Results 1 to 15 of 22
Thread: Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΛΑΒΕ ΤΕΛΟΣ
-
27-08-2006, 13:48 #1
- Join Date
- Aug 2006
- Posts
- 5
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΛΑΒΕ ΤΕΛΟΣ
Καλημερα,εχω ενα πολυ σοβαρο προβλημα εδω και ενα μηνα.χωρισα με την κοπελα που ειναι η γυναικα της ζωης μου.κλαιω εδω και ενα μηνα καθε μερα και δεν εχω ορεξη για τιποτα πια.αρχες σεπτεμβρη θα επιστρεψει απο τον τοπο καταγωγης της στην αθηνα και θα κανονισουμε ενα ραντεβου να την δω για τελευταια φορα.Σε εκεινη δεν θα πω τιποτα,ομως οταν τελειωσει η συναντηση θα την παω σπιτι και μετα θα βαλω τελος στην ζωη μου.Δεν χρειαζεται να μου πειτε να το ξανασκεφτω η οτι θα μου περασει.Ειμαι 37 ετων και ηταν η πιο υπεροχη κοπελα που εχω συναντησει στην ζωη μου.Δεν θελω ουτε να συνεχισω πια ουτε τιποτα.κουραστηκα πολυ.Δεν ζηταω βοηθεια,ηθελα απλως να τα πω καπου.Να ειστε καλα ολοι......
- 27-08-2006, 14:03 #2
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Για ποιο λόγο χωρίσατε;
27-08-2006, 14:06 #3
- Join Date
- Aug 2006
- Posts
- 5
επρεπε για 20 μερες να λειπει στους δικους της και εγω μαλλον την πιεζα χωρις να το θελω γιατι γυρνουσε απο τισ εξοδους της αργα(ασχετα αν μολις γυρνουσε μου τηλεφωνουσε)ολο αυτο την εκανε να ξενερωσει απο οτι ειπε.το καταλαβαινω κρυωσε και δεν την παρεξηγω
27-08-2006, 14:18 #4
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Να σου τηλεφωνεί από τους γονείς της λες;
Πόσο καιρό είσαστε μαζί;
27-08-2006, 14:20 #5
- Join Date
- Aug 2006
- Posts
- 5
ναι απο εκει να μου τηλεφωνει καθε μερα πολλες φορες ειμαστεν στην αρχη ακομα μολις δυο μηνες
27-08-2006, 14:40 #6
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Δηλαδή αντί να προσπαθήσεις να τα βρεις μαζί της, μου λες πως εσύ θέλεις να αυτοκτονήσεις;
27-08-2006, 14:54 #7
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Γεια σου αποστολη και καλως ηρθες στο e-psychology.Πιστευω πως αντι να σχεδιαζεις το ποτε θα αυτοκτονησεις θα ηταν καλυτερα να προσπαθησεις να δεις τα πραγματα λιγο πιο ψυχραιμα και να κοιταξεις τι μπορεις να κανεις για να ειστε παλι μαζι,εφοσον λες ειναι η γυναικα της ζωης σου.Δε νομιζω οτι ο λογος που χωρισατε,αν ειναι μονο το οτι ξενερωσε επειδη την πιεζες ειναι και τοσο σοβαρος ετσι ωστε αν υπαρχει αμοιβαιο ενδιαφερον να μην μπορει να ειστε παλι μαζι.Θα ηταν καλυτερα οταν συναντηθειτε να μιλησετε,να της εξηγησεις πως οτι εκανες το εκανες αθελα σου και οτι θελεις να τα ξαναβρειτε.Μην παραιτησε ετσι..ενταξει ειναι φυσικο να αισθανεσαι χαλια ομως η λυση δεν ειναι η αυτοκτονια,η λυση ειναι να προσπαθησεις!
28-08-2006, 00:41 #8
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- ΑΘΗΝΑ
- Posts
- 719
Συμφωνώ Αποστόλη μου με τα παιδιά!!! Εκτός των άλλων ακόμα και αν προσπαθήσεις να τα βρείς μαζί της και τελικά για κάποιον λόγο θεωρήσει η ίδια ότι δεν ήσουν τελικά αυτό που θα ήθελε στη ζωή της για συνύπαρξη , τί σε κάνει να νομίζεις ότι αυτή θα είναι η πρώτη και τελευταία γυναίκα της ζωής σου??? Και εγώ έχω βρεθεί στη φάση σου και μάλιστα είχα πέσει ψυχολογικά άσχημα τη στιγμή που είμουνα και σε θεραπεία για κατάθλιψη,αλλά άμα κάτι δεν είναι γραφτό, δεν μπορεί να ολοκληρώθεί με το ζόρι...... Πιστεύω ότι εμείς οι πιο ευαίσθητοι και συναισθηματικοί κολλάμε πιο πολύ σε μια σχέση ψυχικά , γι\'αυτό και ο χωρισμός μας δημιουργεί ακόμα πιο έντονα αρνητικά ψυχολογικά πεσίματα............
Όσο περί αυτοκτονίας πλάκα κάνεις ρε συ?? Εγώ όταν χώρισα με τον δικό μου εξαιτίας δικών του υπαρξιακών σιγά μην έβαζα τέλος στη ζωή μου για πάρτη του........... όσο κολλημένη και αν είμουνα......
Και θες βρε μωρό μου να στερήσεις την ευαίσθητη ψυχή σου από μια γυναίκα που μπορεί κάπου να είναι στην ίδια φάση με σένα και να μην το γνωρίζεις , ταιριάζοντας απόλυτα με τα ιδανικά σου και τα θέλω σου??? Για σκέψου το.............Ίσως και εκείνη να περιμένει εσένα ......και η όλη σχέση σου με την πρώην, να ήταν απλώς ένα μεσοδιάστημα για την προσωπική σου ωριμότητα σε επίπεδο σχέσης.....
Όλα παίζουν.......και μην μου φέρεις ώς παράδειγμα τα χρόνια σου .......γιατί οι παρέες μου σε ανάλογες ηλικίες έχουν περάσει απο ανάλογες εμπειρίες!!!!!!!!!!
Τίποτα δεν τελειώνει ποτέ!!!!!!!! Υπομονή θέλει μιας και οι σχέσεις είναι ιδιαίτερα δύσκολες και εκεί που δεν το περιμένεις θα σκάσει ξαφνικά κάτι που δεν περίμενες ποτέ αλλά ούτε και το είχες προγραμματισμένο!!!
Αν με κάθε χρόνια ερωτική απογοήτευση οδηγούνταν όλοι σε αυτοκτονία τότε μάλλον θα έπρεπε να ψάχναμε για νέους χώρους νεκροταφείων , μιας και τα υπάρχοντα δεν θα χωρούσαν ούτε καρφίτσα!!!!!!!!
ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΛΟΓΙΚΑ!!!!!
28-08-2006, 12:46 #9
- Join Date
- Jul 2004
- Location
- Athens
- Posts
- 24
καλημέρα Αποστόλη , έχω σοβαρές αμφιβολίες για το κατα πόσο μπορείς (ή εστω έχεις δικαίωμα) να αποτρέπεις κάποιον απ\' το να κάνει μια ακόμα διευθέτηση στη ζωή του .Έστω και να αυτή αφορά την οριστική απώλεια της . Συνέπως , επειδή στο δικό μου μυαλό ανακύπτουν σαφή ηθικά διλληματα θα ήμουν ο τελευταίος που απλά θα σε απέτρεπε λέγοντας σου ΄μην βάλεις τέλος στη ζωή σου΄ . Ωστόσο θέλω , εφόσον μας εντάσσεις στο πένθος σου να μοιραστω μαζί σου ένα προβληματισμό . Κάθε χωρισμός απο αγαπημένο πρόσωπο μας φέρνει από τι φαίνεται αντιμέτωπους με την ΄μεγαλύτερη αλήθεια για την φύση μας . Αυτήν που μας καθιστά ανίκανους να μπορούμε να ελέγχουμε ορισμένα γεγονότα , να συναντιόμαστε με το παράλογο και το οριστικό .
Ξανασκέψου όσο μπορείς τί ΄ΣΗΜΑΙΝΕ αυτή η γυναίκα για σένα ..τι θα μπορουσε να συμβολίζει στη ζωή σου η παρούσια της . Γιατί νομίζω οτι δεν θα διαφωνήσεις , τα πράγματα και τα πρόσωπα εχουν , και μόνο , τη σημασία που εμέις τους δίνουμε .Αυτά καθεαυτά δεν είναι τίποτα . Ερχονται και συμπληρώνουν μια έλλειψη μας , ένα κενό που μπορεί κάλλιστα να γεμίσει με κάτι άλλο . .δες λίγο τις επιλογές που έχεις . Δεν μπορώ να πιστέψω οτι ό τρόπος να εξιλεωθείς , να μαθεις για σένα και για τη ζωή σου είναι να την αφαιρέσεις ..και άκουσε με , αυτή η θλίψη σου έχει να σε μάθει πολλά , ζήσε και μάθε , κράτησε την περιεργεια σου για τα πράγματα
28-08-2006, 19:21 #10
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Φίλε Απόστολε......δεν ξέρω αν έχει αξία να σου πώ ότι κι εγώ πέρασα γερό λούκι με μια κοπέλα που νόμιζα ότι ήταν ότι καλύτερο υπήρξε στη ζωή μου.Και η αλήθεια είναι οτι ήταν...ότι το καλύτερο αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή...γιατί προχωρώντας παρακάτω στη ζωή μου....( μέσα και απ τον πόνο) ανακάλυψα κι άλλες κοπέλες που ξαναείπα μέσα μου \"είναι ότι καλύτερο υπήρξε στη ζωή μου\"....Απλώς σιγά σιγά άρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτό που ονόμαζα \"ότι καλύτερο\" ήταν τελικά το ότι καταλληλότερο ..ότι χρειαζόμουν περισσότερο τη δεδομένη φάση της ζωής μου.Όμως αυτά είναι δικά μου λόγια...δικιά μου εμπειρία...και αν επιλέξεις να κλείσεις τα αφτιά σου ...ξέρω ότι και που την ανέφερα ίσως ήταν πλεονασμός.
Όμως φίλε μου....το δικό μου \"ότι το καλύτερο υπήρξε στη ζωή μου\" επίτρεψε μου να το θεωρώ σαν περισσότερο πραγματικό ύμνο προς αυτές που αγάπησα...γιατί με την συνέχεια της ζωής μου απέδειξα ότι οι εμπειρίες που μου χάρησαν οι κοπέλες εκείνες με βοήθησαν να γίνω καλύτερος...άρα ήταν πράγματι ότι καλύτερο για μένα.Ενώ εσύ...μπορεί να λές \"υπήρξε ότι το καλύτερο\"...αλλά όλα αυτά τα σενάρια που σκέφτεσαι δείχνουν ότι δεν το πιστεύεις...και όχι μόνο δεν το πιστεύεις αλλά θα έκανες ότι περνούσε απ το χέρι σου για να παρουσιάσεις την κοπέλα αυτή σαν ότι το χειρότερο υπήρξε στη ζωή σου...σαν την ίδια την καταστροφή σου.Το \"καλό\" ή το \"κακό\" φαίνονται στο αποτέλεσμα...στην πορεία ,στην εξέλιξη ...και όχι στα λόγια...Το \"καλύτερο\" πρώτα φαίνεται...και μετά λέγεται...και είμαι σίγουρος οτι το ξέρεις αυτό....Εμένα μια απορία πάντως μου άφησαν τα λόγια σου....και μπορεί να μην έχει αξία ούτε κάν η απορία μου αυτή...αλλά έστω και \"καταχραστικά\" θα την διατυπώσω...Τελικά αγάπησες ποτέ αυτήν την κοπέλα....?
29-08-2006, 02:10 #11
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 191
Λύση δεν είναι να βάλεις τέλος σε κάτι όπως είναι η ζωή. Μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα. Είσαι φορτισμένος και το μυαλό δε μπορεί να σκεφτεί καθαρά. Πολλοί το περάσαμε και το ξεπεράσαμε. Νομίζαμε ότι χάσαμε την ιδανική κοπέλα και μετά από λίγο καιρό μια νέα σχέση μας διέψευσε την προηγούμενη εκτίμηση. Δεν είναι λόγια παρηγοριάς είναι αλήθειες που έχω βιώσει τρεις φορές που δόθηκα με όλο μου το «είναι» και πληγώθηκα. Η ζωή είπα συνεχίζεται και αυτό έκανα. Μπήκα στο ρυθμό της. Δεν έχασα που έπραξα έτσι.
Φιλικά
Alex30
29-08-2006, 03:32 #12
- Join Date
- Jul 2006
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 160
Aποστολη παντα να ξερεις πως υπαρχουν και χειροτερα. Εγω ειμαι 28 στα 29 και δεν εχω κανει ποτε ερωτα χωρις να πληρωσω. Εχω ερωτευτει πολλες φορες, το εχω δειξει με τον πιο αληθινο κι εμφατικο τροπο, εχω παρακαλεσει γυναικες κλαιγοντας και το μονο που εχω εισπραξει ειναι αδιαφορια και απονια. Τα ονειρα μου εχουν γινει εφιαλτες, η αγαπη μου μισος και οργη, αλλα ποτε δεν θα εβαζα τελος στη ζωη μου. Ξερεις γιατι? Γιατι ειμαι εγωιστης και αυτος που αυτοκτονει ειναι σαν να αποδεχεται παθητικα την ηττα του. Εχει ο καιρος γυρισματα φιλε και οι χαμενοι μπορει να γινουν νικητες.
29-08-2006, 17:35 #13
- Join Date
- Aug 2006
- Posts
- 5
sas euxaristo olous gia ta logia sas kai tha statho sto teleutaio sxolio,oti i autoktonia einai i apodoxi tis htas.einai ontos etsi....ego apodexomai tin hta mou kai den exo pia kouragio gia tipota.
29-08-2006, 17:43 #14
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Αποστολη δεν ειναι λυση αυτη..Τωρα δεν εχεις κουραγιο για τιποτα ομως τα πραγματα δε θα ειναι συνεχεια ετσι.Μια σχεση που τελειωσε δεν ειναι και το τελος της ζωης..Και μετα παραδεχεσαι την ηττα σου χωρις να κανεις εστω και μια προσπαθεια να την ξανακερδισεις?Μην τα παρατας,τωρα ειναι δυσκολα ομως σιγα σιγα θα δεις οτι θα βρεις τη δυναμη και το κουραγιο να συνεχισεις τη ζωη σου.Βεβαια τωρα θα πεις οτι αποκλειεται να μπορεσει να γινει αυτο ομως δεν τελειωσαν ολα εδω και καποια στιγμη θα καταφερεις να προχωρησεις εχοντας μια ακομα εμπειρια που θα σε κανει ακομα πιο δυνατο.
04-09-2006, 01:26 #15
- Join Date
- Jun 2006
- Posts
- 240
Αυτό το μήνυμα δεν το είχα δει...
Αποστόλη,
όλα δεκτά κι όλα κατανοητά... Χάνεις τη \"γυναίκα της ζωής σου\" γι\' αυτό και δεν έχεις καμιά διάθεση να συνεχίσεις να ζεις.
Μια ερώτηση μόνο για μας που θα συνεχίσουμε να ζούμε σ\'αυτόν τον μάταιο κόσμο χωρίς να έχουμε βρει τον άνδρα ή τη γυναίκα (ανάλογα με το φύλο του ο καθένας) της ζωής μας...
Τι στο καλό σημαίνει αυτό το \"η γυναίκα (ή ο άνδρας) της ζωής μου\"?
Εσύ που το έχεις βρει (και χάσει) θα μπορέσεις να μας δυο κουβέντες πάνω στο θέμα...
Πώς το καταλαβαίνει κανείς?
Δηλαδή ζούμε ανούσια μέχρι που παρουσιάζεται αυτό το άτομο και κάνει τι ακριβώς?
Κι αν εμείς δεν τον/την είδαμε?
Αν δε το καταλάβαμε?
Αν είναι ο/η πρώην?
Αν είναι ο/η επόμενος/η που θα μας αποδείξει πως ό,τι ζήσαμε μέχρι στιγμής ήταν \"γελοίοι έρωτες\"?
\"ʼνθρωπος της ζωής μας\" δεν είναι εκείνος με τον οποίο ζούμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας?
Ή ίσως εκείνος/η με τον/την οποίο/α αποκτούμε οικογένεια?
Πραγματικά θα ήθελα τα φώτα σου...
(Η παράσταση ας λάβει τέλος, αλλά να μη μάθουμε κι εμείς κάτι που την παρακολουθούμε?)
Τρώω από στενοχώρια
13-07-2025, 00:02 in Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία