δυο-τρεις σκέψεις και ένα "αντίο"

[Godric]

Καλημέρα σε όλους

(προσοχή, ακολουθεί σεντόνι)

Πριν 4 χρόνια, αποφάσισα να πάω στη σχολή του ΕΚΑΒ, για να εκπαιδευτώ ως διασώστης – πλήρωμα ασθενοφόρου. Είναι κάτι εντελώς άσχετο με αυτό που έχω σπουδάσει και με την δουλειά μου, αλλά γενικώς μ’ αρέσει να μαθαίνω νέα και ενδιαφέροντα πράγματα. Και συγκεκριμένα με τις γνώσεις που δέχεσαι στη σχολή του ΕΚΑΒ, μπορείς να αντιμετωπίσεις αρκετά ικανοποιητικά καταστάσεις και να προσφέρεις προνοσοκομειακή φροντίδα, που πολλές σώζει ζωές.

Στη σχολή αυτή λοιπόν είχαμε και ένα μάθημα με έναν ψυχίατρο, ο οποίος μας είπε πως οι περισσότεροι λίγο-πολύ, έχουμε κάποιου είδους ψυχική πάθηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κάτι το «τραγικό» που χρήζει ιατρικής βοήθειας.
Πχ ανέφερε χαρακτηριστικά έναν συμφοιτητή μας που εκείνη την ώρα έτρωγε τα νύχια του και είπε πως πάσχει από ένα είδος αγχώδους συναισθηματικής διαταραχής, ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Δε θυμάμαι ακριβώς τον ορισμό. Ο τύπος πράγματι, πάντα κατά τη διάρκεια του μαθήματος και όση ώρα μιλούσε ο εκάστοτε καθηγητής και τον παρακολουθούσαμε, έτρωγε τα νύχια του, ή μάλλον για την ακρίβεια τα μασούσε και μετά τα έφτυνε, σε τέτοιο βαθμό που όταν τελείωνε η κάθε ώρα παρακολούθησης, η μπλούζα του και το πάτωμα γύρω του, να έχει γεμίσει με μικρές «νυφάδες» νυχιών. Εννοείται πως αν κοιτούσες τα χέρια του, το θέαμα ήταν τελείως αντιαισθητικό

Τέλος πάντων, αν το άγχος ή η στεναχώρια που όλοι σχεδόν έχουμε κάποιες φορές για τις σπουδές, τη δουλειά, τις σχέσεις μας, το μέλλον γενικότερα, μεταφράζονται/βαπτίζονται ως ψυχικές παθήσεις, ήταν κάτι που μπορούσα να το δεχτώ

Πραγματικά, όμως εδώ και λίγες μέρες που «ανακάλυψα» αυτό το forum, σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου. Και σαν να κόλλησα με αυτό. Δεν περίμενα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο στο διαδίκτυο

Συγκινήθηκα μπορώ να πω, που υπάρχει ένα μέρος όπου άνθρωποι με κάποια προβλήματα, μπορούν να ανοιχτούν και κάποιοι άλλοι, κυρίως άτομα που έχουν περάσει πάνω κάτω τα ίδια, είναι πάντα πρόθυμα να τα βοηθήσουν

Ταυτόχρονα όμως, προβληματίστηκα γιατί είδα μερικά χαρακτηριστικά τα οποία έχω συναντήσει στη ζωή μου σε ορισμένους δικούς μου ανθρώπους, που δεν τα είχα δώσει σημασία

Σκέφτομαι πχ μία παλιά μου φίλη που μου έλεγε μερικές φορές ότι παθαίνει τα βράδια ένα black out («κλείνει το διακόπτη» ανέφερε χαρακτηριστικά) και κουλουριάζεται στο κρεβάτι, δε σηκώνει τηλέφωνα και μένει έτσι ως το πρωί. Εγώ το έβρισκα ως δικαιολογία γιατί δεν ήθελε να μου πει πως ξερω ‘γω πως τις συγκεκριμένες μέρες βαριόταν να απαντήσει στις κλήσεις μου. Με τον καιρό άρχισε να μου τη δίνει αυτή η συμπεριφορά και ξέκοψα.

Ή ένας άλλος που ενώ συνήθως αυτός μου πρότεινε να πάμε για καφέ, υπήρχαν φορές που του μιλούσα και αυτός κοιτούσε στον τοίχο και σπάνια αποκρινόταν. Και εγώ νόμιζα πως απλά σκεφτόταν τα προβλήματα που έχει με τη δουλειά και το σπίτι.

Δεν λέω πως όντως είχαν κάτι σοβαρό που έχρηζε βοήθειας, απλά κάτι τέτοια περιστατικά τα αντιμετώπιζα επιπόλαια

Και τώρα, τις τελευταίες δύο μέρες έτυχε η δουλειά να είναι κάπως χαλαρή και συνάμα λόγω καιρού να κάθομαι σπίτι τα απογεύματα και κάποιες ώρες παραπάνω από ότι συνήθως στον υπολογιστή και διαβάζω εδώ μέσα περιπτώσεις, που αναφέρουν πράγματα που για εμένα φαίνονταν ασήμαντα ή παροδικά και να έχω κατά κάποιον τρόπο φρικάρει.

Ίσως γιατί κάποια από τα χαρακτηριστικά που συνάντησα σε γνωστούς μου να μην ήταν τόσο «αθώα» και να τα χειρίστηκα με λάθος τρόπο. Και ένιωσα και κάποιες τύψεις είναι η αλήθεια γιατί ίσως να αδίκησα κάποιους ανθρώπους και παρεξήγησα τα συμπτώματά που μου εμφάνισαν, ενώ μπορεί απλά εγώ να ήμουν ο «άσχετος» που δεν ήξερα τι έχουν

Και επίσης, κάτι άλλο που με προβλημάτισε είναι πως όταν κάθομαι και γράφω σε αυτό το φόρουμ (όχι βέβαια ότι έγραψα και πολλά), μπορεί να είπα/πω κάτι που δεν πρέπει
Εδώ μέσα υπάρχουν άτομα που έχουν ή είχαν προσωπικές εμπειρίες από παρόμοια θέματα και δείχνουν να ξέρουν τι λένε
Εγώ πχ δεν ξέρω τι σημαίνει επ’ ακριβώς διπολική διαταραχή, ψυχαναγκαστική διαταραχή, ή διαταραχή προσωπικότητας κλπ

Μήπως τελικά δεν έχω «δικαίωμα» να πω το πως βλέπω εγώ κάποιες καταστάσεις εφόσον δεν έχω αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις; Μήπως τελικά κάνω περισσότερο κακό παρά καλό;

Συγνώμη για το (για άλλη μια φορά) μακροσκελές κείμενό μου
Ήταν κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί μου που ήθελα να εκφράσω

Υ.Γ: Και πριν λίγο μου ήρθε mail από μέλος του φόρουμ που «υπονόησε» ότι μπήκα εδώ για να προβάλω τον εαυτό μου, με απώτερο σκοπό να «ψαρέψω» γκομενάκια (!!!) οπότε μόλις βρήκα έναν λόγο για να μην ξαναγράψω εδώ. Θα μπαίνω να σας διαβάζω όμως
Ευχαριστώ για το ...«καλωσόρισμα» φίλε :)

Καλή συνέχεια σε όσους δίνουν αγώνα και μπράβο σε αυτούς που με τον δικό τους τρόπο τους βοηθούν

[RainAndWind]

Καλή συνέχεια και σε σένα.

[arktos]

godric, είναι πολύ ευχάριστο που μπαίνοντας εδώ, άνοιξες κατά ένα τρόπο τους ορίζοντες σου.
τώρα πια δν θα αποδίδεις μια κατάθλιψη στη βαρεμάρα.
εγώ θα σου πρότεινα να συνεχίσεις να γράφεις.
δν έχω διαβάσει ποστ σου, ώστε να γνωρίζω τί ακριβώς έχεις πει.

όσο για το μέιλ που έλαβες, τί να πω...
αν το συγκεκριμένο μέλος έχει τέτοια άποψη, να μας το ανακοινώσει κ δημόσια για να έχουμε το νου μας μν τυχόν προσπαθείς να βγάλεις γκόμενα από έδω μέσα.
έτσι θα κάνει κ ένα καλό...

[savatage]

Godric ειναι μεσα στο "προγραμμα" οι συμπαθειες και οι αντιπαθειες σε ενα φορουμ. Ακομα και το να ξεκατινιαστεις δημοσια ή να λαβεις προσωπικο μηνυμα με προσβολες, μπορει σε εναν newbie να φαινεται καπως "βουνο" αλλα τα πρωτα 100 χρονια ειναι δυσκολα μετα συνηθιζεις :)

παιρνεις πολυ χρησιμα πραγματα απο το φορουμ και δινεις επισης.
Και καμμια παρεξηγηση να προκυπτει που και που δεν ειναι και κατι τρομερο. Ή αν ειναι, οκ προστατεψε τον εαυτο σου και αποχωρησε.

Αλλα να ξερεις οτι γενικα στα φορα κυκλοφορει ο,τι και εξω. Δηλαδη καθε καρυδιας καρυδι. Και οι παλιες καραβανες εχουν δει πολλα. Υπαρχουν οντως και αυτοι που μπαινουν για να ψαρεψουν γκομενακια και αυτοι που παρεξηγουνται για ψυλλου πηδημα και περιμενουν να στησουν τον αλλον στη γωνια μην τους κλεψει τη "δοξα"..
Και ενα σωρο αλλα πραγματα.

Γενικα η επικοινωνια σε ενα φορουμ ειναι εξισου περιπλοκη με την εξω και λιγο ακομα πιο δυσκολη επειδη εισαι πισω απο οθονη και μπορει να κρυβεις οτιδηποτε και να παιζεις ενα ρολο πιο ευκολα.

Απαραβατος κανονας! Καθε φορα που μπουχτιζουμε απο κατι που συνεβη στο φορουμ, ΔΕΝ ανοιγουμε αποχαιρετιστηριο τοπικ, στο 99% μας περναει και γινομαστε γραφικοι με τις χαιρετουρες :P
χααχαχαχαχααχαχαχα

μη χανεσαι

[deleted-member30-03]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

[carrie]

γκοντρικ εκανες μια μεγαλη ανακαλυψη!! Πολλοι ανθρωποι που βλεπεις εξω και εχεις συναναστραφει μαζι τους ισως, ακομα και καποιοι που δε φερονταν τοσο περιεργα οσο αυτα τα δυο παραδειγματα που μας παρεθεσες, αντιμετωπιζουν ψυχολογικα προβληματα, παιρνουν ψυχοφαρμακα, εχουν νοσηλευτει, κτλ κτλ κτλ. Ναι η ψυχικη ασθενεια υπαρχει και δεν κανει ουτε διακιρσεις ουτε ειναι καποιο σπανιο φαινομενο δυστυχως.. Εγω το πρωτο σοκ το επαθα οταν βρεθηκα σε χωρο ψυχικης υγειας ως εθελοντρια, και εβλεπα ατομα που βλεπεις καθε μερα εξω, στο λεωφορειο, απλοι ανθρωποι οπως οι συγγενεις και οι φιλοι σου, που σου λεγανε τις πιο απιστευτες ιστοριες. θυμαμαι την πρωτη μερα, οταν εφευγα απο εκει, μπηκα στο τραμ και τους κοιταζα ολους περιεργα, του στυλ, αυτος τι να εχει τωρα; αυτη ειναι καλα; Διαπιστωσα τελικα οτι τα φαινομενα δεν απατουν. Ενας τυπας με μπλουζα αιρον μειντεν, 28 τατουαζ και 15 σκουλαρικια, δεν κανει απλα το κεφι του ή υποστηριζει την ιδεολογια του, εχει πραγματικα αλυτα θεματα.

Δευτερον, μεσα σε τοσες λιγες μερες πηρες τοση ανατροφοδοτηση, δεν ειναι τυχαιο, εισαι ωραια παρουσια γραφεις ωραια και φαινεσαι να δειχνεις ενδιααφερον, δεν εχει σημασια αν δεν εχεις παρει διαγνωση ψυχικης διαταραχης, εχεις ζησει, οποτε εχεις εμπειριες που ειναι χρησιμες σε ενα τετοιο φορουμ.

Τριτον, οσον αφαορα τα προσωπικα μηνυματα, κουραγιο! Κι εγω ενω ειχα κατι αιωνες να μπω σε αυτο το φορουμ, οταν ξανααρχισα να γραφω δεχτηκα κατι γλοιωδη μηνυματα, γινανε και κατι τσακωμοι στο φορουμ που διολου ευχαριστο δεν ειναι, και ειπα να του δινω, αλλα να μαι ακομα εδω. Αυτα περνανε, και θελουν γερο στομαχι ή καποιου ειδους αναισθησια. Οποιοι εχουν μενουν, αλλιως οι αλλοι..

[Sofia]

Αυτα περνανε, και θελουν γερο στομαχι ή καποιου ειδους αναισθησια. Οποιοι εχουν μενουν, αλλιως οι αλλοι..

δε νομιζω πώς οσοι δεν φευγουν ειναι επειδη εχουν γερο στομαχι οπως λες....νομιζω πώς ο καθε ενας εχει τον τροπο του να εκφραζει την απογοητευση του ή την στεναχωρια του.

[carrie]

freeze, flight, fight, fright or faint ε; Εγω ειμαι του φλαιτ, αν και τωρα τελευταια το φαιτ το πραγμα. μαλλον κρινω εξ ιδιων τα αλλοτρια, Με τσακωσες!

[Θεοφανία]

Καλημέρα σε όλους

(προσοχή, ακολουθεί σεντόνι)

Πριν 4 χρόνια, αποφάσισα να πάω στη σχολή του ΕΚΑΒ, για να εκπαιδευτώ ως διασώστης – πλήρωμα ασθενοφόρου. Είναι κάτι εντελώς άσχετο με αυτό που έχω σπουδάσει και με την δουλειά μου, αλλά γενικώς μ’ αρέσει να μαθαίνω νέα και ενδιαφέροντα πράγματα. Και συγκεκριμένα με τις γνώσεις που δέχεσαι στη σχολή του ΕΚΑΒ, μπορείς να αντιμετωπίσεις αρκετά ικανοποιητικά καταστάσεις και να προσφέρεις προνοσοκομειακή φροντίδα, που πολλές σώζει ζωές.

Στη σχολή αυτή λοιπόν είχαμε και ένα μάθημα με έναν ψυχίατρο, ο οποίος μας είπε πως οι περισσότεροι λίγο-πολύ, έχουμε κάποιου είδους ψυχική πάθηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κάτι το «τραγικό» που χρήζει ιατρικής βοήθειας.
Πχ ανέφερε χαρακτηριστικά έναν συμφοιτητή μας που εκείνη την ώρα έτρωγε τα νύχια του και είπε πως πάσχει από ένα είδος αγχώδους συναισθηματικής διαταραχής, ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Δε θυμάμαι ακριβώς τον ορισμό. Ο τύπος πράγματι, πάντα κατά τη διάρκεια του μαθήματος και όση ώρα μιλούσε ο εκάστοτε καθηγητής και τον παρακολουθούσαμε, έτρωγε τα νύχια του, ή μάλλον για την ακρίβεια τα μασούσε και μετά τα έφτυνε, σε τέτοιο βαθμό που όταν τελείωνε η κάθε ώρα παρακολούθησης, η μπλούζα του και το πάτωμα γύρω του, να έχει γεμίσει με μικρές «νυφάδες» νυχιών. Εννοείται πως αν κοιτούσες τα χέρια του, το θέαμα ήταν τελείως αντιαισθητικό

Τέλος πάντων, αν το άγχος ή η στεναχώρια που όλοι σχεδόν έχουμε κάποιες φορές για τις σπουδές, τη δουλειά, τις σχέσεις μας, το μέλλον γενικότερα, μεταφράζονται/βαπτίζονται ως ψυχικές παθήσεις, ήταν κάτι που μπορούσα να το δεχτώ

Πραγματικά, όμως εδώ και λίγες μέρες που «ανακάλυψα» αυτό το forum, σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου. Και σαν να κόλλησα με αυτό. Δεν περίμενα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο στο διαδίκτυο

Συγκινήθηκα μπορώ να πω, που υπάρχει ένα μέρος όπου άνθρωποι με κάποια προβλήματα, μπορούν να ανοιχτούν και κάποιοι άλλοι, κυρίως άτομα που έχουν περάσει πάνω κάτω τα ίδια, είναι πάντα πρόθυμα να τα βοηθήσουν

Ταυτόχρονα όμως, προβληματίστηκα γιατί είδα μερικά χαρακτηριστικά τα οποία έχω συναντήσει στη ζωή μου σε ορισμένους δικούς μου ανθρώπους, που δεν τα είχα δώσει σημασία

Σκέφτομαι πχ μία παλιά μου φίλη που μου έλεγε μερικές φορές ότι παθαίνει τα βράδια ένα black out («κλείνει το διακόπτη» ανέφερε χαρακτηριστικά) και κουλουριάζεται στο κρεβάτι, δε σηκώνει τηλέφωνα και μένει έτσι ως το πρωί. Εγώ το έβρισκα ως δικαιολογία γιατί δεν ήθελε να μου πει πως ξερω ‘γω πως τις συγκεκριμένες μέρες βαριόταν να απαντήσει στις κλήσεις μου. Με τον καιρό άρχισε να μου τη δίνει αυτή η συμπεριφορά και ξέκοψα.

Ή ένας άλλος που ενώ συνήθως αυτός μου πρότεινε να πάμε για καφέ, υπήρχαν φορές που του μιλούσα και αυτός κοιτούσε στον τοίχο και σπάνια αποκρινόταν. Και εγώ νόμιζα πως απλά σκεφτόταν τα προβλήματα που έχει με τη δουλειά και το σπίτι.

Δεν λέω πως όντως είχαν κάτι σοβαρό που έχρηζε βοήθειας, απλά κάτι τέτοια περιστατικά τα αντιμετώπιζα επιπόλαια

Και τώρα, τις τελευταίες δύο μέρες έτυχε η δουλειά να είναι κάπως χαλαρή και συνάμα λόγω καιρού να κάθομαι σπίτι τα απογεύματα και κάποιες ώρες παραπάνω από ότι συνήθως στον υπολογιστή και διαβάζω εδώ μέσα περιπτώσεις, που αναφέρουν πράγματα που για εμένα φαίνονταν ασήμαντα ή παροδικά και να έχω κατά κάποιον τρόπο φρικάρει.

Ίσως γιατί κάποια από τα χαρακτηριστικά που συνάντησα σε γνωστούς μου να μην ήταν τόσο «αθώα» και να τα χειρίστηκα με λάθος τρόπο. Και ένιωσα και κάποιες τύψεις είναι η αλήθεια γιατί ίσως να αδίκησα κάποιους ανθρώπους και παρεξήγησα τα συμπτώματά που μου εμφάνισαν, ενώ μπορεί απλά εγώ να ήμουν ο «άσχετος» που δεν ήξερα τι έχουν

Και επίσης, κάτι άλλο που με προβλημάτισε είναι πως όταν κάθομαι και γράφω σε αυτό το φόρουμ (όχι βέβαια ότι έγραψα και πολλά), μπορεί να είπα/πω κάτι που δεν πρέπει
Εδώ μέσα υπάρχουν άτομα που έχουν ή είχαν προσωπικές εμπειρίες από παρόμοια θέματα και δείχνουν να ξέρουν τι λένε
Εγώ πχ δεν ξέρω τι σημαίνει επ’ ακριβώς διπολική διαταραχή, ψυχαναγκαστική διαταραχή, ή διαταραχή προσωπικότητας κλπ

Μήπως τελικά δεν έχω «δικαίωμα» να πω το πως βλέπω εγώ κάποιες καταστάσεις εφόσον δεν έχω αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις; Μήπως τελικά κάνω περισσότερο κακό παρά καλό;

Συγνώμη για το (για άλλη μια φορά) μακροσκελές κείμενό μου
Ήταν κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί μου που ήθελα να εκφράσω

Υ.Γ: Και πριν λίγο μου ήρθε mail από μέλος του φόρουμ που «υπονόησε» ότι μπήκα εδώ για να προβάλω τον εαυτό μου, με απώτερο σκοπό να «ψαρέψω» γκομενάκια (!!!) οπότε μόλις βρήκα έναν λόγο για να μην ξαναγράψω εδώ. Θα μπαίνω να σας διαβάζω όμως
Ευχαριστώ για το ...«καλωσόρισμα» φίλε :)

Καλή συνέχεια σε όσους δίνουν αγώνα και μπράβο σε αυτούς που με τον δικό τους τρόπο τους βοηθούν

...ξέρεις αυτό το θέμα, "παίρνω και δεν το σηκώνει γιατί είναι χάλια" με πείραζε και μένα παλιά σε κάποιους απ τους φίλους μου.
Στη συνέχεια κατάλαβα πως πρέπει να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα του άλλου.
Εγώ πχ, αν έχω ένα πρόβλημα θα το πω σε όλο τον κόσμο, θα το κόψω κομματάκια, θα το μοιραστώ και έτσι θα κάνω ελαφρύτερο το βάρος μέσα μου.
Ευτυχώς ή δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που ανήκουν στο άλλο άκρο, όμως, δεν τους κάνουμε παρέα εκτιμώντας τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους, αλλά εμάς.

τώρα...για το θέμα με το μειλ που σου έστειλαν, θα σου προτείνω να μην ασχοληθείς καθόλου.
Από τέτοιες περιπτώσεις...σφύζουμε εδώ μέσα.
Έχεις ωραίο και συγκροτημένο λόγο και ελπίζω να μη σε στερήθεί το φόρουμ επειδή ο κάθε ...να μη πω, βγάζει, (λόγω της ανωνυμίας φυσικά), τόσο αβίαστα την κακία του....:)

[marian_m]

Υ.Γ: Και πριν λίγο μου ήρθε mail από μέλος του φόρουμ που «υπονόησε» ότι μπήκα εδώ για να προβάλω τον εαυτό μου, με απώτερο σκοπό να «ψαρέψω» γκομενάκια (!!!) οπότε μόλις βρήκα έναν λόγο για να μην ξαναγράψω εδώ. Θα μπαίνω να σας διαβάζω όμως
Ευχαριστώ για το ...«καλωσόρισμα» φίλε :)
Καλή συνέχεια σε όσους δίνουν αγώνα και μπράβο σε αυτούς που με τον δικό τους τρόπο τους βοηθούν

Μάλλον θα είναι από αυτά τα μέλη που μπαίνουν εδώ για να ψαρέψουν γκομενάκια. Και φοβάται μην του τα φας! Αλλά είναι και θρασύδειλος, οπότε το κάνει στα μουγγά.
Δεν είναι λόγος αυτός για να μην ξαναγράψεις.

[Arsi]

Και επίσης, κάτι άλλο που με προβλημάτισε είναι πως όταν κάθομαι και γράφω σε αυτό το φόρουμ (όχι βέβαια ότι έγραψα και πολλά), μπορεί να είπα/πω κάτι που δεν πρέπει
Εδώ μέσα υπάρχουν άτομα που έχουν ή είχαν προσωπικές εμπειρίες από παρόμοια θέματα και δείχνουν να ξέρουν τι λένε
Εγώ πχ δεν ξέρω τι σημαίνει επ’ ακριβώς διπολική διαταραχή, ψυχαναγκαστική διαταραχή, ή διαταραχή προσωπικότητας κλπ

Μήπως τελικά δεν έχω «δικαίωμα» να πω το πως βλέπω εγώ κάποιες καταστάσεις εφόσον δεν έχω αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις; Μήπως τελικά κάνω περισσότερο κακό παρά καλό;

Godric, εδώ κουβέντα κάνουμε, δε γίνεται κάποια θεραπεία ώστε να νιώθεις τόσο έντονη την ευθύνη όσων θα πεις!
Στο κάτω κάτω ο καθένας μόνο τον εαυτό του ξέρει, κανείς δε γνωρίζει στην ουσία το πρόβλημα του άλλου ακριβώς, ναι κάποιες κοινές εμπειρίες, απόψεις, τις ανταλλάσουμε, μέχρι εκεί.
Είναι ένα φόρουμ με θέματα ψυχολογίας, όχι φόρουμ ψυχικά πασχόντων !

Κι εσύ άλλωστε έχεις εμπειρίες, προβληματισμούς και τους αναφέρεις πιο πάνω.

Αλλά κι αν δεν είχες, .. δε νομίζω ότι τα θέματα που ανοίγονται σε αυτό το φόρουμ είναι αποκλειστικά για παθήσεις! ή θέματα ψυχολογίας αφορούν μόνο όσους πάσχουν! Γράφεις, όπου έχεις να πεις κάτι.



Κατά τα άλλα κι εγώ θεωρώ πως δεν αξίζει να αποχωρίσεις επειδή έλαβες ένα μέιλ!

[arktos]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

κενό, εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις?

[marian_m]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

Θαυμάζω το επίπεδό σου! Αλλά ταυτόχρονα σε λυπάμαι. Δεν ξέρω πόση δυστυχία πρέπει να κουβαλάει κανείς για να βγάζει τόση κακία.

[Θεοφανία]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

..με αυτό κατάφερες να ξεπεράσεις και τον εαυτό σου...

[deleted-member30-03]

κενό, εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις?

ποτης. επισης ειμαι ξεχωριστη περιπτωση hikikomori και ναρκομανης wannabe.

Θαυμάζω το επίπεδό σου! Αλλά ταυτόχρονα σε λυπάμαι. Δεν ξέρω πόση δυστυχία πρέπει να κουβαλάει κανείς για να βγάζει τόση κακία.

συγνωμη αλλα δεν εγραψα με ιχνος κακιας εδω. απλα λεω τα πραγματα με το ονομα τους. ισως φταινε οι λεξεις που χρησιμοποιω, ομως υπαρχουν χρηστριες που πολλα μελη τις βγαλανε πουτανες (και δε θελω να το αναπαραγαγω παλι, απλα λεω οτι συνεβη), οπως υπαρχουν χρηστες που πινουν, κι ενα σωρο αλλοι που ο καθενας εχει το προβλημα του. και δε καταλαβαινω προς τι η επιθεση χωρις να σου εχω δωσει σημασια. δεν εχω ορεξη να τσακωθω και σε αυτο το θεμα.

..με αυτό κατάφερες να ξεπεράσεις και τον εαυτό σου...

Θεοφανία εσενα σου ζητησα συγνωμη στο αλλο θεμα, αν και δεν εφταιγα εγω, ουτε σε κατηγορισα γιαυτο το πραμα. οποτε εχει ληξει εκει και μη ξαναμπλεκεις στα ποδια μου, δεν αναφερομουν σε εσενα.