http://www.youtube.com/watch?v=VrSuCc50QjΑΜΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΕ

[Lacrymosa]

A heart that hurts, is a heart that works... Lacrymosa, nessuna lacrima. Μηπως η δικη μου καρδια δεν λειτουργει για να μην πονα?

Οι καρδιές πονάν...ραγίζουν..σπάνε...επο υλώνουν όμως οι πληγές με τον καιρό..λιγοστεύει ο πόνος.....και ολα σιγα σιγα επανερχονται.....
καλή δύναμη ολοψυχα...

[RainAndWind]

Boubourina, συλλυπητήρια! Δεν περίμενα η επάνοδός σου στο φόρουμ να γίνει κάτω από τέτοιες συνθήκες για σένα.
Καλή δύναμη εύχομαι σ' αυτό το δύσκολο που ζεις, δεν έχω λόγια, σχώρα μου που δε μπορώ να γράψω περισσότερα τώρα.
Εύχομαι να έχεις βοήθεια από ανθρώπους που σ'αγαπούν, να κρατηθείς το πρώτο ζόρικο διάστημα. with a little help from our friends.αχ. Βήμα βήμα μπουμπού.

[boubourina]

νιωθω εντελως αδειο το μυαλο μου αποψε για να σας πω οτι νιωθω.
Θελω μονο να σας ευχαριστησω γιατι τα δακρια που τοσες μερες αναζητουσα μου τα προκαλεσατε εσεις με την αγαπη σας και την ζεστασια σας.
Οταν ξεκινουν τα δακρυα, οι λεξεις μενουν σαν κομπος στον λαιμο. Εδω μεσα ομως δεν χρειαζοταν να μιλησω, μονο να γραφω 2 λεξεις καθε τοσο μεσα στο κλαμα. Και ηταν λυτρωτικο.
Σας ευχαριστω και παλι.
Saab, ναι ειναι αληθεια, αυτο το μικρο ανθρωπακι μου ειναι ολος μου ο κοσμος τωρα, ειναι ο μονος λογος για να στεκομαι ορθια.
Και Rainandwind, ουτε και εγω το περιμενα να εχω τετοια νεα. Τωρα νιωθω με τι μικροπραγματα στενοχωριομουν, τωρα που Εκεινος που αγαπω δεν ειναι πια κοντα μου για να μουρμουρισω. Αχ και να μου εδινε ο Θεος μια δευτερη ευκαιρια, και τι δεν θα εδινα να τον εβλεπα και παλι, να γεμισει και παλι τη ζωη μου!!!!!!!!!!

[boubourina]

Οι καρδιές πονάν...ραγίζουν..σπάνε...επο υλώνουν όμως οι πληγές με τον καιρό..λιγοστεύει ο πόνος.....και ολα σιγα σιγα επανερχονται.....
καλή δύναμη ολοψυχα...

Το οτι ξερω οτι εχεις δικιο, δεν σημαινει οτι μπορω και να το διαχειριστω. Μερα με τη μερα, ανακαλυπτω πλεον τον πονο. Δυναμωνει ολοενα και περισσοτερο. Αλλα ξερω οτι ο χρονος θα ειναι ο καλυτερος συμμαχος μου, και θα ερθει καποτε μια μερα να μπορω να Τον σκεφτομαι και να ξαναθυμαμαι το καθετι απο το περασμα του στη ζωη χωρις δακρυα αλλα με γλυκια νοσταλγια και θλιψη. Και μου εχει δωσει αμετρητες αναμνησεις να κραταω. Τωρα πληγωνουν,τωρα κοβουν σαν λεπιδες καθε μου κυτταρο, μετα θα ειναι βαλσαμο η θυμηση του, οταν θα ξερω οτι δεν μου φτανει αλλη μια ζωη για να ξαναθυμηθω τα 13 μας χρονια μαζι

[Lacrymosa]

O χρονος θα επουλωνει σταδιακα τις πληγες..ο πονος θα μαλακωνει κ θα μπορεις να τον διαχειριζεσαι....οι αναμνησεις κ η θυμηση του θα ειναι βαλσαμο οπως λες για την ψυχη σου...θα σου δινουν κουραγιο να συνεχισεις..οσο δυσκολο κι αν ειναι...
Πώς νιώθεις boubοurina??

[boubourina]

.
Πώς νιώθεις boubοurina??

Χάλια, νιωθω ρακος, νιωθω ενα τιποτα. Τ χειλη μια ισια γραμμη, η καρδια σφιγμενη, τα ματια βρεγμενα, η φροντιδα του Νικολα μου φαινεται βουνο. Αλλα θα αντεξω....το ξερω. Χρονος, αλλα δεν περναει llacrymosa με τιποτα.......Σαν σημερα πριν εξι χρονια εχασα τον πατερα μου. Δυο πονοι στο ιδιο μυαλο δεν χωρανε, η μηπως χωρανε και κανουν και παρεα ο ενας στον αλλον!

[Lacrymosa]

boubourina λυπαμαι πολυ...καταλαβαινω ποσο απαισιος ειναι ο πονος..θα το αντεξεις boubourina εισαι δυνατος ανθρωπος κ θα τα καταφερεις, να το λες αυτο συνεχεια στον εαυτο σου...καλη δυναμη!

[boubourina]

Δεν νιωθω τιποτα
Δεν θυμαμαι τιποτα
Ολη μου η καρδια ειναι γεματη απο ενα απεραντο κενο και παγωνια
Προσπαθω να φερω στο μυαλο μου αναμνησεις απο τον αντρα που αγαπησα απο τις δικες μας μοναδικες στιγμες και το μονο πραγμα που επαναλαμβανεται μεσα στο μυαλο μου ξανα και ξανα ειναι μονο το τελευταιο μισαωρο πριν σβησει στα χερια μου. Και η εικονα ειναι τρομακτικη!
Πηγα στην ψυχολογο.
Μπυ ειπε οτι ειναι ανησυχητικο που δεν εχει βγει ακομα ο θρηνος.
Ειπε οτι εχω κολλησει στην κατασταση του σοκ, της αρνησης και του τρομου.
Ειπε οτι προσπαθω να φερθω οπως θα ημουν μετα απο 6 μηνες, ενα χρονο. Οτι εγω θεωρουσα σαν ψυχραιμια εκεινη το ειπε παρανοια
Μου ειπε οτι πρεπει να απομακρυνθω λιγο απο το παιδι. Το παιδι με κλειδωνει απο το να βιωσω την απωλεια και τον θρηνο. και αν επιμεινω στο πρωτο σταδιο της αρνησης και δεν περασω στο σταδιο του θρηνου συντομα, ειναι θεμα χρονου να καταρρευσω και να σαλεψει το μυαλο μου

[Lacrymosa]

boubourina προσπαθησε να ακολουθησεις οσα σου ειπε η ψυχολογος σου...κ εξεφρασε της ολες σου τις σκεψεις, τα παντα, ο,τι νιωθεις συζητα το, μην τα αφηνεις μεσα σου....
Καλη δυναμη!

[KaterinaKostas]

Ειμαι ο πλεον ακατάλληλος άνθρωπος για συμβουλη...το μονο κοινό μας έιναι ο πόνος και η ημερομηνία που χασαμε τους αγαπημενους μας. Μιλα με γιατρό, το παιδακι σου άυτην τη φαση είναι κατι που δεν σε αφηνει να ηρεμησεις λεπτο. Το λεω διοτι μου το ειπε ότι αν ειχα παιδι μικρό θα ήταν χειρότερα. Μιλα με γιατρό φιλη.,,,,,,,,,,,,,,,,σύντομα. Καλύτερα με ψυχιατρο.
Γνωμη μου.

[boubourina]

Λακριμοζα και Κατερινακι, το ξερω οτι εχετε δικιο αλλα δεν μπορω να κανω τιποτα για αυτο. που και που, μια φορα την εβδομαδα με πιανει το κλαμα.
Το Πασχα ηταν δυσκολη περιοδος για καποιον που εχει χασει το ταιρι του. Τον Τακουλη τον εχανα καθε Μ. Πεμπτη και τον ξαναεβλεπα Κυριακη απογευμα, ηταν η ψυχη της παρεας σουβλιζε ολα τα αρνια της παρεας εφτιαχνε με τους φιλους του ολα τα κοκορετσια χαμος. και μονο μετα το γλεντι και τα ψησιματα ξανασυναντιομασταν επιτελους!!! Φετος κανεις δεν εκανε Πασχα απο τους φιλους μας. Ολοι με δακρυα ελεγαν πως ολα τους θυμιζαν τον φιλο τους. Εφυγα Μ. Σαββατο και πηγα στην Αθηνα με το μωρο και τον μεγαλο γιο. πηγαμε στην κουνιαδα μου. πιστευα οτι ηταν καλυτερα να φυγα απο το σπιτι. Εκει αναρωτιομουν συνεχεια τι κανω εγω αναμεσα σε ολους αυτους. Λιγοι γνωστοι για παρεα να μιλανε για μαλακιες να περασει η ωρα και εγω να σκεφτομαι οτι ειμαι αλλου για αλλου. και ηρθε το βραδυ και πηγα με τον μικρο στο κρεββατι να τον κοιμησω απο τις 11. Αλλα δεν κοιμοαταν και στις 12 αρχισαν τα πυροτεχνηματα. και με επιασαν τα κλαμματα. Χριστος Ανεστη, οχι ομως και ο Τακουλης μου, η αγαπη μου. Επνιξα αλλη μια φορα τα δακρυα και ειδα DVD παιδικο με το παιδι. Την Κυριακη τον πηγαμε ολοι μαζι στο Αττικο Παρκο. απο το απογευμα και μετα ηθελα απελπισμενα να παω σπιτι μου. Νομιζα οτι τον ειχαμε αφησει ολοι μονο του. Ο τακουλης με περιμενε στο μυαλο μου και εγω ημουν μακρια.
Εφυγα Δευτερα πρωι μονη με τον μικρο. Απο τα διοδια της Ελευσινας μεχρι την Κορινθο δεν εβλεπα μπροστα μου απο το κλαμα. Πηρα τη μαμα μου να περιμενει να της αφησω το παιδι και ναφυγω αμεσως. Πηγα και μια αγκαλια λουλουδια. Ασπρα και κοκκινα.πηγα πρωτα απο τον μπαμπα μου. και υστερα στο αλλο χωριο που ειναι Εκεινος. μιση ωρα μακρια μου. Χριστος Ανεστη αγαπη μου. Τον στολισα χαιδεψα το μαρμαρο, το χτυπησα, του ειπα οτι το παιδακι μας τον ζηταει, τον ψαχνει ακομα. τι να του πω αγαπη μου? τι?δεν ηθελε τα πυροτεχνηματα γιατι νομιζε οτι θα καψουν τον μπαμπα που ειναι στον ουρανο!!!!

Σας εχει τυχει να νομιζετε οτι ουρλιαξατε αλλα να μην εχετε βγαλει αχνα?
Ετσι νιωθω. σαν να ουρλιαζει καποιος χωρις φωνη. με πονουν τα αυτια μου απο την κραυγη και ομως δεν εχει βγει αχνα απο το στομα μου. Μεσα στο μυαλο μου εχω μια τεραστια κραυγη....... αφωνη, χωρις ηχο. Θεε μου θα ηθελα τοσο να ουρλιαξω!!!!

[KaterinaKostas]

Κλαιω μαζι σου με αυτα που διαβαζω.............δεν ειναι παρηγοριά αλλά σε μοιώθω κοριτσάκι μου........... κουραγιο...........τι να σου πω κι εγω...........

[narnia]

bou κλαίω κι εγώ με τον πόνο σου και δεν ξέρω αν εσύ ή το παιδί σου μπορείτε τόσο νωρίς να ξεπεράσετε την απώλεια. Δεν εννοώ να την ξεπεράσετε ξεχνώντας την μα κάνοντάς την συνειδητή. Είναι νωρίς κι όσο μιλάς, συζητάς, ξανοίγεσαι, ξεσπάς θα είναι καλύτερα, μα όχι μόνη σου, μην είσαι εσύ κι ο μικρός. Περισσότερο θα τον πονάς παρά θα τον βοηθάς. Και βοηθόντας τον βοηθιέσαι κι εσύ γλυκιά μου, γλυκιά μου.

[streidi]

Σας εχει τυχει να νομιζετε οτι ουρλιαξατε αλλα να μην εχετε βγαλει αχνα?
Ετσι νιωθω. σαν να ουρλιαζει καποιος χωρις φωνη. με πονουν τα αυτια μου απο την κραυγη και ομως δεν εχει βγει αχνα απο το στομα μου. Μεσα στο μυαλο μου εχω μια τεραστια κραυγη....... αφωνη, χωρις ηχο. Θεε μου θα ηθελα τοσο να ουρλιαξω!!!!

Αχ βρε boubourina! Να ουρλιάξεις, και να χτυπηθείς, και να κάνεις ό,τι νιώθεις πως θα ήθελες! Αν δεν το κάνεις τώρα, πότε θα το κάνεις; Αν δεν το κάνεις για την αγάπη σου, για ποιον θα το κάνεις; Άσε λίγο το παιδί στη μαμά σου, σωστή συμβουλή, και κλάψε τον τον άνθρωπό σου... Και μην ακους που σου λένε να είσαι δυνατή, για το παιδί, κτλ. Είναι λόγια χωρίς αντίκρυσμα, για να έχουμε κάτι να πούμε. Μπροστά του να είσαι όσο πιο ήρεμη μπορείς, βέβαια, αλλά αν δεν το βγάλεις από μέσα σου θα μείνεις εκεί καθηλωμένη. Είναι ένα σκαλοπάτι που αν δεν το περάσεις δεν θα μπορέσεις να είσαι ήρεμη. Όσο για το μικρό, το νιώθει ότι η μαμά του είναι τόσο πληγωμένη, και αυτό θα του φαίνεται φυσικό, πίστεψέ με. Αν αναποδογυρίσει ο κόσμος, τι είναι φυσικό, να πέσει κανείς ή να στέκεται όρθιος; Πέσε λοιπόν, για να μπορέσεις μετά, σιγά-σιγά, ακουμπώντας να σηκωθείς.
Την αγάπη μου...

[boubourina]

Katerinaki, narnia, streidi. Μπηκα στο φορουμ και επρεπε να κανω log in. username: Boubourina (οπως με βαφτισε Εκεινος πριν 13 χρονια) password: η ημερομηνια που τα φτιαξαμε. Και το ιδιο εχει και εκεινος σε καθε του καρτα κομπιουτερ, κινητο οπου δοκιμασα το ιδιο password.
Κοριτσια το προβλημα εδω ειναι η μαμα μου.
Ειναι 71. κραταει ενα μωρο απο το πρωι μεχρι τις 5-6 το απογευμα που γυριζω. Εαν της πω οτι θελω να τον κρατησει και αλλο να μεινω μονη μου δεν αντεχει, δεν θελει δεν μπορει. Αυτο δεν αλλαζει, Δεν αλλαξε ποτε μεχρι σημερα. Και να πω την αληθεια, με τον χαρακτηρα που εχει η μαμα μου και μεχρι σημερα εκανε τα παντα για τον εαυτο της, και το τοσο που κανει πολυ ειναι.
Το ΣΚ εννοειται οτι εχω τον μικρο 24 ωρες για να συνελθει και "να βρει τον εαυτο της"... της μαμας μου δεν της χαλας ευκολα την ζαχαρενια
οποτε αδιεξοδο για το να βρω χρονο μονη μου.
Σκεφτηκα ομως οτι υπαρχει ενα κοριτσακι που το ξερω απο τον παιδικο σταθμο και μου ειπε οτι θα μπορουσε να κραταει τον Νικο για λιγες ωρες με 4€ την ωρα. και νομιζω οτι ειναι η ωρα να την χρησιμοποιησω. Για τα οικονομικα μην τα ρωτατε, 1000€ μισθος και 3 παιδια. αλλα δεν βαριεσαι θα τα καταφερουμε.