ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΗΕLPPPP PLEASEEEE!!!!

[mindopener]

συμφωνώ σε αυτό και επαυξάνω!

[mindopener]

παμε τα παρουμε τα βουνα καλα εγραψες στο αλλο θεμα.να παρουμε τα βουνα να ησυχασουμε

συμφωνώ και επαυξάνω!

[neraida1]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας ioanni2 k olgaki82 και συμφωνώ μαζί σας. Μόνο που είναι τεράστια η απογοήτευση όταν τη μια φορά τα καταφέρνεις και την αμέσως επόμενη χάνεις τον κόσμο στα καλά καθούμενα. Πώς να το αντιμετωπίσω όλο αυτό..? Και ναι, η δειλία είναι ό,τι χειρότερο σε αυτή την κατάσταση μα δεν μπορώ να μην σκέφτομαι τις συνέπειες σε ό,τι κι αν κάνω. Και οι οι συνέπειες που ξέρω είναι οι κρίσεις.. Δεν βρίσκω τρόπο να σταματάω το μυαλό μου να τα σκέφτεται όλα αυτά. Ακόμα και στα πράγματα που θέλω να κάνω, ακόμα και εκεί βασανίζομαι τις περισσότερες φορές.
Η ψυχολόγος μου, μου είχε πει ότι δεν έχει νόημα να κάνω πράγματα και να υποφέρω από τα συμπτώματα σημασία έχει να είμαι καλά.. Όταν για παράδειγμα προσπαθούσαμε επί μήνες να μπορέσω να οδηγήσω ελεύθερα και να νιώθω καλά, με τις διάφορες τεχνικές, και δεν είδα βελτίωση. Δεν μου είπε σταμάτα να οδηγείς αλλά οτι δεν μου κάνει και τόσο καλό να εκθέτω τον εαυτό μου σε τέτοιο πανικό με το ζόρι.. Φυσικά και συνεχίζω να οδηγώ αλλά σε κοντινές αποστάσεις ή με κάποιον μαζί μου για τις πιο μακρινές.
Όσο για το επαγγελματικό, ψάχνω δουλειά και έχω πάει και σε μερικές συνεντεύξεις (με τα ανάλογα συμπτώματα κι εκεί) αλλά ακόμη δεν έχει βρεθεί κάτι. Η οικονομική κρίση βλέπετε...
Πάντως το συμπέρασμά μου είναι ότι δεν μπορώ να αφήνω τον εαυτό μου σε αυτή την κατάσταση αλλά δυσκολεύομαι και να παλεύω κάθε μέρα για το παραμικρό..

[γιώτα2]

..............................

[nopanic]

Όσο για το επαγγελματικό, ψάχνω δουλειά και έχω πάει και σε μερικές συνεντεύξεις (με τα ανάλογα συμπτώματα κι εκεί) αλλά ακόμη δεν έχει βρεθεί κάτι..

Αυτο το θεμα ειναι πολυ σημαντικο (το θεμα της εργασιας) για ατομα σαν και εμας ειδικα σε τετοιες περιοδους κρισης.
Δεν ειναι μονον να βρει καποιος δουλεια, αλλα το κυριοτερο να μπορεσει να ανταπεξελθει στην πιεση αυτης.

Δυστυχως νομιζω οτι τελικα αυτο ειναι μακροπροθεσμα το μεγαλυτερο κακο που κανει αυτη η "ασθενεια".

[Lacrymosa]

Καποτε ειχα μονιμα τη σκεψη στο μυαλο μου,γιατι οι αλλοι να ναι καλα και εγω οχι?γιατι οι αλλοι να ναι δυνατοι και ευτυχισμενοι και εγω οχι.αν κοιταξετε γυρω σας θα καταλαβετε οτι ολοι ειμαστε ανθρωποι με προβληματα,με θλιψη κατα διαστηματα και με θυμο πολλες φορες.παιδια κανεις δεν τα εχει ολα λυμενα στη ζωη του για αυτο παρτε το αλλιως :P Σημερα ειμαι πιο αισιοδοξη,μια καινουρια μερα αρχιζει.Σημερα θα αρχισω να με αγαπαω εστω και λιγο.Κοιταχτητε στον καθρεφτη και δωστε στον εαυτο σας ενα φιλακι,συγχωρειστε του τα λαθη και τις αδυναμιες του.ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

Eτσι ακριβως ειναι Ολγακι !! Και ναι , ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ Κ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ Κ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΛΑΣΕΙ !!!!!

WE CARRY ON THROUGH ALL THAT FEARS !!!!!

[Lacrymosa]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας ioanni2 k olgaki82 και συμφωνώ μαζί σας. Μόνο που είναι τεράστια η απογοήτευση όταν τη μια φορά τα καταφέρνεις και την αμέσως επόμενη χάνεις τον κόσμο στα καλά καθούμενα. Πώς να το αντιμετωπίσω όλο αυτό..? Και ναι, η δειλία είναι ό,τι χειρότερο σε αυτή την κατάσταση μα δεν μπορώ να μην σκέφτομαι τις συνέπειες σε ό,τι κι αν κάνω. Και οι οι συνέπειες που ξέρω είναι οι κρίσεις.. Δεν βρίσκω τρόπο να σταματάω το μυαλό μου να τα σκέφτεται όλα αυτά. Ακόμα και στα πράγματα που θέλω να κάνω, ακόμα και εκεί βασανίζομαι τις περισσότερες φορές.
Η ψυχολόγος μου, μου είχε πει ότι δεν έχει νόημα να κάνω πράγματα και να υποφέρω από τα συμπτώματα σημασία έχει να είμαι καλά.. Όταν για παράδειγμα προσπαθούσαμε επί μήνες να μπορέσω να οδηγήσω ελεύθερα και να νιώθω καλά, με τις διάφορες τεχνικές, και δεν είδα βελτίωση. Δεν μου είπε σταμάτα να οδηγείς αλλά οτι δεν μου κάνει και τόσο καλό να εκθέτω τον εαυτό μου σε τέτοιο πανικό με το ζόρι.. Φυσικά και συνεχίζω να οδηγώ αλλά σε κοντινές αποστάσεις ή με κάποιον μαζί μου για τις πιο μακρινές.
Όσο για το επαγγελματικό, ψάχνω δουλειά και έχω πάει και σε μερικές συνεντεύξεις (με τα ανάλογα συμπτώματα κι εκεί) αλλά ακόμη δεν έχει βρεθεί κάτι. Η οικονομική κρίση βλέπετε...
Πάντως το συμπέρασμά μου είναι ότι δεν μπορώ να αφήνω τον εαυτό μου σε αυτή την κατάσταση αλλά δυσκολεύομαι και να παλεύω κάθε μέρα για το παραμικρό..

neraida το ολο θεμα ειναι να μην σκεφτεσαι τις συνεπειες γιατι ετσι δεν προκειται να κανεις τιποτα!! αν πριν ξεκινησεις κατι αρχισεις κ κατεβαζεις ιδδες κ σκεψεις του τυπου "αν παθω αυτο, αν παθω εκεινο, αν γινει ετσι, αν δεν γινει αυτο.." τοτε το παιχνιδι το χασες!! Οταν δεν γινει κατι τοτε θα πεις "ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ" κ οχι να λες εκ των προτερων "ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ"....μαγαλο λαθος αυτο....ετσι μενεις στασιμη κ μεγαλωνουν οι φοβιες...προσπαθησε αυτο να δουλεψεις κ να μην εισαι αρνητικη εξ αρχης.....

[Ακροβατης]

Συμφωνω λακρι.Eχω προσεξει οτι τις περισσοτερες φορες που μου ερχεται πανικος ειναι οι στιγμες που πιεζω τοσο πολυ τον εαυτο μου να χαλαρωσω για να μη ερθει.Πχ ξυπναω πρωι και απο την ωρα που θα ξυπνησω αρχιζω καμια φορα και σκεφτομαι μην ερθεις ,μην ερθεις χαλαρωσε.Ετσι φυσικα προκαλουμε στον εαυτο μας μεγαλυτερη πιεση πιεση και φοβο ειναι σαν να μας βαζουμε στην μπριζα ενω γνωριζουμε οτι τελικα απο καθε πανικο βγαινουμε αλωβητοι..Xρειαζεται μεγαλη προσπαθεια εκ μερους μας για να σταματησουμε ολες αυτες τις αλυσιδωτες καταστροφικες σκεψεις.

[ioannis2]

Νεράϊδα, γι αυτά που λες για τη συνέντευξη για δουλειά. Κι εγώ τις πρώτες φορές που πήγα είχα τέτοια συμπτώματα όπως εσύ, άγχος, φόβο, εφίδρωση και αυτό να ναι και εμφανές. Αυτό ήταν τις πρωτες φορές, με τον καιρό το ξεπέρασα. Κατάλαβα ότι αυτό το συναίσθημα ξεπερνιέται με πολύ καλή προετοιμασία (διάβασμα για το τι ζητανε) πριν τη συνέντευξη. Όταν το κάνεις αυτό θα πηγαίνεις εκεί νοιώθωντας μέσα σου σιγουρία, περιορίζεις την αμφιβολία ότι δε θα τα καταφερω με τον τροπο αυτό και όλα τα συναισθηματα που τη συνοδεύουν. Από την άλλη εμπέδωσε στον εαυτό σου τη σκέψη, θα βάλω τον καλήτερο μου εαυτό, ότι καλήτερο έχω μέσα μου σε συνδυασμό όμως με τη σκέψη πως αν δεν με προσλάβουν δε χάθηκε ο κόσμος θα βρω αλλού. Και το χειρότερο μη βάζεις στο νου σκέψη, είναι η κρίση και η ανεργία άρα δε θα βρω, έτσι υποβάλλεις στον εαυτό σου να με παρει το ρέμα, θα κανεις την προσπάθεια σου να σαι η εξαίρεση στον κανόνα!

Όσον αφορά το αυτοκίνητο συνέχιζε καθημερινά να το οδηγείς, κοντινές αποστάσεις, δρόμοι με λίγο ή καθόλου κίνηση και θα δεις με τον καιρό ότι θα ξεπεράσεις τη φοβία χωρίς να το καταλάβεις, φτάνει να εκθέτεις τον εαυτό σου, να παίρνεις το τιμόνι στο χέρι και να χεις πάντα στην αρχή καποιο δικό σου άνθρωπο δίπλα σου να σε ενθαρρύνει.

Κι ολα αυτά και πολλά άλλα που δεν μπορούμε να κάνουμε...............και στο βάθος δειλία και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Να ξέρεις πως αν δεν εκτεθείς σε αυτά που υποτίθεται φοβίζουν, έστω μικρά βηματάκια κάθε φορά, δε νικάς ούτε τη δειλία ούτε τονώνεται η αυτοεκτίμηση. Οι μικρές επιτυχίες, τα έστω ασημαντα βήματα που κανεις κάθε φορά που εκτίθεσαι, αυτά είναι ο δρόμος, κάπως έτσι ξεκινάς για να νικήσεις τη δειλία και να αυξησεις την αυτοεκτίμηση, όταν μεσα σου θα λες τα κατάφερα μετα από καθε μικρό βημα, όπου θα βλεπεις τις φοβίες να καταρρεουν και την καθε επομενη φορα να γινεται όλο και πιο εύκολα. Και τότε περιορίζεται και το άγχος, αφού δε θα χεις πλεον να κανεις με κάτι αγνωστο, αλλά με κάτι το οποίο ήδη δοκίμασες και είδες ότι γινεται εύκολα. Και έτσι λιγότερη δειλία, λιγότερο άγχος, περισσότερη αυτοεκτίμηση και το αποτέλεσμα θα ναι λιγότερες κρισεις πανικού.

Ξεκινα κάπως έτσι. Καλή συνέχεια. Είμαστε δίπλα σου!

[Bill_K]

Γεια σε όλους, δεν ξέρω αν είναι το κατάλληλο θέμα για ρωτήσω αυτό που θέλω, αλλά θέλω χρήσιμες πληροφορίες αν μπορεί κάποιος να βοηθήσει.
Τους τελευταίους μήνες άρχισα να "παθαίνω" κάτι πρωτόγνωρο και περίεργο, και αρκετά δύσκολο να το περιγράψω, στα καλά καθούμενα αρχίζω να νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα και μια περίεργη αίσθηση στην κοιλιακή χώρα, ελαφρώς χάνω την συνείδησή μου (κάτι σαν σύγχυση), παθαίνω "κάτι" σαν deja vu (διαφορετικό από το συνηθισμένο deja vu) και νιώθω την μυρωδιά (ίσως και γεύση) από κάτι περίεργο αλλα μου μοιαζει και κάπως οικιο, γενικά αρκετά δυσάρεστη κατάσταση και κρατάει μερικά δευτερόλεπτα, και μετά σιγά σιγά συνέρχομαι.
Εγώ θεώρησα ότι μάλλον είναι από την κούραση, τον λίγο ύπνο και το άγχος, το έχω πάθει όμως και σε στιγμές που είμαι ξεκούραστος και έχω κοιμηθεί καλά και γενικά την ώρα που το παθαίνω δεν είμαι αγχωμένος.
Συνολικά το έχω πάθει γύρω στις 10 με 15 φορές περίπου, οι δυο τελευταίες ήταν λίγο πιο έντονες ευτυχώς όμως έχει ελλατωθεί η συχνότητα, στην αρχή το πάθαινα πολλές φορές την ίδια ημέρα, η τελευταία φορά ήταν περίπου πριν δυο βδομάδες

Είναι δυνατόν το άγχος που νιώθω στην δουλεία να συσσωρεύται και να εκδηλώνεται με τέτοιο τρόπο;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[Ακροβατης]

Πιστευω ειναι απο το αγχος,αλλα τι εννοεις με το deja vu?καμια φορα το νιωθω και εγω.μπορεις να το περιγραψεις?δλαδη νιωθεις οτι μια κατασταση την εχεις ξαναζησει?

[Bill_K]

Είναι κάπως δύσκολο να το περιγράψω, γιατί δεν είναι πολύ ξεκάθαρο και δεν το πολύ θυμάμαι μετά, νομίζω οτι μου έρχονται σκέψεις στο μυαλό χωρίς συνοχή αλλά τις νιώθω κάπως οικίες, συνήθως σκηνές και καταστάσεις που δεν έχω ζήσει. Δεν ξέρω αν σε βοήθησα. Πέρνω βαθιές αναπνοές εκείνη την ώρα αλλά δεν βοηθάει, κάνει τον κύκλο του και περνάει.

[Ακροβατης]

ναι καταλαβα δεν εχεις ειρμο και ελεγχο καμια φορα στις σκεψεις σου,μη το φοβασαι ειναι απο το αγχος,ισως εχεις πιεστει πολυ τελευταια,και δυστυχως αυτο το πραγμα μας πιανει παντα την ωρα που λεμε οτι ειμαστε ηρεμοι.

[Bill_K]

Να 'σαι καλά, αυτό ήταν που ήθελα, να με βεβαιώσει κάποιος ότι είναι από το άγχος, γιατί έγιναν κάποια πράγματα την τελευταία βδομάδα και μου μπήκε στο μυαλό οτι πάσχω από μία ασθένεια με παρόμοια συμπτώματα, και με 'πιασε ένας φόβος και ένα άγχος και μάλλον έπαθα, εδώ και δύο μέρες, αυτό που λένε κρίσεις πανικού, σχεδόν συνεχώμενη δυσχέρια και τινάγματα ανα διαστήματα.
Ευχαριστώ.

[Ακροβατης]

oxi να μη σου μπαινουν καθολου τετοιες σκεψεις και μη το αφησεις να σου γινει εμμονη ιδεα.θα κανει το κυκλο του και θα περασει
ομοιοπαθεις ειμαστε ολοι αν διαβασεις αυτο το θεμα ,το τι δημιουργει στον καθεναν μας ο πανικος θα ηρεμησεις και θα ξεαγχωθεις.μην νιωθεις οτι σου συμβαινει κατι το περιεργο.εδω ειμαστε και οτι θελεις ρωτα