Θεος κ κολαση

[katerinaki]

Η ζωη ειναι πραγματικη μονο οταν <<ΕΙΜΑΙ>>.
Ειναι τιτλος βιβλιου του Γκουρτζιεφ .......
Ειμαι σημαινει (με τη θεωρια του Γκουρτζιεφ) θυμαμαι τον εαυτο μου!
Θυμαμαι τον εαυτο μου σημαινει οτι αναγνωριζω ολες τις λειτουργιες του, κινητικες, συναισθηματικες,εγκεφαλικ� �ς, αυτοματες ,εσωτερικες,κυκλοφορια του αιματος, πεψη, αππεκριση κ γενικα ολα οσα ειναι κοινα στους ανθρωπους ,που ειναι ολα ,ακομα κ τα συναισθηματικα (μηχανικες αντιδρασεις , ειμαστε ανθρωποι μηχανες -ο εαυτος αντδρα απο συνηθεια ,φοβο,κλπ) και τα απομονωνω .... Μετα δεν υπαρχει τιποτα , μια αναπνοη , αυτο ΕΙΣΑΙ .
Αλλα ολα αυτα ειναι παλι βιωματικα κ αποκτωνται με ασκηση κ πειθαρχια ,κ προπαντων με την αγωνιωδη επιθυμια καποιου να ΕΙΝΑΙ.!

[katerinaki]

Η ζωη ειναι πραγματικη μονο οταν <<ΕΙΜΑΙ>>.
Ειναι τιτλος βιβλιου του Γκουρτζιεφ .......
Ειμαι σημαινει (με τη θεωρια του Γκουρτζιεφ) θυμαμαι τον εαυτο μου!
Θυμαμαι τον εαυτο μου σημαινει οτι αναγνωριζω ολες τις λειτουργιες του, κινητικες, συναισθηματικες,εγκεφαλικ� �ς, αυτοματες ,εσωτερικες,κυκλοφορια του αιματος, πεψη, αππεκριση κ γενικα ολα οσα ειναι κοινα στους ανθρωπους ,που ειναι ολα ,ακομα κ τα συναισθηματικα (μηχανικες αντιδρασεις , ειμαστε ανθρωποι μηχανες -ο εαυτος αντδρα απο συνηθεια ,φοβο,κλπ) και τα απομονωνω .... Μετα δεν υπαρχει τιποτα , μια αναπνοη , αυτο ΕΙΣΑΙ .
Αλλα ολα αυτα ειναι παλι βιωματικα κ αποκτωνται με ασκηση κ πειθαρχια ,κ προπαντων με την αγωνιωδη επιθυμια καποιου να ΕΙΝΑΙ.

[katerinaki]

δεν ξερω τι γινεται ,δεν μπορω να τελειωσω αυτο που εγραψα ,κανω επεξεργασια κ μετα σβυνει το μισο .
Δεν το ξαναγραφω , βαρεθηκα.

[keep_walking]

Η ζωη ειναι πραγματικη μονο οταν <<ΕΙΜΑΙ>>.
Ειναι τιτλος βιβλιου του Γκουρτζιεφ .......
Ειμαι σημαινει (με τη θεωρια του Γκουρτζιεφ) θυμαμαι τον εαυτο μου!
Θυμαμαι τον εαυτο μου σημαινει οτι αναγνωριζω ολες τις λειτουργιες του, κινητικες, συναισθηματικες, εγκεφαλικες, αυτοματες ,εσωτερικες, κυκλοφορια του αιματος, πεψη, αππεκριση κ γενικα ολα οσα ειναι κοινα στους ανθρωπους ,που ειναι ολα ,ακομα κ τα συναισθηματικα (μηχανικες αντιδρασεις , ειμαστε ανθρωποι μηχανες -ο εαυτος αντδρα απο συνηθεια ,φοβο,κλπ) και τα απομονωνω .... Μετα δεν υπαρχει τιποτα , μια αναπνοη , αυτο ΕΙΣΑΙ .
Αλλα ολα αυτα ειναι παλι βιωματικα κ αποκτωνται με ασκηση κ πειθαρχια ,κ προπαντων με την αγωνιωδη επιθυμια καποιου να ΕΙΝΑΙ.

Να βοηθησω.

[katerinaki]

Ευχαριστω κηπ! Αυτο εννοω οταν λεω ΕΙΜΑΙ , κατι που πρεπει να γινεται συνεχως κ αδειαλειπτως κ δυστυχως ειναι αδυνατο για πολλους, κατι που φυσικα γινεται με ασκηση κ τεχνικη.
Προς Θεου μη πιστεψεις οτι εγω που τα γραφω αυτα, εχω καταφερει να ΕΙΜΑΙ. Παντως γνωριζω πως ειναι να ΕΙΣΑΙ.
Πολλοι το καταφερνουν κ με την νοερη προσευχη ,αυτη την προσευχη που δεν λενε στην εκκλησια!

[ανεμος]

Με το μόνο που θα διαφωνήσω είναι ότι είναι θέμα ανάγκης... για μένα, τουλάχιστον, είναι θέμα επιλογής και μιας γλυκήτητας την οποία ήμουν τυχερός που εισέπραξα, κι αυτή την αγάπη τη θεωρώ εγωιστικό να την κρατάω για τον εαυτό μου. Είναι όμως κάτι που αισθάνεσαι... δεν μπορεί κάποιος να στο... "φυτέψει" : ) Ή ήσουν κοινωνός αυτής της γλυκητητας ή όχι : )
Περί προκαταλήψεων για "σκληράδα" των ανθρώπων που δηλώνουν άθεοι, δεν θέλω να εκφέρω γνώμη : )
Κάποιος που δεν φοβάται το θάνατο ίσως να γίνεται πιο σκληρός μερικές φορές.

Αλλά νομίζω ότι αν μη τι άλλο, αυτο το thread προσεφερε τον.. απαιτουμενο χωρο (έστω και με.. σπρώξιμο) για να μπορέσει να εκφραστει μια αγαπη χωρις να φοβαται καποιος οτι θα "δυσαρεστησει τους φιλους του" λολ. Κι αυτο ισως οντως ηταν μια αναγκη : )

Μου αρεσεις γιατι εχεις χιουμορ,εχεις μεγαλοψυχια και ξερεις να εκτιμας τις καταστασεις αναλογα.......

[alexandros3]

Χαχα! Ενταξει Άνεμε, ίσως να ξέρω και μερικά πραγματάκια παραπάνω και βοηθάει αυτό, μαντεύω λιγότερα έτσι ; )
Κι εσύ συνέχισε να εκφράζεσε εδώ στο φορουμ αν θες γιατί πράγματα που έχεις πει μ'έχουν στείλει αδιάβαστο, βαράνε στην καρδιά, και με έχουν βοηθήσει νομίζω να γίνω καλύτερος άνθρωπος : )

[arktos]

δν ξερω αν υπάρχει θεος κ ποιος είναι αυτός
αλλά παίρνει απο διπλα μας ανθρώπους πολύ νωρις κ άδικα
νωρις κ αδικα....

δν θέλω να πιστεψω σε κανενα θεο

[Sofia]

Τα ξημερώματα πέθανε ένας σύντροφος. Ο σκύλος μου. Δε χρειάστηκε ποτέ να σκεφτεί τι είναι ο θεός, τι κάνει σε τούτο το ντουνιά, αν θα πάει σε παράδεισο ή κόλαση και ποια τα κριτήρια για την "μετάβαση" στο ένα ή στο άλλο. Ήξερε μόνο να είναι κοντά και να προστατεύει τα μέλη της αγέλης του, τα άτομα του σπιτιού, να τρώει όταν πεινάει, να πίνει όταν διψά, να γυρνά ανάσκελα για χάδια στην κοιλιά και να υπάρχει δίχως να αναρωτιέται το γιατί.

Δεν έχω όρεξη για πολλά πολλά, θα πω κάποια και θα αποχωρήσω οριστικά από τη συζήτηση. Η υποκειμενική εμπειρία του καθενός δεν αποτελεί απόδειξη ύπαρξης θεού, μόνο απόδειξη ύπαρξης ανάγκης. Αν η ανάγκη αυτή είναι σεβαστή? Σαφώς. Όσο δεν χρησιμοποιείται από θεσμούς και εξουσίες, όταν μένει σε επίπεδο προσωπικό, τότε δε βλάπτει κανέναν και δεν αφορά κανέναν παρά τον ίδιο. Συμβαίνει αυτό συχνά στις ανθρώπινες κοινωνίες? όχι. Εκεί είναι το σημείο που η προσωπική ανάγκη μετασχηματίζεται και αλλοιώνεται, για να γίνει όχημα εξυπηρέτησης συμφερόντων. Αν το προσωπικό μας λοιπόν γίνεται μοχλός κάποιων συμφερόντων, τότε έχει ξεφύγει από το προσωπικό και έχει αναχθεί σε κοινωνικό. Για το ποιον βαρύνει η υποχρέωση αποδείξεων για το εύρημα του θεού, γιατί διάβασα και το ούτε η πλευρά των άθεων μπορεί να αποδείξει πως δεν υπάρχει θεός, στη φιλοσοφία υπάρχει το λεγόμενο the burden of proof. Και δεν είναι υποχρέωση του αθειστή, καθώς δε λέει αυτός πως υπάρχει κάτι πρώτος, it's not his/her claim-η δήλωσή του έπεται της υποστήριξης πως υπάρχει. Αν εγώ πω σήμερα πως στην αποθήκη μου ζει ο bigfoot ή στη λίμνη του χωριού μου ένα τέρας σαν τη nessie, είναι δική μου υποχρέωση να παράσχω στοιχεία για τη στήριξη των ισχυρισμών μου.

Όσο για το σχόλιό σου αλέξανδρε3, μόνο στο δικό σου παράλληλο σύμπαν μπορεί να θεωρηθεί ψόγος το "πακιστανί". Στο δικό μου δεν αποτελεί λόγο να θιχτώ.
Δεν υπάρχουν κατασκευές μέσα μου που να με καθησυχάσουν για την ύπαρξη πόνου στο πέρασμα το δικό μου και των γύρω μου από τη γη. Ούτε για να μου μαλακώσουν την αίσθηση της ματαιότητας, ούτε για να τις έχω ως μπούσουλα ηθικό. Από την άλλη, ίσως να φτιάχνεται το πράμα πιο ανώδυνο για όσους τις κρατάνε. Καθώς γνωρίζω πως κάποιοι θέλουν να πατήσουν στις ανάγκες μου για ελπίδα, σκοπό, παρηγοριά και συνέχεια, δεν σκοπεύω να τους δώσω την άδεια. Από αυτή την άποψη, κρατάω το παράδειγμα των πλασμάτων που δεν αναζητούν τέτοιες μακάβριες, άγριες άγκυρες, αλλά μένουν μέσα στην αληθινή φύση των πραγμάτων, χωρίς την ύπαρξη μεταφυσικών ερωτημάτων. Όπως ο σκύλος μου, που ένα λαχταριστό κόκαλο και μία μικρή βόλτα στο πάρκο του αρκούσε για να ήταν ευτυχισμένος.

Βαζεις σε αντιπαραθεση/συγκριση εναν ανθρωπο που ποναει, υποφερει, περιμενοντας το τελος του και ψαχνει τροπο να σωσει την ψυχη του φευγωντας απο τον κοσμο αυτο με εναν σκυλο? Κ διατυμπανιζεις κ την επικρατηση του σκυλου ως πιο σοφο πλασμα, υποβιβαζοντας τους ανθρωπους εκεινους που παλευουν?

Εκανες αυτο ακριβως που ζητησα να μην γινει: Να μην σχολιαστει η σταση της ξαδερφης μου, γιατι πολυ απλα ακομα ποναω και γιατι πολυ απλα αυτη εφυγε. Κ για μενα ο θανατος, το τελος ειναι οδυνηρη στιγμη, μεγαλη στιγμη, ιερη στιγμη κ χαραγμενη μεσα μου βαθια. Που αξιζει τον σεβασμο ολων. Λυπάμαι πολυ που δεν το σεβαστηκες, που δεν με σεβαστηκες, που επικρατησε η αναγκη σου να παραθεσεις ενα βιαιο επιχειρημα για να αποδειξεις το σωστο σου και την δυναμη σου. Σε συγχαιρω λοιπον για την βιαιοτητα σου, για τον κυνισμο σου και την παντοδυναμια σου και ευχομαι να σταματησεις να τα θρεφεις με το μενος σου για τους ανθρωπους που εχουν αναγκες διαφορετικες απο τις δικες σου. Και αδυναμιες.

[alexandros3]

Μα, καλή μου Σοφία, συγνωμη που παρεμβαίνω κι όλας, αλλά εάν η ξαδέρφη σου επέλεξε να ασπαστεί αυτό που λες στις τελευταίες στιγμές της, αυτό την κάνει λιγότερο "άνθρωπο"? Λιγότερο δυνατή? Γιατί όπως το λες είναι σαν να τη καταδικάζεις για κάτι. Πέρα του μηνύματος της rain, που δε μου λέει τίποτα προσωπικά, κάνεις σαν η ξαδέρφη σου να "πρόδωσε" κάτι ιερό και όσιο για σένα. Δεν ήξερα ότι η αθεϊα ηταν τόσο σημαντική για σένα. Ή ότι πρέπει να τη "δικαιολογείς" στον οποιονδήποτε, εκτός κι αν δεν ξέρω, είναι κάτι σαν κλαμπ. Που δεν νομίζω ότι είναι : )
Και τέλος νομίζω ότι είσαι πολύ σκληρή με τον ίδιο σου τον εαυτό, σ' αυτό το θέμα.

[Θεοφανία]

Μα, καλή μου Σοφία, συγνωμη που παρεμβαίνω κι όλας, αλλά εάν η ξαδέρφη σου επέλεξε να ασπαστεί αυτό που λες στις τελευταίες στιγμές της, αυτό την κάνει λιγότερο "άνθρωπο"? Λιγότερο δυνατή? Γιατί όπως το λες είναι σαν να τη καταδικάζεις για κάτι. Πέρα του μηνύματος της rain, που δε μου λέει τίποτα προσωπικά, κάνεις σαν η ξαδέρφη σου να "πρόδωσε" κάτι ιερό και όσιο για σένα. Δεν ήξερα ότι η αθεϊα ηταν τόσο σημαντική για σένα. Ή ότι πρέπει να τη "δικαιολογείς" στον οποιονδήποτε, εκτός κι αν δεν ξέρω, είναι κάτι σαν κλαμπ. Που δεν νομίζω ότι είναι : )
Και τέλος νομίζω ότι είσαι πολύ σκληρή με τον ίδιο σου τον εαυτό, σ' αυτό το θέμα.

και γω πιστευω πως δεν καταλαβες τιποτε αλέξανδρε...

[alexandros3]

Χμμ.................. : )
Τι να πω : ) Είναι η σχέση Sofia - rein τόσο δυνατή που να δικαιολογεί τέτοια πονεμένη αντίδραση;
Πάσο τότε : )
Απλώς είναι αλήθεια ότι απ'ό,τι έχω δει η Σοφία σπάνια ανοίγεται δημοσίως, οπότε είναι λίγο handle with care : ) Από την άλλη νομίζω ότι τα σχόλια της rain αφορούσαν εμένα κι απλώς πέρασε τη Σοφία στην "προσπέραση" να το πω έτσι.
Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα ρε παιδιά : ) Χαλαρώστε : )
Απλώς μου έκανε εντύπωση γιατί συνήθως δεν επιτίθεται τόσο σφοδρά : )
(χμ... ένα "πρόσωπο" που δεν είχα ξαναδει... )

[Lou!]

συλληπητηρια για το σκυλο σου ρειν επισης κ απο εμενα κ 2 αγκαλιτσες κ 2 φιλακια!

[Lou!]

ομως σε ενα ξεχωρο ποστ να πω πως δεν ειναι το ιδιο να μην εχει υπαρξιακες ανησυχιες για το νοημα της ζωης κ του θανατου ενας σκυλος κ ενας ανθρωπος. εχω την αισθηση οτι το 99% των ανθρωπων εχουν υπαρξιακες ανησυχιες κ το θεωρω απολυτα φυσιολογικο, απο τη στιγμη που ο ανθρωπος ειναι ενα ον με αυτοσυνειδησια, προηγμενη σκεψη, συναισθηματα κ επιγνωση του θανατου του. τα κατοικιδια μας εχουν λιγη σκεψη, πιο απλα συναισθηματα, ενω αυτοσυνειδησια κ επιγνωση του θανατου δεν εχουν. δεν συγκρινουμνε ομοια πραγματα λοιπον.

[alexandros3]

ε ναι προφανώς. απλώς για μερικούς ανθρώπους ίσως είναι ευκολότερη η συμβίωση με ένα ζώο παρά με έναν άνθρωπο. κι είναι κρίμα αυτό.
αυλληπητηρια βεβαια για το σκυλι.