Χάνω το στήριγμα μου

[deleted-member141015]

Σάββα λυπάμαι πάρα πολύ. Μερικές φορές μοιάζουν να έρχονται όλες οι δυσκολίες μαζεμένες και ελπίζουμε ότι τουλάχιστον δεν θα χαθούν οι σημαντικοί για εμάς άνθρωποι. Είναι μια τόσο μεγάλη και τόσο ανεπιθύμητη αλλαγή να βιώνεις την απουσία. Καλό σας κουράγιο και περισσότερο σε εσένα που ήταν σύντροφος ζωής.

[Ακροβατης]

Συλληπητηρια σαββα και κουραγιο..

[streidi]

Αχ βρε Σάββα... Τώρα μόλις το είδα, δεν είχα πρόσβαση στο ίντερνετ αυτές τις μέρες... Συλληπητήρια και από μένα... Καλό ταξίδι στην ψυχούλα της, είχε ευτυχισμένη ζωή αφού την αγαπούσατε και σας αγαπούσε τόσο πολύ. Θα έχεις τη θύμησή της να σε φωτίζει από δω και πέρα. Είναι τόσο δύσκολος ο αποχωρισμός... Είσαι δυνατός, φαίνεται από τα γραπτά σου, αλλά είναι τόσο βαρύ όλο αυτό. Δώσε χρόνο και χώρο στον εαυτό σου και να εκφράζεσαι... Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι εκεί για να σου σφίξω το χέρι, πάλι δε θα ήξερα τι να πω αλλά να ξέρεις ότι μπορείς να μοιραστείς εδώ ό,τι θέλεις. Καλή δύναμη...

[existence]

Τα θερμά μου συλλυπητήρια είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάτε, δεν ξέρω τι άλλο να πω ειλικρινά στεναχωρήθηκα πολύ όταν το διάβασα. Να προσέχεις τον εαυτό σου για να δίνεις δύναμη και στα μικρά σας.

[boubourina]

Καλημερα Σαββα,
Σημερα πρεπει να εχεις τα τριημερα υποθετω. Ακομα πολυς κοσμος μπαινει και βγαινει στο σπιτι σου.
Θα ηθελα τοσο να ειχα νεα σου, πως το αντιμετωπιζεις, αν εισαι ορθιος, πως τα πας με τα παιδια, πως νιωθεις τις πρωτες στιγμες, δεν ειναι περιεργεια Σαββα, απλα νιωθω το μονοπατι σου και νοερα το διαβαινω μαζι σου.
Πολλες ερωτησεις απο ασχετους, πολλες συμβουλες απο ασχετους και θα νιωθεις οτι δεν εχουν καμμια δουλεια να σε ρωτουν πως θα κανεις το ενα και πως θα κανεις το αλλο. Υπομονη και θα ξεκαθαρισει σιγα σιγα, θα βρεις το νεο σου ρολο σε αυτη τη ζωη και σε αυτη την οικογενεια απο οπου νιωθεις οτι με την απωλεια της συντροφου σου, διαλυθηκαν ολα.

[lostin]

Τα θερμά μου συλλυπητήρια...
Κουράγιο και καλή δύναμη...
http://www.youtube.com/watch?v=vZ7-f...eature=related

[narnia]

Κουράγιο, κρατήσου όσο μπορείς, κρατήσου από τις αναμνήσεις, τα παιδιά σου θα περιμένουν εσένα να την ανασταίνεις ζώντας τες. Λυπάμαι πολύ.

[ΝΑΤΑΛΙ]

πολλες συμβουλες απο ασχετους...ναι,ετσι ειναι.και ρωτανε,ρωτανε...Σαββα,εμενα ακομα ρωτανε και δινουν συμβουλες.χτες ε΄κλεισε 1 μηνα...η κατασταση μου δεν αλλαζει,μαλλον χειροτερα ειμαι.δεν να το καταλαβει καποιος αν δεν το εχει βιωσει...για μενα ηταν τα παντα,δεν εχω κανεναν αλλο.πραγματικα δεν ξερω αν να μπορεσω να το αντεξω....

[εσωτερική_σήψη]

sabb συλλυπητηρια!ξερω οτι τιποτα δεν μπορει να διωξει τον πονο σου αυτη τη στιγμη..βιωσε τον μην το καταπιεσεις!συνεχισε να γραφεις εδω ολοι εδω σαγαπαμε!

ναταλι κουραγιο και σε σενα!ειναι παντα τοσο δυσκολο για αυτους που μενουν πισω!πρεπει να εχεις απιστευτη δυναμη!ευχομαι να μπορεσεις να κρατησεις τις γλυκες αναμνησεις και να σου διωξει ο χρονος ολες τις ασχημες!

[depi74]

Αυτες τις ωρες,κανεις δεν μπορει να διωξει τον πονο που εχεις μεσα σου,αφησε τον εαυτο σου ελευθερο...κλαψε,φωναξε...το ξερω οτι θα ειναι μια παροδικη ανακουφιση...ομως πρεπει να αντεξεις,πρεπει να γινεις σκληρος........εχεις να αντιμετωπισεις πολλα.....συλλυπητηρια Σαββα....και κανε υπομονη...ο χρονος....

[ΝΑΤΑΛΙ]

Σαββα,πρεπει να μαθουμε να ζουμε ετσι.Εμεις που χασαμε τους αγαπημενους. Τα παιδακια μας που μενανε ορφανα.Εμενα ρωταει ο μικρος *και αν και εσυ να παθεις κατι? να μενουμε μονοι μας?*
εγω οπου και κοιταξω στο σπιτι-ολα με τα χερακια του μωρου μου ειναι φτιαγμενα.Ειχε χρυσα χερακια.τωρα????
εισοδημα δεν εχω.ουτε εκει ξερω πως να ζησουμε....
τα ματια του,το χαμογελο του...12 χρονια -αλλα ειμασταν ερωτευμενοι! το παθος μας δεν εχει σβησει! και τωρα,στα 40 (μολις!) καταλαβαινω οτι ολα για μενα εχουν τελιωσει.Δεν βρισκεις στη ζωη το δευτερο σου το ημισο δυο φορες...
Σαββα,εισαι τυχερος που εχεις αδερφη που ειστε τοσο δεμενοι.δεν εισαι μονος.
εχεις κανεναν αλλο? γονεις?
Πηγαινε στο ψυχολογο.Παρε και χαπια.οτι μπορεις κανει για να απαλυνει τον πονο.Αμα εχεις δυνατοτητα-δουλεια,πολλη δουλεια.

[sabb]

Διαβάζω τα μηνύματα σας και εισπράττω μόνο αγάπη...Το νοιάξιμο και την ανάγκη για συμπαράσταση, έτσι όπως την καταλαβαίνει ο καθένας από σας για έναν συνάνθρωπο σας που δεν γνωρίσατε παρά μόνο μέσα από τα γραπτά του , τις ιδέες και τις απόψεις του...

Μεσ' την ατυχία μου, νοιώθω τόσο τυχερός που είμαι σ' έναν χώρο με τόση ανθρωπιά....
Δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω..Θα ήθελα να σας σφίγξω στην αγκαλιά μου μου έναν έναν , να αγγίξω με κάποιο τρόπο την αγάπη σας...
Αγγίζεται η αγάπη ?
Αν ναι, ελπίζω κάποτε να την "πιάσω" στα χέρια μου , όταν θα σφίγγω το χέρι του καθένα σας , ή όταν τα μάτια σας "αγγίξουν" τα δικά μου.
Το ελπίζω και το εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου...Είναι κρίμα τόση ανθρωπιά να μένει εγκλωβισμένη μέσα σε καλώδια ethernet και να μην γίνεται ένα άγγιγμα, ένα τσούγκρισμα ποτηριού, μια λέξη που θα μυρίζει ανάσα.
Ζούμε μακριά - αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο κοντά μου σας νοιώθω πια...
Έχω έρθει σε αντιπαράθεση πολλές φορές με κάποιους από εσάς σ' αυτό το χώρο. Για πράγματα πεζά ή για αξίες ζωής. Για έννοιες απλές, ή έννοιες που καθορίζουν το ποιοι είμαστε. Για το μικρό και το μεγάλο. Για το τίποτα και το όλο...
Και σήμερα αγαπώ κάθε στιγμή που πάτησα στο πληκτρολόγιο το παραμικρό κόμμα ή παύλα ή τις τελίτσες μου που λένε πολλά - για μένα - όταν είναι πάνω από μία, στις αναζητήσεις μου μέσα από τις συνομιλίες μου μαζί σας. Συγχωρείστε μου την κάθε ειρωνεία, υπερβολή, καγχασμό, αν εισπράξατε τον παραμικρό αρνητισμό από μένα ζητώ μια τεράστια συγγνώμη - η μεγαθυμία σας ήταν η αγάπη σας να απαλύνετε έναν πόνο ανθρώπινο, πέρα από αντιπαλότητες και αντιγνωμίες σε θέματα καθημερινότητας.
Όλα έχουν την αξία τους.
Η μεγαλύτερη αξία ωστόσο , πάνω από τις διαφωνίες και το αντίρροπο των απόψεων, είναι να είσαι άνθρωπος , να νοιώθεις τον άλλον, να στηρίζεις , να αγαπάς...

Τα τριήμερα γίνανε χτες το πρωί.. Δεν ξέρω απ' αυτά - για λόγους που όλοι όσοι από εσάς έχετε συνομιλήσει μαζί μου καταλαβαίνετε...
Όλα τα ανέλαβε η αδελφή μου, η γυναίκα του κουνιάδου μου κι η μικρή μου κουμπάρα - μικρή είναι αυτή που πάντρεψα κι είναι στα 34 τώρα και μεγάλη είναι αυτή που με πάντρεψε και είναι στα 52, τις ξεχωρίζω μικρή και μεγάλη σαν ηλικία κι όχι σαν αξία. Διαδικασία άγνωρη. Κεριά, κρασί μαυροδάφνη, θυμιατό , στάρι βρασμένο, είναι απίστευτο τι μαθαίνει κανείς σε τέτοιες καταστάσεις. Ένας παπάς, δέκα συγγενείς, ένα μνήμα άφτιαχτο ακόμη, ένα πεντάευρο ...Που εγώ δεν κατάλαβα πως έπρεπε να δώσω. Και με κοίταγε ο παπάς και με ξανακοίταγε και με ξαναματακοίταγε, μέχρι που μέσα στη πίκρα μου δεν ήξερα τι να υποθέσω..
Η μικρή μου η κουμπάρα - μια απίστευτη προσωπικότητα σε ενέργεια και δύναμη - έσκυψε προς το μέρος μου...
"Δώστου ένα πεντάευρο" μου ψιθύρισε...
"Σε ποιον ?" ρωτάω ο αδαής...
"Στον παπά" μου λέει κάπως νευριασμένα ( τέμπερ αξεπέραστο η μικρή μου κουμπαρούλα...)
"Τι πεντάευρο και σε ποιον παπά ?" ρωτάω ο πανηλίθιος...
Διάλογοι απείρου κάλλους ...
Το 5ευρο το είχε δώσει ήδη η αδελφή μου στον παπά, καταλαβαίνοντας πως η αδαημοσύνη μου ξεπερνούσε τα όρια της βλακείας και πως δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να αντιληφθώ εν τέλει πως ο παράδεισος των χριστιανών κοστίζει πάνω - κάτω γύρω στα 5 ευρώ.

Ζω μια άλλη κατάσταση. Σ' ένα επίπεδο πάνω από τις ψυχικές μου αντοχές... Αλλά πιστεύω πως θα τα καταφέρω....


Αραβέλα , μου λείπεις καρδιά μου. Και λείπεις πιο πολύ στα παιδιά μας................
Διάλεξες ένα ταξίδι να κάνεις μονάχη σου. Το δικό μας κοινό ταξίδι κράτησε 32 χρόνια - και λάτρεψα που το έκανα μαζί σου....

[arktos]

σάββα, μπαίνω για να διαβάσω τα νέα σου κ να δω πως εισαι....
χαίρομαι που εισαι καλυτερα...
όσο εισαι δλδ

μν ξεχασεις αυτό που σου ειπα...θα θέλει να σας βλεπει καλα κ χαρουμενους
δν ξέρω ποια ειναι η πιο μεγάλη δυστυχια
να φευγεις ή να σου φευγει καποιος
πραγματικά δν έχω απαντήσει ποτε σε αυτό

όσο για τους ανθρώπους του φόρουμ σίγουρα όλοι σε συμπονούμε, γιατί ειναι τραγικο αυτό που σου συνέβη
αυτή η συμπόνοια ειναι που με κράτησε τοσα χρονια εδω
δν μπορεις να γνωρίσεις τοσους ανθρώπους μαζεμένους εκει έξω

ευχομαι καποια στιγμή με το περασμα του χρονου να συναντηθουμε κ να μιλαμε κ από κοντα

όσο για τις συγννώμες...δν ήσουν δα κ αυτός που μας ειπες τα χειρότερα
ξεχώρισες για τα καλυτερα...
το ξερεις, το έχεις ακουσει...

σε σκεφτόμαστε....

[John11]

Συλλυπητήρια Σάββα. Δεν ξέρω τι να πω. Είναι λίγα αυτά που μπορεί να κάνει κανείς από μακρυά. Αλλά οι σκέψεις τις τελευταίες μέρες είναι σε εσένα διαβάζοντας όλα σου τα μηνύματα εδώ.

[Θεοφανία]

.................................................. ..