Νομίζω ότι έκανα λάθος

[katerina_x]

Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω και τι να πρωτογράψω...

Η σχέση μαζί του ξεκίνησε σαν όνειρο. Τόσο ξαφνικά...βιαστικά...δεν είχα ξανανιώσει τόση ευτυχία...έκλαιγα από χαρά γιατί δεν άντεχα τόση ευτυχία. Είχαμε άψογη επικοινωνία και μου έδινε ό,τι είχα ανάγκη...τρυφερότητα...καταν όηση...τα πάντα που μπορεί να ζητήσει ένας άνθρωπος μέσα από μια σχέση.

Στις 2 εβδομάδες της σχέσης αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε. Δεν είχα την οικονομική άνεση να νοικιάσω σπίτι ή να το επιπλώσω. Τα έκανε όλα εκείνος.Για μένα όπως έλεγε.Για να είμαι εγώ καλά.

Μέσα σε ένα μήνα έφυγα από τη δουλειά μου για να δουλέψω στη δική του δουλειά.Είχαμε μικρο-συγκρούσεις...αλλά ποιος δεν έχει τέτοια σε μια σχέση?!
Οι μικρο-συγκρούσεις έγιναν καυγάδες...έντονοι τσακωμοί για μικρά πράγματα κατ'εμέ...γιατί το φαγητό δεν ήταν έτσι όπως το ήθελε...γιατί άνοιξα το παράθυρο ενώ δεν ήθελε...γιατί το αναψυκτικό που του έφερα από το ψυγείο ήταν ζεστό...Τώρα που τα γράφω μου φαίνονται πολύ μικρά και αστεία...αλλά οι αντιδράσεις του για μένα ήταν υπερβολικές. Οι τσακωμοί μπορεί να ήταν και καθημερινοί. Άρχισα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Έκλαιγα.Είχα θυμό.Μια μέρα με χαστούκισε αλλά δεν θυμάμαι το λόγο όσο κι αν προσπαθώ.Πληγώθηκα.

Η ερωτική μας ζωή δεν ήταν καλή από την αρχή. Δεν είχα καταλάβει τίποτα.Δεν ήξερα τι έφταιγε. Δεν είχαμε συχνή ερωτική επαφή. Ήταν πολύ σύντομη. Μόλις ολοκλήρωνε μου έδειχνε ότι στεναχωριόταν...σαν να μην έκανε κάτι καλά.Δεν του έδειχνα κάτι. Τον παίνευα σαν άντρα και του έδειχνα ότι τον θέλω ερωτικά.Ήταν σαν να μην άκουγε. Μετά από 2-3 μήνες σχέση, άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο για την πρόωρη εκσπερμάτιση. Αντιλήφθηκα ότι κάτι τέτοιο αντιμετωπίζαμε. Μίλησα στο γυναικολόγο μου γι'αυτό. Δεν ήξερα σε ποιον άλλον να μιλήσω. Μου πρότεινε να μιλήσω σε έναν γνωστό του ανδρολόγο. Του μίλησα. Μου είπε οτι για έναν 25χρονο δεν είναι φυσιολογικό να ολοκληρώνει μέσα σε 1-2 λεπτά και ότι θα έπρεπε να ζητήσει βοήθεια. Το συζήτησα ανοιχτά με τον σύντροφο μου αυτό. Εδειξε ότι αποδέχτηκε ότι υπήρχε αυτό το πρόβλημα και ότι θα πηγαιναμε σε γιατρό. Ποτέ δεν έγινε αυτό.
Κάλεσα μια ανοιχτή γραμμή για τέτοια θέματα. Ζητούσα απεγνωσμένα βοήθεια. Δεν ήθελε εκείνος να ζητήσει όμως βοήθεια από κανέναν.

Ο καιρός κύλησε έτσι...τσακωμοί..αραιή ερωτική επαφή...δουλειά...φαγητό...ύπ� �ος. Όποτε μπορούσα έφερνα τη συζήτηση στο θέμα αυτό. Θύμωνε...φώναζε..μου έλεγε ότι έχω ψυχολογικά προβλήματα και ότι σκέφτομαι μόνο το σεξ. Μα δεν ήταν έτσι. Τον λατρευα..ήθελα να είμαστε καλά. Να τον χαρώ..να τον γνωρίσω..να ζήσω μαζί του.

Φτάσαμε στο σημείο να μένουμε στο ίδιο σπίτι και να μη μιλάμε. Δεν άντεχα. Πριν απο 2 βδομάδες του ειπα..ή πάμε στο γιατρό ή φευγω από το σπίτι...Μου είπε δεν ξέρω τι θέλω...και έφυγα.

Λένε ότι σε μια σχέση φταίνε και οι 2...και το ξέρω.Το ξέρω ότι αν ήμουν πιο ώριμη...πιο σοφή θα αντιδρούσα αλλιώς. Δεν ήξερα τι να κάνω.

Τώρα μου λεει ότι πάντα στα δύσκολα έφευγα και οτι με αγαπάει. Τον λατρεύω. Πριν από λίγο μου έφερε μερικά προσωπικά αντικείμενα και τρόφιμα απο το παλιό μας σπίτι και έκλαιγα στην αγκαλιά του. Λέγαμε ο ένας στον άλλον πόσο αγαπιόμαστε κ κλαίγαμε. Έστω για λίγο όσο με είχε αγκαλιά ένιωσα ασφαλής...ευτυχια...ηρεμία..

Εκανα όνειρα για αυτον τον άνθρωπο. Ηθελα να κανω οικογενεια μαζί του. Να γεράσω δίπλα του.Τον αγάπησα όπως η μάνα το παιδί. Αν πόναγε πόναγα κι εγω. Τώρα νιώθω ότι έκανα λάθος που έφυγα.

Είμαι πολύ μπερδεμένη.

[whitecandle]

Εγώ πιστεύω με αυτά που διάβασα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν σου αξίζει αλλά το πρόβλημα είναι ότι είναι όλοι έτσι, οπότε τι κάνεις; Στην κρίση του καθενός μετά, ή μένεις μόνος σου ή συμβιβάζεσαι. Κοίτα όμως μετά μη γίνουν χειρότερα τα προβλήματα και αρχίσει και σε πλακώνει στο ξύλο. Απορώ πως έκλαιγες στην αγκαλιά του, εγώ δεν θα ένιωθα αγάπη γι\'αυτόν τον άνθρωπο, αλλά απέχθεια.

[dora-agxos]

καλημερα κατερινα..

εγω νομιζω οτι η ολη δυστροπια του οφειλεται στο γεγονος οτι εχει σεξουαλικο προβλημα.

ειναι πολυ δυσκολο για εναν αντρα να το αποδεχτει το προβλημα αυτο και να το θεραπευσει,νιωθει μια κατωτεροτητα,

παρολο που εσυ τον ανεβαζες σαν αντρα οπως ειπες,δεν παυει να ειναι εις γνωση του αυτο..

εγω θα σου προτεινα να του δωσεις λιγο χρονο εφοσον εχεις δει τοσα καλα στοιχεια σε αυτον.

[katerina_x]

To καταλαβαίνω αυτό που λες κι έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό που με μπερδεύει είναι ότι έχει 2 πρόσωπα..χαρακτήρες..προσωπ ικότητες..δεν ξέρω πως να το πω. Αγάπησα το καλό του κομμάτι...μετά μου έδειξε τον χειρότερο του εαυτό και τώρα πάλι την καλή του πλευρά. Είμαι άνθρωπος που συγχωρεί όταν δω ότι ο άλλος αξίζει ή προσπαθεί να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Δεν ξέρω αν είμαι ονειροπόλα που ακόμα πιστεύω στους ανθρώπους. Είμαι πάρα πολύ μπερδεμένη. Έριξα το φταίξιμο όλο σε μένα. Από την άλλη πάντα έλεγα ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και ότι απλά για λίγο υποκρίνονται και ξαναγυρνούν σε αυτό που πραγματικά είναι.
Αυτή τη σχέση δεν την έζησα...ίσως γι\'αυτο αντιδρώ έτσι σπασμωδικά...έζησα 2 εβδομάδες απέραντης ευτυχίας και 11 μήνες απέραντης θλίψης με προβλήματα...ήταν όλα τόσο γρήγορα.
Εγώ η ίδια με μπερδεύω. Αν άκουγα αυτή την ιστορία από καποιον άλλον θα του έλεγα \"χαζός είσαι???φύγε να γλυτώσεις\"...και εκεί θυμώνω με τον εαυτό μου γιατί με μπερδεύω.

[whitecandle]

Δώρα όχι δεν δικαιολογείται αυτό που λες. Δεν είναι αυτό, γιατί φέρθηκε πολύ άσχημα γενικότερα, αλλά και αυτό να ήταν, είναι κακός εγωισμός δεν είναι σωστό και ούτε αντέχεται. Οπότε μακρυά για μένα.

Κατερίνα δεν ξέρω ειλικρινά τι άλλη συμβουλή να σου δώσω, τα λες πολύ ωραία μετά, αλλά μέσα σου εσύ πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις. Ίσως τον κρατάς μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο, αλλά δεν του δίνεις και πολλή αξία εννοείται.

[katerina_x]

dora αλήθεια πιστεύεις ότι όλα οφείλονται στο σεξουαλικό πρόβλημα? όταν του έκανα συζητήσεις για αυτό μου έλεγε ότι εγώ φταίω...ότι εγω του το έχω δημιουργήσει γιατί το συζητάω συνέχεια και ότι αν και το είχε στο παρελθόν δεν το είχε σε αυτό το βαθμό.
όταν κάλεσα την ανοιχτή γραμμή ενός γνωστού σεξολόγου μου είπαν ότι ένα τετοιου είδους πρόβλημα διογκώνει τα μικροπροβλήματα σε μια σχέση και συχνά οι άνθρωποι καταλήγουν στο χωρισμό χωρίς να το καταλάβουν. Με τίποτα δεν αποδέχτηκε ότι αν φτιάχναμε το σεξουαλικό κομμάτι ίσως να μην είχε τόσα νεύρα και θυμό...το πρόβλημα μας έλεγε είναι ότι κλαίω και έχω θυμό...όταν τον ρώταγα τι πιστεύει..απο που μπορεί να πηγάζει η συμπεριφορά μου αυτή δεν είχε τι να μου πει...προσπαθούσα να τον οδηγήσω στο ότι η συμπεριφορά μου οφείλεται στην έλλειψη σεξουαλικής επαφής απο τον άνθρωπο που αγαπώ...ματαιο
λένε ότι σε ένα πρόβλημα υπαρχει η αναγνώριση, η αποδοχή και η αντιμετώπιση...εμείς φτάσαμε μεχρι την αναγνωριση

[dora-agxos]

μενουν αλλα 2 λοιπον..αποδοχη κ αντιμετωπιση!

η του δινεις αλλη μια ευκαιρια να το αποδεχτει κ να το αντιμετωπισει

η συνεχισε την ζωη σου..

παντως ειναι ενα βασικο κομματι το σεξουαλικο.

[whitecandle]

Βρε Κατερίνα όμως κατάλαβέ το, το μετέφερε το πρόβλημα σε σένα ότι εσύ φταις αυτή είναι ανδρίκια συμπεριφορά; Τι άνθρωπος ήταν αυτός; Δικαιολογούνται τα όσα σου φώναζε επειδή δεν είχε σεξουαλική ζωή; Εσύ αυτό έκανες; Παρόλο ότι έφταιγε αυτός. Και ας σου έλεγε για τις πρώην του, μάλλον έτσι ήταν με όλες....

[katerina_x]

Ηταν μεγάλο και βαρύ φορτίο αυτό που έκανε...να μου ρίχνει ευθύνες. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα...νιώθω πως και 50 χρονών να ήμουν δεν θα έβρισκα λύση. Είναι τόσο δυσκολο.
Έμαθα από την αδερφή του ότι και στο παρελθόν χώριζε εξαιτίας της συμπεριφοράς του...πάντα είχε πολλά νεύρα και θυμό με τις κοπέλες του...τους συγγενείς του...πίστευα ότι με εμένα θα ήταν διαφορετικά...ότι θα μπορούσα να τον βοηθήσω να το ξεπεράσει.

[whitecandle]

Πωπω τι να πει κανείς. Γιατί να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Όλα αυτά για το σεξουαλικό. Τόσα σοβαρά προβλήματα υπάρχουν, αλλά έστω τον πείραζε έπρεπε να ξεσπάει σε άλλους;

[katerina_x]

Ένα ακόμα που με πληγώνει είναι ότι τους τελευταίους μήνες δούλευα σαν το σκυλί στη δουλειά του για να πιάσουμε ένα στόχο και να πάμε διακοπές πληρωμένες από την εταιρεία του. έφτυσα αίμα..δεν ζήτησα ούτε 10 ευρώ για να πάρω κάτι για μένα γιατί ήξερα ότι τα έξοδα είναι πολλά άσχετα που έφερνα αρκετές χιλιάδες ευρώ το μήνα στο σπίτι. εκείνος τώρα βρίσκεται σε ένα νησί και κάνει τις διακοπές του με τους συνεργάτες του κι εγώ έχω μείνει πίσω να σκέφτομαι τη δυσλειτουργική μας σχέση...νιώθω κορόιδο και ανόητη.

[whitecandle]

Εγώ στο είπα από την αρχή. Φαίνεται ο άνθρωπος.

[katerina_x]

lightbluepath αυτά που έγραψα και περιέγραψα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έζησα...να αγαπάς, να θες, να είσαι ερωτευμένος με έναν άνθρωπο και να μην μπορείς να τον έχεις ενώ κοιμάσαι στο ίδιο κρεβάτι μαζί του. Με απέφευγε...δεν μου έδινε σημασία...ο πόνος που ένιωθα ήταν ατελείωτος. Αμφέβαλλα για τον εαυτό μου σαν άνθρωπο...έλεγα μήπως δεν είμαι αρκετή...μήπως είμαι κακός άνθρωπος και δικαιολογημένα μου φέρεται έτσι...έπαψα να νιώθω γυναίκα...
Σταμάτησα να τον προκαλώ ερωτικά γιατί κάθε φορά που το δοκίμαζα και τον ακουμπούσα ερωτικά πεταγόταν και μου έλεγε \"δεν θέλω να με ακουμπας εκεί, το κατάλαβες?\" Εγώ δεν καταλάβαινα το γιατί και δεν καταλάβαινα πως αλλιώς μπορεί να ξεκινήσει μια ερωτική πράξη αν δεν ακουμπήσεις τον άνθρωπο σου. Μετά το άφηνα πάνω του...να κάνουμε έρωτα μόνο όταν εκείνος το ήθελε. Αργότερα ένιωθα απλά σαν μηχανή ικανοποίησης για εκείνον μιας κι εγώ δεν προλάβαινα να ικανοποιηθώ μέσα σε 1-3 λεπτά. Ένιωθα τύψεις...ενοχές...και μετά αποστασιοποιόμουν..δεν ήθελα να με ακουμπάει γιατί πάλι τα ίδια θα γίνονταν...κρυβόμασταν πίσω από το δάχτυλο μας.
Είναι πολύ τραγικές οι στιγμές που εζησα...και όλα αυτά με μένα να τον αγαπώ τόσο πολύ και αν είμαι ερωτευμένη μαζι του μέχρι τώρα.

[whitecandle]

Τι να πω ρε συ, τα \'χω ξανακούσει αυτά, δεν αξίζουν κάποια άτομα, στον εαυτό σου πρέπει να τα πεις να ξεκόψεις, πως μπορείς να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο; Έλεος δεν αντέχεται.

[katerina_x]

Μέσα μου λέω ότι αν δεν πιάσει κάποιος πάτο δεν μπορεί να ξανασηκωθεί. Θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου για να ξαναγίνω αυτή που ήμουν παλιά αλλά ακόμα δεν μπορώ να βρω τη δύναμη. Πάντα ήμουν το χαμογελαστό παιδί που έδινε ελπίδα και ευτυχία σε όλο τον κόσμο και τώρα δεν μπορώ να βοηθησω εμένα. Ένα τεράστιο λάθος που κάνω είναι ότι δεν μπορώ να αποδεχτώ το μεγαλύτερο μου φόβο που είναι η μοναξιά. Έχω κλέισει ραντεβού αύριο να δω έναν ψυχολόγο μήπως βοηθηθώ έτσι. Δεν ξέρω τί άλλο να κάνω.
Θα ήθελα να είχα ένα μαγικό ραβδί και να διαγράψω όλα τα άσχημα αλλά δεν γίνεται.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που με ακούς. Είναι τόσο μεγάλη αυτή η πόλη με εκατομμύρια κόσμο και παρόλα αυτα ενώ λες ότι είμαι μόνος υπάρχουν άνθρωποι να σε ακούσουν.