προσωπικα κτλ

[change]

δεν ξερω αν ειναι ακριβως ψυχαναγκασμος αλλα δεν ηξερα που αλλο να το εναπο8εσω..
βασικα το 8εμα ειναι οτι κα8ε φορα που με ρωτανε για κατι προσωπικο μου δεν μπορω να πω δεν σε αφορα, δεν μου βγαινει και μετα οταν απανταω νιω8ω σκατα γιατι απαντησα και φοβαμαι μην το πει σε καποιον.απο την αλλη τις ελαχιστες φορες που δεν απανταω και ο αλλος συνεχιζει να με ρωταει νιω8ω τρομερη πιεση και νιω8ω οτι 8α σκασω και δεν 8ελω να τον ξαναδω..
επισης αν καποιος μ πει εστω και "σκασε" λιγο σοβαρα μπορει να ειμαι και ολη μερα χαλια γι αυτο:S
δεν ξερω ακριβως τι ειναι αλλα μου ετυχε παλι χ8ες και πονεσε το κεφαλι μου απο τα νευρα μου...:(

[change]

κανειιιιις???

[carrie]

Μηπως το λενε χαμηλη αυτοεκτιμηση αυτο και ελλειψη επαρκους κοινωνικοποιησης;

[streidi]

Είσαι μυγιάγγιχτος, έτσι το λένε! :-Ρ Αστειεύομαι, change! To έχω κι εγώ αυτό, σε μικρότερο βαθμό. Στο χέρι σου είναι να το κοντρολάρεις! Εκλογίκευσέ το και ''εκπαίδευσε'' τον εαυτό σου να το αντέχει όλο και περισσότερο και όλα θα πάνε καλά! Είμαστε λιγάκι υπερβολικοί, τι να κάνουμε; :-) Πάντως μην το αφήνεις να σε χαλάει, δεν αξίζει! Καλό απόγευμα!

[ioannis2]

δεν ξερω αν ειναι ακριβως ψυχαναγκασμος αλλα δεν ηξερα που αλλο να το εναπο8εσω..
βασικα το 8εμα ειναι οτι κα8ε φορα που με ρωτανε για κατι προσωπικο μου δεν μπορω να πω δεν σε αφορα, δεν μου βγαινει και μετα οταν απανταω νιω8ω σκατα γιατι απαντησα και φοβαμαι μην το πει σε καποιον.απο την αλλη τις ελαχιστες φορες που δεν απανταω και ο αλλος συνεχιζει να με ρωταει νιω8ω τρομερη πιεση και νιω8ω οτι 8α σκασω και δεν 8ελω να τον ξαναδω..
επισης αν καποιος μ πει εστω και "σκασε" λιγο σοβαρα μπορει να ειμαι και ολη μερα χαλια γι αυτο:S
δεν ξερω ακριβως τι ειναι αλλα μου ετυχε παλι χ8ες και πονεσε το κεφαλι μου απο τα νευρα μου...:(

Είναι και χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη επαρκούς κοινωνικοποίησης όπως σου λέει η carrie, χωρίς να ξέρω ποια είναι τα βιώματα από το παρελθόν σου που σου διαμόρφωσαν αυτό τον τρόπο αντίδρασης. Είναι το να κάθεσαι να σκέφτεσαι και να αναμοχλεύεις με τις ώρες τις σου εχει πει ο καθένας, την κάθε λέξη χωριστά και στο τέλος όλη αυτή η κατάσταση να σε καταστρέφει ψυχολογικά, τη στιγμή που ο άλλος μπορεί να ξεχασε και τι σου ειπε από το ένα λαπτό στο άλλο. Διότι έμαθες στη ζωή σου να παίρνεις ότι σου πετα ο καθένας τοις μετρητοίς, και να κρινεις τον εαυτό σου ως ψυχοσωματική υπόσταση, την ίδια τη μοναδικότητα σου με το τι σου πέταξε ο καθένας. Έχεις βάλει φαινεται το τι σου λένε΄ως το μέτρο κρίσης της ζωής σου. Λαθος. Και είμαι βεβαιος ότι πεφτει η διάθεση σου με ότι κι αν ασχολείσαι.

Κατ’ αρχήν το σίγουρο είναι, που το ξερουν και τα μικρα παιδιά, ότι τα προσωπικά μας δεν τα λεμε στον κάθε τυχόντα. Μόνο σ αυτούς που αποδεδειγμένα έχουμε εμπιστοσύνη και μας αγαπούν ή πρόκειται για ειδικούς σε καποιο τομέα. Στους υπόλοιπους και να μας βαράνε δεν πρέπει να τα λεμε. Και μη σε νοιαζει αν θα παρεξηγηθούν ή δεν θα σου ξαναμιλήσουν. Όλους αυτούς (τους δευτερους) απλά να μάθεις να τους αντιμετωπίζεις. Καλήτερα να μιλάς με λίγους και καλούς που κοντά τους να νοιώθεις γαλήνη και χαρά παρά με πολλούς που να βιωνεις ψυχοφθορα συναισθήματα.

Μάθε να είσαι ετοιμόλογος δηλαδή εξάσκησε τον εαυτό σου να απαντά αμέσως, δινε τους αμέσως να καταλάβουν. Μην σιωπάς, μάθε να αντιμηλάς εκεί που πρέπει και να δίνεις καταλληλες απαντήσεις. Δεν είναι ευκολο από τη μια μερα στην άλλη, θελει εξάσκηση αλλά πιάνει στο τελος. Στην αρχή θα δυσκολεύεσαι, όσο όμως παιρνά ο καιρός θα δεις ότι θα τα καταφερνεις καλήτερα και χωρίς να το καταλάβεις θα φευγουν και τα νευρα. Να τους τα λες ίσια και να μαθεις να μη σε νοιαζει το παρακατω. Αυτοί στους οποίους αναφερεσαι ειμαι βεβαιος ότι δεν είναι φίλοι σου, τουλάχιστον με αυτον τον τροπο θα τους κανεις να σε σεβονται, κι αν φυγουν μακρια σου δε χανεις τιποτα.

Κι άμα μαθεις να απαντάς, θα δεις, σου το εγγυώμε, θα νοιωθεις χαρά και ικανοποίηση μετά από καθε σου τετοια αντίδραση. Νευριάζεις γιατί δεν τους αντιμετωπίζεις, τα νευρα είναι σαν μομφή σου προς τον ίδιο σου τον εαυτό, κατηγορείς τον εαυτό σου για την αντίδραση του, δηλαδή που δεν έκανε τίποτα, άρα εμμέσως αναγνωρίσεις ότι η παθητικότητα σου δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντίδρασης. Τότε θα δεις τα νευρα να δινουν τη θεση τους στη χαρά και την ικανοποίηση. Και θα φυγει ως αποτελεσμα αυτού ο φοβος.

[elis]

βασικεσ αρχεσ τησ κοινωνικησ φοβιασ ειναι αυτα που λεσ με ολα τα συνεπακολουθα χαμηλησ αυτοεκτιμησησ κλπ μηπωσ αγχωνεσαι κι ολασ γενικα;

[Lacrymosa]

δεν ξερω αν ειναι ακριβως ψυχαναγκασμος αλλα δεν ηξερα που αλλο να το εναπο8εσω..
βασικα το 8εμα ειναι οτι κα8ε φορα που με ρωτανε για κατι προσωπικο μου δεν μπορω να πω δεν σε αφορα, δεν μου βγαινει και μετα οταν απανταω νιω8ω σκατα γιατι απαντησα και φοβαμαι μην το πει σε καποιον.απο την αλλη τις ελαχιστες φορες που δεν απανταω και ο αλλος συνεχιζει να με ρωταει νιω8ω τρομερη πιεση και νιω8ω οτι 8α σκασω και δεν 8ελω να τον ξαναδω..
επισης αν καποιος μ πει εστω και "σκασε" λιγο σοβαρα μπορει να ειμαι και ολη μερα χαλια γι αυτο:S
δεν ξερω ακριβως τι ειναι αλλα μου ετυχε παλι χ8ες και πονεσε το κεφαλι μου απο τα νευρα μου...:(

Γεια σου change τωρα ειδα το θεμα σου!! Λοιπον θα συμφωνησω με τα παιδια οτι ισως αυτο προερχεται απ το αγχος που νιωθεις οταν εισαι με αλλους κ ειναι κοινωνικη φοβια ...ισως θα δε βοηθουσε να επισκευτεις ψυχολογο για να διαχειριστεις το αγχος κ τα συνεπακολουθα που σου προκαλει αλλα θα σου πω κι εγω 1-2 πραγματακια οσο υπερβολικα κι αν ακουστουνε (που δεν νομιζω να ειναι υπερβολες αυτα που θα πω)

Λοιπον πρεπει να πας κοντρα στο φοβο σου κ να προσπαθησεις να γεμισεις τον εαυτο σου με δυναμη, αισιοδοξια κ πολλη αυτοπεποιθηση !!!! Οσο σε βαζεις χαμηλα, τοσο σε βαζουν κ οι αλλοι με τη σειρα τους γιατι εσυ τους εχεις δωσει το εναυσμα αλλα κ να μην ισχυει αυτο εσυ ετσι θα νιωθεις επειδη το θεμα ειναι πρωτιστως με τον εαυτο σου οχι με τους αλλους

Δεν πρεπει επομενως να δειχνεις παθητικοτητα πρεπει να δειξεις δυναμισμο κ οτι δεν σε ενδιαφερει η γνωμη των αλλων κ να μπορεις να επιβαλλεσαι κ επισης καλο ειναι κ να θυμωσεις καποιες φορες κ να πεις κ εσυ "σκασε" νταξει δεν λεω να παιξεις κ ξυλο αλλα οταν εχουμε δικιο πρεπει να εκδηλωσουμε το συναισθημα μας στον αλλον κ να τον βαλουμε στη θεση του αυτο ελειπε να μας κανει κουρελι τη ζωη κ τη διαθεση ο καθε μαλακας με τα κομπλεξ κ τα απωθημενα του...

Οταν σε ρωτανε για σενα μην παιρνεις σταση αμυνας μην φοβασαι δεν δαγκωνουν χεχεχε παρε σταση επιθεσης κ ρωτα τους εσυ για αυτους στρεψε την συζητηση σ αυτους κ οχι σε σενα !! Κ μην σε νοιαζει αν κ τι θα πουν παραεξω, γιατι να μην φοβουνται οι αλλοι μηπως το κανεις εσυ σ αυτους??

Γενικα μη μασας σε τιποτα κ προσπαθησε να δεις τα πραγματα πιο ψυχραιμα κ οτι ολο αυτο ειναι απλα ενας φοβος σου για κατι που δεν υφισταται στην πραγματικοτητα!! Ολα εξαρτωνται απο το πως νιωθουμε εμεις με τον εαυτο μας, αν νιωθεις αυτοπεποιθηση, εχεις θαρρος, εισαι ανεβασμενος κτλ φευγουν ολα κ αγχη κ πανικοι κ φοβιες !!!!!!!!!!!!!!!!!!