δεν ξέρω τι έχω. εδώ και 1 χρόνο σχεδόν υποφέρω!

[Φελίσιτι]

Όλα στη ζωή μου θα τα χαρακτήριζα σχεδόν τέλεια. Είχα πετύχει μετά από πολύ διάβασμα να κερδίσω μια θέση στο Πανεπιστήμιο που ήθελα αλλά όχι στον κλάδο που ήθελα έτσι μέχρι τις αρχές Ιουλίου που θα έβγαιναν τα αποτελέσματα για την 2η κατανομή είμουν αρκετά αγχωμένη. Βγήκαν τα αποτελέσματα..πέρασα εκείνο που ήθελα. Είμουν πολύ ευτυχισμένη..θα άρχιζα μια νέα ζωή..τη ζωή μου! Είχα δίπλα μου την οικογενειά μου..τον φίλο μου που με λάτρευε..τις φίλες μου..τη προσωρινή δουλειά μου(dvd club) την οποία αγαπούσα γιατί πολύ απλά το περιβάλλον και ο κόσμος ήταν υπέροχo! Tώρα που το σκέφτομαι ήταν σαν να ζούσα ένα μακρινό παραμυθένιο όνειρο..μέχρι που μια μέρα σημάδεψε τη ζωή μου χωρίς ούτε εγώ η ίδια να ξέρω το πώς και το γιατί..'Ηταν 31 Ιουλίου και θα φεύγαμε με την οικογένειά μου, κάτι φίλους και τον φίλο μου για ταξίδι στην Ελλάδα(είμαι από Κύπρο). Όταν σηκώθηκα το πρωί για να ετοιμάσω τις βαλίτσες μου πήγα στον καθρέφτη και "έβλεπα" το δεξί μου μάτι φουσκωμένο (πριν λίγες μέρες είχα πάθει μόλυνση στο μάτι..πήρα φάρμακο και μου πέρασε..μου έτυχε πολλές φορές και πάντα αντιδρούσα φυσιολογικά). Αυτή τη φορά δεν ξέρω γιατί αλλά τρόμαξα ότι θα έμενα για πάντα έτσι..όλοι μου έλεγαν ότι δεν ήταν φουσκωμένο και ότι ήταν απλα και μόνο η ιδέα μου! Σταμάτησα να το σκέφτομαι μέχρι που φτάσαμε στην Ελλάδα..μπήκαμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου θα μέναμε για 1 βδομάδα και με έπιασε πάλι ο φόβος. Ηταν η χειρότερη βδομάδα της ζωής μου..στην αρχή έβλεπα το μάτι μου φουσκωμένο..μετά το ένιωθα και μετά ένιωθα τη δεξιά μου πλευρά μουδιασμένη..έκανα σκέψεις αυτοκτονίας ενώ ταυτόχρονα μέσα μου είχα πάντα το ερώτημα "εγώ που πάντοτε έλεγα ότι η ζωή είναι ωραία τώρα σκέφτομαι την αυτοκτονία για αυτό το πράγμα?" ...πέρασε η βδομάδα..επιστρέψαμε πίσω και πήγα σε ενα ομοιοπαθητικό ο οποίος μου είπε ότι είχα πάθει κρίση πανικού και μου έδωσε κάτι καψούλες. Στην αρχή ένιωθα ότι ηρεμούσα και ότι αυτός ο εφιάλτης είχε φτάσει στο τέλος του...Πήγαμε στο χωριό για 2 με 3 μέρες και καθώς επιστρέφαμε πίσω έμπαιναν στο μυαλό μου διάφορες παρανοηκές σκέψεις όπως γιατί βλέπουμε έτσι?βλέπω καλά? Για 3 εβδομάδες περίπου έκλαιγα γιατί υποτειθεται δεν έβλεπα καλά ενώ ήξερα ότι έβλεπα..είχα μέσα μου ένα αγχος. Μετά ενώ είμουν στη δουλειά και έβλεπα τηλεόραση έλεγα "όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο" και από εκείνη τη στιγμή άρχισε να μου φαίνεται παράξενο που έχουμε μύτη..έλεγα ότι είμαι τρελλή..πως γίνεται εγώ να σκέφτομαι τόσο παράλογα? δεν ήξερα σε ποιον να το πω και να μην με βγάλει τρελλή..Ήρθε ο Σεπτέμβρης..άνοιξε το Πανεπιστήμιο..δεν κατάφερα και έκανα διακοπή φοίτησης για το 1ο τετράμηνο γιατί δεν μπορούσα να διαβάσω..ούτε είχα όρεξη ούτε θυμόμουν αυτά που διάβαζα..Έτσι έπιασα δουλειά σε μια υπεραγορά μέχρι να δω πως θα αντιδράσω. Συνέχισα να έχω παράλογες σκέψεις..άρχισα να σκέφτομαι ότι είμαι ικανή μέχρι και να σκοτώσω και κάθε νύχτα παρακαλούσα το Θεό να με σκοτώσει..δεν ήθελα πλεόν τη ζωή μου..περνούσαν οι μέρες..μέσα του Νοέμβρη μου μπήκε η ιδέα ότι είμαι λεσβία και ακόμα ζω μ'αυτήν..εγώ που πότε μου δεν ασχολήθηκα με αυτό το θέμα..επίτιδες έπιασα μια ταινία που ήξερα ότι δυο γυναίκες κάνουν έρωτα για να δω πως θα αντιδράσω..έβλεπα και άρχισα να αυνανίζομαι..αμέσως μετά ξέσπασα σε λυγμούς και κλάματα..έλεγα στον εαυτό μου "είσαι λεσβία και πρέπει να το παραδεχτείς" δεν μπορώ όμως..πριν λίγες μέρες η μαμα μου έριξε μια γυάλινη καρδία που μου έφερε ο φίλος μου κάτω και έσπασε και ξέσπασα πάλι σε κλάματα..ήθελα άλλη αλλά να είναι δώρο από αυτόν..και σας ρωτώ τι είμαι τελικά? φταεί η κρίση πανικού που έπαθα? γιατί δεν είναι μόνο η σκέψη ότι είμαι λεσβία που είναι στο μυαλό μου..είναι κι άλλες..π.χ. ότι θέλω να είμαι άντρας ενώ πότε στη ζωή μου δεν έδειξα κάποιο σημάδι..πάντα ασχολούμουν με τη μόδα..το δωμάτιο μου είναι full στο ροζ..έχω αμέτρητα ζευγάρια γόβες..τα πλήστα μου ρούχα είναι ανοιχτά κυρίως χρώματα..α και έχω πολικιστικές ωοθήκες οπότε και λίγη τριχοφυιία και αν δω ότι έβγαλα κάπου τρίχα αγχόνομαι..πώς γίνεται λοιπόν από τη μια να λέω θέλω να είμαι άντρας και να ζω μια κόλαση με αυτή τη σκέψη και από την άλλη να αγχόνομαι πραγματικά όταν δω μια καινούργια τρίχα?? πώς γίνεται να λέω είμαι λεσβία και να έχω ζήσει 2 μεγάλους έρωτες και μάλιστα να κλαίω όταν γυάλινη καρδιά που μου χάρισε ο φίλος μου έχει σπάσει?? αν δεν με ένοιαζε δεν θα έκλαιγα σωστα?? πώς γίνεται ξαφνικά να μου φαίνοντα οι άνθρωποι παράξενοι επειδή έχουν μύτη? σας παρακαλώ βοηθήστε με! έχω κουραστεί και αγχόνομαι όταν λέω ότι είμαι λεσβία..ή οτιδήποτε άλλο..και η σκέψη ότι είμαι λεσβία συμβαδίζει και με τα υπόλοιπα?? (ότι οι άνθρωποι είναι παράξενοι επειδή έχουν μύτη κτλ) ή εγώ απλά προσπαθώ να το δικαιολογήσω και να μην παραδεχτώ την αλήθεια??

[sousou]

γεια σου φελισιτι!διαβαζω αυτα που λες και μου θυμιζεις τον εαυτο μου πριν 3 χρονια.κι εγω απο μια βλακεια αρχισα να αγχωνομαι υπερβολικα.δεν ηξερα τι ειχα.μια μερα ειδα στην τηλεοραση για μια λεσβια και τοτε μου μπηκε η σκεψη οτι ειμαι κι εγω....ειχα τρελο αγχος!!!πιστευα οτι ειμαι λεσβια γι αυτο αγχωνομαι!σκεφτομουν αν ειμαι η οχι.και ελεγα και εγω τα ιδια με σενα οτι πρεπει να το αποδεχτω και τετοια.πηγαινα σε ψυχολογο τοτε και μου ειπε οτι αυτο φαινεται απ οταν γεννιεσαι.οτι δεν ειμαι και οτι εχω αυτες τις σκεψεις απο το πολυ αγχος.
πιστευω οτι και εσυ αγχωνεσαι παρα πολυ γι αυτο κανεις αυτες τις σκεψεις.
χαλαρωσε και μην δινεις σημασια,πραγματικα πιστευω οτι δεν εχεις τιποτα,ουτε εισαι λεσβια.
και εγω μολισ σταματησα να ασχολουμαι το ξεπερασα και απο τοτε οταν μου ξαναερχεται αυτη η σκεψη ξερω οτι δεν ισχυει.

[Φελίσιτι]

γεια σου φελισιτι!διαβαζω αυτα που λες και μου θυμιζεις τον εαυτο μου πριν 3 χρονια.κι εγω απο μια βλακεια αρχισα να αγχωνομαι υπερβολικα.δεν ηξερα τι ειχα.μια μερα ειδα στην τηλεοραση για μια λεσβια και τοτε μου μπηκε η σκεψη οτι ειμαι κι εγω....ειχα τρελο αγχος!!!πιστευα οτι ειμαι λεσβια γι αυτο αγχωνομαι!σκεφτομουν αν ειμαι η οχι.και ελεγα και εγω τα ιδια με σενα οτι πρεπει να το αποδεχτω και τετοια.πηγαινα σε ψυχολογο τοτε και μου ειπε οτι αυτο φαινεται απ οταν γεννιεσαι.οτι δεν ειμαι και οτι εχω αυτες τις σκεψεις απο το πολυ αγχος.
πιστευω οτι και εσυ αγχωνεσαι παρα πολυ γι αυτο κανεις αυτες τις σκεψεις.
χαλαρωσε και μην δινεις σημασια,πραγματικα πιστευω οτι δεν εχεις τιποτα,ουτε εισαι λεσβια.
και εγω μολισ σταματησα να ασχολουμαι το ξεπερασα και απο τοτε οταν μου ξαναερχεται αυτη η σκεψη ξερω οτι δεν ισχυει.

Πώς το ξεπέρασες? Είναι όντως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που φταίει? Επειδή όταν βλέπω π.χ τα πόδια μιας γυναίκας ή το στήθος της νομίζω ότι μου αρέσει! και δεν ξέρω νομίζω? μου αρέσει? ή απλά είναι επειδή έχουν εγκατασταθεί μέσα στο μυαλό μου αυτές οι σκέψεις? είχες και εσύ τέτοια συμπτώματα?

[Deep purple]

Φελίσιτι γιατί ταλαιπωρείς έτσι τον ευατό σου και δεν πηγαίνεις να μιλήσεις με έναν γιατρό; Με εναν ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή; Θα βοηθηθείς και δεν θα υποφέρεις.

Και εγώ σε μια περίοδο τρελού άγχους άρχισα να κάνω σκέψεις που ουδεμία σχέση είχαν με την πραγματικότητα. Ζητησε βοήθεια και όλα θα πάνε καλά!

[Φελίσιτι]

Τέτοιου είδους σκέψεις? δηλαδή εσύ τι πιστεύεις? ότι μπορεί να νομίζω ότι είμαι λεσβία αλλά να μην είμαι? Εσύ πώς το ξεπέρασες?

[Φελίσιτι]

Τέτοιου είδους σκέψεις? δηλαδή εσύ τι πιστεύεις? ότι μπορεί να νομίζω ότι είμαι λεσβία αλλά να μην είμαι? Εσύ πώς το ξεπέρασες?

Τέτοιου είδους σκέψεις? δηλαδή εσύ τι πιστεύεις? ότι μπορεί να νομίζω ότι είμαι λεσβία αλλά να μην είμαι? Εσύ πώς το ξεπέρασες?

[Lacrymosa]

Φελισιτι εγω πιστευω οτι ολα μεσα στο μυαλο σου ειναι κ τα αναπαραγεις συνεχως με αποτελεσμα οι σκεψεις αυτες να εγκαθιστανται κ να σε κανουν να πιστευεις κατι το οποιο προφανως δεν ισχυει...θα σου προτεινα κι εγω να δεις καποιον ειδικο για ψυχοθεραπεια ωστε να εκφρασεις αυτα που σκεφτεσαι κ πιστευεις κ ισως βγαλεις καποια ακρη..

[chesire]

Μετά ενώ είμουν στη δουλειά και έβλεπα τηλεόραση έλεγα "όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο" και από εκείνη τη στιγμή άρχισε να μου φαίνεται παράξενο που έχουμε μύτη..
μπορεις να μου περιγραψεις λιγο αυτο??(μου θυμιζει κατι δικες μου κολλημενες σκεψεις,γι αυτο)

[Φελίσιτι]

Απλά έλεγα στον εαυτό μου ότι όλοι είμαστε ίδιοι και ήταν σαν να και δεν το πίστευα αλλά έπρεπε να το πιστέψω. δεν ξέρω πως αλλιώς να σου το πω! όλα τα παράλογα είμουν ικανή να τα σκεφτώ! καθώς έκανα αυτή τη σκέψη μου φάνηκε ξαφνικά ότι είμαστε παράξενη που έχουμε μύτη, δεν ήθελα να βλέπω τους ανθρώπους όπως και τώρα φοβάμαι να είμαι με τις φίλες μου γιατί νομίζω ότι είμαι λεσβία! είχες και εσύ παρόμοιο περιστατικό?

[Φελίσιτι]

είχες παρόμοιο περιστατικό? εγώ δεν μπορώ ούτε να διαβάσω! η σκέψη ότι είμαι λεσβία με κάνει να απορώ πώς είναι δυνατόν να το σκέφτομαι εγω αυτό! και επειδή στο πανεπιστήμιο κάνω ψυχολογία, έτυχε ο καθηγητής μας να μας πει ότι ομοφυλόφιλος μπορεί κάποιος να γίνει σε όποιαδήποτε ηλικία! ότι δεν γεννιέται και τότε αγχώθηκα ακόμα περισσότερο!!!

[Φελίσιτι]

Φελισιτι εγω πιστευω οτι ολα μεσα στο μυαλο σου ειναι κ τα αναπαραγεις συνεχως με αποτελεσμα οι σκεψεις αυτες να εγκαθιστανται κ να σε κανουν να πιστευεις κατι το οποιο προφανως δεν ισχυει...θα σου προτεινα κι εγω να δεις καποιον ειδικο για ψυχοθεραπεια ωστε να εκφρασεις αυτα που σκεφτεσαι κ πιστευεις κ ισως βγαλεις καποια ακρη..

είχες παρόμοιο περιστατικό? εγώ δεν μπορώ ούτε να διαβάσω! η σκέψη ότι είμαι λεσβία με κάνει να απορώ πώς είναι δυνατόν να το σκέφτομαι εγω αυτό! και επειδή στο πανεπιστήμιο κάνω ψυχολογία, έτυχε ο καθηγητής μας να μας πει ότι ομοφυλόφιλος μπορεί κάποιος να γίνει σε όποιαδήποτε ηλικία! ότι δεν γεννιέται και τότε αγχώθηκα ακόμα περισσότερο!!!

[chesire]

παρομοιο περιστατικο εχω μονο για αυτο που ειπες με τους ανθρωπους..εμενα μου φαινεται παραξενο που ειμαστε ετσι γενικοτερα..μου φαινεται παραξενο το ανθρωπινο σωμα,τα ματια,τα παντα..και τρομαζω καπως καθε φορα που το παθαινω και παρατηρω ολα αυτα πανω στους ανθρωπους..ειναι σαν να τοςυ βλεπω περιεργα..φυσικα ολα αυτα ειναι "σαν να",ξερω ποια ειναι η πραγματικοτητα...ειναι εμμονες ολα αυτα..τωρα για το θεμα της ομοφυλοφιλιας εγω καταλαβαινω οτι απλα φοβασαι πολυ το ενδεχομενο να εισαι ομοφυλοφιλη..το φοβασαι τοσο που νομιζεις οτι ισχυει..κατα τη γνωμη μου βεβαια ακομα και να ισχυει,που ειναι το κακο?? :) εγω παρακαλαω να μπορουσα να ειμαι λεσβια,γιατι με γυναικες θα επικοινωνουσα χιλιες φορες καλυτερα απο οτι με αντρες..μην φοβασαι..αυτο εχω να σου πω μονο..αν σου συνεβαινε οντως θα μιλουσες διαφορετικα γι αυτο...απλα το φοβασαι πολυ μαλλον

[Φελίσιτι]

παρομοιο περιστατικο εχω μονο για αυτο που ειπες με τους ανθρωπους..εμενα μου φαινεται παραξενο που ειμαστε ετσι γενικοτερα..μου φαινεται παραξενο το ανθρωπινο σωμα,τα ματια,τα παντα..και τρομαζω καπως καθε φορα που το παθαινω και παρατηρω ολα αυτα πανω στους ανθρωπους..ειναι σαν να τοςυ βλεπω περιεργα..φυσικα ολα αυτα ειναι "σαν να",ξερω ποια ειναι η πραγματικοτητα...ειναι εμμονες ολα αυτα..τωρα για το θεμα της ομοφυλοφιλιας εγω καταλαβαινω οτι απλα φοβασαι πολυ το ενδεχομενο να εισαι ομοφυλοφιλη..το φοβασαι τοσο που νομιζεις οτι ισχυει..κατα τη γνωμη μου βεβαια ακομα και να ισχυει,που ειναι το κακο?? :) εγω παρακαλαω να μπορουσα να ειμαι λεσβια,γιατι με γυναικες θα επικοινωνουσα χιλιες φορες καλυτερα απο οτι με αντρες..μην φοβασαι..αυτο εχω να σου πω μονο..αν σου συνεβαινε οντως θα μιλουσες διαφορετικα γι αυτο...απλα το φοβασαι πολυ μαλλον

πότε άρχισαν αυτές οι έμμονες ιδέες σε σένα? είχες κάποιο περιστατικό πριν? Εμένα άρχισαν όλα από τότε που έπαθα κρίση πανικού!

[sousou]

Πώς το ξεπέρασες? Είναι όντως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που φταίει? Επειδή όταν βλέπω π.χ τα πόδια μιας γυναίκας ή το στήθος της νομίζω ότι μου αρέσει! και δεν ξέρω νομίζω? μου αρέσει? ή απλά είναι επειδή έχουν εγκατασταθεί μέσα στο μυαλό μου αυτές οι σκέψεις? είχες και εσύ τέτοια συμπτώματα?

πιστευω οτι εχεις υπερβολικο αγχος.εγω αυτο ειχα παθει και μετα ειδα αυτο στην τηλ. και επειδη ημουν ηδη ευαλωτη λογω του αγχους δεν μπορουσα να σκεφτω λογικα.οταν μου μιλησε η ψυχολογος μου ηρεμησα καπως.και εγω εκανα ακριβως τις ιδιες σκεψεις.το σκεφτεσαι συνεχεια και γι αυτο δεν μπορεις να ηρεμησεις .προσπαθεις να βρεις απαντηση κοιταζοντας αλλες γυναικες και θετεις ερωτησεις στον εαυτο σου για να καταλαβεις τι θες.
ομως το αγχος και η πιεση που νιωθεις δεν σε αφηνουν να δεις καθαρα και γινεσαι χειροτερα.
ειλικρινα πιστευω οτι δεν εισαι ομοφυλοφιλη.προσπαθησε να ηρεμησεις και να αγνοησεις τις σκεψεις σου και αν μπορεις ζητα βοηθεια απο καποιον ειδικο.

[Φελίσιτι]

πιστευω οτι εχεις υπερβολικο αγχος.εγω αυτο ειχα παθει και μετα ειδα αυτο στην τηλ. και επειδη ημουν ηδη ευαλωτη λογω του αγχους δεν μπορουσα να σκεφτω λογικα.οταν μου μιλησε η ψυχολογος μου ηρεμησα καπως.και εγω εκανα ακριβως τις ιδιες σκεψεις.το σκεφτεσαι συνεχεια και γι αυτο δεν μπορεις να ηρεμησεις .προσπαθεις να βρεις απαντηση κοιταζοντας αλλες γυναικες και θετεις ερωτησεις στον εαυτο σου για να καταλαβεις τι θες.
ομως το αγχος και η πιεση που νιωθεις δεν σε αφηνουν να δεις καθαρα και γινεσαι χειροτερα.
ειλικρινα πιστευω οτι δεν εισαι ομοφυλοφιλη.προσπαθησε να ηρεμησεις και να αγνοησεις τις σκεψεις σου και αν μπορεις ζητα βοηθεια απο καποιον ειδικο.

Σε ευχαριστώ για την υποστηριξή σου που κάπως με καθησυχάζει! Θα αναζητήσω βοήθεια το συντομότερο! απλά θα ήθελα να σε ρωτήσω εσύ από τότε που πήγες σε ψυχολόγο δεν σου πέρασε εντελώς? Δηλαδή κάνεις αυτές τις σκέψεις καθημερινά πάλι? Και κάτι ακόμα, αν το ξεπέρασες, το ξεπέρασες μόνο με ψυχοθεραπεία?