Η δική μου Ιστορία...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 3 of 3
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    1

    Η δική μου Ιστορία...

    Καλησπέρα,

    Είμαι επισκέπτης του φόρουμ εδώ και αρκετούς μήνες, αποφάσισα να εγγραφώ και να σας πω την δικιά μου ιστορία, θέλω να ελπίζω ότι μπορεί να βοηθήσει αρκετούς.

    Πριν από περίπου 5 χρόνια είχα βγει για φαγητό με την τότε κοπέλα μου. Στο εστιατόριο που φάγαμε, σε κάποια στιγμή παρατήρησα ότι το πιάτο που είχα μπροστά μου κ έτρωγα, είχε ένα κόκκινο μικρο στίγμα-κηλίδα. Το ακούμπησα με το χέρι μου για να προσπαθήσω να καταλάβω τι μπορεί να είναι..το μυαλό μου, μετά απο κάποια λεπτά, αποφάσισε πως είναι ΣΙΓΟΥΡΑ αίμα..

    Σε αυτό το σημείο λοιπόν άρχισε το δικό μου μαρτύριο. Σε πρώτο στάδιο ξεκίνησαν τα ΑΝ...

    και ΑΝ ήταν αίμα;
    και ΑΝ είχα κάποια πληγή στο δέρμα μου;
    και ΑΝ το αίμα ήταν μολυσμένο με κάποιον ιο;
    και ΑΝ αυτός ο ιος είναι το AIDS; - Γιατί συγκεκριμένα το ΑIDS θα ρωτήσετε... να σας πω την αλήθεια,δεν ξέρω, ποτέ δεν έμαθα και ούτε θα μάθω, το μυαλό μου ξέρει...-

    κατέληξα λοιπόν στο γεγονός ότι πλέον είχα και εγώ αυτόν τον ιο. Αρχικά το συζητούσα, με του γονείς μου, σε παρέες, έφτανα σε σημείο να γίνομαι κουραστικός, όμως μέσα μου υπέφερα τόσο μα τόσο πολύ. Έκανα εξετάσεις 3 φορές για AIDS μέσα σε διάστημα 9 μηνών σε 3 διαφορετικά εργαστήρια, εννοείτε ότι δεν είχα τίποτα.

    Παρόλα αυτά η ιδέα ήταν εκεί, βαθιά μέσα στο μυαλό μου, η εμμονή που είχα άρχισε να γίνεται φοβία, φοβόμουν να αγγίξω το οτιδήποτε ξένο σε μένα, άνθρωποι ήθελα να μου συστηθούν, μου έδιναν το χέρι τους και φοβόμουν να το ακουμπήσω..το αποκορύφωμα ποιό ήταν; όταν έβλεπα κόκκινο σημάδι ίδρωνα, λες και απο μακριά μπορείς να πάθεις μια τέτοια αρρώστια...

    Σε δεύτερο στάδιο επλενα τα χέρια μου, συνέχεια, ότι κ αν ακουμπούσα. ΜΕΣΑ μου ήξερα ποσο λαθος είμαι, ήξερα οτι δεν έχω το παραμικρό, το μυαλό μου όμως δεν με άφηνε στην ησυχία μου.

    φοβόμουν, δεν ήξερα τι είχα..Δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν για αυτο το πρόβλημα, στην καλύτερη θα με έλεγαν υποχόνδριο και στην χειρότερη θα με κορόιδευαν..

    Το τρίτο στάδιο; Μα φυσικά να ξεγελάσω το μυαλό μου! Πως θα το έκανα αυτό; κάνοντας μία σειρά από ρουτίνες, όπως να πλύνω τα χέρια μου πάντα 2 φορές, να βάζω υγρό μαντηλάκι και λέγοντας από μέσα 2 φορές οτι το ΑΙDS δεν μεταδίδεται με τους τάδε τρόπους...Αυτή η τελετή με σκότωνε..μπορει να την έκανα και 20 ΦΟΡΕΣ μέσα σε μία μέρα --> αυτό είναι κατάντια, να τα έχεις ΟΛΑ και εσύ.. (ή μαλλον το μυαλο σου) να είναι τόσο μα τόσο αχάριστο..

    Δεν μίλησα σε κανένα για την δική μου τελετή, φοβόμουν, θα με πουν τρελό..

    3-4 χρόνια με διέλυε, προσπαθούσα να πείσω το μυαλό μου οτι όλα είναι καλά, πίεζα το εαυτό μου να μην κάνει την τελετη, όμως κανένα αποτέλεσμα, αν δε την έκανα όποτε ακουμπούσα κάποιον ξένο θα με τυραννούσε.

    Μετά από απόφάσισα να μιλήσω σε ψυχολόγο, πλέον δεν το άντεχα, μου επηρέαζε τη ζωη μου, τη σχέση μου και την δουλεια μου. Περιγράφοντας αυτα στην ψυχολόγο, μου ανέφερε για πρωτη φορά την ΙΔΨ. Μου είπε να πάω σε έναν ψυχίατρο, να μου δώσει κάποιο ειδικό φάρμακο. Της έλεγα οτι δεν θα μου έκανε κάτι το φάρμακο, δεν μπορεί να ελεξει τις σκέψεις και το μυαλο μου.

    Με έπεισε όμως να πάω, ήταν η σημαντικότερη και σωστότερη απόφαση που πήρα ποτέ στη ζωη μου. Μιλησα με τον ψυχίατρο, μου έγραψε ένα πολυ-πολύ ελαφρυ φαρμακάκι και ... θαυμα..μετα απο 9 μηνες θεραπεία (την οποία συνεχίζω ακόμα) σταδιακά το μυαλο μου καθαρίζει!! Είμαι πλεον εγω ο κυρίαρχος! Έμαθε το μυαλό μου που πρέπει να σταματάει μία σκεψη χωρίς αυτην την ηλίθια τελετή μου, μάλλον εγώ το ΕΜΑΘΑ και το έπεισα να μην μπαίνει καν στη διαδικασία να κάνει αυτη την ηλιθια σκεψη!

    Εχω διαβάσει πολλά απ τα μηνύματα σας για την ΙΔΨ, σας καταλαβαίνω, όλους! Σας συμβουλέυω να ζητήσεται την βοήθεια ειδικόυ, αν δε το έχετε κάνει ήδη. Δεν πρεπει να φοβόμαστε τον ψυχίατρο, εγώ αυτο κατάλαβα..είναι οπως ακριβώς οταν έχουμε πυρετό και πάμε στο γιατρό μας, μονο που εδώ μιλάμε για την ΨΥΧΗ μας και την υγεία της.

    Σας καταλαβαίνω, καλό κουράγιο και υπομονή σε όλους μας.

    Θέλω να ελπίζω οτι εβαλα κ εγω το λιθαράκι μου σε όλο αυτό.

    Καλό ξημέρωμα!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Γεια σου Μάνο. Ευχαριστούμε για το μήνυμά σου. Είναι σημαντικό να διαβάζονται τέτοιες ιστορίες, χαρίζει ελπίδα, αισιοδοξία, χαμόγελα. Μπορούν να ταυτιστούν άνθρωποι, να δούνε φως. Νά'σαι καλά και μπράβο σου!
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2011
    Location
    between heaven and hell
    Posts
    7,796
    Γεια σου Μανο !! :) Ειναι πολυ ευχαριστο, εναθρρυντικο κ ελπιδοφορο το μηνυμα σου !! Χαιρομαι που τα καταφερες κ εισαι πλεον απαλλαγμενος απο ενοχλητικες σκεψεις !! Μακαρι να δωσει δυναμη κ ελπιδα κ σε αλλους που υποφερουν απο ΙΨΔ .
    Να σαι καλα !! Καλη συνεχεια !! :)
    " I stopped fighting my inner demons... we are on the same side now..."

Similar Threads

  1. Η δικη μου ιστορια...
    By Touch_The_Sky in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 24
    Last Post: 11-12-2023, 16:12
  2. Η δική μου ιστορία!
    By minaspap in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 2
    Last Post: 11-05-2011, 21:20
  3. Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ...
    By minaspap in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 3
    Last Post: 03-05-2011, 05:55
  4. Η δικη μου ιστορια
    By vende in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 18
    Last Post: 31-07-2010, 21:26
  5. Η δική μου ιστορία
    By gatoula in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 11
    Last Post: 18-09-2005, 18:10

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •