ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ''ΚΑΜΕΝΗ''

[RainAndWind]

Bd, το ζήτημα είναι πως το περιβάλλον σου σε διδάσκει πως μπορείς να τη βγάζεις πάντα λάδι δίνοντας το ελάχιστο και λαμβάνοντας το πολύ.
Νομίζω μάλιστα πως όσο κι αν χτυπιέσαι, ο πατέρας σου δε σου δίνει παρά λανθασμένα μηνύματα και πρότυπα συμπεριφοράς.
Ας δούμε τι έγραψες πάνω σ' αυτό:
"ό,τι και να κάνω ο πατέρας μου με υποστηρίζει"
Σε υποστηρίζει λόγω των ενοχών του για την πρότερή του συμπεριφορά. Και περνά στο άλλο άκρο, δικαιολογώντας και παίρνοντας το μέρος σου κάθε φορά.
Ξέρεις πως έχεις έναν σύμμαχο στο σπίτι που δε σε κρίνει ποτέ, δε σε μαθαίνει τι σημαίνει ενηλικίωση. Μένοντας παιδί λοιπόν, απολαμβάνεις κάποια από τα προνόμια ενός παιδιού "αχ το καημενούλι, δεν ξέρει ακόμη"
Το ότι σου λέει πως έχει εναποθέσεις τις ελπίδες του πάνω σου, μου λέει ότι κάνει διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά του. Σου παραχωρεί το ρόλο της μικρής του
πριγκίπισσας και σε σκατομαθαίνει (γαλλιστί). Ξεχωρίζει τα παιδιά του. Δε σας διδάσκει να μοιράζεστε, ούτε να είστε συνοδοιπόροι στη ζωή με την αδερφή σου.
Νο κόμεντς δλδ. Πώς να μη μαλλιοτραβιέστε, αφού έχετε μπει σε ένα τριπάκι ανταγωνισμού, με άνισες συμπεριφορές πατρικές, με αδικίες και ανισομέρειες.

Μετά, αφού είσαι το χαιδεμένο παιδί, το χρυσό κορίτσι, γιατί να συμμετέχεις στις ευθύνες ενός σπιτιού? Ένα σπίτι είναι ένα μικροπεριβάλλον, που απαιτεί κάποιο είδος συνεργασίας και συμμετοχής στα βάρη, στις υποχρεώσεις του. Ζείτε τέσσερα άτομα εκεί, αν οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας έχουν ανατεθεί ώστε η μία να σκέφτεται χορό και μπάφο και τατού, ενώ οι άλλοι πλύσιμο και σιδέρωμα και λάντζα, τότε σίγουρα κάποιοι από εσάς είναι οι ριγμένοι.
Ούτε εγώ λατρεύω τις δουλειές του σπιτιού, αλλά το μερτικό μου το κάνω, και σε όσα δεν είμαι καλή φροντίζω να μοιράζονται έτσι που να κάνω άλλα σε διαφορετικούς τομείς για να αναπληρώνω τη δική μου μερίδα και να σταθμίζεται η κατάσταση. Δε θα μπορούσες να βρεις τι σου είναι πιο αγαπητό και να το αναλάβεις εσύ, να ξεκουράσεις και τη μητέρα σου λίγο? Μία πρόταση. Να βγεις λίγο από το σκεπτικό "θέλω να τη βγάζω πάντα τσάμπα"

Και το ίδιο κάνεις και με το αγόρι σου. Γράφεις το εξής:"με φροντίζει και τα κάνει όλα εκείνος"
Πώς γίνεται ρε συ να είσαι περήφανη για κάτι τέτοιο? Δε νιώθεις άβολα με αυτό? Οκ, αυτός σου έχει αδυναμία. Εσύ πρέπει να πατάς πάνω στην αδυναμία αυτή για να σου φέρεται σα να είσαι από ζάχαρη?

Γενικά, ένα κάρο από όσα έχεις αναφέρει δείχνουν προς την κατεύθυνση της μη ανάληψης ευθυνών. Και στο σπίτι και στη σχέση σου και στον εαυτό σου, δε θέλω να μεγαλώσω, δε θέλω να κάνω δουλειές, θέλω να με φροντίζουν (χωρίς να φροντίζω γω όμως), είμαι ανώτερη, όλοι με αγαπάνε ό,τι κι αν κάνω, θέλω άτομα να ασχολούνται μαζί μου. Μπάρμπι ντολ είσαι ρε? Ή broken τελικά? :P
Από τη μια δηλαδή γράφεις πως "στη δίνει η τόση αποδοχή" αλλά και δεν κάνεις τίποτε για να κερδίζεις την αποδοχή αυτή, όχι να σου παραχωρείται #γιατί έτσι#.
Πόσο ρεαλιστικό είναι δλδ αυτό που ζητάς? "θέλω να είμαι άτομο να ασχολούνται μαζί μου και να με φροντίζουν"
Τα έχεις κατασκευάσει έτσι που να εξυπηρετείται μία διαστρεβλωμένη σου ανάγκη για παιδικότητα. Θες δε θες μεγαλώνεις ντολ. Αυτή είναι η αλήθεια.
Θες να ζεις με μαριονέττες ή με ανθρώπους που να μοιράζεσαι μαζί τους ισότιμα χαρές και λύπες? Υποχρεώσεις και δικαιώματα?
Ο κόσμος που πλάθεις δεν υπάρχει. Μη διαιωνίζεις τέτοια σενάρια, δε σε βοηθούν πρώτον να ισορροπήσεις και κατά δεύτερον να πας κάπου πιο αληθινά τον εαυτό σου.

[Karol]

καρολ εσυ τι παιρνεις κ απο τι πασχεις αν επιτρεπεται?

Εγω...δεν παιρνω..και δεν πασχω απο τιποτα...τουλαχιστον μεχρι στιγμης δεν ειχα καποιο ξεσπασμα, ουτε τπτ περιεργο να με οδηγησει σε ψυχιατρο...απλα προσπαθω να καταλαβω και να εξηγησω καπως την συμπεριφορα σου γιατι μαρεσει να ασχολουμαι με τετοια θεματα :P . Εμενα το αγορι μου παρουσιασε ψυχωση ξαφνικα , ειχε ενα μεγαλο επεισοδιο που τον οδηγησε σε κλινικη και ψαχνομαστε τωρα...Τεσπα...μαλλον νιωθεις πως εχεις χασει ενα κομματι του παλιου σου εαυτου...9ελει προσπαθεια και πολυ δουλεια για να το ανακτησεις...Πρεπει να το θελεις και εσυ η ιδια...Μακαρι να ειναι κατι περαστικο...Εσυ απο τι ακριβως πασχεις??? πως λεγετε η αρρωστια που σε οδηγησε στα φαρμακα???

[BrokeN_DoLL]

ρειν δεν αντιλεγω σε αυτα που λες. ομως ειμαι σιγουρη πως η αδερφη μ θελει να κανει ο,τι κανει κ ειναι ευτυχισμενη οποτε δεν μ πεφτει λογος αν θελει να σιδερωνει κ να καθεται να καθαριζει το σπιτι του γκομενου της! εγω το απεχθανομαι πως να το κανουμε δεν θελω να γινω τετοια! και η μανα μ δεν εχει αλλη δουλεια να κανει δεν δουλευει δουλεια της ειναι το σπιτι! δεν τηνε χουμε δα και διακοσμιτικη αλλωστε δεν εχει προβλημα μ το χει αναγνωρισει πως δεν μπορω να κανω δουλειες τοσο συχνα και μαλιστα κανει και χιουμορ με αυτο. χωρις αυτο να σημαινει πως ειμαι χαμαλι κ οτι δν εχω πλυνει ουτε ενα πιατο. ειμαι εργατικη δουλευω κανω παντα σωστα τις δουλειες μου και φροντιζω να ναι ολα στην τριχα ειμαι με το σεις και με το σας στα αφεντικα μ που ειναι αντρες και τους εχω παντα το μπουκαλι νερο στο γραφειο με σουβερ! οποτε δεν ειμαι τεμπελα ουτε χαμαλι! κερδιζω με την αξια μου τα παντα!

δεν εχω περασει λιγα, και ομως δεν τα παρατησα γιατι να μην χαλαρωσω λιγο τωρα, δεν περασα οπως επρεπε τοτε! ο μπαμπας μου ναι με ξεχωριζει και το ξερω. η αδερφη μ δεν ζηλευει ομως με αγαπαει! ο μπαμπας μου θελει απλα το καλο μου θελει να με φροντισει γιατι δεν το κανε σωστα τοτε δεν θελω να του χαλασω το χατηρι!!!!

ουτε στο δικο μ που θελει να με φροντιζει, λεει πως θελει να εξιλεωθει για πραγματα που εκανε πολυ παλια και πως εγω το αξιζω και πως δν εχει γνωρισει αλλη σαν κ μενα κ εχει ορκιστει να κανει τα παντα για να μαι εγω χαρουμενη. τι να κανω? να του λεω ΟΧΙ? δεν πιεσα κανεναν

αποδοχη - μη αποδοχη με μπερδευει γτ ναι μεν κανω ο,τι ξερω πως μπορω να κανω, αλλα αλλες φορες τα ακουω και δεν μπορω να καταλαβω τον λογο!!!!

[BrokeN_DoLL]

καρολ εσυ τι παιρνεις κ απο τι πασχεις αν επιτρεπεται?

Εγω...δεν παιρνω..και δεν πασχω απο τιποτα...τουλαχιστον μεχρι στιγμης δεν ειχα καποιο ξεσπασμα, ουτε τπτ περιεργο να με οδηγησει σε ψυχιατρο...απλα προσπαθω να καταλαβω και να εξηγησω καπως την συμπεριφορα σου γιατι μαρεσει να ασχολουμαι με τετοια θεματα :P . Εμενα το αγορι μου παρουσιασε ψυχωση ξαφνικα , ειχε ενα μεγαλο επεισοδιο που τον οδηγησε σε κλινικη και ψαχνομαστε τωρα...Τεσπα...μαλλον νιωθεις πως εχεις χασει ενα κομματι του παλιου σου εαυτου...9ελει προσπαθεια και πολυ δουλεια για να το ανακτησεις...Πρεπει να το θελεις και εσυ η ιδια...Μακαρι να ειναι κατι περαστικο...Εσυ απο τι ακριβως πασχεις??? πως λεγετε η αρρωστια που σε οδηγησε στα φαρμακα???

αχ εισαι πολυ γλυκια!!!!ναι με ενδιαφερει να ακουσω την γνωμη σου αν ασχολησαι με αυτα!!!!! εχω διαβασει κ εγω πολλα βιβλια εχω διαβασει κ φροιντ αλλα ολο στο σεξουαλικο το παει μεσω του ασυνηδητου γιαυτον ειμαστε ολοι ερωτευμενοι με τους πατεραδες μας ελεος δλδ.

εγω εχω μανιοκαταθλιψη-διπολικη, σχιζοφρενικομορφη διαταραχη. α και Διατροφικη διαταραχη. ολα εννωνονται βασικα ειναι αλυσιδα

το αγορι σου ξαφνικα το επαθε?

[RainAndWind]

Να λες σε σένα όχι Broken. Νομίζω πως αυτό είναι το θέμα. Οι άλλοι που θα θέλουνε για κάτι να σε αποζημιώσουνε, μπορεί να υπάρχουν. Εσύ έχεις ΕΠΙΛΟΓΗ αν θα δεχτείς την άμετρη ενοχική συμπεριφορά ως εκδήλωση αγάπης όμως. Μπορείς να μάθεις να μην εκμεταλλεύεσαι την ανάγκη τους για υπεραναπληρώσεις ενοχικές. Γιατί ο πατέρας σου, ο γκόμενός σου, οι φιλενάδες σου μπορεί να μην το κάνουν ποτέ. Και είναι και δικό τους θέμα αυτό, έτσι? Εσύ όμως είσαι δικό σου.

[BrokeN_DoLL]

Να λες σε σένα όχι Broken. Νομίζω πως αυτό είναι το θέμα. Οι άλλοι που θα θέλουνε για κάτι να σε αποζημιώσουνε, μπορεί να υπάρχουν. Εσύ έχεις ΕΠΙΛΟΓΗ αν θα δεχτείς την άμετρη ενοχική συμπεριφορά ως εκδήλωση αγάπης όμως. Μπορείς να μάθεις να μην εκμεταλλεύεσαι την ανάγκη τους για υπεραναπληρώσεις ενοχικές. Γιατί ο πατέρας σου, ο γκόμενός σου, οι φιλενάδες σου μπορεί να μην το κάνουν ποτέ. Και είναι και δικό τους θέμα αυτό, έτσι? Εσύ όμως είσαι δικό σου.

ντρεπομαι που το λεω ρε συ ρειν αλλα θελω αυτο το πραγμα απο την μια πολυ. το παραδεχομαι. αυτο με κανει κακο ανθρωπο? δεν το ελεγχω, δεν ελεγχω να παταω πανω σε αλλους μου βγαινει ασυναισθητα να εκμεταλευομαι καταστασεις και ναι το χω κανει κ το κανω. αλλα δν ξερω πιστευω πως ειναι ανθρωπινο και ασυναισθητα το κανουν ολοι μολις εχουν ευκαιρια!

[Karol]

αχ εισαι πολυ γλυκια!!!!ναι με ενδιαφερει να ακουσω την γνωμη σου αν ασχολησαι με αυτα!!!!! εχω διαβασει κ εγω πολλα βιβλια εχω διαβασει κ φροιντ αλλα ολο στο σεξουαλικο το παει μεσω του ασυνηδητου γιαυτον ειμαστε ολοι ερωτευμενοι με τους πατεραδες μας ελεος δλδ.

εγω εχω μανιοκαταθλιψη-διπολικη, σχιζοφρενικομορφη διαταραχη. α και Διατροφικη διαταραχη. ολα εννωνονται βασικα ειναι αλυσιδα

το αγορι σου ξαφνικα το επαθε?

Λοιπον...Ειχα αγορι που ειχε μανιοκαταθλιψη και ητανε τοσο υπερκινιτικος , γελουσε δυνατα, τσιτα ρε σου λεω...(νομιζω ανεφερες παρομοια συμπτωματα και παραπανω) δεν μπορεις να φανταστεις..ομως αυτος δεν επερνε φαρμακα...ητανε παντα ετσι... Οι γονεις του δεν τον ειχαν βοηθησει...! Αυτος παλια ειχε περασει και απο το σταδιο της νευρικης ανορεξιας...εκοβε και τις φλεβες του ενα διαστημα...Ειχα φρικαρει...Ητανε ενας απο αυτους οπου δεν μπορουσα να νιωσω σχεδον τπτ..ουτε και εγω ξερω γιατι τα ειχα μαζι του..Ητανε και ''ενοχλητικος'' αρετα θυμαμαι...τηλεφωνα πολλα...(μου θυμιζει εσενα με αυτο π ελεγες πιο πανω που εστελνες μνμτ στον αλλον)... Προσπαθησε να το ελαττωσεις αυτο..οι αντρες δεν θελουν τετοια...Το πιο γαματο που θα μπορουσες να κανεις..ητανε μετα το φασωμα να του ελεγες ενα απλο..''ελπιζω να τα ξαναπουμε...συντομα'' και να το αφηνες ετσι...!! Αν ηθελε θα σε επερνε απο μονος του..Γενικα μην κολλαει το μυαλο σου σε τοσο ασημαντα πραγματα...αλλα ειναι τα σημαντικα της ζωης!!! ;) Aπ οτι ειπες εχεις αγορι ε??? δεν τον αγαπας??? δεν νοιαζεσαι? τι νιωθεις για τον συντροφο σου...πες μου αν θελεις! :) Εγω τα εχω με ενα παιδι εδω και 3 μηνες...δεν προλαβα να τον αγαπησω ουτε να περασω πολλα μαζι του γιατι τσουπ , επαθε ετσι ξαφνικα μια ωραια μερα το επεισοδιο και τωρα ειναι σε κλινικη...Αυτο π επαθε ονομαζεται ''ψυχωσικη συνδρομη'' καπως ετσι μας ειπε η ψυχολογος του...Ετυχε να ειμαι μπροστα στην κριση του οπως και ολη του η οικογενεια...και ειμαι φοβισμενη και αναστατωμενη..ητανε κατι πολυ εντονο...μην νομιζεις και εγω απαντησεις ψαχνω εδω μεσα και παντου...Ειναι δυσκολες αυτες οι αρρωστιες ρε γαμωτο...και δεν ξερεις και τις ακριβης επιπτωσεις.....γιατι ολοι οι ανθρωποι ειναι διαφορετικοι και σκεφτονται διαφορετικα....!! Θελω να μεινω μαζι του πολυ να τον στηριξω, αλλα υπαρχει και ο φοβος μεσα μου...ειμαι και μικρη ...και ειναι κατι προτογνωρο για εμενα!

[Θεοφανία]

τωρα οσο αναφορα αυτον τον κυριο πριγκιπα που λετε, ναι τον εχω. κοβει φλεβα για μενα και οσα κ αν του εχω κανει καθεται και με στηριζει. τον αγαπαω κ τωρα θα ρθει για μονιμα απο αγγλια και θα δω πως θα παει κ αν θα αντεξω να μαι περιορισμενη. τον αγαπαω αλλα οχι με αυτο που λενε αλλοι, δεν πεταγα στα συννεφα ουτε σκεφτομουν μονιμως αφηριμενα οτι ειμαι ερωτευμενη. οχι μονο με κεινον, ειχα ενθουσιασμους αλλα φευγανε με την μια! υπαρχουν κ τετοιες περιπτωσεις σαν κ μενα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι και δεν παει να πει πως για ολους υπαρχει το αλλο μισο. πολλοι αν κ το αγνοουμε ζουν κ πεθαινουν μονοι τους.............

μπρόκεν....λυπάμαι που θα στο πω, αλλα δεν είναι αυτός ο πρίγκιππας σου.
Ξέρεις τι είπες γι αυτόν?
Κόβει φλέβα, με ανέχεται και θα κάνω προσπάθεια να περιοριστώ. Λυπάμαι, αλλά αυτός δεν είναι ο άνθρωπος σου αλλα ένας τύπος που προκειμένου να σε έχει κάνει το κοροιδο στα καπρίτσια σου και συ που δεν έχεις συνηθίσει να σε ανέχονται δεν θες να τον χάσεις απ τη ζωή σου.
Συμφωνώ με όσα σου έγραψε η ρειν και σου εύχομαι μέσα απ την καρδιά μου να ερωτευτείς.
Είναι το καλύτερο ψυχοφάρμακο/ουσία/χασιμο. Αλήθεια στεναχωριεμαι που τα βλέπεις έτσι τα πράγματα αν και κατά βάθος πιστεύω πως εσύ έχεις υποβάλλει τον εαυτό σου σε αυτό το τρυπάκι γιατί είσαι πολύ πληγωμένη γενικότερα.

[BrokeN_DoLL]

αχ κριμα για το παλικαρι! ειναι περιεργο να ακους αγορι να πασχει απο ανορεξια. ναι τελικα ολα εννωνονται οπως σ ειπα ψυχωσικα με διατροφικες. κ εγω χαρακονομουνα αλλα εχω μηνες να το κανω. συνηθως δεν δινω σημασια μα την Παναγια σε κανεναν τους εχω ΟΛΟΥΣ στο φτυσιμο οχι ομως επειδη θελω να καταφερω κατι, αλλα επειδη ετσι μ βγαινει πραγματικα δεν μου περναει καν απ το μυαλο αλλα να δεν ξερω με αυτο γιατι. οπως πριν κατι μηνες ειχα εναν αλλον που με ειχε ενθουσιασει τοσο πολυ π κολισα. μαλλον αυτοι οι 2 αντρες κατι μ ξυπνισανε κ μ προκαλεσαν να αντιδρασω αλλιως απ οτι περιμενα. δεν ειμαι πιεστικη σε κανεναν κ εχω μαθει να μην ειναι κ σε μενα οποτε δν εχω προβλημα και ζηλεια μεσα μου για οποιονδηποτε.

το αγαπαω το αγορι μ αλλα ειναι μια αγαπη σαν συνηθεια. δεν ξερω πως να το πω αλλιως. σπουδαζει αγγλια κ τελειωνει μαιο οποτε θελω να δω πως θα ειναι.

καλο ειναι που προσπαθεις με το αγορι σου, ομως δεν νομιζω πως θα ναι ικανος για μγαλο διαστημα να ανταπεξελθει σε σενα. προσεχε μη γινουν τα δικα σου νευρα κουρελια, αμα αξιζει καλως αλλα αμα οχι θα μπλεξεις σε ενα τρυπακι που θα σε πληγωνει κ να σαι προετοιμασμενη γι αυτο. ο δικος μ θελει κ να με παντρευτει σε μερικα χρονια αλλα του χω ξεκαθαρισει παμπολλες φορες ποσο δυσκολο θα ναι να μεινει μαζι μου

[RainAndWind]

Βρε μωρό μου, όχι φυσικά. Έγραψα κάτι τέτοιο? Το ξέρω μάτια μου, ξέρω πως δεν έμαθες να το κάνεις ως τώρα. Όμως μπορείς να το αρχίσεις και να βλέπεις σιγά σιγά πώς πάει το πράγμα. Να δοκιμάζεις να επιλέγεις αλλιώς. Σου λέω πχ ένα παράδειγμα. Όταν ο σύντροφός σου πάει να σου κάνει το συνηθισμένο σου χατήρι, κάνε κι εσύ ένα γι αυτόν. Δεν είναι δίκαιο? Να του αντιγυρίζεις την προσοχή του δλδ, θα σε κάνει να νιώθεις πως δεν το κερδίζεις ανέξοδα όλο αυτό, δίχως να πασχίζεις και να ιδρώνεις και λιγάκι.:P Πώς εκτός από το να σου προσφέρουν, μπορείς και να προσφέρεις κι εσύ, πως είσαι χρήσιμη, θα έχεις έναν σκοπό, δεν ξέρω αν στο κάνω λιανά, πως δεν απολαμβάνεις μόνο, αλλά και έχεις τη δυνατότητα να οριοθετείς τις σχέσεις σου, πότε ο άλλος κάνει κάτι που σε κρατάει μικρή, (και εκείνον μικρό θα σου πω εγώ) και να το "στρώνεις".
Μπορείς να το μάθεις. Όπως έμαθες το αντίθετο, μπορείς να το ξεμάθεις και να διδαχτείς κάτι νέο. Και σιγά σιγά θα τους διδάξεις και κείνους, πως δεν είσαι παρτάκιας, αλλά πως θέλεις το μέτρο και πως το ξέρεις αυτό το μέτρο και θες να το κρατάς.

[Karol]

αχ κριμα για το παλικαρι! ειναι περιεργο να ακους αγορι να πασχει απο ανορεξια. ναι τελικα ολα εννωνονται οπως σ ειπα ψυχωσικα με διατροφικες. κ εγω χαρακονομουνα αλλα εχω μηνες να το κανω. συνηθως δεν δινω σημασια μα την Παναγια σε κανεναν τους εχω ΟΛΟΥΣ στο φτυσιμο οχι ομως επειδη θελω να καταφερω κατι, αλλα επειδη ετσι μ βγαινει πραγματικα δεν μου περναει καν απ το μυαλο αλλα να δεν ξερω με αυτο γιατι. οπως πριν κατι μηνες ειχα εναν αλλον που με ειχε ενθουσιασει τοσο πολυ π κολισα. μαλλον αυτοι οι 2 αντρες κατι μ ξυπνισανε κ μ προκαλεσαν να αντιδρασω αλλιως απ οτι περιμενα. δεν ειμαι πιεστικη σε κανεναν κ εχω μαθει να μην ειναι κ σε μενα οποτε δν εχω προβλημα και ζηλεια μεσα μου για οποιονδηποτε.

το αγαπαω το αγορι μ αλλα ειναι μια αγαπη σαν συνηθεια. δεν ξερω πως να το πω αλλιως. σπουδαζει αγγλια κ τελειωνει μαιο οποτε θελω να δω πως θα ειναι.

καλο ειναι που προσπαθεις με το αγορι σου, ομως δεν νομιζω πως θα ναι ικανος για μγαλο διαστημα να ανταπεξελθει σε σενα. προσεχε μη γινουν τα δικα σου νευρα κουρελια, αμα αξιζει καλως αλλα αμα οχι θα μπλεξεις σε ενα τρυπακι που θα σε πληγωνει κ να σαι προετοιμασμενη γι αυτο. ο δικος μ θελει κ να με παντρευτει σε μερικα χρονια αλλα του χω ξεκαθαρισει παμπολλες φορες ποσο δυσκολο θα ναι να μεινει μαζι μου

Aμα σε αγαπαει οπως λες και νοιαζετε για εσενα τοσο πολυ παρολο π εισαι λιγουλακι δυσκολη...:P , ειναι πολυ ομορφο αυτο που ειπε...σημαινει πως θα σε βοηθησει στα παντα πως θα ειναι διπλα σου και στα ασχημα και στα ευκολα...κοπελα μου δεν υπαρχουν τετοιοι αντρες πια...Μην φασωνεσαι με αλλους ενω εχεις καποιον να σε περιμενει και να σε θελει πραγματικα...Θα δεις που οταν επιστρεψει θα συνηδητοποιησεις ποσο σ εχει λειψει..το πιστευω αυτο...Ξερεις και η αποσταση δεν βοηθαει..την μια τον θελεις και σου λειπει τρελα την αλλη νιωθεις ξενερωμενη και αντε παμε να ριξουμε κανα γκομενακι...:P Kαπως ετσι παει...!! μακαρι να μπορουσα να καταλαβω αυτη την ''απαθεια'' που εχεις...μακαρι να μπορουσα να σε κανω με καποιο τροπο να δεις τι ομορφο που ειναι να εχεις δυνατα συναισθηματα και να λατρευεις και να λατρευεσαι...πιστευω πως θα το βρεις...Πιεσε λιγο τον ευατο σου...δεν κανει κακο...κι εγω το εκανα οταν ημουν λιγο ανιωθη και μετα ενιωθα...για λιγο βεβαια αλλα κατι ητανε και αυτο... ;) βαλτα κατω , γραψε τι νιωθεις σε ενα χαρτι...Γραφε τα παντα...μπορει και να σε βοηθησει αν τα βλεπεις και τα ξανα βλεπεις...Καπου λειτουργεις στραβα, και δεν ειναι μονο τ φαρμακα...ειναι και το χορτο..το πιστευω...μπορεις να το κοψεις??? τι πιστευεις???

[BrokeN_DoLL]

θεοφανια ειληκρινα ειναι τοσο καλος μαζι μου, οσο κανενας. αλλα εχω σκεφτει πολλες φορες πως θα μουνα μονη μ, ειτε χωρις αυτον ειτε γενικοτερα χωρις κανεναν. κ ειληκρινα δεν μου προκαλει κανενα συναισθημα. ουτε μοναξιας ουτε τπτ. εχω φιλες ελευθερες που ψαχνουν σχεση γτ ζηλευουν τα αγαπημενα ζευγαρια χερι χερι στον δρομο κ τις βραδιες με ντι βι ντι κ ποπ κορν αγκαλια. εμενα δν με νοιαζει. τον ειχα χωρισει πριν κατι μηνες κ εκανε τα πανδεινα να ναι παλι μαζι μου. μου ελειπε λιγο αλλα αυτο ητανε, δν ενιωσα λυπη δν εριξα δακρυ.

ρειν πιστευεις πως υπαρχουν ατομα που πρεπει να ναι μονα τους? πιστευεις πως υπαρχουν ατομα που ειναι τετοια ωστε να ειναι αχαριστα κ αδιαφορα? υπαρχει μεγαλη ποικιλια ανθρωπων στον κοσμο! τεραστια! αρα υπαρχουν κ τετοιο, μπορει να μαι κ εγω. δν ξερω τι ειμαι.

με εκπλησει καθε φορα που διαβαζω τα βιβλια μου (ξερετε το αντικειμενο που διαβαζω) και βλεπω τις ιστοριες ανθρωπων με δυσκολα παιδικα χρονια βιασμενα απο γονεις παπουδες γειτονες θυματα ξυλοδαρμου κ εξεφτελισμου κανοντας ομως μια αρχη ενηλικιωμενα και δινοντας αγαπη κ φροντιδα στα δικα τους παιδια. οι ιδιοι οι θυτες ηταν αδυναμα ατομα που κακοποιηθηκαν κ συνεχισαν αυτη την ''παραδοση'' εξεφτελιζοντας-σκοτωνοντας-βιαζοντας. ειναι τοσο πολυ θεμα ανθρωπου κ τοσο πολυ θεμα μυαλου, το μυαλο αποβαλλει η δημιουργει ουσιες αλλαζοντας ολο σου το ειναι απ την μια στιγμη στην αλλη. δεν αναπληρωνεται ουτε με ενεση ουτε με χαπακια. κατευναζεται ναι. η καθε πραξη κρυβει κατι, κατι το οποιο οσο κ να το ξεπερασεις μενει μεσα σου και ο χρονος δεν το απαλυνει!!!!!! δεν απαλυνεται με τον χρονο. ο χρονος απλα περναει και δεν ειναι ομως απιαστος, αγοραζεται.........

δεν θελω να το παιξω κατι που δν ειμαι, ομως το τι ειμαι εχει καθοριστει απο γεγονοτα οποτε δν ξερω αν ειμαι ετσι η οχι. διαμορφωθηκα. οποτε ο ανθρωπος ειναι ενα αποτελεσμα διαδικασιων της μοιρας. ερμαιο των ιδιων του των επιλογων και παθων του. αμα ηξερες απο την ωρα που γεννηθηκες πως η συμφορα ειναι καπου στην γωνια και σε περιμενει ..... ισως προσπαθουσες να την αποφυγεις λεγοντας κανοντας κατι διαφορετικο. ομως η συμφορα ειναι στην γωνια και σε περιμενει απο την στιγμη που βγαινεις απ την μανα σου κ καθεται υπομονετικα γιατι ανηκει μονο σε σενα. εσυ απλα εισαι μια πλαστελινη

καρολ το χω ελλατωσει σημαντικα. πως να με πιεσω δλδ τι να κανω? να τραγουδισω ενω δεν εχω φωνη??! ολα θα βγουνε φαλτσα!!!λολ! εισαι πολυ καλη μ βγαινει κατι αυτες τις κωλομερες σαν να θελω να δακρυσω οταν διαβαζω

[Karol]

χαιρομαι που σου βγαινει να δακρυσεις...συναισθημα δηλαδη...να πιεστεις..εννοω να κατσεις να σκεφτεις να βαλεις το μυαλο σου σε αυτη την διαδικασια, ξερεις τι θες? πως το θες??? τι θελεις στην ζωη σου? εχεις στοχους? ρε κρυβονται πολλα πισω απ ολα αυτα που μας λες...ο ψυχολος σου τι σου λεει? πως σε βοηθαει??

[BrokeN_DoLL]

δεν εχω ψυχολογο εχω ψυχιατρο. κοιτα προσφατα του ανεφερα την κακοποιηση δεν του το χα πει. μ ειπε να το αναλυσουμε στην επομενη συνεδρια αλλα δν εχω παει..............μ ειπε πως ειμαι πολυ τελειομανης και εχω και μανια με την προσοχη. ζηλευω και θελω μονο εγω να μαι επικεντρο. σκαω και τρωγομαι με τα ρουχα μ αμα δν ειμαι και προσπαθω με καθε μεσο. αν δν τα καταφερω τσαντιζομαι κ ξεσπαω παντου η πεφτω σε βαρια μελαγχολια. αυτο με αγχωνει κανοντας με να ξεσπαω στο φαι και να το βγαζω επειδη δεν θελω να μεγαλωσω μοιαζοντας γυναικα εξωτερικα. μισω τις καμπυλες μισω τα παντα

[carrie]

Αισθανεσαι καλα μισωντας τα παντα? Οχι. Θες να αισθανθεις καλα? Φανταζομαι ναι. Αρα, μια ειναι η λυση, αγαπα τα παντα!