πονάω αβάσταχτα

[Έλλη]

Κατερίνα μου Ευχαριστώ.Κι εγώ το ίδιο εφτασα να πιστεύω.Εύχομαι να βρεις τους τρόπους να διαχειριστείς την κατάσταση που σε παιδεύει.Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις οπως όλοι μας

[chr1986]

Συλληπητήρια Έλλη και από εμένα..Σίγουρα θα είναι μεγάλος ο πόνος, πόσο μάλλον επειδή ήσαστε και δεμένες..Κουράγιο και δύναμη καλή μου, είσαι μανούλα και πρέπει να είσαι γερή για τα παιδάκια σου, για να δημιουργήσεις και εσύ το ίδιο δέσιμο όπως δημιούργησε η μαμά σου με σένα..Πάρε το χρόνο σου, ζήσε το πένθος σου, μην προσποιείσαι ότι δεν τρέχει τίποτα.. Ο χρόνος θα απαλύνει τον πόνο σου καλή μου, θα το δεις..Και μην ανησυχείς για όλα όσα δεν πρόφτασες να πεις, η μαμά σου τα ήξερε, τα ένιωθε.. Μίλα της και τώρα, είναι δίπλα σου..

[elen d]

λυπαμαι πολυ....

δεν ξερω αν αυτο που θα σου πω θα σε κανει να νοιωσεις καλυτερα, εμενα μου το λενε συνεχεια αλλα δεν με βοηθαει....να ξερεις δεν εισαι η μονη που το ζεις αυτο. το ξερω δεν ειναι παρηγορο, αλλα θα ηθελα τοσο πολυ να ειμαι στη θέση σου... Εγω εχασα τη μαμα μου οταν ημουν 8 στα 42 της, πεθανε απο τροχαιο και πριν οκτω μηνες σχεδον, εχασα τον μπαμπα μου απο αιφνιδιο θανατο στα 68 του, ειμαι σχεδον 30 χρονων και ειμαι τελειως μόνη μου.....μπορει η μαμα σου να εφυγε απο κοντα μας αλλα ειναι κοντα σου ολα αυτα τα χρονια ολα αυτα που εχετε ζησει και ευτυχως για σενα ειναι πολλες θα ειναι παντα μεσα σου μαζι σου στην καρδια σου και στο μυαλο σου.. για παντα. να σου δωσω και μια συμβουλη δεν ξερω αν ειμαι σε θεση να δινω συμβουλες αλλα ειναι κατι που συνειδητοποιησα μολισ εχασα τον ανθρωπο που μου εδινε ζωη... 21 χρονια εχασα παρα πολλεσ στιγμες με τον μπαμπα μου γιατι ειχα κλειστει στον εαυτο μου επειδη ηθελα τοσο πολυ να εχω και γω μια ολοκληρη οικογενεια... ενοιωθα τοσο μονη, δεν καταλαβα μεχρι τωρα πως ειχα το πολυτιμοτερο ανθρωπο στο διπλα δωματιο ,αλλα εγω ημουνα τοσο εγωιστρια που ηθελα και εκεινη.... αυτο μου στερησε πολλες καλες στιγμες με τον πατερα μου, αυτο που εμαθα ειναι να εκτιμας αυτο που εχεις και οχι να αναζητας αυτο που σου στερησαν...
κουραγιο σου ευχομαι

[Έλλη]

Εχω εντοπισει ακριβώς πως νοιώθω.΄΄Ενα αιχμηρό ξίφος είναι καρφωμένο στο στήθος μου.Το αισθανομαι σε κάθε μου αναπνοή.Μερικές φορές προσπαθώ να το τραβήξω,αλλα η προσπαθεια είναι μάταια.Άλλωτε κάνω πως το αγνοώ και τότε παρουσιάζω το πιο θλιβερό θέαμα του κόσμου.Βαριά τραυματισμένη,σημαδεμένη για πάντα.Γιατι μαμα΄?

[Έλλη]

Είχα 2-3 ημέρες να γράψω πιστεύοντας πως σε όλα μου τα τελευταία θέματα απλώς εαναλαμβάνομαι.Όχι πως άλλαξε κάτι απλά το μυαλό μου μπόρεσε και έκανε κάποιες επιπλέον σκέψεις. Διαπιστωσα πως μια απώλεια είναι ένα πολύ αξιοπιστο τεστ για τους ανθρώπους που είναι πραγματικά κοντά σου.Κι αυτοί είναι πολύ λίγοι.Μόνο σ αυτους μπορώ να κλάψω.Σκέφτομαι να πετάξω τους υπόλοιπους έξω από την ζωή μου και θα χαρώ πολυ να τους το ανακοινώσω.Κατά τα άλλα προσπαθώ να μη θάβω την λύπη μου αλλά να την αντιμετωπίζω ελπιζοντας πως η μαμά μου είναι συνέχεια γύρω μου και με καθοδηγεί στις επιλογές μου.

[Έλλη]

Για πόσο ακόμη θα αντέξω την απελπισία?Ποιος έβγαλε το παραμύθι πως ο χρόνος γιατρεύει?θα τολμήσει κανείς να μου απαντήσει?

[KaterinaKostas]

Δεν γιατρευει, δεν ειναι γιατρος, απαλύνει μονο............

[elen d]

Για πόσο ακόμη θα αντέξω την απελπισία?Ποιος έβγαλε το παραμύθι πως ο χρόνος γιατρεύει?θα τολμήσει κανείς να μου απαντήσει?

Δεν γιατρέυει ουτε απαλύνει, απλως βοηθάει να μάθεις να ζεις με αυτό. Από τη δική μου πλευρά ο χρόνος σε αλλάζει δεν μειωνει τον πονο. Θα αντέξεις τα πάντα, ειμαστε φτιαγμένοι έτσι.. αλλά ποτέ δεν θα είσαι η Έλλη που ησουν πριν....κουραγιο

[TomiP.]

Έχασα την μητέρα μου πριν 5 ημέρες.Ηταν 82 αλλά ήταν η φίλη μου το στήριγμα μου ο άνθρωπος που μου κρατούσε το χέρι.έχω δυο παιδιά που αισθάνομαι ανίκανη πια να τους δείξω την αγάπη μου γιατί όλα έχουν πεθάνει μέσα μου.Κινούμαι σαν ρομποτ. ανησυχώ πολύ γιατί με τη μαμά μου μιλούσα καθημερινά και φοβάμαι πως θα με ψάχνει΄.Ας μου έδινε μόνο το χέρι της να αισθανθώ την ζεστασια της ας ήξερα πως δε φοβάται όπως εγώ.....

Δεν πεθανε Ελλη μου..ζει μεσα σου..εισαι η προεκταση της..Το εχω βιωσει κ εγω..ενα χρονο ημουν σαν φυτο ωσπου καποια στιγμη το παιδι μου γυρισε και μου ειπε..ειμαστε και οι 2 ορφανες απο μανα και τοτε ξυπνησα απο το ληθαργο..Προσεξε την υγεια σου κ μη στερεις απο τα παιδια σου την αγαπη..Η ΜΑΝΑ σου σ΄εμαθε αλλιως να λειτουργεις..με αγαπη..μην την προδιδεις λοιπον! Σε φιλω..Θωμη

[eco9]

paidia geia sas eimai o giwrgos kai eimai 18xronwn sxedon kai prin apo ligo kairo exasa enan polu kalo kai agapimeno mou filo se hlikia 22 xronwn apo troxaio sxedon brosta sta matia mou o ponos einai megalos to mono pou exei meinei einai ena giati kai tpt allo....