Χάνω το στήριγμα μου

[boubourina]

Σαββα εισαι καλα; πως τα πας; εχεις εξαφανιστει; πως αντιμετωπιζεις την ολη κατασταση και καθημερινοτα.

Σε σκεφτομαι πολυ και εσενα και τα παιδια

[sunset]

συλλυπητηρια.καλη δυναμη και ευχομαι η ζωη να ναι πιο ομαλη οσο μπορει να γινει απο εδω και περα.απλα ντρεπομαι που το λεω τρομαξα και αγχωθηκα με αυτην την αρρωστεια τωρα......

[julias]

Σαββα, αδειασε το γραμματοκιβωτιο σου, για να μπορω να στειλω!!

[IRENEMARINA]

Κουράγιο Σάββα.. προσευχόμαστε όλοι.... δυστυχώς ο θάνατος μας χτυπάει την πόρτα εκεί που δεν το περιμένουμε.... κάνε κουράγιο και υπομονή για να συνεχίσεις να ζεις και να στηρίζεις τα παιδιά σου.... το χρειάζεστε όλοι...

[ZETA19]

στις 28 μαρτίου 2012 έχασα τον άντρα μου μετα απο μάχη με τον καρκίνο μεσα σε διάστημα 2 μηνών. σε όλο αυτο το διάστημα εβλεπα τον σύντροφο μου να πονάει αφόρητα και δεν μπορούσα να κάνω κάτι. αυτο που έκανα ήταν να τον στηρίζω και να τον φροντίζω συνέχεια και να εκμεταλευομαι το κάθε λεπτό το κάθε δευτερόλεπτο, για να τον αγκαλιάζω και να του πιάνω το χέρι και να του δίνω δύναμη και κουραγιο, μαζευοντας όλα τα αποθέματα σθένους που μου είχαν απομείνει, ξέροντας μέσα μου ότι είχαν μείνει μόλις λίγες ημέρες ζωής. μας λειπει πολύ και σε μένα και στα 2 μικρα παιδιά μου. τον αγαπούσα και με αγαπουσε πολυ και τελικα μας χώρισε ο θάνατος και ο καρκινός. και ήρθε σαν γαμήλιο δωρο στην 7η επετειο μας. αυτο που έχω να πώ είναι δύναμη και κουράγιο σε όλους όσους έχουν περάσει κατι παρόμοιο και πέρνανε αυτη τη στιγμή. η υγεία είναι οτι πιο πολύτιμο σε αυτη την ζωή.

[julias]

στις 28 μαρτίου 2012 έχασα τον άντρα μου μετα απο μάχη με τον καρκίνο μεσα σε διάστημα 2 μηνών. σε όλο αυτο το διάστημα εβλεπα τον σύντροφο μου να πονάει αφόρητα και δεν μπορούσα να κάνω κάτι. αυτο που έκανα ήταν να τον στηρίζω και να τον φροντίζω συνέχεια και να εκμεταλευομαι το κάθε λεπτό το κάθε δευτερόλεπτο, για να τον αγκαλιάζω και να του πιάνω το χέρι και να του δίνω δύναμη και κουραγιο, μαζευοντας όλα τα αποθέματα σθένους που μου είχαν απομείνει, ξέροντας μέσα μου ότι είχαν μείνει μόλις λίγες ημέρες ζωής. μας λειπει πολύ και σε μένα και στα 2 μικρα παιδιά μου. τον αγαπούσα και με αγαπουσε πολυ και τελικα μας χώρισε ο θάνατος και ο καρκινός. και ήρθε σαν γαμήλιο δωρο στην 7η επετειο μας. αυτο που έχω να πώ είναι δύναμη και κουράγιο σε όλους όσους έχουν περάσει κατι παρόμοιο και πέρνανε αυτη τη στιγμή. η υγεία είναι οτι πιο πολύτιμο σε αυτη την ζωή.

Κάνε κουράγιο Ζετα μου, ολοι μας πενθουμε καποια απωλεια, ο χρονος ειναι ο καλυτερος φιλος. Δυστυχως ο θανατος ειναι το μονο δεδομενο στη ζωη και ο μονο τροπος για να τον αντιμετωπισουμε ειναι να κοιταμε μπροστα! Κοιτα την υγεια σου γιατι εχεις παιδακια να φροντισεις. Καλο κουραγιο!!

[SpiralStaircase]

Κουράγιο και συλλυπητηρια και απο εμένα. Δυστυχως η ζωή παίζει πολλές φορές περίεργα παιχνιδια, παιχνίδια που κοστίζουν σε όλους μας πολύ. Συμπάσχω, γιατί έχασα και εγώ έναν δικό μου άνθρωπο, την μητέρα μου, στις 8-4-2012, υστερα απο εγκεφαλικό που έπαθε 4 μέρες νωρίτερα και βρισκόταν σε κώμα. Καλή δύναμη και υγεία να έχουμε για να μπορούμε να παλεύουμε.

[dream21]

SpiralStaircase συλληπητήρια.. Συμπάσχω μαζί σου γιατί κι εγώ στις 20/3 έχασα τη μητέρα μου από ανακοπή καρδιάς ενώ έβλεπε ταινία, δεν 3ανα 3ύπνησε ποτέ.. :/ Κουράγιο και δύναμη.. τίποτα άλλο.. δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες καταστάσεις..

[ZETA19]

Δημιούργησα ένα blog σχετικό με την απώλεια συζύγου. Η διεύθυνση είναι apoliasyzygoy.blogspot.com. Όσοι και όσες θέλετε ελάτε να κουβεντιάζουμε και να ανταλλάσουμε σκέψεις.

[ΕΛΠΙΔΑ85]

Σάββα λυπάμαι πάρα πολύ έχεις όλα τα δίκια. Έχω περάσει από παρόμοια κατάσταση πέθανε η μαμά μου 50 χρονών κ ήμουν 18 κ ο μικρός μου αδερφός 14. Δεν ξέρω τι να σου πω για να αισθανθείς κάπως καλύτερα τα λόγια δεν υπάρχουν. Βρες το κουράγιο κάντο για τα παιδιά σου. Εγώ αυτό που έκανα κ με βοήθησε ήταν να διαβάζω ότι είχε σχέση με θρησκεία αγία γραφή βίους αγίων κ αντλούσα δύναμη από κει. Δεν ξέρω ειλικρινά τι πρέπει να πεις στον 9 χρονο γιο σου... Ίσως να ρωτήσεις ένα ψυχολόγο. Να είσαι πάντα δίπλα τους κ μάνα κ πατέρας κ να τα στηρίζεις σε όλες τις επιλογές τους. Όσο για τα πρακτικά ζητήματα τι θα φάνε πχ ζήτα βοήθεια. Υπάρχουν γιαγιάδες? Ευτυχώς που υπάρχει η αδερφή σου. Μην μένεις μόνος γιατί θα σε πάρει από κάτω. Συλληπητήρια να την θυμάσαι την γυναίκα σου ήταν τόσο άδικο πολύ κρίμα για όλους σας.

[VickyK]

Σάββα, γειά σου, είμαι νέο μέλος γι αυτό κ διάβασα ένα χρόνο μετά τι πέρασες. Είμαι στη δουλειά μου κ κρατιέμαι να μη κλαψω. Δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις που να απαλύνουν το πόνο, το μόνο που εύχομαι κ ειλικρινά προσεύχομαι, να είσαι καλά εσύ κ τα παιδιά σου κ να ξέρεις πως η γυναικα σου, θα είναι σίγουρα δίπλα σας. Αυτό πίστεψέ το! Μέσα από τη καρδιά μου εύχομαι τα καλύτερα κ κάποια στιγμή να νιώσεις όμορφα ξανά μέσα σου!

[sabb]

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει... Έχω διαβάσει πολλές φορές από τότε όλα όσα μηνύματα σας είτε στο θρεντ είτε με πμ , μου έδιναν δύναμη να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα μου, να συνεχίσω να ζω και να υπάρχω, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να σας πω ένα τεράστιο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου...

Λίγο πιο πάνω από εκεί που στέκομαι σιωπηλός κάθε πρωί να κραυγάζω από μέσα μου πόσο μου λείπεις, είναι ένας τάφος γεμάτος με αρκουδάκια, φουρφούρια, γλάστρες και λουλούδια τόσα πολλά, που δύσκολα διακρίνεται το μάρμαρο που σκεπάζει το κορμάκι μιας 5χρονης....
Σου τον έδειξα πολλές φορές...
Ποια μοίρα στέρησε δυο γονείς από το παιδάκι τους ?
Ποιος θεός τους μεταμόρφωσε σε ζόμπι από τη μια στιγμή στην άλλη και τους καταράστηκε να περιφέρονται στον κόσμο των ζωντανών, άψυχοι?
Ποια ανώτερη δύναμη σχεδίασε να κόψει το νήμα της ζωής ενός αθώου παιδιού στα 5 του χρόνια ???
Τι στο καλό έκανε και δεν εξυπηρετούσε τα συμπαντικά πλάνα ένα μικρό κοριτσάκι ???
Ξέρω πως σε όσα σε ρωτάω, δεν πρόκειται ποτέ μου να πάρω μιαν απάντηση........


Αν, λέω αν, υπάρχεις κάπου στο πουθενά και στο παντού, στο ποτέ και στο πάντα, πάρε από το χεράκι την μικρή κι όλους όσους έφυγαν απ' αυτό τον κόσμο νέοι και δώσε τους όση αγάπη δεν μπόρεσαν να χορτάσουν στην λίγη ζωή που σ' έζησαν τα παιδιά σου....
Γιατί είμαι σίγουρος πως είχες τόση αγάπη, που θα έσκαγε το σύμπαν όλο.....

Όσο ζω, θα είμαι γεμάτος από σένα........

[kaity]

τα λογια ειναι περιττα για εναν ανθρωπο σαν κι εσενα με τετοιο μεγαλειο ψυχης..με συγκινεις τοσο με την αξιοπρεπεια σου και την καλοσυνη σου..δεν ξερω τι αλλο να σου πω..εχεις πολλη δυναμη μεσα σου

[julias]

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει... Έχω διαβάσει πολλές φορές από τότε όλα όσα μηνύματα σας είτε στο θρεντ είτε με πμ , μου έδιναν δύναμη να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα μου, να συνεχίσω να ζω και να υπάρχω, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να σας πω ένα τεράστιο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου...

Λίγο πιο πάνω από εκεί που στέκομαι σιωπηλός κάθε πρωί να κραυγάζω από μέσα μου πόσο μου λείπεις, είναι ένας τάφος γεμάτος με αρκουδάκια, φουρφούρια, γλάστρες και λουλούδια τόσα πολλά, που δύσκολα διακρίνεται το μάρμαρο που σκεπάζει το κορμάκι μιας 5χρονης....
Σου τον έδειξα πολλές φορές...
Ποια μοίρα στέρησε δυο γονείς από το παιδάκι τους ?
Ποιος θεός τους μεταμόρφωσε σε ζόμπι από τη μια στιγμή στην άλλη και τους καταράστηκε να περιφέρονται στον κόσμο των ζωντανών, άψυχοι?
Ποια ανώτερη δύναμη σχεδίασε να κόψει το νήμα της ζωής ενός αθώου παιδιού στα 5 του χρόνια ???
Τι στο καλό έκανε και δεν εξυπηρετούσε τα συμπαντικά πλάνα ένα μικρό κοριτσάκι ???
Ξέρω πως σε όσα σε ρωτάω, δεν πρόκειται ποτέ μου να πάρω μιαν απάντηση........


Αν, λέω αν, υπάρχεις κάπου στο πουθενά και στο παντού, στο ποτέ και στο πάντα, πάρε από το χεράκι την μικρή κι όλους όσους έφυγαν απ' αυτό τον κόσμο νέοι και δώσε τους όση αγάπη δεν μπόρεσαν να χορτάσουν στην λίγη ζωή που σ' έζησαν τα παιδιά σου....
Γιατί είμαι σίγουρος πως είχες τόση αγάπη, που θα έσκαγε το σύμπαν όλο.....

Όσο ζω, θα είμαι γεμάτος από σένα........

Σου γραφω ενα ποιημα που αφιερωσα στον πατερα μου και το εβαλα πανω στο μνημα του στις 4 μαιου που ηταν η επετειος του θανατου του..ηταν η πρωτη φορα που πηγα στο μνημα..μετα απο 10 χρονια...Δεν το αντεχα πριν..Πιστευω οτι ταιριαζει απολυτα στην ψυχη σου αλλα και σε ολους οσους χασαμε ξαφνικα ανθρωπους που αγαπαμε..

Σβησε τα ματια μου, μπορω να σε κοιταζω..
τα αυτια μου σφραγισε τα να σε ακουω μπορω..
Χωρις τα ποδια μου, μπορω να ερθω σε εσενα..
και διχως στομα, θα μπορω να σε παρακαλω..
Κοψε τα χερια μου, θα σε σφιχταγκαλιασω..
σαν να ηταν χερια ομοια καλα με την καρδια..
Σταματησε μου την καρδια, και θα καρδιοκτυπω με το κεφαλι
Και αν καμεις το κεφαλι μου συντριμμια, σταχτη, εγω
μεσα στο αιμα μου θα σε εχω παλι..

Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου, ο χρονος να επουλωσει την πληγη και η ψυχη η δικη σου και των παιδιων σου να βρει την ηρεμια της, σε εναν κοσμο που μονο δικαιος δεν ειναι..Μακαρι η ζωη να σας δωσει με αλλο τροπο, καθε καλο!!
Και να θυμασαι..οτι η αγαπη δεν εχει ουτε χωρο ουτε χρονο, υπαρχει παντα και παντου. Και ειμαι σιγουρη οτι η αγαπη της γυναικας σου για τα παιδια σας ηταν τοσο δυνατη, αν και συντομη, που θα γινει φαρος και θα φωτιζει τις ζωες τους,για παντα..

[Deleted-member171215]

Αν και ειναι κατι το οποιο δε προκειται να ξεπερασω ποτε για τους δικους μου προσωπικους λογους και εμενα κλεινει 8 χρονια σε λιγες μερες επανω στην ονομαστικη του εορτη(Κωνσταντινος) . Παντα αυτη τη περιοδο του χρονου με πιανει μια μελαγχολια... Εγω αυτο που εχω να αφιερωσω ειναι Πατερα μας λειπεις