Νοσοφοβία

[Gorgo]

Καλησπέρα,
Βρήκα το site καθώς έψαχνα στο internet σχετικά με τη νοσοφοβία και με τρόπους αντιμετώπισής της. Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω…Λοιπόν η αδερφή μου, 20 χρονών, εδώ και 7 περίπου μήνες έχει αρχίσει και εκδηλώνει όλα τα συμπτώματα που συνηγορούν ότι έχει νοσοφοβία. Η αρχή έγινε τον περασμένο Νοέμβριο όταν διαγνώστηκε σε μια ανιψιά μου, νεογέννητο, ότι πάσχει από τετραλογία Fallot και έπρεπε να γίνουν μία σειρά από επεμβάσεις για να διορθωθεί το πρόβλημα. Δυστυχώς μετά από μία επέμβαση και σχετικά ξαφνικά, η ανιψιά μου πέθανε. Από τότε λοιπόν ξεκίνησε και η αδερφή μου να παραπονιέται για πόνους στο στήθος, ταχυπαλμίες, αρρυθμίες και γενικά δυσφορία. Ανέκαθεν φοβόταν τα νοσοκομεία και τους γιατρούς οπότε δεν πήγαινε σε γιατρό γιατί ήταν σίγουρη ότι θα της διαγνώσει ότι πάσχει από κάποια μορφή καρδιοπάθειας και έτρεμε και μόνο στην ιδέα. Η κατάσταση έφτασε σε τέτοιο σημείο που έκλαιγε, και δεν ξέραμε αν όντως πονάει τόσο που να της προκαλεί τον πόνο, ή έκλαιγε επειδή φοβόταν! Τελικά και μετά από πολύ καιρό την πείσαμε να την εξετάσει πρώτα ένας γενικός παθολόγος, αφού δεν ήθελε ούτε να ακούει για καρδιολόγο, ο οποίος της διαβεβαίωσε ότι δεν βρίσκει τίποτα και ότι χαίρει άκρας υγείας, εκτός από την πίεσή της που την βρήκε ανεβασμένη, και ήταν καθαρά από το φόβο της στην ιδέα ότι θα εξεταστεί! Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις όμως συνέχισε να παραπονιέται και να λέει ότι ο συγκεκριμένος γιατρός «δεν ξέρει τι του γίνεται», έτσι πήγαμε και σε δεύτερο και σε τρίτο, οι οποίοι φυσικά της είπανε ακριβώς τα ίδια πράγματα, ότι είναι καλά και ότι όλα είναι θέμα ψυχικής πίεσης λόγω και του θανάτου της ανιψιά μας! Ακόμη και μετά από τόσες διαβεβαιώσεις όμως συνέχισε και έφτασε σε σημείο να φοβάται το βράδυ ότι θα πάθει κάτι πολύ κακό ή ακόμη και ότι θα πεθάνει! Για να μην μακρηγορώ πήγε σε καρδιολόγο έκανε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και αφού την διαβεβαίωσε και αυτό ότι είναι εντελώς καλά της είπε και χωρίς να έχει και την απαραίτητη εξειδίκευση, είναι ότι πάσχει από έντονες φοβίες και άγχος! Μετά και από αυτό όλα έδειχναν ότι το ξεπέρασε, μέχρι και τη στιγμή που μάθαμε ότι μία ξαδέρφη μας, έπρεπε να υποβληθεί σε εγχείρηση στον εγκέφαλο λόγω αστροκυττώματος 2 τύπου! Για να μην σας κουράζω και άλλο, τώρα η αδερφή μου είναι απόλυτα πεπεισμένη ότι έχει καρκίνο στον εγκέφαλο, αφού έχει μονίμως πονοκεφάλους που δεν σταματούν ποτέ! Σας ευχαριστώ για την υπομονή και παρακαλώ όποιος μπορεί να με βοηθήσει για μπορέσω να την βοηθήσω!

[athi14]

η αδερφή σου έχει πρόβλημα. σίγουρα δεν θα το παραδεχτεί, και πιστεύω ότι χρειάζετασι τη βοήθεια ενός ειδικού πάνω στο θέμα ψυχολόγου.
το ίδιο συνέβαινε και μεένα φίλο μου, φοβόταν ότι θα πεθάνει και ότι έχει καρκίνο ενώ δεν ήταν έτσι. μια απλή επισήμανση γιατρού την μετέτρεπε σε βαριά ασθένεια.
καταρχήν εξέθεσε το θέμα εσύ σε κάποιο ψυχολόγο, καμιά φορά πρέπει και εμείς οι συγγενείς που αντιμετωπίζει η μάνα μας η αδερφή μας ένα πρόβλημα να ζητήσουμε βοήθεια και οδηγίες για το πςς μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε αλλά να βοηθηθούμε κι εμείς.
δεν είμαι σίγουρη αλλά υποχόνδριος λέγεται αυτός που έχει παρόμοιοα πάθηση?
και περίμενε λίγο, εδώ μέσα έκανες καλά που ήρθες δεν μπορεί θα υπάρχουν και άλλοι που γνωρίζουν το πρόβλημα ή αντιμετωπίζουν κάτι παρόμοιο με το δικό σου.
εύχομαι όλα να πάνε καλά, και να έχεις δύναμη. το κυριότερο μείνε διπλα στην αδερφή σου

[ngourgou]

Εγώ είμαι μια από τις προβληματικές και προσπαθώ πολλά χρόνια να το αντιμετωπίσω.

Όταν σπούδαζα (τρομάρα μου) \"ψυχολογία\", ό,τι διάβαζα νόμιζα ότι το είχα! Ό γολγοθάς μου ξεκίνησε όταν νόμιζα ότι έχω έιτζ. Δε ξέρω και εγώ πόσες εξετάσεις έκανα μέχρι να πιστώ ότι δε είμαι άρρωστη. έφτασα σε σημείο να μαζεύω λεφτά για να φύγω κάπου στο εξωτερικό και να πάω να γίνω πειραματόζωο. Και να φανταστείτε ότι δεν είχα κανένα λόγο να φοβάμαι αφού πάντα σε κάθε επαφή μου έπαιρνα τις απαραίτητες προφυλάξεις. Όμως μετά το γύρισα αλλού. Κάποια στιγμή από το άγχος της προετοιμασίας του γάμου μου και γενικά επειδή είμαι πολύ νευρικό άτομο άρχισα να έχω μουδιάσματα στα πόδια. Όταν πήγα στο γιατρό μου έδωσε να κάνω μαγνητικές γιατί λέει ότι του έτυχε ασθενής που είχε \"σκλήρυνση κατά πλάκας\". Τότε έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου! Από τότε ακόμα και τώρα δεν το έχω πλήρως ξεπεράσει. Αν και έκανα όλες τις εξετάσεις εγώ πιστεύω ότι οι εξετάσεις δεν δείχνουν το πραγματικό αποτέλεσμα και ότι στη τελική δεν υπάρχουν (απ\'ότι διάβασα) εξετάσεις που να δείχνουν 100% αν πάσχεις από αυτή την αρρώστια. ʼποφάσισα και πήγα στο ψυχίατρο ο οποίος μου έδωσε αντικαταθλιπτικά, αγχολιτικά και παράλληλα κάνω ψυχοθεραπεία κάθε εβδομάδα. Τώρα πια έχω κόψει τα χάπια και γενικά η κατάσταση μου είναι πόλύ καλύτερη. Υπάρχουν στιγμές που έχω κάποια τέτοια σωματικά συμπτώματα και με πιάνει φόβος και τρόμος αλλά γενικά νιώθω πολύ καλύτερα.

Gorgo μίλα στην αδερφή σου και πες της να πάει σε ένα καλό γιατρό. Πες της ότι θα αισθανθεί άλλος άνθρωπος και επιτέλους θα αναπνεύσει! Πες της ότι η ζωή είναι μπροστά της και ότι αν πάει στο γιατρό θα φύγουν όλοι οι πόνοι και όλες οι φοβίες από μέσα της και δε θα πιστεύει στα μάτια της. Αυτό της το υπόσχομαι εγώ προσωπικά. Πες της αν θέλει να μου μιλήσει και εμένα. Έχω υποφέρει πολύ και εγώ και ήδη αισθάνομαι πολύ καλύτερα. Πιστεύω ότι θα είμαι ακόμα καλύτερα σε λίγο καιρό!

[Johnc]

καλησπερα και απο εμενα!ονομαζομαι Γιαννης και ειμαι 20 ετων.εχω προβλημα απο τα 16 μετα απο μια κακη εμπειρια απο χρηση καναβις.μη τα πολυλογω ακουστε συμπτωματα (καθημερινη βαση).
Ταχυκαρδια,ιλλιγος,δυσπνοι α,αισθημα φουσκςμενου στομαχιου.πονος στην κοιλια δεξια,κακος υπνος,πονοι στο θωρακα,μουδιασμα στο μικρο δαχτυλο και τον παραμεσο και ποδιου και χεριου (αριστερου μονο),ΠΑΓΩΜΕΝΑ ποδια.ειλικρινα σα να τα εχω σε παγο μεσα,αλλαγες στις συνηθειες του εντερου,νοσοφοβεια,παρα πολυ ανχος και φοβος οτι εχω καρδια καρκινο θα παθω εγκεφαλικο και αλλα.μπορω να πω πως ειμαι αρκετα λογικος σαν ατομο και η περιγραφη που εδωσα μοιαζει πιο πολυ για τρελο.χαχα .υπαρχει περιπτωση να γινω καλα ? και πως?
Φιλικα Γιαννης.