Λόγια που χάθηκαν κάπου στην πορεία...

[raphsssodos]

Και τα δύο που λες...

[mauros_vuthos_f]

Euxaristw ton xrono pou me didaskei katanohsh k upomonh...
Euxaristw thn zwh,gia osa mou exei parei,gia ola auta pou mou sterhse..k gia osa mou exei xarisei mesa apo ton pono...
Euxaristw ton ourano pou mou dinei toses eukairies na petaxw xana...
Euxaristw olous autous pou mou kanane kako..mou deixan ton alithino kosmo.......,tous exw
hdh sugxwresei k as mhn to axizoun..
euxaristw olous autous pou an k arga einai prothimoi na voithisoun..
Euxaristw tous goneis mou pou kanoun upomonh,k as mhn xeroun tipota apo osa exw perasei.tous euxaristw giati parolo pou eimai duskolo paidi..me agapoun
K ena megalo euxaristw se olous esas...

[raphsssodos]

Ήρθε ο καιρός να μάθουν κάποια πράγματα οι γονείς σου δεν νομίζεις;

[arktos]

Ελπίζω να μην έχω κάνει πολύ κακό στη γλυκιά κορούλα μου, όσο ήμουν πολύ άρρωστη και έλειψα από δίπλα της.Την ευχαριστώ γιατί ήταν η μόνη που με κράτησε στη ζωή!Κάποτε ίσως της το πω...Στους γονείς μου θα ήθελα να πω πως θα ήταν καλύτερα να μη με αγαπούσαν τόσο...Τους ευχαριστώ όμως για όλα...όπως και τα αδέρφια μου και ειδικά τον αδερφό μου!Σε κάποιον άλλο θα ήθελα να πω να αγαπήσει τον ευατό του περισσότερο γιατί με πνίγει η αγάπη του.

[arktos]

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που θα ήθελα να πω σε κάποιον που μου στάθηκε πιο πολύ από όλους, με βοήθησε πολύ...Τον ευχαριστώ πραγματικά! Δε πίστευα πως μέσα στη χειρότερη φάση κατάθλιψης που πέρναγα, θα μπορούσε να μου συμβεί κάτι τέτοιο.Φυσικά τον ερωτεύτηκα και από τότε έχει αλλάξει όλη μου η ζωή.

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Στον πατέρα μου:

Δώσε μου λιγάκι ουρανό, πάρε με μαζί στο πέταγμά σου,
Μάθε με και μένα να πετώ, να μην έχω ανάγκη τα φτερά σου....

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Στην πεθερά μου:

Αλήτη μ\'είπες μια βραδιά
χωρίς καμιά αιτία,
μα του αλήτη η καρδιά
δεν σου κρατάει κακία...

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Στη γυναίκα μου:

Επειδή σ\' αγαπώ,
ως κι οι πέτρες ανθίζουν στη γλάστρα...

[raphsssodos]

Σ\' αγαπώ...

[aggeliki]

Ποτέ δε θα μάθεις πόσο μου λείπεις.
Δεν την αντέχω τόση μοναξιά.
Ποτέ δε θα μάθεις πώς χτυπάει η καρδιά μου
όταν σε βλέπω από μακριά.

Ποτέ δε θα μάθεις πως για σένανε πίνω.
Να ξεκολλήσω όμως δεν μπορώ.
Ποτέ δε θα μάθεις πως πονάω όταν σε βρίζω.
Είναι που θέλω να σ’ έχω μόνο εγώ.

Δεν ξέρω πια τι θέλω,
μη με παρεξηγείς.
Δεν ξέρω αν περιμένω,
δεν ξέρω αν ξαναρθείς.
Ξέρω πως για σένα μόνο ζω.

Ποτέ δε θα μάθεις πως σε είχα πιστέψει.
Ήσουν για μένα όλη η ζωή.
Ποτέ δε θα μάθεις πως με έχεις διαλύσει.
Είσαι ένας ψεύτης που αδιαφορεί?????????

[aggeliki]

Ήθελα να σου μίλαγα...
σαν ποταμός να κύλαγα
όλα να σου τα πω....

[arktos]

που τον θυμήθηκα τώρα? 3 χρόνια πριν....θα έπρεπε να του τα πω....<< σε αγάπησα τόσο βαθιά...πίστευα πως κι εσύ το ίδιο...μόνο που σε έβλεπα χαιρόμουν.Με έκανες να πιστέψω πως με ήθελες όσο κι εγώ.Στα δύσκολα όμως, έκανες πίσω!Και με άφησες μόνη μου...και με είχαν αφήσει σχεδόν όλοι τότε.Και βέβαια θα σου χρεώσω ένα κομμάτι για το λόγο που οδηγήθηκα στο ψυχιατρείο.Δε ξέρω αν θα σου τα πω αυτά ποτέ.Αλλά πολύ θα ήθελα.Ξέρω βέβαια πως δε θα συμφωνήσεις και θα μου λες άλλα και ίσως να μην αξίζει το κόπο>> ε, γι΄αυτό τα είπα εδώ!

[provlimatikos]

Καλα εκανες αρκτος.:)

[keep_walking]

που τον θυμήθηκα τώρα? 3 χρόνια πριν....θα έπρεπε να του τα πω....<< σε αγάπησα τόσο βαθιά...πίστευα πως κι εσύ το ίδιο...μόνο που σε έβλεπα χαιρόμουν.Με έκανες να πιστέψω πως με ήθελες όσο κι εγώ.Στα δύσκολα όμως, έκανες πίσω!Και με άφησες μόνη μου...και με είχαν αφήσει σχεδόν όλοι τότε.Και βέβαια θα σου χρεώσω ένα κομμάτι για το λόγο που οδηγήθηκα στο ψυχιατρείο.Δε ξέρω αν θα σου τα πω αυτά ποτέ.Αλλά πολύ θα ήθελα.Ξέρω βέβαια πως δε θα συμφωνήσεις και θα μου λες άλλα και ίσως να μην αξίζει το κόπο>> ε, γι΄αυτό τα είπα εδώ!

Πολυ καλο arktos!!! θα ηθελα να το πω και εγω αυτο σε οσους με παρατησαν στα δυσκολα.

[Lenaki]

Στη μητερα μου

Σ\'ευχαριστω για ολα οσα μου εδωσες και δεν επαψες να δινεις μεχρι την τελευταια σου πνοη...Μου λειπει το γελιο σου, η γλυκια σου κουβεντα κι αυτο το χαδι σου στα μαλλια μου...Αυτο που εδιωχνε μακρια τα παντα...Σ\'αγαπω και μου λειπεις...Κι ας νιωθω καθημερινα το αγγιγμα σου στην πονεμενη μου ψυχη...

Στον πατερα μου

Εισαι εκει αλλα μακρια μου. Οπως ησουν παντα. Μ\'αγαπας με ενα δικο σου τροπο, το ξερω.Κι ας μη δεχτηκες ΠΟΤΕ την αρρωστια μου...Κι ας μη σταθηκες ΠΟΤΕ κοντα μου σε ολον αυτο το γολγοθα. Φοβηθηκες να δεις μες στην ψυχη μου. Κι ετρεξες σαν τρομαγμενο παιδι να κρυφτεις. Κι ακομα κρυβεσαι...Δεν πειραζει...Περασες πολλα και ακομη περνας. Εγω ειμαι κοντα σου και απλα βρισκομαι και προσεχω μην πεσεις. Ενα χερι να σε κρατησει, οταν ανοιξεις τα ματια και αντικρυσεις τις ενοχες...Θα ειμαι εκει να σε στηριξω.

Στον αδερφο μου

Ευχομαι απο καρδιας, οταν αυτο το ταξιδι στην επαρση σταματησει, να μην πληγωθεις και να σταθεις ορθιος. Γιατι τοτε δεν θα μπορεις να αντεξεις τον εαυτο σου. Και ειναι αδυνατο να καταφερεις να κρυφτεις απ αυτον.Θα ειναι ο χειροτερος, ο πιο αδεκαστος κριτης σου. Τριαντα ολοκληρα χρονια δεν καταλαβες στο ελαχιστο ποια ειμαι.Καλη τυχη αδερφε. Εγω θα σε νοιαζομαι...


Στο συντροφο μου

Αγγελε μου, ευχομαι ο Θεος να σου χαρισει εκατομμυρια φορες περισσοτερα απ οσα χαρισες και χαριζεις εσυ σε μενα. Σ ευχαριστω που ΑΝΤΕΧΕΙΣ. Σ αγαπω