Λόγια που χάθηκαν κάπου στην πορεία...

[provlimatikos]

στον χαρο.ελα παρε με γρηγορα απο εδω.

[SpyrosGR21]

Οχι ρε provl. μη ζητας κατι τετοιο ρε man..... Μπορει να μην υπαρχει τιποτα μετα. . . .

[alexadra]

ε και ?

[provlimatikos]

οτι και να υπαρχει 8α ειναι λυτρωση και σιγουρα καλυτερα απο εδω.εκει τουλαχιστον 8α εχει ησυχια.

[Aggelika]

Εκτός κι αν ακολουθεί η ημέρα της Μαρμότας ή παίζει τη μουσική που δεν αντέχεις στη διαπασών!

[provlimatikos]

δεν την εχω δει την ταινια.

[atwa]

σε ολους οσους με κοιτουν περιεργα: \"προσπαθησα\".

[stratosdr]

σε σενα που με κοιτας απο ψηλα......

δεν ξερω αν με βλεπεις η αν μπορεις να με ακους τωρα αλλα θελω να συο πω ενα συγνωμη....

συγνωμη που σε πονεσα .... συγνωμη που σε πληγωσα τοσο.....
δεν ξερω τι αλλο να σου πω .... ας ειχα αλλη μια ευκαιρια .............. γαμωτο
Δεν εχω.... δεν εχω. Ελπιζω να με προσεχεις και να μην με αφησεις να κανω τα ιδια λαθη που εκανα με σενα ,,,, σε σενα .
Δωσε μου την ευκαιρια να επανορθωσω ....δεν ξερω πως δεν ξερω τι να πω ....
Ευχομαι με ολη μου την καρδια να εισαι μια χαρα εκει ....που εισαι τωρα.
Αντιο.


Στρατος Δ.

[aggeliki]

Ωραία τα λέμε εδώ.... Ποιός θα τα πει και σε αυτούς στους οποίους προορίζονται?... και γιατί άραγε όχι?... (εφόσον αυτό είναι πρακτικά εφικτό)..

[Aggelika]

Μετά από τόσα χρόνια ... το ανασύρω και προσπαθώ να το διαχειριστώ πια...

Στην αρχή σάστισα, μετά νευρίασα και τέλος σε ακύρωσα...
Σε έσβησα από τη μνήμη μου. Δεν υπήρξες ποτέ μου έλεγα...

Όλα όμως φαίνεται πως γύρω από σένα περιστρέφονταν πάντα...
\"Είναι περίεργο πράγμα το πένθος\", αλλά εγώ έλεγα πως όλα είναι καλά, όλα υπό έλεγχο...
Τελικά ποτέ δεν ήταν άλλοτε...

Νευριάζω που όταν σε θυμάμαι, σε θυμάμαι έτσι όπως σε είδα τη τελευταία μέρα...
Νευριάζω που ακόμα και σήμερα φέρνω στο νου εκείνη τη μέρα και δε μπορώ ακόμα να βρω αν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό.
Νευριάζω που ήσουν παιδί, ήμουν παιδί γμτ...

Κι όλα μπορώ πια να τα καταλάβω και να τα συγχωρέσω και να τα ξεχάσω ...
Όμως η αίσθηση ότι το τέλος είναι θέμα στιγμής δε φεύγει...
Και μου το δίδαξες πολύ νωρίς, δεν ήμουν έτοιμη...

Δε νιώθω θλίψη ή κακία για σένα...
Το ξέρεις αυτό σίγουρα...
Δεν νιώθω καν ότι μου λείπεις πια...

Αυτό που μου λείπει είναι η \"παιδικότητά μου\" που πήρες μαζί σου...

[provlimatikos]

δεν την γλυτωνω την αυτοκτονια με αυτα που διαβαζω.

[provlimatikos]

Να πω και εγω.ευχαριστω οσου μου εκαναν κακο για δυο λογους
ισως με βοηθησουν να
α.αλλαξω αυτα που δεν γινεται και αυτο που ειμαι
β.ισως με ωθησουν μια ωρα πιο νωρις στο 8ανατο.

[Sad_Knight]

\"Tha\'mai Panta Panta Edw Mou Eleges , Kai Akoma Thimame... Ma Ta Logia Eginan Fwtia Poy Tiligioun Emena\"


Ena Megalo Euxarstw stous Antrwpous Pou Einai Pragmatika Dipla Moy Kai Oxi Eikonika.... Kai Ena Megalo \"Synxwrw\" Stous Antrwpous pou otan tous xreazomouna ... apla den than Ekei.....


\"For Long You Live And High You Fly, And Smiles You\'ll Give And Tears You\'ll Cry\"

[hliostasio]

Σου τα είχα πει 7 χρόνια πριν,σου τα έγραψα και τότε και πριν από ένα μήνα.Σιωπή από την πλευρά σου.Δεν κατάφερες να συγχωρέσεις την αδυναμία μου σε εσένα.Είναι ντροπή να σε αγαπάν?Δεν λείπουν οι φίλοι,εσύ λείπεις..ΈΧω υπομονή να περιμένω :\"μια ματια σου,μια κίνηση απλή\".Όχι,μια ζωή αλλά πολλές.Τον πόθο μου τον πάγωσα μια και καλή εδώ και χρόνια.Έδιωξα από τη σκέψη μου κάθε τι κτητικό απέναντι σου.Το είχες δει και τότε.Συνεχίζω τη ζωή μου αλλά δε σε ξεχνώ.Δεν είναι ότι έπαψα να σε αγαπώ μα κουράστηκα να μη σε έχω(έστω και σαν απλό φίλο...).Με πείραξε πολύ που με παράτησες όταν τσακίστηκα,που δεν άφησες τις διακοπές σου για να έλθεις να με δεις.Εγώ αυτό θα έκανα για οποιονδήποτε αποκαλούσα \"καλό μου φίλο\".Ωστόσο να σφάλματά σου σκουριάζουν από την επιθυμία να μιλήσουμε.Παρά τη σιωπή σου,είναι αφόρητη ανάγκη.Την επόμενη 2ετία και πάλι καλέ μου,θα αποπειραθώ να σε βρω...Διακριτικά για ακόμη μια φορά κι ας νοιώθω παράφορα την απουσία σου..Η φόρα που παίρνω για να περάσω τη χαράδρα δεν θα είναι τέτοια ώστε να γίνω ενοχλητική.Πάντα σεβόμουν τα stop που είχες θέσει..
Αντίο

[provlimatikos]

Originally posted by hliostasio
Σου τα είχα πει 7 χρόνια πριν,σου τα έγραψα και τότε και πριν από ένα μήνα.Σιωπή από την πλευρά σου.Δεν κατάφερες να συγχωρέσεις την αδυναμία μου σε εσένα.Είναι ντροπή να σε αγαπάν?Δεν λείπουν οι φίλοι,εσύ λείπεις..ΈΧω υπομονή να περιμένω :\"μια ματια σου,μια κίνηση απλή\".Όχι,μια ζωή αλλά πολλές.Τον πόθο μου τον πάγωσα μια και καλή εδώ και χρόνια.Έδιωξα από τη σκέψη μου κάθε τι κτητικό απέναντι σου.Το είχες δει και τότε.Συνεχίζω τη ζωή μου αλλά δε σε ξεχνώ.Δεν είναι ότι έπαψα να σε αγαπώ μα κουράστηκα να μη σε έχω(έστω και σαν απλό φίλο...).Με πείραξε πολύ που με παράτησες όταν τσακίστηκα,που δεν άφησες τις διακοπές σου για να έλθεις να με δεις.Εγώ αυτό θα έκανα για οποιονδήποτε αποκαλούσα \"καλό μου φίλο\".Ωστόσο να σφάλματά σου σκουριάζουν από την επιθυμία να μιλήσουμε.Παρά τη σιωπή σου,είναι αφόρητη ανάγκη.Την επόμενη 2ετία και πάλι καλέ μου,θα αποπειραθώ να σε βρω...Διακριτικά για ακόμη μια φορά κι ας νοιώθω παράφορα την απουσία σου..Η φόρα που παίρνω για να περάσω τη χαράδρα δεν θα είναι τέτοια ώστε να γίνω ενοχλητική.Πάντα σεβόμουν τα stop που είχες θέσει..
Αντίο

ετσι απλο ποστ αλλα ...............just extraordinary.