Ήθελα πολλά και μου ήρθαν παραπάνω
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 35
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    12

    Ήθελα πολλά και μου ήρθαν παραπάνω

    Η τωρινή μου σχέση έχει όλα όσα επιτέλους ήθελα...και περισσότερα!
    Ο άνθρωπός αυτός είναι υπερβολικά καλός, υπερβολικά έξυπνος, τρυφερός, με χιούμορ,με με με και με παιδιά...
    Το ότι έχει παιδιά δεν θα με πείραζε ίσως τόσο πολύ, εάν αυτά δεν ήταν από διαφορετικές γυναίκες και σε διαφορετικές χώρες. Το προβλημά μου είναι ότι έχει παντρευτεί ήδη μια φορά, έχει χωρίσει, έχει ένα παιδί με δεύτερη γυναίκα στο εξωτερικό και άλλο ένα παιδί με 3η γυναίκα στην Ελλάδα. Με καμμία από αυτές δεν έχει σχέση (εννοώ εκτός από τα τυπικά με τις 2 για να δει τα παιδιά) τα οποία συχνά πυκνά τα πηγαινοφέρνει για να συναντιούνται.
    Σαν πατέρας είναι καλός, δίνει διατροφές και παραπάνω, παίζει μαζί τους, τα κακομαθαίνει ίσως, γενικά προσπαθεί πολύ.
    Τον αγαπώ, αλλά όσο κι αν προσπαθώ εγώ από την άλλη δεν μπορώ να αποδεχτώ τα παιδιά του και την κατάσταση...
    εκείνος θέλει να παντρευτούμε, να κάνουμε δική μας οικογένεια όπως λέει, αλλά εγώ ήθελα ίσως εγωιστικά έναν άνδρα για εμένα, όχι έναν άνδρα που κάθε 2 εβδομάδες πάει στο εξωτερικό για να δει το ένα του παιδί και κάθε 3 μέρες βλέπει το άλλο στην Ελλάδα. Είμαι 31 και ίσως κάποιος θεωρήσει ότι μιλάω σαν ανώριμο 15χρονο, ότι ζηλεύω, ότι... δεν ξέρω, μάλλον τα σκέφτομαι κι εγώ αυτά, αλλά ενώ βλέπω ότι θα πρέπει να τον μοιραστώ για το υπόλοιπο της ζωής μου από την άλλη δεν μπορώ να τον χωρίσω γιατί δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο που να ταιριάζουμε τόσο πολύ.
    Δεν ξέρω τί να κάνω...

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    2,605
    Θα σου έλεγα να το ξανασκεφτείς. Είναι πιθανόν με έναν τέτοιο άνθρωπο να καταλήξεις κι εσύ μ' ένα παιδί στην αγκαλιά κι αυτόν φευγάτο. Δεν είναι καλό να καταδικάζουμε κάποιον για το παρελθόν του, αλλά σίγουρα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη κάποια δεδομένα, όταν σκεφτόμαστε να κάνουμε οικογένεια. Δεν ξέρω πόσον καιρό είστε μαζί, πόσο καλά τον ξέρεις ώστε να τον δεις πώς αντιμετωπίζει κάποιες δύσκολες καταστάσεις. Πάντως, είναι δεδομένο ότι αν είναι καλός πατέρας, θα πρέπει να μοιράζεται ανάμεσα σε 3 οικογένειες, πράγμα που δεν θα σου είναι και τόσο εύκολο να το δεχτείς. Σκέψου να έχουν σοβαρό πρόβλημα δύο από τα παιδιά του! Αν πάλι στις δυσκολίες αφήνει τις μητέρες των παιδιών να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, τότε αυτό δεν είναι καλό σημάδι και για τη δική σας σχέση.
    Όπως και να έχει, ξανασκέψου το και μη βιαστείς να πάρεις αποφάσεις.

  3. #3
    ...συμφωνώ με τους προβληματισμούς της μαριαν...
    Όντως δεν πρέπει να κρίνουμε το παρελθόν κάποιου, αλλά οκ μια φορά, δυο....τρεις?
    Θέλω να πω πως και με αυτές τις γυναίκες ήταν κάποτε όπως΄είναι τώρα μαζί σου και δεν θεωρώ τυχαίο πως έπεισε τρεις διαφορετικές να στηρίξουν τα όνειρα για οικογένεια πάνω του...:)
    Από την άλλη αν και δεν είναι σωστό, και μένα με απομακρύνει από καποιον αν μάθω πως είναι χωρισμένος με παιδί...ή έστω και απλά απόγάμο.
    Είναι λίγο χαζό, αλλά νιώθω σαν να έχει ήδη χασει ένα κομμάτι από αυτόν που εγώ δεν θα το βρω ποτέ μαζί του....
    σκέψου πολύ καλά πριν κάνεις ένα τόσο σοβαρό βήμα. Δεν σε πήραν τα χρόνια άλλωστε.....πόσο καιρό είστε μαζί?

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    12
    Σας ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση, είναι πολύ σημαντικό για εμένα...και πολύ δύσκολο να αποτυπώσω όλα όσα μου έχει διηγηθεί.
    είμαστε μαζί 6 μήνες. Δεν είναι πολύ, ούτε λίγο για να γνωρίσεις κάποιον. Εκείνος γονείς δεν έχει, πέθαναν όταν ήταν μικρός. Τα αδέρφια του είναι στον κόσμο τους, έχει έλλειψη αγάπης και εγώ με το σύνδρομο Μητέρας Τερέζας που με διακατέχει βρέθηκα στον δρόμο του κυριολεκτικά.
    Με την πρώτη του γυναίκα χώρισαν γιατί ήταν από μικροί μαζί και μετά από χρόνια γάμου και βιου δίχως παιδιά τότε (εκείνη δεν μπορούσε) απλά χώρισαν και δεν την ξαναείδε. Τη δεύτερη ποτέ δεν την παντρεύτηκε, έκαναν παιδί και όταν το παιδί ήταν 4 ετών εκείνη τον απάτησε και αυτός έφυγε από το σπίτι. Αυτή πλέον ζει μαζί με αυτόν που τον απάτησε. Η τρίτη ήταν σχέση ενός μήνα, απ ότι λέει έσπασε το προφυλακτικό, εκείνη δεν θέλησε να πάρει χάπι ούτε να κάνει έκτρωση. Αυτός το αναγνώρισε και της δίνει διατροφή. Η 3η δεν θέλει καν να τον βλέπει και του βάζει όρους για το πότε θα δει το παιδί. Όλη αυτή η κατάσταση με κουράζει ψυχολογικά, γιατί μια παίρνει τηλ. το ένα το παιδί, μια μιλάει με τη μια μάνα μια τσάκωνεται για το πότε θα δει το παιδί με την άλλη. Προσπαθεί πολύ για τη σχέση μας,κάνει τα πάντα για εμένα το κατανοώ και ίσως γι αυτό να προσπαθώ κι εγώ, αλλά υπάρχουν στιγμές που πνίγομαι και λέω ότι αξίζω μια νορμαλ σχέση. Τώρα το τί είναι νορμαλ τελικά δεν ξέρω...

  5. #5
    Banned
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    2,515
    Θα έλεγα ότι 'νορμάλ' είναι κάτι ανάλογο με εμάς, με τα δικά μας δεδομένα και την εμπειρία μας. Ο άνθρωπός σου έχει κάνει έναν πολύ διαφορετικό από το δικό σου κύκλο ζωής ως σήμερα, όπως φαίνεται από τα γεγονότα. Κι η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά περίπλοκη η κατάσταση. Νομίζω πως 6 μήνες είναι πολύ λίγοι στη δική σας περίπτωση, παρότι δεν είστε μικροί, και σίγουρα πολύ νωρίς για αποφάσεις του τύπου 'κάνουμε παιδιά μαζί'. Μάλιστα ήδη λες ότι κουράζεσαι από τον τρόπο που είναι οργανωμένη η δική του καθημερινότητα κι αυτή δεν θα αλλάξει, αντίθετα θα γίνει πιο απαιτητική αν μπείτε σε διαδικασία να κάνετε και δική σας οικογένεια. Ο ίδιος βιάζεται να προχωρήσετε σε ένα τέτοιο βήμα?

  6. #6
    ...συμφωνω με τη μαρίνα και να προσθέσω....
    Φαντάσου πως αν κάνεις παιδί μαζί του θα έχεις έναν πατέρα που κόβεται πλέον σε τέσσερα κομμάτια...Απ την άλλη θεωρώ πως αυτός ο άνθρωπος, (πέρα από τις εξηγήσεις που σου δίνει για τις προσωπικές του ατυχίες), κάθε φορά που ερωτεύεται κάνει και ένα παιδί...σα να θέλει να βάλει το μονογραμμα του στη ζωη της εκάστοτε....

  7. #7
    Banned
    Join Date
    Mar 2009
    Location
    Hrakleio Krhths
    Posts
    3,599
    εχει βαρια μπαλακια μαλλον λολ.εμενα καλος μου φενεται αλλα πολυ νωρις ζηταει γαμους.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Για πες μας περισσότερα για το πώς το σύνδρομο Τερέζας σε έριξε στο δρόμο του.Ενδιαφέρον ακούγεται το σχόλιό σου. Φαίνεται να κάνεις μία ψυχολογική εκτίμηση για κάτι που σε αφορά.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  9. #9
    Όσο πολύ καλός είναι τώρα με σενα, τόσο πολύ καλός ήταν και με τις πρώην. Φαίνεται έχει ένα πολύ ιδαίτερο ταλέντο με τις γυναίκες το οποίο τωρα μοιράζεται με σένα.

    Αφού ήταν τόσο πολύ καλός μαζί με τις άλλες και τις αγαπούσε τόσο πολύ γιατί δε στέριωσε με μιαν απ αυτές;

    Και τι σε κανει να πιστεύεις ότι εσένα σε έχει για τοσο ξεχωριστή γυναίκα σε σχεση με τις πρωην του ώστε να θελει να μείνει για παντα μαζί σου;

    Μήπως είναι ναυτικός ή εργάζεται σε πολυεθνική γι αυτό ταξιδεύει συχνά;

    Για σκεψου το σοβαρα!! Όπως μοιράζει τωρα σε σενα αγαπη μοίραζε παλιά και σ΄αλλες, με ένα χαρισματικό, ξεχωριστό τρόπο ώστε να τον ερωτευονται και μετα να τον παντρεύονται. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι δε θα σαι μια στην αλυσίδα, και μετά από εσένα άλλες. Ο άνθρωπος ξερει τον τροπο με τιε γυναίκες γι αυτό τον ερωτευτηκες. Σου δωσε ήδη να καταλάβεις ότι δε στεριώνει σε σπίτι. Προσγειώσου, φερσου ωριμα, βαλε τα πραγματα κατω υπεύθυνα και μην παίρνεις σοβαρές αποφάσεις επιπόλαια. Υπάρχουν τόσοι και τόσοι εκεί έξω που μπορούν να σου προσφερουν τη γοητεία, την ασφάλεια, την αγάπη και τον έρωτα και να σαι επίσης και η μόνη στη ζωή τους.
    γιάννης

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    2,605
    Quote Originally Posted by maria3 View Post
    Σας ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση, είναι πολύ σημαντικό για εμένα...και πολύ δύσκολο να αποτυπώσω όλα όσα μου έχει διηγηθεί.
    είμαστε μαζί 6 μήνες. Δεν είναι πολύ, ούτε λίγο για να γνωρίσεις κάποιον. Εκείνος γονείς δεν έχει, πέθαναν όταν ήταν μικρός. Τα αδέρφια του είναι στον κόσμο τους, έχει έλλειψη αγάπης και εγώ με το σύνδρομο Μητέρας Τερέζας που με διακατέχει βρέθηκα στον δρόμο του κυριολεκτικά.
    Με την πρώτη του γυναίκα χώρισαν γιατί ήταν από μικροί μαζί και μετά από χρόνια γάμου και βιου δίχως παιδιά τότε (εκείνη δεν μπορούσε) απλά χώρισαν και δεν την ξαναείδε. Τη δεύτερη ποτέ δεν την παντρεύτηκε, έκαναν παιδί και όταν το παιδί ήταν 4 ετών εκείνη τον απάτησε και αυτός έφυγε από το σπίτι. Αυτή πλέον ζει μαζί με αυτόν που τον απάτησε. Η τρίτη ήταν σχέση ενός μήνα, απ ότι λέει έσπασε το προφυλακτικό, εκείνη δεν θέλησε να πάρει χάπι ούτε να κάνει έκτρωση. Αυτός το αναγνώρισε και της δίνει διατροφή. Η 3η δεν θέλει καν να τον βλέπει και του βάζει όρους για το πότε θα δει το παιδί. Όλη αυτή η κατάσταση με κουράζει ψυχολογικά, γιατί μια παίρνει τηλ. το ένα το παιδί, μια μιλάει με τη μια μάνα μια τσάκωνεται για το πότε θα δει το παιδί με την άλλη. Προσπαθεί πολύ για τη σχέση μας,κάνει τα πάντα για εμένα το κατανοώ και ίσως γι αυτό να προσπαθώ κι εγώ, αλλά υπάρχουν στιγμές που πνίγομαι και λέω ότι αξίζω μια νορμαλ σχέση. Τώρα το τί είναι νορμαλ τελικά δεν ξέρω...
    6 μήνες είναι λίγο για τέτοιες αποφάσεις, ειδικά από έναν άνθρωπο με τέτοιο παρελθόν. Προφανώς, έχει μεγάλη ανάγη να δημιουργήσει οικογένεια, ίσως επειδή του έλειψε, οπότε σε κάθε σχέση του βλέπει μια υποψήφια σύζυγο και μητέρα των παιδιών του. Όμως όπως φαίνεται, διαλέγει με λανθασμένα κριτήρια. Φαντάζομαι ότι αυτός θα νιώθει ότι ήταν άτυχος και έπεφτε σε λάθος γυναίκες. Έχοντας γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, θα σου έλεγα ότι μάλλον φταίνε περισσότερο οι ίδιοι, η ανασφάλεια και η επιπολαιότητά τους για τις διαλυμένες οικογένειες, παρά οι γυναίκες τους, στις οποίες συχνά ρίχνουν το φταίξιμο.
    Πρόσεξε, γιατί τέτοιοι άνθρωποι στοχεύουν στην ευαισθησία κάποιων γυναικών και στο σύνδρομο της μητέρας Τερέζας, όπως γράφεις, για να δημιουργήσουν σχέσεις. Και όσο ανάγη έχουν να νιώσουν ασφάλεια, "δένοντας" μαζί τους την γυναίκα με ένα παιδί, αλλή τόση είναι η ανάγη τους να δραπετεύουν στην πρώτη δυσκολία. Που συχνά έρχεται με την γέννηση ενός παιδιού.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2010
    Location
    κεντρο
    Posts
    743
    Quote Originally Posted by marian_m View Post
    6 μήνες είναι λίγο για τέτοιες αποφάσεις, ειδικά από έναν άνθρωπο με τέτοιο παρελθόν. Προφανώς, έχει μεγάλη ανάγη να δημιουργήσει οικογένεια, ίσως επειδή του έλειψε, οπότε σε κάθε σχέση του βλέπει μια υποψήφια σύζυγο και μητέρα των παιδιών του. Όμως όπως φαίνεται, διαλέγει με λανθασμένα κριτήρια. Φαντάζομαι ότι αυτός θα νιώθει ότι ήταν άτυχος και έπεφτε σε λάθος γυναίκες. Έχοντας γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, θα σου έλεγα ότι μάλλον φταίνε περισσότερο οι ίδιοι, η ανασφάλεια και η επιπολαιότητά τους για τις διαλυμένες οικογένειες, παρά οι γυναίκες τους, στις οποίες συχνά ρίχνουν το φταίξιμο.
    Πρόσεξε, γιατί τέτοιοι άνθρωποι στοχεύουν στην ευαισθησία κάποιων γυναικών και στο σύνδρομο της μητέρας Τερέζας, όπως γράφεις, για να δημιουργήσουν σχέσεις. Και όσο ανάγη έχουν να νιώσουν ασφάλεια, "δένοντας" μαζί τους την γυναίκα με ένα παιδί, αλλή τόση είναι η ανάγη τους να δραπετεύουν στην πρώτη δυσκολία. Που συχνά έρχεται με την γέννηση ενός παιδιού.
    μηπως κανεις προβολες?λεω εγω τωρα........................

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    12
    Quote Originally Posted by RainAndWind View Post
    Για πες μας περισσότερα για το πώς το σύνδρομο Τερέζας σε έριξε στο δρόμο του.Ενδιαφέρον ακούγεται το σχόλιό σου. Φαίνεται να κάνεις μία ψυχολογική εκτίμηση για κάτι που σε αφορά.
    "Η νεράιδα" με φωνάζουν οι φίλοι μου, μητέρα Τερέζα, σκέφτομαι εγώ. Είμαι από τις τυχερές, που είχε πάντα τα πάντα στη ζωή...το γράφω και αισθάνομαι άσχημα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με αγάπη, χωρίς οικονομικά προβλήματα, χωρίς τριβές με τους γονείς μου, σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια, ταξίδια, καλή δουλειά...κι όμως είχα και έχω πάντα μια τάση προς τη μελαγχολία. Ίσως είμαι υπερβολικά ευαίσθητη, στενοχωριέμαι να βλέπω ζητιάνους, στενοχωριέμαι να βλέπω κόσμο να υποφέρει και γι αυτό προσπαθώ να δείξω ότι υπάρχουν και άνθρωποι που μπορούν να σε καταλάβουν και να σε βοηθήσουν. Θέλω μάλλον να αποδείξω ότι δεν είμαι αχάριστη γι αυτά που έχω και ότι μπορώ να δώσω. Έτσι όλες μου οι σχέσεις, είχαν να κάνουν με "προβληματικές" καταστάσεις. Καταστάσεις όμως που μπορούσα να ελέγξω ή να βοηθήσω, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Εδώ για πρώτη φορά αισθάνομαι ότι κάποιος πρέπει να βοηθήσει εμένα. Λυπάμαι που είναι έτσι η ζωή του, λυπάμαι που δεν έχει γονείς και μια οικογένεια τελικά...λυπάμαι γιατί είναι αξιόλογος και αξιοθαύμαστος άνθρωπος και επιστήμονας, αλλά λυπάμαι και εμένα.

  13. #13
    Quote Originally Posted by maria3 View Post
    " Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με αγάπη, χωρίς οικονομικά προβλήματα, χωρίς τριβές με τους γονείς μου, σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια, ταξίδια, καλή δουλειά... Έτσι όλες μου οι σχέσεις, είχαν να κάνουν με "προβληματικές" καταστάσεις. Καταστάσεις όμως που μπορούσα να ελέγξω ή να βοηθήσω, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
    Βρε συ, κοπελιά με τόσα προσόντα και πας και πεφτεις σε τετοιους τύπους; Είσαι σοβαρή;;;!!!!!

    Άμα θελουν βοηθεια και συμπαρασταση υπάρχουν ψυχολόγοι, δεν κανουμε σχέσεις για να βοηθουμε προβληματικές καταστάσεις, εκτός κι αν μπλέξαμε τη σχεση με τη φιλανθρωπία.
    γιάννης

  14. #14
    Banned
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    2,515
    μαρία, εγώ θα σου πρότεινα να διαχωρίσεις τη 'βοήθεια' που προσφέρεις σε έναν άνθρωπο από την ερωτική σχέση. Σίγουρα, είναι καλό να βοηθάμε τους συντρόφους σε ξαφνικές δυσκολίες. Κι επίσης προσωπικά θεωρώ γενικά πολύ ωραίο να νιώθεις ότι θέλεις να προσφέρεις στους άλλους. Εκεί που δεν συμφωνώ μαζί σου, είναι στο να νιώθεις άσχημα για όσα είχες / έχεις. Το να μην έχουμε ενοχές, δεν μας κάνει αχάριστους. Αχαριστία είναι να μην απολαμβάνουμε όσα έχουμε :)

    Τώρα στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν ξέρω πώς πιστεύεις ότι θα μπορούσες να 'βοηθήσεις'. Ο άνθρωπος σου τα έχει με το δικό του τρόπο τακτοποιήσει. Για τα όποια ψυχολογικά ελλείμματα δεν ευθύνεται μόνο η οικογένεια, αλλά κι οι επιλογές μας, μάλιστα όσο περνούν τα χρόνια αποκτούν αυτές τον πρώτο ρόλο. Και η λύση δεν είναι να βρεθεί μια καλή 'νεράιδα' να του προσφέρει όσα στερήθηκε, αλλά να κοιτάξει καταρχήν ο ίδιος πώς δεν θα αναβιώνει ξανά και ξανά τη 'στέρηση' μέσα από τις επιλογές του. Και ήδη, η επιλογή του να προτείνει γάμο και παιδιά σε μια κοπέλα που τους χωρίζει τεράστια απόσταση (στις μέχρι τώρα εμπειρίες και στον τρόπο που ζουν την καθημερινότητα τους), απλά στρώνει το έδαφος για μια ακόμα απογοήτευση.

    Από τη δική σου την πλευρά, πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι που δεν περνά μέσα από λογικά φίλτρα και πέρα από την καλή επικοινωνία που μπορεί να έχεις μαζί του, χρειάζεται να δεις πώς αντιλαμβάνεσαι μια ερωτική σχέση και τι προσδοκίες έχεις από τη σχέση και από τον εαυτό σου. Θα σου πρότεινα καταρχήν να εστιάσεις στα απλά καθημερινά ζητήματα τα οποία σε βαραίνουν και να δεχτείς πως αυτό δεν είναι καθόλου παράλογο, αφού είναι μια συνθήκη στην οποία δεν ταιριάζετε καθόλου. Ο σύντροφός σου δεν είναι μόνο ο έξυπνος, τρυφερός, με χιούμορ κλπ. Αυτά είναι μία του πλευρά, ένα μέρος του εαυτού του. Μια σχέση όμως δεν την κάνουμε με ένα κομμάτι του άλλου ανθρώπου, αλλά με το σύνολο του.

    Για εμένα η φανερή ασυμβατότητα αρκεί. Αν εσένα δεν σου αρκεί, σίγουρα αξίζει να ρίξεις και μια πιο βαθιά ματιά στα μέχρι τώρα γεγονότα. Από τη σύντομη κι επιφανειακή περιγραφή της ζωής του, βλέπω πράγματα που εμένα δεν μου αρέσουν. Η 1η σύζυγος δεν μπορούσε να κάνει παιδιά...και λοιπόν? Η επόμενη σύντροφος...μπορούσε αλλά τον απάτησε. Με την τρίτη...όλα είναι πολύ ασαφή. Αναλύσεις χωράνε πολλές, αλλά έχουν νόημα? Το θέμα είναι να μπορεί να τις κάνει καταρχήν ο άμεσα ενδιαφερόμενος για τον εαυτό του. Και για να πω την αλήθεια, δεν βλέπω να έχει μπει και πολύ στα βαθιά...εμμένει στο 'θέλω οικογένεια και παιδιά', το 'γιατί' όμως και το 'κατά πόσον μπορώ να το υποστηρίξω' είναι άλλο (και μάλλον ανεξερεύνητο) θέμα...

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2009
    Posts
    2,077
    μαρακι,
    το να κανω μια εκτιμηση για τον συντροφο σου θα ηταν βλακεια μου..τον ανθρωπο και την ψυχολογια του δεν μπορω να την εκτιμησω..ισως ισχυει το ενα ισως το αλλο..
    Ομως εγω θα επικεντρωθω στα δικα σου συναισθηματα..εσυ νιωθεις ηδη ασχημα..οταν πχ επικοινωνει με τις πρωην του ή οταν ψαχνει χωρο και χρονο για τα παιδια του..
    Τα παιδια χρειαζονται αφοσιωση και αγαπη..και ηδη θα τους λειπει ο μπαμπας τους..αν αγαπη μου κανεις κι εσυ παιδακια μαζι του,θα σε προβληματιζε η προοπτικη να ζηλεψουν να νιωσουν παραγκωνισμενα,να μην δεχονται με το μυαλουδακι τους οτι ο μπαμπας πρεπει να φυγει να δει τα αλλα παιδακια?και εσυ ?θα το αντεχεις?
    Πρεπει να σκεφτεις πως θα ηθελες εσυ να εξελλιχτει αυτη η σχεση..
    καλη συνεχεια ευχομαι :))
    :cool:Προσπαθω να κρατω την ψυχη μου καθαρη..

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.................
    By BrokeN_DoLL in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 8
    Last Post: 30-08-2012, 20:26
  2. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ''ΚΑΜΕΝΗ''
    By BrokeN_DoLL in forum Εξάρτηση από Ψυχοδραστικές Ουσίες - Ναρκωτικά
    Replies: 88
    Last Post: 02-06-2011, 18:02
  3. θα ηθελα την συμβουλη σας
    By d_o in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 8
    Last Post: 31-12-2010, 00:11
  4. θα ηθελα τη γνωμη σας
    By makrei in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 5
    Last Post: 30-11-2010, 20:12
  5. ήθελα να πώ τον πόνο μου....
    By nass in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 9
    Last Post: 09-09-2009, 00:17

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •