπορει να σου απαντησει....
αν εχω καταλαβει καλα ομως, η οικογενεια σου σε συντηρει και μαλιστα δεν εργαζεσαι, οποτε αυτο ειναι ενα μεγαλο κομματι στηριξης , χωρις να σημαινει οτι ειναι η μονη στηριξη που θα μπορουσε κανεις να εχει..
περα απο αυτο ομως, η στηριξη απο την κοικογενεια, δεν ειναι κατι που μπορουμε να αναμασαμε σαν ενηλικες, πολλω δε μαλλον, αν εχουν περασει τοσο πολλα χρονια απο την ενηλικιωση μας,..
ξερω πολλα ατομα , μαζι με τον εαυτο μου που ζουνε χωρις καμια στηριξη απο την οικογενεια τους απο πολυ μικρη ηλικια, αλλα δενε χουν κανενα παραπονο απο την ελλειψη αυτη, ποσο δε να χρεωνουν τα προβληματα τους σε αυτην....

[keep_walking]

διαφωνείτε?

Τι και αν συμφωνησουμε , τι και αν διαφωνησουμε. Δηλαδη να συμφωνησουμε οτι η μητερα σου δεν ειναι σωστη , οτι ο πατερας σου ακουει την μητερα σου . οτι η αδερφη σου ειναι φορτικη , οτι το συγγενολοι ειναι ανυποφορο ε και?
Που καταληγουμε? Οτι δεν ειναι δικια σου ευθυνη εαν εισαι χαλια? Οτι φταιει το περιβαλλον σου? Και αυτο που μας βγαζει?

Δεν βλεπω λυσεις περαν της δρασης. Εννοω ποσα εχεις κανει μεχρι τωρα απο οσα εχεις θεσει σαν στοχους? Μηπως πρεπει να αρχισεις σιγα-σιγα την δραση?

[amelie74]

keep ξερεις τι γινεται?
οταν ειμαι στην "πανω φαση" νιωθω ικανη για τα παντα και τοτε θετω πολλους στοχους.
ομως...τσουπ στο καπακι ερχεται η "κατω φαση" και τοτε νιωθω αδυναμη ακομα και για το πιο απλο πραγμα.
επισης περα απο την "κατω φαση",με παει πολυ πισω στην υλοποιηση των στοχων που κατα καιρους θετω,το ρημαδι το αγχος που με διακατεχει.

παντως...δεν θα ξεχασω ποτε τα λογια της Γιωτας.(της πρωην ψυχολογου)
μου ελεγε "Ιωαννα βαζε εφικτους και υλοποιησιμους στοχους καθε φορα,κανε εστω και μικρα βηματακια"
αυτη τη συμβουλη της Γιωτας σκοπευω να ακολουθησω.
αχ Γιωτα μου καλη σου ωρα οπου και αν βρισκεσαι τωρα...

εσυ οταν λες δραση που ακριβως αναφερεσαι?
στον εργασιακο τομεα?

[keep_walking]

λογια της Γιωτας.(της πρωην ψυχολογου)
μου ελεγε "Ιωαννα βαζε εφικτους και υλοποιησιμους στοχους καθε φορα,κανε εστω και μικρα βηματακια"
αυτη τη συμβουλη της Γιωτας σκοπευω να ακολουθησω.
αχ Γιωτα μου καλη σου ωρα οπου και αν βρισκεσαι τωρα...

Χμ αυτο στο ειπα εγω , ειπες οτι στο λενε οι δικοι σου ,ειπες στο λενε οι συγγενεις σου κλπ .κλπ. δηλαδη ολοι σου λενε το ιδιο πραγμα.
Που ειναι ή διαφορα αν στο ειπε η Γιωτα ? Οτι το ειπε με καλυτερο τροπο?
Φυσικα η συμβουλη ειναι παντελως περιτη , γιατι το ξερεις και συ οτι πρεπει να δρασεις σε ολους τους τομεις που θες, αν θες να φτιαξεις μια καλυτερη ζωη.

[keep_walking]

amelie, δεν παει ετσι! βγαινουμε να τον πεταξουμε ενω δεν νιωθουμε ετοιμοι! ετσι παει! ετσι ξεμπλοκαρουν τα συναισθηματα! σιγα σιγα θα σου περασουν οι αναστολες αλλα πρεπει να ξεκουνησεις! (απο λου στο ιδιο νημα)

Για τους συγγενεις βρηκα το οτι σε λενε τεμπελα στο ιδιο νημα και γενικα πολλες αναφορες σε κατα καιρους νηματα να δραστηριοποιηθεις.

Μηπως πρεπει?

[amelie74]

η διαφορα βρισκεται στο οτι ενω η Γιωτα αναγνωριζε αυτα τα μικρα βηματακια-οπως και πολλοι απο σας εδω μεσα-η μητερα μου,οχι μονο δεν τα αναγνωριζει,αλλα αντιθετα τα θεωρει μηδαμινα και μαλιστα πολλες φορες τα ειρωνευεται.
θα ηταν ικανοποιημενη απο μενα μονο αν με εβλεπε καταξιωμενη σε μια δουλεια σχετικη με το αντικειμενο που σπουδαζα ενω παραλληλα εβρισκα και τον ιδανικο αντρα(πλουσιο,μορφωμενο κλπ κλπ....)

και ολα αυτα γιατι?
γιατι κατα την γνωμη της ετσι θα ημουν ευτυχισμενη?
για να περιφανευεται στον κοσμο και καλα "να δειτε πια ειναι η κορη μου"?
γιατι με βλεπει σαν προεκταση του εαυτου της και κατα συνεπεια θελει να υλοποιησω δικους της ανεκπληρωτους στοχους?
γιατι ξερει οτι απο την αδερφη μου δεν μπορει να περιμενει και πολλα επομενως "ας εχω και ενα γερό και προκομενο παιδί?"

να δραστηριοποιηθω ναι.
δεν αντιλεγω.
αλλα με βαση τις δικες μου επιδιωξεις και αντοχες!!!

[amelie74]

φφφ.....ειμαι παλι μεσα στο αγχος σχετικα με την αυριανη πρωτη μου επαφη με το νεο κεντρο ημερας.
πειτε μου οτι ολα θα πανε καλα!
το χρειαζομαι!!!

[Sofia]

η διαφορα βρισκεται στο οτι ενω η Γιωτα αναγνωριζε αυτα τα μικρα βηματακια-οπως και πολλοι απο σας εδω μεσα-η μητερα μου,οχι μονο δεν τα αναγνωριζει,αλλα αντιθετα τα θεωρει μηδαμινα και μαλιστα πολλες φορες τα ειρωνευεται.

εσυ μπορεις να τα αναγνωρισεις? εχεις συμβιβαστει με την ιδεα οτι μπορει να μην τα δει ποτε η μητερα σου αυτα τα βηματα?

[Lou!]

η διαφορα βρισκεται στο οτι ενω η Γιωτα αναγνωριζε αυτα τα μικρα βηματακια-οπως και πολλοι απο σας εδω μεσα-η μητερα μου,οχι μονο δεν τα αναγνωριζει,αλλα αντιθετα τα θεωρει μηδαμινα και μαλιστα πολλες φορες τα ειρωνευεται.
θα ηταν ικανοποιημενη απο μενα μονο αν με εβλεπε καταξιωμενη σε μια δουλεια σχετικη με το αντικειμενο που σπουδαζα ενω παραλληλα εβρισκα και τον ιδανικο αντρα(πλουσιο,μορφωμενο κλπ κλπ....)

και ολα αυτα γιατι?
γιατι κατα την γνωμη της ετσι θα ημουν ευτυχισμενη?
για να περιφανευεται στον κοσμο και καλα "να δειτε πια ειναι η κορη μου"?
γιατι με βλεπει σαν προεκταση του εαυτου της και κατα συνεπεια θελει να υλοποιησω δικους της ανεκπληρωτους στοχους?
γιατι ξερει οτι απο την αδερφη μου δεν μπορει να περιμενει και πολλα επομενως "ας εχω και ενα γερό και προκομενο παιδί?"

να δραστηριοποιηθω ναι.
δεν αντιλεγω.
αλλα με βαση τις δικες μου επιδιωξεις και αντοχες!!!

σωστα ολα αυτα που γραφεις. η μανα σου πιθανοτατα ποτε δε θα αλλαξει μυαλα. εσυ πως αισθανεσαι ως προς τον εαυτο σου αν κανεις αυτα τα μικρα βηματακια? σε αποδεχεσαι σαν την εικονα που σου προτεινε η Γιωτα? σε τι σε εμποδιζει η μανα σου επι του πρακτεου να τα κανεις αυτα τα μικρα βηματακια? ενταξει, δε θα σου δωσει επιβραβευση, αλλα εκτος αυτου, σε τι σε εμποδιζει πρακτικα?