ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ/ΑΦΑΓΙΑ

[Lacrymosa]

τι λες παιδάκι μου??!?!?
φαί, μιαμ μιαααααμ!

Οοοχχι !!!!!!

Εγω λεω φαι, FUCK FUUUUUCK !!!!

χεχεχεχε !!!!! ;)

[Lacrymosa]

Απο τα 10 μου παλευα με το φαγητο που σταματησα την ενοργανη και παχυνα, και τωρα τα τελευταια 2-3 χρονια τα βρηκα μαζι του, και μου αρεσει και το απολαμβανω, και απο διαιτες και ανορεξιες εχω περασει στο αλλο ακρο, θελω να το απολαμβανω το φαι και να μην το στερουμαι! Αν εξαιρεσεις οτι δεν αντεχει πια το στομαχι μου καποια φαγητα, και οτι τρωω πολλα γλυκα και φοβαμαι μην παθω τπτ, τρωω τα παντα χωρις τυψεις και σκεψεις οτι θα παχυνω. Νομιζω ειχα διαβασει καπου οτι αυτο ειναι βασικο για να τα εχεις καλα με το φαγητο και το σωμα και το βαρος σου.. Μπορω να σου πω πολλα για το θεμα,το εχω ψαξει και εχω διαβασει του κοσμου τα βιβλια, και ειναι βαθυ και ψυχοσυναισθηματικο, δεν ειναι το φαγητο το προβλημα, αυτο ειναι το συμπτωμα, και θα σου προτεινα να δουλεψεις με τον εαυτο σου, να κανεις ψυχοθεραπεια, γενικα να βρεις τροπους να ηρεμεις, να νιωθεις καλυτερα, να νιωθεις ο εαυτος σου..

Πραγματι, το θεμα δεν ειναι απλο κ επιφανειακο, κρυβονται πολλα απο πισω κ το φαγητο ειναι το μεσο για να ξεσπας, δεν ειναι η αιτια...τις αιτιες πρεπει αλλου να τις αναζητησει κανεις.....ειναι πιστευω πως εχεις μεγαλωσει, τι ερεθισματα εχεις δεχτει κ πολλα πολλα αλλα...ειναι δυσκολο σ αυτες τις διαταραχες να βρεις τον εαυτο σου, να τον αποδεχτεις, να συμφιλιωθεις μαζι του κ με την εικονα σου, να τον αγαπησεις κ να ηρεμησεις...εκει εγκειται το ολο θεμα...

ποσο χρονων εισαι τωρα??

[carrie]

θα σου προτεινα να διαβασεις ενα πολυ ωραιο βιβλιο, που εχει μεσα ενα πολυ ενδιαφερον περιστατικο μιας κοπελας με νευρικη ανορεξια και πως ανεκαμψε, με αποσπασματα και απο το προσωπικο της ημερολογιο, που λεγεται "Το σωμα δεν ψευδεται ποτε", της Αλις Μιλλερ..

[Lacrymosa]

Σε ευχαριστω carrie !! Θα το διαβασω !! :)

[claire]

τέτοιες διατροφικές διαταραχές παθαίνουν οι άντρες?

[carrie]

Ναι σε πολυ μικρα ποσοστα, η αναλογια ειναι 9 γυναικες 1 αντρας, η κατι τετοιο. Επισης, οσο κι αν φαινεται παραξενο, μπορει να παθουν και μεγαλες ηλικιες, σπανιο βεβαια επισης.

[claire]

η αιτία ποια είναι?

[carrie]

καπου παραπανω εδωσα ενα λινκ στη λακριμοζα σε αυτο το θεμα, κοιτα το!

[Lacrymosa]

τέτοιες διατροφικές διαταραχές παθαίνουν οι άντρες?

παθαινουν κ αυτοι αλλα σε πολυ μικροτερο βαθμο...ειχαμε εναν στο λυκειο που ηταν ανορεκτικος ηταν 1.80 σχεδον κ ζυγιζε 55 κιλα με το ζορι ηταν αθλια εικονα σαν φαντασμα ητανε....

[Lacrymosa]

η αιτία ποια είναι?

αιτιες να θες ουυ εχει μπολικες !!! :) Αρκετες, πολλες κ διαφορες ..Στον καθενα βεβαια για διαφορετικους λογους προκυπτει καποια διατροφικη διαταραχη δεν υπαρχει καποιο στανταρ για ολους....

[claire]

εσένα λακρυμόζα πως σου ξεκίνησε όλο αυτό?

κάρυ, πολύ κατατοπιστικό, θενκ γιου!

[Lacrymosa]

εμενα μου ξεκινησε στα 17 με νευρικη ανορεξια...μετα σωματικα ξεπερασα την ανορεξια αλλα ψυχολογικα οχι, κ μου χει εξελιχθει τωρα σε νευρικη βουλιμια...φαυλος κυκλος δηλαδη....πιστευω παιζει ρολο το οτι ειμαι απιστευτα αγχωδης, τελειομανης, θελω να εχω σε ολα τον ελεγχο, σε πολλα παλιοτερα δεν τον ειχα κ δεν εκανα κουμαντο εγω κ εχω το φαγητο ως μεσο διατηρησης του ελεγχου...

[claire]

ναι, αλλά πως? ξύπνησες ένα πρωί και είπες δεν ξανατρώω? έκανες δίαιτα και ξέφυγε από κάθε έλεγχο?

σε ψυχολόγο έχεις πάει?

σόρρυ για τις πολλές ερωτήσεις!

[Lacrymosa]

ξεκινησε στα 17 ηθελα να χασω αρχικα 3-4 κιλα κ μετα εχασα τον ελεγχο κ μου αρεσε κ ηθελα να γινω οσο πιο αδυνατη μπορουσα ειχα φτασει 35 κιλα κ νοσηλευτηκα παλι χοντρη με εβλεπα ειχα ακοκτησει τελειως διαστρεβλωμενη εικονα του εαυτου μου μου ειχαν εδραιωθει καποιες αποψεις κ δεν αλλαζαν...παω σε ψυχιατρο κ κανω ψυχοθεραπεια γιατι εχω κι αλλα θεματα περαν αυτου....
ειναι δυσκολο παντως να αντιμετωπιστουν πληρως οι διατροφικες διαταραχες, παντα μενουν καταλοιπα που μπορουν να σου εκδηλωθουν ανα πασα ατιγμη με πολλους τροπους....το θεμα παντως δεν ειναι επιφανειακο...εχει βαθιες ριζες κ αμα ειναι ριζωμενες καλα ειναι δυσκολο να τις ξεριζωσεις....

[claire]

ακόμα κι αν μέινουν κατάλειπα, μπορείς όμως να φτάσεις σε ένα επίπεδο που να ζεις καλά χωρίς να βασανίζεσαι σε καθημερινή βάση. στο εύχομαι!