Δεν θέλω να ζήσω...

[Ms_Snowhite]

Γειά σας και πάλι παιδιά, σήμερα έκανα ένα ακόμη σημαντικό βήμα. Μίλησα για πρώτη φορά για τη κατάθλιψη στη μητέρα μου. Μέχρι τώρα δεν της είχα πει τίποτα γιατί πίστευα ότι δεν θα με καταλάβει. Της είπα ότι θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου και ότι θα ζητήσω βοήθεια. Μου είπε αν θέλω να μείνω μαζί της και θα το κάνω, απλά θέλω λίγο χρόνο, να γίνει σταδιακά, αφού πρώτα επισκεφτώ κάποιον γιατρό. Πάντα φοβόμουν να πάω σε ειδικό και ήμουν πολύ αρνητική στο να πάρω φαρμακευτική αγωγή. Τώρα, διαβάζοντας τα μηνύματα σας ξέρω ότι πρέπει, για να γίνω καλά και να μπορέσω και πάλι να ζήσω. Θέλω να νιώσω καλά και να μπορέσω να ξαναβγώ έξω στον κόσμο χωρίς να φοβάμαι. Θέλω να αγαπήσω ξανά τον εαυτό μου γιατί τώρα νιώθω να τον μισώ και δεν αντέχω αυτό το συναίσθημα Ήσαστε όλοι υπέροχοι άνθρωποι, έξυπνοι και ευαίσθητοι και όλες οι συμβουλές σας μου κάνουν πολύ καλό. Υπόσχομαι να μην υποκύψω και θέλω και εγώ να τα καταφέρω όπως εσείς, έστω και αν άργησα κάποια χρόνια...

[ανεμος]

Μπραβο σου.........

[Adzik]

Xioνατη μασ αυτο ειναι πολυυυυυυ καλο νεο.. ειναι σουπερ το οτι η μαμα σου ειπε πωσ μπορεισ να μεινεις μαζι τησ... μπορει να νιωσεισ μοναξια..και την ελληψη τησ συνηθειας του να τον βλεπεισ διπλα σου..η στο σπιτι.. αλλα μπροστα στην ανακουφιση που θα νιωσεισ μενωντασ σε ενα ουδερετο περιβαλλον... αξιζει τον κοπο.. εξαλου και η συντομη μοναξια ειναι υγιεισ χρονοσ.. ανασυγκροτισησ..και συγκεντρωσησ στον εαυτο σου και την υγεια σου..

πολυ χαιρομαι..!!!!μπραβο!!!
οσο για την αγωγη..εγω το πολυ ενα ντεπον να παρω..παντα ετσι ημουν.. οταν πρωτοπηγα στον ψυχολογο την ιδια στιγμη με παραπεμψε διπλα στον ψυχιατρο.. ημουν βαρια αυτοκτονικη βλεπεισ χεχεχεχ....και ο ψυχιατροσ μετα απο 10 λεπτα συζητησησ μου εγραψε αντικαταθλιπτικα..με ειχε πιασει νευρικοο γελιο.. και του ελεγα..καλα γιατρε μου.. μην βιαζεστε.. ασ ερθω την επομενη φωρα να με ξαναδειτε.. και μου γραφεται...
ειχα παρει την συνταγη και δεν πηγα να παρω τα φαρμακα.. μεσα στην ιδια τοτε εβδομαδα ειχα ενα πολυ ασχημο down>.. με πολυ σοβαρεσ αυτοκτονικεσ σκεψεισ... τοτε.. ειπα μεσα μου..πρεπει να μου δωσω μια ευκαιρια να γινω καλα..πραπει να μπορω να λεω..''τα δοκιμασα ολα...'' μου αξιζει να δοκιμασω οτι χρειαζεται για να ζησω οπωσ μου αξιζει...

ετσι πηρα τα φαρμακα.. δεν το μετανιωσα ποτε και καθολου.

[lionman]

Γεια, θέλω απλά να πάψω να υπάρχω.

[Kandy]

Γειά σας και πάλι παιδιά, σήμερα έκανα ένα ακόμη σημαντικό βήμα. Μίλησα για πρώτη φορά για τη κατάθλιψη στη μητέρα μου. Μέχρι τώρα δεν της είχα πει τίποτα γιατί πίστευα ότι δεν θα με καταλάβει. Της είπα ότι θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου και ότι θα ζητήσω βοήθεια. Μου είπε αν θέλω να μείνω μαζί της και θα το κάνω, απλά θέλω λίγο χρόνο, να γίνει σταδιακά, αφού πρώτα επισκεφτώ κάποιον γιατρό. Πάντα φοβόμουν να πάω σε ειδικό και ήμουν πολύ αρνητική στο να πάρω φαρμακευτική αγωγή. Τώρα, διαβάζοντας τα μηνύματα σας ξέρω ότι πρέπει, για να γίνω καλά και να μπορέσω και πάλι να ζήσω. Θέλω να νιώσω καλά και να μπορέσω να ξαναβγώ έξω στον κόσμο χωρίς να φοβάμαι. Θέλω να αγαπήσω ξανά τον εαυτό μου γιατί τώρα νιώθω να τον μισώ και δεν αντέχω αυτό το συναίσθημα Ήσαστε όλοι υπέροχοι άνθρωποι, έξυπνοι και ευαίσθητοι και όλες οι συμβουλές σας μου κάνουν πολύ καλό. Υπόσχομαι να μην υποκύψω και θέλω και εγώ να τα καταφέρω όπως εσείς, έστω και αν άργησα κάποια χρόνια...

Μπραβοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!! !!!!!!

[Φένια]

Μπράβο Snowhite!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τώρα πια είναι θέμα χρόνου να νιώσεις πάλι ο εαυτός σου!!!!!!!! Μπράβο!!!!!!!! Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!

[Ms_Snowhite]

Σας ευχαριστώ τόσο πολύ παιδιά!!! Θέλω να βάλω τα κλάματα πάλι αλλά προσπαθώ να συγκρατηθώ lol
Eίναι περίεργο το συναίσθημα, από τη μια νιώθω δυνατή και λέω θα ζήσω και από την άλλη μου έρχονται πάλι οι σκέψεις αυτοκτονίας πολύ έντονα γκρρρρρρ!!! Ψάχνω διαρκώς στο ίντερνετ για να δω που θα πάω αλλά δεν έχω ιδέα, λέτε να πάω σε ψυχολόγο ή σε ψυχίατρο?? Έτσι όπως είμαι, είμαι σίγουρη ότι ο ψυχολόγος δεν θα βοηθήσει και θα χρειαστώ αγωγή. Δεν το πιστεύω αλλά από εκεί που ήμουν εντελώς αρνητική με τα φάρμακα τώρα σχεδόν ανυπομονώ να πάρω, αν είναι αυτό που θα με βοηθήσει. Πριν μερικά χρόνια ήμουν καλά, ντυνόμουν όμορφα, βαφόμουν, έβγαινα έξω και τώρα δεν έχω διάθεση για τίποτα από όλα αυτά. Όλα αυτά τα χρόνια αγόραζα όμορφα πράγματα και ρούχα, έχοντας στην άκρη του μυαλού μου την ελπίδα πως κάποια στιγμή όλα θα άλλαζαν και θα ήμουν ευτιχισμένη, αλλά δεν τα φορούσα ποτέ αφού ποτέ δεν έφτανε αυτή η μέρα. Λέτε να αλλάξει η διάθεση μου και να άρχίσω και πάλι να περιποιούμαι τον εαυτό μου όπως παλιά? Λέτε να νιώσω και πάλι καλά με τον εαυτό μου? Το θέλω τόσο πολύ!!! Λέτε να με βοηθήσει η αγωγή σε αυτό?? Έχω τόσες ερωτήσεις! Τώρα φοράω όλο μαύρα και δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου στο καθρέφτη, θυμίζω ένα φάντασμα του παλιού μου εαυτού... Προχτές, σε μια ακόμη κρίση με τον εαυτό μου, πήρα μια βαφή και έβαψα τα μαλλιά μου μαύρα, και μετά΄όταν είδα τον εαυτό μου στο καθρέφτη ένιωσα φριχτά. Άλλες φορές, όταν ένιωθα έτσι πήγαινα και έκανα τατουάζ ή piercing και πάντα το μετάνειωνα. Δεν αντέχω να το κάνω αυτό στον εαυτό μου πια, θέλω να νιώσω καλά μέσα στο σώμα μου και να το αγαπήσω όπως είναι. Πείτε μου πως θα με βοηθήσει η ψυχοθεραπεία σε αυτό! Το έχω ανάγκη...

[marian_m]

Σας ευχαριστώ τόσο πολύ παιδιά!!! Θέλω να βάλω τα κλάματα πάλι αλλά προσπαθώ να συγκρατηθώ lol
Eίναι περίεργο το συναίσθημα, από τη μια νιώθω δυνατή και λέω θα ζήσω και από την άλλη μου έρχονται πάλι οι σκέψεις αυτοκτονίας πολύ έντονα γκρρρρρρ!!! Ψάχνω διαρκώς στο ίντερνετ για να δω που θα πάω αλλά δεν έχω ιδέα, λέτε να πάω σε ψυχολόγο ή σε ψυχίατρο?? Έτσι όπως είμαι, είμαι σίγουρη ότι ο ψυχολόγος δεν θα βοηθήσει και θα χρειαστώ αγωγή. Δεν το πιστεύω αλλά από εκεί που ήμουν εντελώς αρνητική με τα φάρμακα τώρα σχεδόν ανυπομονώ να πάρω, αν είναι αυτό που θα με βοηθήσει. Πριν μερικά χρόνια ήμουν καλά, ντυνόμουν όμορφα, βαφόμουν, έβγαινα έξω και τώρα δεν έχω διάθεση για τίποτα από όλα αυτά. Όλα αυτά τα χρόνια αγόραζα όμορφα πράγματα και ρούχα, έχοντας στην άκρη του μυαλού μου την ελπίδα πως κάποια στιγμή όλα θα άλλαζαν και θα ήμουν ευτιχισμένη, αλλά δεν τα φορούσα ποτέ αφού ποτέ δεν έφτανε αυτή η μέρα. Λέτε να αλλάξει η διάθεση μου και να άρχίσω και πάλι να περιποιούμαι τον εαυτό μου όπως παλιά? Λέτε να νιώσω και πάλι καλά με τον εαυτό μου? Το θέλω τόσο πολύ!!! Λέτε να με βοηθήσει η αγωγή σε αυτό?? Έχω τόσες ερωτήσεις! Τώρα φοράω όλο μαύρα και δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου στο καθρέφτη, θυμίζω ένα φάντασμα του παλιού μου εαυτού... Προχτές, σε μια ακόμη κρίση με τον εαυτό μου, πήρα μια βαφή και έβαψα τα μαλλιά μου μαύρα, και μετά΄όταν είδα τον εαυτό μου στο καθρέφτη ένιωσα φριχτά. Άλλες φορές, όταν ένιωθα έτσι πήγαινα και έκανα τατουάζ ή piercing και πάντα το μετάνειωνα. Δεν αντέχω να το κάνω αυτό στον εαυτό μου πια, θέλω να νιώσω καλά μέσα στο σώμα μου και να το αγαπήσω όπως είναι. Πείτε μου πως θα με βοηθήσει η ψυχοθεραπεία σε αυτό! Το έχω ανάγκη...

Θα σε βοηθήσει σίγουρα! Και τολμώ να σου πω ότι θα νιώθεις πολύ καλύτερα από πάντα, όχι μόνο από τώρα που νιώθεις χερότερα. Και μη φοβάσαι να πάρεις κάποια φάρμακα, για όσο χρειαστεί, θα σε βοηθήσουν να νιώσεις γρήγορα καλύτερα, οπότε θα επικεντρωθείς καλύτερα στην ψυχοθεραπεία.
Αν μπορείς να βρεις κάποιον ψυχίατρο, που ειδικεύεται στη ψυχοθεραπεία, ώστε να έχεις και τα δύο μαζί, ακόμη καλύτερα. Αυτό είχα κάνει κι εγώ κάποτε.

[carrie]

Eμενα η εικονα ποου μου δινεις ειναι οτι ησουν σχετικα καλα αλλα κρεμαστηκες απο τον φιλο σου εγκατελειψες τον εαυτο σου, τη ζωη και τους φιλους σου, και επαθες καταθλιψη

[Ms_Snowhite]

Πως μπορώ να βρω έναν τέτοιο γιατρό, που να ειδικευέται και στη ψυχοθεραπεία? Νομίζω ότι θα είναι ότι καλύτερο.
Να ψάξω στο ίντερνετ?

[Adzik]

Xionati μου.. εσβησα μηνυματα.. τωρα θα λαβω οτι μου γραψεισ..

καλημερααα