Οι συνθήκες

[Sofia]

Κατα τα αλλα...θα ηθελα να πω πώς για μενα παιζουν ρολο οι συνθηκες, δεν γινεται να ειναι ασχετες με εμας, δεν γινεται να μην μας επηρεαζουν κ αλοιμονο δλδ...Κ φυτα να ειμασταν κ πάλι θα επηρεαζομασταν απο τον αερα, απο τον ηλιο, απο την θερμοκρασια. Απο το περιβαλλον κοινως...Ποσο μαλλον εμεις.

Κ ευτυχως δλδ, αλλιως πώς θα ειμασταν σε επαφη με οτι αντιλαμβανομαστε κ ζουμε....Φυσικα καποιες φορες η επαφη μπορει να ειναι οδυνηρη, μα δεν γινεται να εχουμε επιλεκτικη επαφη μονο με το δυσαρεστο κ οχι με το ευχαριστο. Αν θελουμε μια σχετικη ισορροπια μεσα μας...Αν συμβαινει διαφορετικα ειτε με τις συνθηκες (μονιμα καλες ή ασχημες) ή μεσα μας (σταθερες επιλογες δυσαρεστων συνθηκων) τοτε μαλλον κατι παει στραβα μεσα μας.

[alexandros3]

Ήρεμα Σοφία. Δεν πήγαμε να στη πάρουμε τη Μαρίνα :P

Όντως οι καλές συνθήκες βοηθούν... το αποτέλεσμα βέβαια μετράει όλες τις συνισταμένες (ψυχολογικές και πρακτικές) και διαλέγει την optimum, σχεδόν πάντα...
Το ταξίδι περιφέρεται και συλλέγει... σκορπάει όμως όπως το yaris!

Για την επαφή με το δυσάρεστο όπως το βλέπω εγώ: Το αποτέλεσμα απλώνει απαγορευτικό χέρι στο δυσάρεστο, αν μπορεί να το αποφύγει. Μερικές φορές γίνεται και μαζοχισμός η αναζήτηση του δυσάρεστου, πάντα. Ένας κομψός ανασταλτικός παράγοντας.