ΕΙΜΑΙ Χ Α Λ Ι Α ...

[miaallagi]

εδω μπηκα να μιλησω κ να νιωσω καλυτερα!δεν ζηταω να βγαινω οπως παλια.αυτο που ζηταω ειναι να θυμηθω πως υπαρχω κ εγω!μανα ειμαι οχι καταδικος σε φυλακη!οι περισσοτεροι γονεις βγαινουν!!εγω ειμουν ατυχη

[carrie]

Βρες μια κοινη οδο συνεννοησης με τον αντρα σου, να κραταει το παιδι καποιες ωρες, αφου αλλη λυση δεν υπαρχει. Εξηγησε του οτι χρειαζεσαι καποιο χρονο για τον εαυτο σου. Αλλα ρε παιδια αυτο που γινεται εδω στην ελλαδα δεν υπαρχει πανω βορεια. Παππουδες γιαγιαδες δεν μεγαλωνουνε παιδια. Βλεπεις τους ξενους με τρια παιδια αγκαλια και ενα στο καροτσακι να πηγαινουν ολοι μαζι διακοπες στο εξωτερικο, και εδω μεχρι τον οδοντιατρο να παει η μανα το θεωρει βαρος το παιδι να το παρει μαζι της!!!!!!!!

Ειναι πολυ απαραιτητο να υπαρχει μια συμπνοια με τον αντρα! Ο ελληνας αντρας ειναι πασας στα γιαννενα και μη μου τους κυκλους ταραττε!! ουφφφφφφφφ

[miaallagi]

φταιει κ η ελλαδα κατα πολυ!εδω παω στην τραπεζα,στην εφορια με το παιδι κ ακουω σσσσσσςςς.πες του να ησυχασει κοπελια..λεω τι να του κλεισω το στομα?αστο καπου κ ελα δεν μπορουμε να δουλεψουμε εδω περα...καταλαβες μετα ελλας το μεγαλειο σου.

[Empneustns]

παρε μια γυναικα για ενα βραδυ,για μια εξοδο
νομιζω κανα 30ευρω ειναι
αντι για τσιγαρα μιας βδομαδας δηλαδη

[Θεοφανία]

Εγω επιβεβαιωνομαι οταν λεω οτι γινονται γονεις καποιοι χωρις να ειναι ετοιμοι, και μετα το παιδι ειναι "βαρος" και με αγωνια αποζηταμε καπου να το αφησουμε. Γιατι εκανε παιδι η μιααλλαγη; Ενιωθε το αισθημα της μητροτητας να σκιρτα μεσα της, να θελει να φερει μια νεα ζωουλα στον κοσμο και να της αφιερωσει ενα μεγαλο μερος του χρονου της; Η απλα ε αφου παντρευτηκε, και αμα παντρευτει κανεις τι νακανει να μην κανει ενα παιδι, το εκανε, και γιαυτο μετα αμεσως την επιασε και καταθλιψη; Ο συζυγος αλλου για αλλου, η κοπελα επαφιοτανε στα πεθερικα για να κρατανε το παιδι, δεν βγηκε το σεναριο, φεξε μου και γλιστρησα δλδ. Και τωρα ειναι προβλημα η ελλειψη χρονου γιατι δεν εχει πουθενα να το αφησει, και πολυ πιθανο ειναικαι οταν πηγαινει σχολειο το παιδι παλι προβλημα να ειναι γιατι θα δουλευει η μανα το πρωι και το απογευμα που θα εχει ελευθερο θα πρεπει να προσεχει το παιδι, δεσμια και εκει!

Θα σε στεναχωρήσω κάρι, αλλά μάλλον εγώ επιβεβαιώνομαι.
Η κοπέλα ήθελε να κάνει οικογένεια, έχει χάσει τους δικούς της, ονειρεύτηκε μια όμορφη ζωή με τον άντρα που αγαπούσε και τελικά τι εισέπραξε?
Την απόλυτη απομόνωση μεσα στο σπίτι, πλήρως εξαρτώμενη οικονομικά και κοινωνικά από τον άντρα της, στα πρόθυρα κατάθλιψης να μην έχει όρεξη για τίποτα και να κλαίει όλη μέρα.
Αλήθεια, θα ήταν το ίδιο αν η ίδια ήταν μια μορφωμένη/εργαζόμενη/ ανεξάρτητη γυναίκα και είχε τη δυνατότητα να βρίσκει λίγο χρόνο για τον εαυτό της?
Απλά θα ήταν μια ευτυχισμένη μητέρα.

[Remedy]

εδω μπηκα να μιλησω κ να νιωσω καλυτερα!δεν ζηταω να βγαινω οπως παλια.αυτο που ζηταω ειναι να θυμηθω πως υπαρχω κ εγω!μανα ειμαι οχι καταδικος σε φυλακη!οι περισσοτεροι γονεις βγαινουν!!εγω ειμουν ατυχη

καθολου ατυχη δεν εισαι κοπελια...
εχεις προβλημα επικοινωνιας (και ελπιζω, οχι πιο σοβαρο) με τον αντρα σου...
και σ εχει παρει απο κατω κι ετσι δεν μπορεις να δεις εστω και στα συγκεκριμενα πλαισια, τις προοπτικες που υπαρχουν.
μας λες οτι θα ξαναβγεις σαν ανθρωπος στα 50 σου που θα μεγαλωσει το παιδι...
δλδ, υπολογιζεις να του αλλαζεις πανες μεχρι τα 25 του????

το παιδι ειναι 3 χρονων.
θα μπορουσες κι απο τωρα ακομα να το στελνεις παιδικο σταθμο και να εχεις πολλες ωρες δικες σου.
κι αυτο να μη γινει ομως, σε 2 χρονια θα παει σχολειο. επισης τοτε, θα εχεις ολο το πρωινο δικο σου, για οοοολα τα υπολοιπα χρονια.

περα απο αυτο, στο αδιεξοδο που νοιωθεις, ΝΑΙ! να πας για δουλεια, εστω κι αν τα δινεις ολα στην γυναικα που κραταει το παιδι, η εστω κι αν σου μενει μονο ενα μικρο χαρτζηλικι.
με την δουλεια θα εισαι σε επαφη με κοσμο και θα βγεις απο τους 4 τοιχους . ακομα και να μην βγαινεις οσο θελεις, δεν θα το εχεις τοση αναγκη , γιατι δεν θα νοιωθεις αυτο το ασφυκτικο συναισθημα που νοιωθεις τωρα.

μας λες οτι θες να πας σε ψυχολογο και ειναι αδυνατον λογω του παιδιου.
για κατσε ρε συ.
δλδ αν χρειαστει να πας στον γυναικολογο η να ξεκινησεις καμια δουλεια με τον οδοντιατρο που θελει αρκετες επικεψεις, τι κανεις? περιμενεις να σου πεσουν τα δοντια?
γιατι δλδ αντιμετωπιζεις τον ψυχ σαν πολυτελεια κι οχι σαν μια αναγκη σου, οπως το να πας στον γιατρο?

οσο γι αυτα που μας λες για τα χρηματα, δεν κολλανε... η εχετε χρηματα η δεν εχετε.
αν υπηρχαν και υπαρχουν χρηματα για ντυσιματα και καθημερινες εξοδους, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ εστω και με το παιδι, να μην υπαρχουν για ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ εξοδους και λιγο μπειμπισιτιγκ.
νομιζω η σχεση με τον αντρα σου ειναι το προβλημα, ουτε τα λεφτα, ουτε ο ο χρονος, ουτε το μπειμπι σιτιγκ.

[Arsi]

θελω πολυ να δουλεψω.αλλα τα λεφτα που θα βγαζω θα τα παιρνει η γυναικα.οποτε?παλι αδιεξοδος!!κατι που εκανα στανταρ τωρα μου φαινεται μακρινο ονειρο.να βγω για διασκεδαση..τελικα αν δεν εχεις λεφτα εισαι χαμενος..

Εγώ πάλι αυτό δε μπορώ να το καταλάβω, το είχα και πρόσφατη κουβέντα....
Καταρχάς τι θα πει ότι τα λεφτά που θα βγάζεις θα στα παίρνει η γυναίκα? Και γιατί να τα παίρνει ολοκληρωτικά απ'το δικό σου μισθό? Όση ευθύνη έχεις εσύ για το κράτημα του παιδιού, άλλη τόση έχει και ο άντρας σου. Κ επίσης δε θες να έχεις αυτονομία, να έχεις δικά σου χρήματα?

Και λέμε, ου μη γένοιτο χωρίσετε εσύ μένεις ξεκάρφωτη χωρίς δουλειά, χωρίς καμιά προυπηρεσία, χωρίς τπτ? (λέω γιατί το άκουσα κι αυτό κ δε μπορώ να το δεχτώ με τπτ, αφού έχει ο άντρας μου γιατί να δουλέψω?)

[Arsi]

καθολου ατυχη δεν εισαι κοπελια...
εχεις προβλημα επικοινωνιας (και ελπιζω, οχι πιο σοβαρο) με τον αντρα σου...
και σ εχει παρει απο κατω κι ετσι δεν μπορεις να δεις εστω και στα συγκεκριμενα πλαισια, τις προοπτικες που υπαρχουν.
μας λες οτι θα ξαναβγεις σαν ανθρωπος στα 50 σου που θα μεγαλωσει το παιδι...
δλδ, υπολογιζεις να του αλλαζεις πανες μεχρι τα 25 του????

το παιδι ειναι 3 χρονων.
θα μπορουσες κι απο τωρα ακομα να το στελνεις παιδικο σταθμο και να εχεις πολλες ωρες δικες σου.
κι αυτο να μη γινει ομως, σε 2 χρονια θα παει σχολειο. επισης τοτε, θα εχεις ολο το πρωινο δικο σου, για οοοολα τα υπολοιπα χρονια.

περα απο αυτο, στο αδιεξοδο που νοιωθεις, ΝΑΙ! να πας για δουλεια, εστω κι αν τα δινεις ολα στην γυναικα που κραταει το παιδι, η εστω κι αν σου μενει μονο ενα μικρο χαρτζηλικι.
με την δουλεια θα εισαι σε επαφη με κοσμο και θα βγεις απο τους 4 τοιχους . ακομα και να μην βγαινεις οσο θελεις, δεν θα το εχεις τοση αναγκη , γιατι δεν θα νοιωθεις αυτο το ασφυκτικο συναισθημα που νοιωθεις τωρα.

μας λες οτι θες να πας σε ψυχολογο και ειναι αδυνατον λογω του παιδιου.
για κατσε ρε συ.
δλδ αν χρειαστει να πας στον γυναικολογο η να ξεκινησεις καμια δουλεια με τον οδοντιατρο που θελει αρκετες επικεψεις, τι κανεις? περιμενεις να σου πεσουν τα δοντια?
γιατι δλδ αντιμετωπιζεις τον ψυχ σαν πολυτελεια κι οχι σαν μια αναγκη σου, οπως το να πας στον γιατρο?

οσο γι αυτα που μας λες για τα χρηματα, δεν κολλανε... η εχετε χρηματα η δεν εχετε.
αν υπηρχαν και υπαρχουν χρηματα για ντυσιματα και καθημερινες εξοδους, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ εστω και με το παιδι, να μην υπαρχουν για ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ εξοδους και λιγο μπειμπισιτιγκ.
νομιζω η σχεση με τον αντρα σου ειναι το προβλημα, ουτε τα λεφτα, ουτε ο ο χρονος, ουτε το μπειμπι σιτιγκ.

+++++++++++

[TomiP.]

ειμαι 30 ετων παντρεμενη κ μαμα ενος κοριτσιου 3 ετων.νομιζω οτι πασχω απο καταθλιψη απο τοτε που γεννησα κ δεν αντεχω αλλο.το προβλημα μου ειναι οτι δεν εχω κανεναν να αφησω το παιδι,νιωθω σαν αρρωστη που δεν μπορω να βγω για ποτο,γλεντι,μπουζουκια πια.πριν παντρευτω ζουσα πολυ εντονη ζωη στην υπερβολη της!καθε βραδυ σχεδον ωραια ρουχα,μακιγιαζ,εξοδος κ χορος!κ με ανεβαζε το ποσο επιθυμητη ημουν στους αντρες!σιχαινομαι πλεον να παω στα μαγαζια βλεπω τα ρουχα κ φρικαρω !να τα βαλω που πλεον??ειμαι ολη μερα σπιτι,παω καμια βολτα με την κορη μου αλλα εχω συνεχεια χαλια διαθεση.ο αντρας μου δουλευει ολη μερα,οι γονεις μου εχουν πεθανει,ολοι οι φιλοι μου ειναι ελευθεροι κ κοψανε οταν τους ειπα οτι παντρευομαι.πιστευαμε στη βοηθεια των πεθερικων αλλα εσφαλμενα.ο αντρας μου δε με νιωθει με λεει γκρινιαρα κ αυτη ειναι η ζωη σου πλεον κ παρτο χαμπαρι...εγω ομως ρε παιδια δεν μπορω δεν αντεχω αλλοοοο.ειμαι 30 ετων κ νιωθω 100.το προσωπο μου ρυτιδιασε μεσα σ ενα χρονο.καθε μερα κλαιω πολυ.με γεμιζει πολυ το παιδι μου,αλλα εχω κ αναγκη να ζ η σ ω!η ζωη κυλα κ δεν περιμενει.να βγω,να πιω,να φλερταρω(με την καλη εννοια).ειμαι σαν φυλακισμενη βοηθηστε με!τι να κανω να φτιαξει η διαθεση μου?να σημειωσω πως δεν υπαρχουν λεφτα για μπειμπι σιτερ αν μου το προτεινουν καποιοι.οσο ημουν εγκυος ελεγα θα γεννησω κ μετα θα βγαινω που κ που(πιστεψα πολυ στην πεθερα)..

Ηρεμησε καλη μου..παρε το μωρο σου κ βγες βολτα..πανε για καφεδακι..πανε σε παιδοτοπους,παιδικες χαρες να γνωρισεις κ αλλες μαμαδες..κανε φιλες..αυτο σου λειπει..κανε φιλιες με γυναικες που εχετε τα ιδια ενδιαφεροντα κ προβληματισμους..εγω αυτο εκανα..δεν ημουν βεβαια σε κατασταση πανικου οπως εσυ,απλα επειδη δεν ειχα καμια βοηθεια λογο του οτι ζουσα μακρια απο γονεις κ συγγενεις φροντισα να γνωρισω μαμαδες με αποτελεσμα να κραταμε καποια βραδια τα παιδια η μια της αλλης για να βγαινουμε εξω..ολα θα γινουν...μη τραβας την ζωη απ΄τα μαλλια..εσυ μεθοδευεις τα πραγματα..τιποτα δεν ερχετε απο μονο του κ ειδικα οταν μενεις κλεισμενη σπιτι..εισαι μολις 30..ορμα στη ζωη..να χαιρεσε που ειστε υγιεις πανω απο ολα κ φτιαξε πλανα..ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ..να το θυμασαι αυτο!

[giorgos panou]

Sυγνωμη βρε κοπελια , ειμαστε και συνομήλικοι ¨) πρωτα απο ολα να χαιρεσαι το παιδακι σου και τον ανδρα σου! Αλλα ο γαμος ετσι δεν ειναι ? πριν παντρευτης δλδη τι συμφωνησατε? δεν νομιζω να του πες οτι θα βγαινεις για παρτι σου η με τις φιλες σου και να φλερταρεις κιολας!! ημαρτον ? ε? γιατι αυτο ειναι το παραπονο σου, οχι μαζι με τον ανδρα σου αλλα με τις φιλες σου!
Και φανταζομαι ακομα ειστε οχι και πολλα χρονια παντρεμενη δλδη σε 10 χρονια τι θα κανεις? η οικογενεια θελει θυσιες αμα ηταν ετσι ολοι μπορουμε να κανουμε παιδια και γαμους το θεμα ειναι να ειμαστε ετοιμοι και ωριμοι για αυτην!
Μαλον ο ανδρα σου ειναι οντος ΑΝΔΡΑΣ και μαλον εχει και δικιο, συγνωμη που το λεω αλλα καπως ετσι ειναι , οικογενεια εχεις πρεπει να εισαι με το παιδι σου και οχι να βαριεσαι .
Γιατι δεν του ζητας να βγαλετε ακρη για να βγαινετε ολοι μαζι οπως μια σωστη και αγαπημενη οικογενεια!

[RainAndWind]

Τι σε κρατάει από το να σηκωθείς ένα βράδυ, να κάνεις ένα ζεστό αφρόλουτρο, να φτιάξεις τα μαλλάκια σου, να βάλεις δυο σταγόνες chanel no5 και να ρίξεις ένα "γειααα, τα λέμε σε τρεις τέσσερις ώρες" την ώρα που θα είσαι στην πόρτα και δε θα κοιτάς καν προς τον καναπέ που κάθεται εκείνος?
Σε κρατάει το καθήκον. Το ίδιο το καθήκον που σου φορτώνει εκείνος, το τώρα είσαι μάνα, δεν έχεις δικαιώματα, ένας είναι ο ρόλος ο καλός.
Μάνα ξεμάνα, έχεις πάθει κατάθλιψη και ούτε εσύ ούτε το παιδί σου θα είναι ευτυχισμένο έτσι που το πας. Γιατί μη μου πεις πως μπορεί μια μητέρα που θέλει να κρύβεται στον ύπνο, να αποσύρεται, να μεγαλώσει υγιές παιδί. Για να είναι το παιδί σου χαρούμενο και ισορροπημένο, πρέπει πρώτα να είσαι εσύ.
Αφού λοιπόν όπως κατάλαβα δυσκολεύεσαι να απαιτήσεις από το ταίρι σου ό,τι έχεις ανάγκη, τότε κάντο για το παιδί σου.
Όταν σε ρωτήσει ο κυρ Μέντιος "τι μάνα είσαι συ που αφήνεις το παιδί σου για να βγαίνεις και να διασκεδάζεις" απάντησε
"αυτή η ίδια που για να μπορέσει να λειτουργεί θέλει καύσιμα. Αφού κυρ αποτέτοιε δε λες να σηκώσεις την αντλία να το γεμίσεις το ρεζερβουάρ, αναλαμβάνω να το γεμίζω εγώ"
Μην αφήνεις ηλίθιες ενοχές να σε βασανίζουν.

Και Γιώργο από πάνου, λολ, τι σημαίνει δεν πρέπει να βαριέσαι? άμα βαριέσαι βαριέσαι, και τα πρέπει είναι ψεύτικα. Όσο για το σωστή κι αγαπημένη οικογένεια, θέλει δύο γονείς που να μοιράζονται υποχρεώσεις, όχι έναν που να θυσιάζεται και ας πάει για ψυχίατρο.

[empar]

το θέμα είναι ότι η μιααλλαγή θέλει να βγαίνει βράδυ και δεν νομίζω ότι την ικανοποιεί το να βγαίνει πρωί/μεσημέρι/απόγευμα για καφέ/βόλτα στον παιδότοπο/με φίλες κλπ. αυτό που θέλεις από ο,τι κατάλαβα είναι νυχτερινή ζωή. εγώ δεν αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει να πηγαίνεις στα μπουζούκια, να παραγγέλνεις ποτό και να φλερτάρεις αθώα. είσαι παντρεμένη και μάνα ενός 3χρονου παιδιού. είσαι επίσης 30 ετών. στα λογικά πλαίσια θεωρώ ότι είναι όταν βγαίνεις να βγαίνεις με τον άντρα σου (και να μην φλερτάρεις με άλλους αθώα ή μη). υπάρχουν άλλοι τρόποι για να ανέβεις ψυχολογικά, όσο και αν τους σνομπάρεις ή θεωρείς ότι δεν ταιριάζουν με τη ζωή που ονειρεύεσαι να ζήσεις, και αυτοί δεν περιλαμβάνουν αλκοόλ, μπουζούκια και φλερτ.
κοίτα το παιδί σου, δεν είναι ένα αντικείμενο που το γέννησες για να συμπληρώσεις την εικόνα της παντρεμένης 30χρονης, είναι μια ψυχούλα που σας έχει ανάγκη. εσύ η ίδια που θέλεις να "φλερτάρεις" τα βράδια στα μπουζούκια είσαι η μάνα του παιδιού που κοιμάται την ίδια ώρα στο σπίτι σου, όπως κοιμάται και ο σύζυγός σου που εργάζεται για να μπορείτε να ζείτε αξιοπρεπώς. σκέψου να μεγαλώσει το παιδί σου και να έχει αντίληψη του τρόπου διασκέδασης που σε γεμίζει. το θέλεις αυτό;
το πρόβλημα φυσικά και έγκειται στην έλλειψη επικοινωνίας με τον άντρα σου, που δεν θέλει να συμμετάσχει σε όλο αυτό που περνάς. όχι ότι πιστεύω ότι θυσιάζεσαι όπως ειπώθηκε, γιατί και αυτός δουλεύει για να σας συντηρεί.
βάλε λίγο νερό στο κρασί σου, γιατί αν λες στον άντρα σου "θέλω να βγω όπως παλιά, να πάω στα μπουζούκια να το κάψω" μάλλον και αυτός θα σου βάλει εμπόδια, γιατί θα φοβάται μήπως σε χάσει. για αυτόν είναι πιο ασφαλές το να μένεις μέσα, γιατί ίσως δεν έχει και κουράγια (δουλεύοντας σίγουρα θα κουράζεται) να σε κυνηγάει.
άσε τα μπουζούκια, κάνε έναν χρονικό και οικονομικό προγραμματισμό για να βγαίνεις όπως σου πρότειναν και οι άλλοι με φίλες για καφέ, βόλτες με το παιδί, αλλά και με τον άντρα σου κάποια βράδια για φαγητό/ποτό/άντε μια στο τόσο και κανα μπουζούκιο (μπλιαχ). Άσε που και ο άντρας σου αποκλείεται να είναι απόλυτα ικανοποιημένος με όλα αυτά, ίσως θεωρεί άδικο να πιέζεται αυτός για να τα βγάλει πέρα, ενώ εσύ να θέλεις και τις πολυτέλειες του παρελθόντος σου. Γιατί εσύ τα θέλεις λίγο όλα όπως σε βολεύουν.
Αν θες να περνάς και χρόνο μόνη σου κάνε μια άλλη δραστηριότητα, που (εκτός και αν πρόκειται για...ψάρεμα) θα γίνεται μέρα.

[Paolo_1]

Ότι και να λέμε,είναι φανερό ότι η κοπέλα δεν ήταν για οικογένειες και παιδιά,τουλάχιστον σ'αυτή τη φάση.Εφόσον ζούσε μια έντονη ζωή όπως λέει,το κλείσιμο τώρα μέσα είναι λογικό να φαίνεται βουνό.Αφού δεν χόρτασε από μπουζούκια,φλερτ και αυτοεπιβεβαίωση τί τον ήθελε τον γάμο;Δεν ξέρω αν παρασύρθηκε από συγγενείς ή από κάτι άλλο (ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ίσως) να παντρευτεί,αλλά αφού το έκανε θα πρέπει να ακολουθήσει και τους κανόνες.Όταν προτιμάει τις νυχτερινές εξόδους από το να πηγαίνει σε κάποιο παιδότοπο με άλλες μάνες όπως είναι και το σωστό,τί να πεις;

Οι γυναίκες θα πρέπει να καταλάβουν ότι απαξ και κάνουν παιδί,πρώτα είναι μάνες και μετά γυναίκες.

[claire]

εμένα μου φαίνεται πως αν είχει λίγη περισσότερη κατανόηση από την σύζυγο και έβγαινε μια στο τόσο δεν θα το έκανε τόσο μεγάλο θέμα.

[miaallagi]

ρε παιδια δεν καταλαβαινω κ δεν ειναι σωστο να με κρινουν καποιοι με ασχημο τροπο.το παιδι το θελαμε,το γαμο τον θελαμε!αγαπηθηκαμε.ηξερα τι εκανα.μεχρι κ εγκυος εβγαινα κ μαζι με τον αντρα μου βραδι αλλα κ χωριστα με φιλες μου.εκανα κατι κακο??κ οταν γεννησα ολα κοπηκαν μαχαιρι εξαιτιας της πεθερας που μας κρεμασε.γιατι αν δεν εφευγε κ δουλεια θα εβρισκα,κ θα εβγαινα λιγο.ειμαι απλα λιγο ατυχη γιατι δεν εχω γονεις,αδελφια,συγγενεις,φ� �λους μια βοηθεια!το ξερετε οτι περυσι ειχα τενοντιτιδα κ ημουν με ναρθηκα στο ποδι κ σερνομουνα σαν φιδι να φροντισω το παιδι?το ξερετε οτι δεν εχω το δικαιωμα να αρρωστησω?αν παθω κατι καηκα.ολα αυτα με εχουν τρελλανει το μονο που θελω ειναι να ζουσα καπως πιο φυσιολογικα κ σε καμια περιπτωση δεν θελω να ξενυχταω καθε βραδι εξω.μια φορα η δυο το μηνα θα ταν καλα.κ το θεμα που θεσατε για το πως παω στο γυναικολογο κ στον οδοντιατρο ειναι μαζι με το παιδι.παντα κ μαζι!να το παρω κ στον ψυχολογο μαζι?δε νομιζω να δεχτει..κ επισης οι γυναικες που ειναι καθε αυτου μανες τις εχετε δει πως ειναι...80κιλα,λαδι το μαλλι,απερποιητες τελειως.αναρρωτηθηκατε αν γουσταρουν που καταντησαν ετσι?ενω μια υγιης μανα πρεπει να εχει κ χρονο για το παιδι της,κ για τον αντρα της κ για τον εαυτο της.