καλα ξεμπερδέματα :)

[αν?]

βγήκα λίγο και περπάτησα έξω, ένιωσα καλύτερα.παράλληλα σκέφτηκα πως θα μουν περισσότερο ευχαριστημένη από τη ζωή μου: αν είχα περισσοτερο ελευθερο χρόνο, αν είχα 1-2 καλού φίλους, αν άλλζα κατι στην εμφάνιση μου, ίσως μια σχέση, θα θελα να αλλάξω και το σπίτι που μένω λίγο-κάνέναν τοίχο να βαψω, τόσο με πάιρνει- και τώρα όσο γράφω αυτά τα αισιόδοξα και σκέφτομαι θα αγοράσω λουλούδια,και θα κουρευτώ, και θα περπατάω κάθε μέρα, και θα είμαι πιο ανοιχτή με τους ανθρώπους,και θα σταματήσω να νοσταλγώ το παρελθόν,και δεν θα αγχώνομαι για πράγματα που αλλάζουν (αυτό το λεει η μαμά μου και πολύ μ αρέσει :) ) και θα αλλάξω..αμέσως μετά σκέφτομαι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει..και απογοητεύομαι πάλι.

[marian_m]

Τι εννοείς ακριβώς με το να μοιραστείς? αυτό που λες για τις πολλές προσδοκίες μπορεί να συμβαίνει και με μένα. σκέφτομαι όμως πολλές φορές ότι ακόμα και άτομα με τα οποία κάνω παρέα και θα ήθελα μια πιο στενή φιλική σχεση και θα μπορούσα να την επιδιώξω έχουν φίλους οπότε- σκέφτομαι, λανθασμένα το ξέρω- δεν με χρειάζονται και κυρίως νιώθω ότι μπορεί να τους χρειάζομαι περισσοτερο από ότι αυτή έμένα.δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό-προτάσεις δεκτές :)

Το ότι κάποιος έχει φίλους δεν σημαίνει ότι δεν θέλει άλλους.
Μήπως εσύ περιμένεις "αποκλειστικότητα" από τους άλλους? Μήπως θέλεις να είσαι η "καλύτερη φίλη" και όχι απλώς φίλη? Και γιατί πρέπει να σε "χρειάζονται" αυτοί περισσότερο και όχι εσύ? Και πώς μετριέται αυτό, ποιος χρειάζεται περισσότερο και ποιος λιγότερο?
Έτσι κι αλλιώς, οι φιλικές σχέσεις δημιουργούνται και εξελίσσονται, δεν γίνεσαι αυτόματα φίλος με κάποιον. Συμβαίνει σταδιακά και αβίαστα, επειδή με κάποιον διαπιστώνουμε ότι ταιριάζουμε, ότι έχουμε κάποια κοινά ενδιαφέροντα και ανησυχίες που μας φέρνουν κοντά. Και, για μένα, δεν χωράνε "αποκλειστικότητες" σε μια φιλική σχέση. Γιατί πάνω απ' όλα πρέπει να αισθανόμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας και όχι "φυλακισμένοι".

[αν?]

δεν ξέρω μπορεί, ναι κάποιες φορές θα θελα να μαι η "καλύτερη φίλη κάποιου" και με το καλύτερη εννοώ η πιο κοντινή, η πιο στενή ή στις πιο στενές τελοσπάντων. περιμένω να ναι εκεί, να με νοιάζονται, να ενδιαφέρονται, να περνάμε καλά. το να τους "χρειάζομαι" εγώ περισσότερο από ότι αυτή εμένα το είπα με τη σκέψη ότι θα ναι πιο εύκολο να αναπτυχθεί μια άνιση σχέση όπου θα μαι εγώ πάντα εκεί για τους άλλους, θα κάνω υποχωρήσεις, θα προσπαθώ και ο άλλος δεν θα κάνει το ίδιο γιατί δεν θα με θεωρεί εξίσου σημαντική στη ζωή του όσο εγώ, μπορεί επειδή θα έχεις κι άλλους φίλους. μου χει συμβεί. Κι εγω έχω βρεθεί με ανθρώπους που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και ανησυχίες και ταιριάζουμε αλλά δεν προσπάθησα παραπέρα, δεν ξέρω γιατί. μέλλον έχω απογοητευτεί λίγο από τις ανθρώπινες σχέσεις μέχρι τώρα. σίγουρα πάντως η λευθερία είναι μεγάλο πράγμα.

[αν?]

αυτό ήταν δεν αντέχω άλλο με πήρε τηλ. ο Φ. . Δεν μπορούσα να πω τίποτα. Τόσα πράγματα ήθελα να πώ και δεν είπα τίποτα τι κάνεις και τι κάνεις..και να προσέχεις μόνο.δεν ήταν καλά δεν ένιωθε κι αυτός άνετα δεν ήξερα τι να πω κι ήθελα τόσα πολλά να πω και δεν μπορώ να τον βρω εγ'ω γιατί δεν έχει τηλ. και δνε ξέρω που ε'ιναι το σπίτι του φίλου του. είπε ότι θα πάρει να βρεθούμε.ότι χάθηκε επειδή προτιμά να είναι μόνος του τελείως όταν δεν είναι καλά. Τα χασα τόσο πολύ δεν ήξερα καθόλου τι να πω.είναι δυαντόν? δεν είμαι καλά.

[αν?]

ήταν τόσο αμήχανο το τηλ. δεν ξέρω τι νιώθει. με το που κλείσαμε το τηλ. έχω βάλει τα κλάματα. δεν ξέρω τι θέλω, δνε ξέρω τι χρειάζομαι. ημουν ίδια όπως πάντα. με τα τηλ ποτέ δεν τα πηγαίναμε καλά, ποτέ δεν μπορούσαμε να συζητ'ησουμε κανονικά από το τηλ., μόνο από κοντά. δεν ξέρω τι με έχει πιάσει τώρα δεν μπορώ να συνέλθω. μάλλον με πήρε μόνο επειδη έμαθε κάποια πράγματα. δεν ξέρω πλεόν τι νιώθω. νιώθω χάλια.

[αν?]

δεν ξέρω τι νιώθω. ήθελα να με πάρει αλλά όταν με πήρε τα χασα. δεν είπα τίποτα από όσα σκετόμουν αρκέστηκα σε χαζομάρες. ηταν αμήχανος, κι εγώ ήμουν. δεν περίμενα ότι θα νιώθαμε ποτέ αμήχανα. γιατί ήταν έτσι? επειδή φεύγει ή επειδή υπάρχει ακόμα? είναι δυαντον μια επικοικωνία μετα από σχεδόν 3 χρόνια χωρισμού να με επηρεάζει τόσο?
δεν θέλω να προσποιούμαι με κάποιον που υπήρξαμε τόσο κοντά αλλά δεν θέλω και να είμαι τόσο εκτεθειμμένη. ακόμα κι αν δεν είμαι καλά και να του το πω σε τι θα βοηθήσει? κατάλαβε μάλλον ότι λέω ψέματα, ρώτησε ..με ξέρει πως έιμαι όταν έιμαι ενθουσιασμένη. η τόσο επιφανειακή κουβέντα και από τη μεριά του και από τη μεριά μου με πείραξε. εγώ είχα βάλει τον αυτόματο πιλότο, δνε σκεφτόμουν απαντούσα και ρωτούσα χωρίς να νιώθω ή να καταλαβαίνω ακριβώς

[αν?]

νώθω πάλι απογοητευμένη με τον εαυτό μου δεν είπα όσα ήθελα ή δεν ζήτησα να βρεθούμε για να του τα πώ.με τρόμαξε πόσο μακρυά και αποστασιοποιημένη ένιωσα αλλά πόσο κοντά νιώθω συναισθηματικά. νόμιζα ότι τονήξερα πλέον διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ , ότι κι αν λέει πιάνω τον εαυτό μου να λέει από μέσα μου "λεει αυτό αλλά μπορεί να μην το εννοεί πραγματικά", "μηπως σου λεει ότι θέλεις ν αακούσεις?" και να φανταστείτε ότι είναι ο πιο ειλικρινείς άνθρωπος που ξέρω. δεν μου έχει πει ποτέ ψέματα ακόμα και όταν έτσι διακινδύνευε πολλά, ακόμα και αν ήξερε ότι θα με στεναχωρούσε ή ότι θα μαλώναμε. γιατί να σκέφτομαι τωρα έτσι? δεν θέλω να σταματήσω να τον θαυμάζω.

[researcher]

λεξεις που μου ερχονται:


κολημα

ανελευθερια

κολημα

ασχημη αισθηση

εξαρτηση

εξαρτητικοτητα

πενθος

ελλειψη χαρας

πονος πονος πονος

τι θελω

τι δεν θελω

τι κανω

τι αφηνω να μου κανουν

θυμα . μ αρεσει αρκει να μου λεν ευχαριστω

εξαρτητικοτητα

αποφασιζει ο αλλος για το πως και ποσο θα επικοινωνησει και εγω μετα τηγανιζομαι

αποφασεις? πουντες


μικρη και απειρη , μεγαλη λουμπα μικρη καλουμπα


τραβατε με κι ας κλαιω (αδικο αυτο δεν με εκφραζει τοσο)

ποσο με επηρεζει ενας ανθρωπος? πολυ

ποσο τον αφηνω να με επηρεαζει? πολυ

εχω ζωη? δεν ξερω. μαλλον οχι. μαλλον ναι.ναι εχω μια πολυ καλη ζωη. Ολα καλα ευχαριστω.


μαυριλα , μαυρο.

προσπαθο.

σερνομαι. εχω καταθλιψη?

οχι. Θελω να βοηθησω αυτον που εχει για να μην εχει και παιρνει μαυρο και ασπρο και ολα τα χρωματα .

γιατι πολλα γιατι.

ισως και πενθος.

μοναξια. μοναξια μοναξια. ε?


αφηστε με αντε καντε τη δουλεια σας. ανοητοι.μα που ειστε γιατι φυγατε?

αχ! και βαχ!

αυτα μουτ ερχονται.


εζησα μια χαρα σχεσεις με την οικογενεια μου !προτυπα ! προτυπα!


ακου να δεις κυρα μου : οι μια χαρα σχεσεις ειναι αυτες που σε πανε και μπροστα

που σου δινουν μια καλη αισθηση για τον εαυτο και τη ζωη και προχωρας με τα οποια προβληματα συνναντας η δημιουργεις.

ολα τα αλλα τα ακουω βερεσε.


και για να μου εισαι εδω με το μιξομαντηλο στο χερι μισο αιωνα και βαλε και να μη λες να ξεκολησεις απο εναν εναλακτικο πρεζακι χλεμπονιαρη

μονο αυτο εχει να μου πει

πως οι σχεσεις με την οικογενεια σου ητανε σκ@@

και συ αισθανεσαι σκ@@

και τα εφτιαξες και με εναν που αισθανεται επισης σκ@@

αυτα εν ολιγοις

τωρα αμα τιποτα απο ολα αυτα δε σε αφορα μπαρδον


αμα σε αφορα καλο θα ειναι να τα δεις και να ορθοποδησεις

να φτιαξεις σχεσεις με εαυτο και με κοσμο

με κοπο και ορεξη

αν δε σε αφορα τραβα απο πισω του καμια διακοσαρια χρονια ακομη γαι να βγαζεις ακρη και να μαντευεις απο το χρωμα της φωνουλας του

τι αραγε ηθελε να πει ο μουγκος ποιητης.

[researcher]

συγγνωμη που εκφραστηκα σκληρα

συγγνωμη αν . ισως δεν βοηθα καθολου αυτο

εκφραστηκα αυθορμητα

και σιγουρα ο,τι λεμε αφορα πολυ περισσοτερο εμας που το λεμε

παρα αυτο για τον οποιο το λεμε

συγγνωμη για την οποια σκληροτητα η αστοζια μου λοιπον

'
και σου ευχομαι και παλι καλα ξεμπερδεματα :)

[streidi]

δεν ξέρω τι νιώθω. ήθελα να με πάρει αλλά όταν με πήρε τα χασα. δεν είπα τίποτα από όσα σκετόμουν αρκέστηκα σε χαζομάρες. ηταν αμήχανος, κι εγώ ήμουν. δεν περίμενα ότι θα νιώθαμε ποτέ αμήχανα. γιατί ήταν έτσι? επειδή φεύγει ή επειδή υπάρχει ακόμα? είναι δυαντον μια επικοικωνία μετα από σχεδόν 3 χρόνια χωρισμού να με επηρεάζει τόσο?
δεν θέλω να προσποιούμαι με κάποιον που υπήρξαμε τόσο κοντά αλλά δεν θέλω και να είμαι τόσο εκτεθειμμένη. ακόμα κι αν δεν είμαι καλά και να του το πω σε τι θα βοηθήσει? κατάλαβε μάλλον ότι λέω ψέματα, ρώτησε ..με ξέρει πως έιμαι όταν έιμαι ενθουσιασμένη. η τόσο επιφανειακή κουβέντα και από τη μεριά του και από τη μεριά μου με πείραξε. εγώ είχα βάλει τον αυτόματο πιλότο, δνε σκεφτόμουν απαντούσα και ρωτούσα χωρίς να νιώθω ή να καταλαβαίνω ακριβώς

;;; Είναι αυτά πράγματα που σκέφτεται μια κοπέλα για κάποιον με τον οποίο τα είχε 3 χρόνια πριν ;;;
Ούτε μέρα δεν πέρασε από τότε που χωρίσατε στο μυαλό σου!!
Αν, θέλω να σε ταρακουνήσω! Και να σου δείξω τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Αξίζει αυτή η κοπέλα που βλέπεις να είναι δυστυχισμένη;
Ειλικρινά, μπορείς να είσαι δυστυχισμένη για πάντα για τον Φ., τον έρωτα της ζωής σου, το πιο ειλικρινές άτομο που έχεις γνωρίσει.
Μπορείς να τα έχεις μαζί του στο μυαλό σου, μια αιωνιότητα. Αν αυτά θέλεις για τον εαυτό σου...

[researcher]

αν? απαντουσες... :)

[fevgatos67]

συγγνωμη που εκφραστηκα σκληρα

συγγνωμη αν . ισως δεν βοηθα καθολου αυτο

εκφραστηκα αυθορμητα

και σιγουρα ο,τι λεμε αφορα πολυ περισσοτερο εμας που το λεμε

παρα αυτο για τον οποιο το λεμε

συγγνωμη για την οποια σκληροτητα η αστοζια μου λοιπον

'
και σου ευχομαι και παλι καλα ξεμπερδεματα :)

Θέλω να πιστεύω ( και πιστεύω ) πως ο λόγος είναι και φάρμακο και δηλητήριο ανάλογα τον κάθε οργανισμό γιατρεύουν η τον δηλητηριάζουν
Το θέμα είναι στην απόφαση του καθενός μας για αυτό το ρίσκο

[αν?]

νιώθω κάπως πάλι και αποφάσισα αφού με έχει βοηθήσει το να γράφω εδώ να συνεχίσω να το κάνω για όσο με βοηθάει και με κάνει να νιώθω καλύτερα, κρατώντας μόνο το μηνύματα που με βοηθάνε να πάω παραπέρα..Δυστυχώς συνέβησαν κάποια άσχμημα γεγονότα και δνε μπόρεσα να ξεκουραστώ αυτές τις μέρες όπως περίμενα, αλλά ούτε και να τελειώσω κάποιες υποχρεώσεις.
Ταυτόχρονα όποτε κάπως το μυαλό μου ξεφεύγει από τον Φ., και αποστασιοποιούμαι και απομακρύνομαι κατι γίνεται πάντα και με κάποιο τρόπο επανέρχεται στο προσκήνιο..αυτήν την φορά ήταν ένα τηλεφώνημα του για ευχές πρίν το Πάσχα.Το ξέρω ότι αν δεν το άφηνα να με επηρεάσει δεν θα με επηρέαζε ..αλλά με κάνει να νιώθω εγκλωβισμένη το να επανέρχεται κάθε φορά.σαν όποτε πάω να κάνω ένα βήμα μπροστά να τον νιώθω να με κρατάει από το μανίκι, όχι σαν να μην μπορώ να ξεφύγω αλλά σαν να μην θέλω να το κάνω γιατί είναι το μανίκι μιας ζακέτας που την έχω καιρό και μ αρέσει πολύ και δεν θέλω να την σκίσω ή να τν πετάξω. ελπίζω κάποιος να καταλάβει τι εννοώ.αυτά.
και επίσης κάνω κι άλλες χαζομάρες αυτες τις μέρες,μου έστειλαν π.χ. κάποιες φίλες από παλιά-με τις οποίες βγήκα πριν κάποιες μέρες για να βγούμε και δεν είχα καν την όρεξη να απαντήσω και δεν απάντησα ακόμα, αν και ήταν για σήμερα το βράδυ..ενώ συνήθως δεν είμαι έτσι τώρα τελευταία.κι επισης σκέφτηκα να τηλ. σε δύο σημαντικά για μένα ατομα/πολύ καλούς φίλους παλιότερα αλλά δεν το κάνω..δεν έχω τι να πω..δεν έχω όρεξη να μιλήσω αλλά νι΄θωθ την ανάγκη να τους ακούσω.το ξέρω ότι ακούγονται χαζά αυτά κι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα αλλά θεωρώ ότι είναι κρίμα το να νιώθω και να συμπεριφέρομαι έτσι.

[Arsi]

Ξεκινάω από αυτά που χαρακτηρίζεις χαζομάρες. Προσωπικά,δε βρίσκω θέμα να μην θες να απαντήσεις άμεσα, να βγεις ή να τηλεφωνήσεις αν δεν έχεις όρεξη- εκτός κι αν το απαιτούν έντονα οι περιστάσεις. Βρίσκω όμως θέμα στο γεγονός πως δεν είσαι καλά και αντιδράς έτσι. Εκεί να εστιάσεις,κι όχι στο ότι δεν είσαι εντάξει ή στο 'πρέπει'.
Αν μου, ναι καταλαβαίνω το παράδειγμα με τη ζακέτα, ξέρεις ζεσταίνει κιόλας-έχει ένα είδους ασφάλεια, αλλά αν τη βγάλεις και δοκιμάσεις κάποια άλλη μπορεί να δεις ότι σου πηγαίνει και καλύτερα.

Το έχω ξαναγράψει, προσπάθησε να κόψεις εντελώς επαφές με αυτόν αλλά και με τον αδερφό του,παρέα του και στη συνέχεια θα έρθει σταδιακά και η συναισθηματική απόσταση. Όταν τον βλέπεις,ακούς κάθε τόσο ξαναγυρίζεις...

Κ επίσης αφού βλέπεις ότι πιέζεσαι τόσο πολύ γιατί δεν απευθύνεσαι σε έναν ειδικό? Το σκέφτεσαι καθόλου?

[αν?]

Ναι έχεις δίκιο δεν μένω τόσο στο πρέπει αλλά περισσότερο στν απάθεια μου, στο ότι δεν είναι κάτι που με χαρακτηρίζει.δεν το βρίσκω ωραίο κάποιος να νοιάζεται και να θέλει να με δει κι εγώ να μην απαντάω καν στο μήνυμα.και όσο για τα άλλα τηλεφωνήματα νιώθω ότι θέλω να ακούσω, να μην χαθώ αλλά δεν έχω όρεξη να μιλήσω..και να μιλήσω τι να πώ..νιώθω ότι θα κουράσω τους γύρω μου αν ανοιχτώ και γενικά πιστεύω ότι κανείς δεν θέλει να συναναστρέφεται στεναχωρημένους ανθρώπους..όχι μίζερους αλλά μπλεγμένους.δεν μπρορώ να τη βγάλω με κάνει να νιώθω όμορφα,μπορώ να καταφύγω πάντα εκεί έστω και με τη σκέψη μου..ξέρω ότι με κάνει να δείχνω όμορφη και ευτυχισμένη.κι αν πάει κανείς να μου τι βγάλει τότε χειροτερεύει ακόμα περισσότερο δεν φοράω τίποτα άλλο :(..
Οσο για τις επαφές πέρνει συνήθως από καρτοτηλέφωνο και δεν μπορώ να ξέρω από πρίν ποιός είναι. ας πούμε τώρα πήρε μια φορά αλλά δεν το σήκωσα,δεν πρόλαβα και μετά ξαναπήρε..και κάθομαι και σκέφτομαι ενώ είχα καταλήξει ότι έληξε για αυτόν, γιατί πήρε, σήμαινε κάτι..με βάζει στην διαδικασία να αμφιβάλλω.
Οσο για τον ειδικό..κάθε φορά τα ίδια.Δεν πάει άλλο κάθε φορά αυτό λέω και ξυπνάω και νιώθω λίγο καλύτερα και πάνε έτσι κάποια χρόνια τώρα.
Η αληθεια είναι ότι είμαι αρκετά ανεξάρτητη, είχα θάρρος να κάνω πράγματα μόνη μου, να ταξιδέψω ακόμα και μακρυά μόνη μου, να τα καταφέρνω καλά σε πράγματα που προσπαθούσα να ασχολούμαι με πολλά και να γνωρίζω κόσμο έυκολα..και δεν θέλω να παραδεχτώ ότι νικήθηκα.δεν θέλω να παραδεχτώ ότι δεν μπορώ μόνη μου να τα βγάλω πέρα με τον ευατό μου και τον κόσμο.Φοβάμαι ότι έγινα ότι δεν ήθελα να μαι.