Αλλαγη Θεραπευτη

[ανεμος]

Ο άνεμος είναι πολύ γενναιόδωρος, δεν τον πειράζει, φαίνεται αυτό, του αρέσει να μοιράζεται τα πράγματά του.:P
Άνεμε, έχεις δίκιο, συγνώμη που παρέλειψα να σου απαντήσω, ξεχάστηκα.
Μου άρεσε κατ' αρχάς πολύ αυτό που έγραψες για την απελευθέρωση. Όσο για το "γαμώ το χριστό σου", άνθρωπος είσαι κι εσύ, δεν είσαι ο Ιώβ.
Ελπίζω να τα ξεδιαλύνουμε όλοι μας αυτά και να κρατάμε σωστά όρια, για τη δική μας υγεία και ηρεμία και για όσους μοιράζονται το δρόμο μας στη ζωή.
Ώστε το παραδέχτηκε επιτέλους η μητέρα σου, ναι, είναι σημαντικό! Θα βοηθήσει κι εκείνην αυτή η παραδοχή, έτσι νομίζω. Ποτέ δεν είναι αργά.
Κοίτα, υπάρχουν γονείς που όταν τους μιλήσεις θα ανοιχτούν, θα είναι πρόθυμοι να πάτε παρακάτω, να δουλέψετε τη σχέση σας. Άλλοι όχι, γιατί
δεν ξέρω, για διάφορους προσωπικούς τους λόγους. Και όσο θα εξελίσσεται καθένας θα μπορεί να βρει την χρυσή τομή (και κατά πόσο μπορεί να υπάρξει αυτή)
και να μη χαλιέται τσάμπα. Το θέμα της αυθεντικότητας, δεν ξέρω, ο δικός μου ψυχολόγος μου βγάζει κάτι το πολύ οικείο και ταυτόχρονα ως τώρα όσο έχω δουλέψει μαζί του δλδ να μένει εντός ορίων, μετρημένος και ξέρει να ακούει τι του λέω, να είναι παρών. Αυτό μου βγάζει αυθεντικότητα. Είναι σημαντικό άνεμε που η κοπέλα σου είναι ενημερωμένη πάντως. Ελαφρωτικό κι αυτό, εύγε σας.:)
Αυτό που διαπίστωσα σε συζητήσεις είναι πως το να σου "βγάζει" αίσθημα εμπιστοσύνης/ κλίμα ζεστό αλλά και μαζί να διατηρείται το θεραπευτικό της σχέσης πλαίσιο, άρα και ο ψυχολόγος να μένει στα κομμάτια του, είναι και θέμα πείρας του, αλλά και ένας συγκερασμός των προσωπικών του βιωμάτων και χαρακτήρα και δουλειάς και με τον ίδιο του τον εαυτό. Αν σου συζητάει τα προσωπικά του και ας πούμε τον κόβεις κομμάτια, πώς να μην κλονιστείς και λιγουλάκι? Ωρέ σκέφτεσαι, τούτος δω έχει τα δικά του και δεν μπορεί να βρει την άκρη, θα λύσει τα δικά μου? λολ
Και από την άλλη, είναι σημαντικό να μη "μπαίνει" ο ένας στη θέση του άλλου, να μη παρεισφρύεις από τη δική σου στη δική του θέση, δλδ να μην γίνονται όλα αχταρμάς.
Να μένει αυτός/ή ο ειδικός κι εσύ ο θεραπευόμενος, όχι το αντίστροφο. Αλλιώς το χάσαμε το κορμί,χαχαα
Ως προς τους γυρισμούς/χωρισμούς, λολ, που λέγαμε για την ελλάδα σχετικά και κατά πόσο ανοίγονται εδώ άλλα θέματα ενώ αλλού μπορεί να ήταν πιο βατά όλα, νομίζω πως ο τόπος είναι σημαντικός και σου βγάζει πράγματα, όταν τον έχεις συνδέσει με αναμνήσεις, ειδικά πονετικές. Αλλά ακόμη κι αυτές θα πρέπει κάποτε να δουλευτούν και να μείνουν στην άκρη τους. Σιγά σιγά, δε θα τα κάνουμε όλα μεμιάς.:)

Κατα αρχην ηθελα να σε ευχαριστησω για τον χρονο που αφιερωσες για να μου γραψεις.Τωρα για το αν ειμαι γενναιοδωρος,ξερεις αυτο ειναι κατι που μου εχει αναγνωριστει τον τελευταιο καιρο και εγω εχω μια δυσκολια να ακουω τα καλα μου απο αλλους,λολ.Για να μπω στο θεμα εχει τεθει το θεμα της απελευθερωσης απο μενα σε μενα διοτι αντιληφθηκα οτι ναι μεν εχω προχωρησει στην ζωη μου αλλα δεν εχω λυσει συναισθηματικες εκκρεμοτητες που αφορουν ειδικα το μακρινο παρελθον.Προφανως τα ειχα βαλει στην ακρη γιατι εκεινο τον καιρο δεν μπορουσα να τα αντιμετωπισω και καλα εκανα.Απλως νομιζω οτι λυγισα μεσα μου οταν συνειδητοποιησα για αλλη μια φορα οτι τα περισσοτερα αν οχι ολα τα κουσουρια που κουβαλαω ειναι η κληρονομια της οικογενειας μου και οχι τα εξοχικα και τα λεφτα τους.Οπως ειπε και ο Αλεξανδρος δεν μιλαμε για το εξοχικο εδω αλλα περισσοτερο για ολα αυτα που θα ηθελα εγω απο την οικογενεια μου τοτε........Και αν με ρωτησεις σημερα πως αισθανομαι θα σου ελεγα απλα πιο ησυχος μεσα μου και τιποτε περισσοτερο.
Η μανα μου σημερα βλεπει τηλ και ευτυχως εχει δει τον Μπουταρη και τον Αθεριδη και εμαθε και για τους Α.Α,αυτα ειναι τα καλα της τηλεορασης,επιπλεον οπου εκπομπη με ψυχολογους ειναι μεσα,μαλιστα ειχε παρει και ενα βιβλιο του Εσσε να διαβασει αλλα τελικα μαλλον κουραστηκε και το αφησε....κανει οτι μπορει νταξει!!!Θελω απλα να πω οτι προφανως ειναι ενας ανθρωπος παρα το μεγαλο της ηλικιας της που ψαχνεται οσο μπορει και γινεται αλοιμονο με εναν ανδρα αλκοολικο,ενα γιο με εμφραγμα και εναν αλλο με ψυχολογικα κατι τι προβληματισε,λολ...............
Οσον αναφορα την κοπελα μου ξερεις εκανα και εγω μια παραδοχη μεσα μου <<αυτος ειμαι εγω και αυτη ειναι η οικογενεια μου>> και ουσιαστικα της εθεσα αυτο <<αν θες πραγματι να εισαι μαζι μου θα πρεπει να ξερεις και πεντε πραγματα για μενα>> και αυτο πιστεψε με δεν ειναι καθολου ευκολο για μενα.......τελικα εκανα πολυ καλα που την εμπιστευτηκα γιατι παρα την αμηχανια ολα κυλησαν ομαλα και οι γονεις μου ζητησαν να ξαναπαμε...........
Οσο για το κομματι του θεραπευτη συμφωνω με ολα οσα εγραψες για τα ορια και το θετικο κλιμα ακομα και σημερα που μιλαμε και ενω το εθεσα το θεμα οπως εχει μαζι με ολους τους προβληματισμους μου εχω δωσει στον εαυτο μου χρονο για να κατασταλαξει ολη η ανακατοσουρα μεσα μου και να δω πως ειμαι τελικα και τι θελω να κανω......παντως νιωθω μεσα μου ακομα την αναγκη για <<αλλαγη>> οπου περιλαμβανει και ενα σωρο πραγματα στην ζωη μου.....θα δω....συμφωνω πως τα πραγματα δεν γινονται ολα με μιας αλλα απλα οταν εχεις ζησει καιρο μες στο σκατο η επιθυμια για ζωη γινεται ακομα μεγαλυτερη.............................. ..................

[ανεμος]

Τελικα καποια πραγμτα ειναι καλυτερα να τα αφησεις να ωριμασουν και μετα να τα αξιολογεις.Οφειλω να ομολογησω οτι κοιτωντας αυτα που εγραψα τοτε οτι ημουν σε συγχυση γιατι η απαντηση ηταν μπροστα στα ματια μου και τοτε δεν ηθελα να την δω.....
Σημερα διαπιστωνω οτι πραγματι η θεραπευτικη σχεση εχει αρχη μεση και τελος και οποιοσδηποτε διαφωνει με αυτο μαλλον κατι αλλο επιδιωκει.Σημερα διαπιστωνω οτι ημουν ετοιμος απο καιρο αλλα μερικες φορες αλλα βολευομουν να ονομαζω τον ευατο μου <<ασθενη>> γιατι πολυ απλα με απαλασσε απο το να παρω την ευθυνη του εαυτου μου.Στην δικια μου περιπτωση απαιτησα θα ελεγα να διακοψω την σχεση ενω υπάρχουν και αλλες περιπτωσεις οππου ο ειδικος το προτεινει απο μονος του.
Εχει να κανει με το ποσο εμπιστευομαστε τον εαυτο μας ποσο πολυ αγαπαμε αυτον και φυσικα τον ελεγχο........
Anyway σ αυτο το ποστ χαρηκα για την ανταποκριση που πηρα και που υπηρξαν και πολυ ωριμες απαντησεις απο καποια μελη που μου εκαναν πολυ...αλλωστε νομιζω αυτος ειναι και ο λογος υπαρξης αυτου του φορουμ.Χαρηκα επισης για την επικοινωνια που ειχα με τον Αλεξανδρο3 που σημερα απουσιαζει(ελπιζω για καλο λογο) και λυπαμαι πολυ για τον τροπο με τον οποιο αποχωρησε απο εδω!!

[Φωτεινη!]

Οταν ξεκαθαριζει μια μπερδεμενη κατασταση, τοτε ειναι πολυ ωραια τα νεα :)

[M87]

Το εβαλα εδω γιατι θεωρω οτι η θεραπευτικη σχεση ειναι και αυτη μια σχεση οπως ολες οι αλλες φυσικα με την διαφορα οτι την πληρωνεις.........
Για να μπω στο θεμα το εβαλα γιατι θα ηθελα την γνωμη σας και θα εξηγησω.Μετα απο πολλα χρονια φετος εφτασα στο σημειο να πω οτι ο ανθρωπος αυτος δεν μπορει να με βοηθησει πλεον οχι γιατι δεν ειναι καλος στην δουλεια του αλλα γιατι αισθανομαι οτι μαλλον δεν προχωραω πια και σε καποια θεματα οτι εχω κολλησει...Σκεφτομαι οτι ισως να υπαρχει κορεσμος,οτι και αυτος ισως στα ιδια θεματα να εχει βαλτωσει(προσωπικα του)και ισως αυτος να ειναι ενας λογος.Επισης οτι ισως εγω να βγαζω αρνηση ισως να μην μπορω να τον ακουσω καθαρα πια και ισως τελικα λογω καποιων λαθων που εχει κανει μαζι μου στο παρελθον να μην τον εμπιστευομαι πια.Τα λαθη αυτα εχουν συζητηθει και εμμεσως πλην σαφως τα εχει παραδεχτει.Εχω μια ταση απο παιδι να επιλεγω δυσκολα πραγματα στην ζωη μου ετσι παντα επελεγα και δυσκολες σχεσεις νομιζω οτι ολο αυτο το εχω μεταφερει και στην θεραπεια διαλεγοντας εναν ανθρωπο οπου πραγματι ειναι δυσκολος σαν θεραπευτης.Σημερα αισθανομαι οτι δεν χρειαζεται πια να το κανω αυτο και οτι χρειαζομαι τα πραγματα στην ζωη μου να ειναι πιο ευκολα.Αυτο ηταν ενα μοτιβο μου(εγω ειμαι δυσκολος οποτε θα κανω και δυσκολες σχεσεις η ηθελα να αποδεικνυω παντα την αξια μου κανοντας δυσκολα).Αναρωτιεμαι λοιπον σημερα αν μπορω να κανω τετοιο αλμα γιατι ειναι μια εποχη οπου χρειαζομαι την υποστηριξη οσο ποτε αλλοτε γιατι υπάρχουν σοβαρα θεματα μου στο παρον.Μπλαμπλαμπλα,αρχηδια νιωθω απογοητευμενος απο τον εαυτο μου και απο τον θεραπευτη μου γιατι σε καποια πραγματα παρολα την εμπιστοσυνη την αφοσιωση και τον ζηλο που επεδειξα θεωρω οτι εχω μεινει στασιμος και αυτο με ποναει.Σε καποια,οχι σε ολα η αληθεια να λεγεται,ισως εχω κουραστει,ισως να εχω απογοητευτει,ισως να θελω να τα αφησω απο τα χερια μου ολα αλλα αισθανομαι μονος εν μεση καταιγιδας αυτην την εβδομαδα....Τωρα κανω μια πολυ μεγαλη αλλαγη στην ζωη μου στο επαγγελματικο,εχω μια νεα σχεση που με ενδιαφερει πολυ και χρειαζομαι την θεραπεια ως επισης....Επισης αληθεια ειναι οτι οταν ξεκινησα δεν ειχα δει σε βαθος(αλοιμονο κιολας)τι ειδους κουσουρια κουβαλαγα και τα στα παντα εμοιαζε να εχω θεμα και ειχα,θελοντας να πω οτι εχει γινει τρομακτικη προσπαθεια για να φτασω στο εδω και τωρα και να μπορω να γραφω αυτο που εγραψα......
Αυτα απο εμενα.......

Ισως η ανάρτηση την οποία παραθέτω να σου εξηγήσει γιατί νιώθεις ότι έχεις "βαλτώσει". Ισως όχι. Αν μη τι άλλο όμως μπορεί να σου ανοίξει τα μάτια ή και να σε προφυλάξει από εκμετάλλευση, χαμένο χρόνο, κόπο, ψυχικό πόνο, χρήματα. Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ (URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...F%82-%CE%91%29).