ζηλεια

[mary.a]

Καλημερα σε ολουσ και καλο μηνα εστω και ετεροχρονισμενα. Δεν ειμαι σιγουρη αν ταιριαζει σ αυτη την ενοτητα το θεμα μου . Θα θελα να "εξομολογηθω" κατι γιατι νιωθω πολυ ασχημα και νιωθω ενα βαροσ... Λοιπον πριν 6 μηνεσ ημουν εγκυοσ αλλα δε τα καταφερα εχασα το μωρακι μου οταν ημουν 7 μηνων απο καποια μολυνση. Δεν μπορω να πω πωσ οι δικοι μου ανθρωποι(εκτοσ απο την μαμα μου) μου σταθηκαν ιδιαιτερα , συχνα ακουγα πωσ κανεισ ετσι δεν εισαι η πρωτη ουτε η τελευταια , νεα εισαι θα κανεισ αλλο μωρο . Δεν εχω παντρευτει ακομα εχω μια σχεση 12 χρονων εκ των οποιων τα 4 ειμαι αρραβωνιασμενη , ο λογος που δεν εχει γινει ο γαμοσ ειναι καθαρα οικονομικος , ανοιξα μια δικια μου επιχειρηση και εριξα ολα μου τα χρηματα εκει και μετα ετυχε και αυτο με το μωρο και οτι ειχα στην ακρη τα κοδεψα σε γιατρουσ . Η πεθερα μου συχνα μου ελεγε πωσ κοιτα οι αλλες ( παραδειγμα ξαδερφες ) παντρευονται και εσυ ακομα τιποτα. Το ιουλιο η κορη τησ θα παντρευτει και πριν λιγεσ μερες εμαθα πως ειναι εγκυοσ ντρεπομαι παρα πολυ μ αυτο που θα πω αλλα ενιωσα μια ζηλεια να με καιει μεσα μου , δεν θελω να κοιταω τον εαυτο μου στον καθρεφτη γιατι εφτασα τοσο χαμηλα να ζηλευω μια γυναικα που θα γινει μανουλα . Δεν μπορω να ελενξω την ζηλεια μου και πρωτη φορα στη ζωη μου ζηλευω με το καλο του αλλου σας το ορκιζομαι. Μηπωσ μετατρεπομαι σε ενα τερασ???? Γιατι νιωθω ετσι?

[elirene]

μου φαινεται φυσικο να ζηλευεις αλλα και η πεθερα σου τι προβλημα εχει?η κορη της παντρευεται κ ο γιος της οχι?δικη σου ευθυνη ειναι η δικη του?ο φιλος σου τι λεει για αυτα?επισης για οικονομικους λογους μπορειτε να κανετε ενα πολιτικο γαμο και να ξαναπροσπαθησετε για μωρο..επισης αν χρειαζεσαι ψυχολογικη υποστηριξη και δεν την εχεις μηπως να απευθυνθεις σε ενα γιατρο?ειναι μεγαλο πληγμα για μια γυναικα αυτο που επαθες και ασε τους αλλους να λενε καθενας το βλεπω απο το δικο του πρισμα γιατι για τον καθενα κεντρο του κοσμου δεν ειναι οι αλλοι αλλα ο εαυτος τους..

[mary.a]

το προβλημα της πεθερας μου ειναι ενα και μοναδικο Εγω γιατι τησ πηρα το γιο και μενει μακρια τησ . Η αληθεια ειναι πωσ απευθυνθηκα σε γιατρο αλλα ηθελα μονο κουβεντουλα αλλα
η απαντηση ηταν αρνητικη πωσ δεν χρειαζομαι τετοιου ειδους βοηθεια , μου εγραψε καποια αντικαταθλυπτικα τα οποια δεν πηρα και δεν ξαναπηγα. Ειπα να το παλεψω μονη μου. Ειπα να παλεψω κ να αντιμετωπισω ολεσ τισ φοβιεσ μου αλλα ηρθε και αυτο τωρα η ζηλεια νομιζω πωσ θα γινω κακοσ ανθρωποσ .

[carrie]

Λοιπον πηγαινε σε ψυχολογο αυτη τη φορα, μα κι εσυ κατευθειαν σε ψυχιατρο?! Νομιζω οτι ειναι παρα πολυ φυσιολογικο το συναισθημα της ζηλειας που εχεις, και μπορεις να πας να το εξερευνησεις σε εναν καλο ψυχοθεραπευτη, οχι γιατι ειναι τοσο τρομερο, αλλα γιατι εχει και πολλα αλλα μαζι, πεθερα που λεει μπηχτες, προσφατη αποβολη κτλ. :)

[elirene]

γινε κακος ανθρωπος σε κοινωνια κακων ζουμε ουτως η αλλως, κοιτα των εαυτο σου, την υγεια σου σωματικη και ψυχικη και μη νιωθεις ενοχη, εγω θα ενιωθα θυμωμενη που περιτριγυριζομαι απο βλαμενους ανθρωπους και θα τους εγραφα στα χαλασμενα μου τακουνια..

[Remedy]

νομιζω πως ειναι πολυ φυσιολογικο το συναισθημα σου γιατι το πληγμα σου ηταν πολυ εντονο κι ειναι ακομα πολυ νωπο.
δεν εισαι κακος ανθρωπος απλα δεν καταφερες ακομα να το διαχειριστεις και σε ποναει πολυ.
το ειχα παθει κι εγω μετα τον θανατο του πατερα μου απο εγκεφαλικο. το πρωτο διαστημα οταν μαθαινα οτι καποιος επαθε εγκεφαλικο και ειναι καλα, αυτο που ενοιωθα ηταν πραγματικα, ζηλεια. δεν ηταν φυσικα εις βαρος κανενος, αλλα ηταν ζηλεια! σκεφτομουν "γιατι να ζησει αυτος κι οχι κι ο μπαμπας μου?"
εγω λεω αντι να τρεχεις σε ψυχολογους, να κανεις αμεσα προσπαθεια για μωρο, αφου ψαξεις μηπως εφταιξε κατι οργανικο για να μη φας τα μουτρα σου και να κανεις εναν πολιτικο γαμο χωρις εξοδα και καλεσμενους , εκτος αν μπορει ο αντρας σου η η μανουλα του να αναλαβουν τα εξοδα ενος ανοιχτου γαμου...

[santanina66]

Γειά! Με τον άντρα σου τι συζητάτε για όλα αυτά που σου λέει η μαμά του. Αυτός τι άποψη έχει?Πέρνει κάποιου το μέρος ή είναι απαθής? Γενικά το οικονομικό είναι μεγάλο θέμα και θέλει αρκετή συζήτηση ο ερχομός ενός παιδιού.Όσο για το γάμο συμφωνώ απόλυτα με τον πολιτικό.Είναι το πιο ανέξοδο και χρήματα συγκεντρώνεις απο συγγενείς και φίλους και όταν τα πράγματα είναι καλύτερα αν θες κάνεις και εναν θρησκευτικό.Μεγάλη η απωλεια του παιδιού δεν το συζητώ, είναι σαν να είχες γεννήσει και φυσικό είναι τα σχόλια να σε πικραίνουν γιατί είναι άτοπα.Τι πάει να πει ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία?Εσύ το έζησες αυτό όχι εκείνοι.Όσο για την ζήλεια φυσιολογική ακούγεται και εγώ ζηλεύω την αδερφή μου ποθ περιμένει παιδί και έιναι 7 χρόνια μικροτερή μου, αλλά σαν άνεργη και εγώ και ο άντρας μου ούτε το σκεφτόμαστε τώρα και ας είμαστε μεγάλοι στην ηλικία(32 εγώ-44 ο άντραςμου)