Που είναι η ΕΛΠΙΔΑ , οεο;

[donald_girl]

Αυτό το τελευταίο είναι κάτι, που μου είχε πει ο ψυχόλογός και κυριολεκτικά με γαλήνεψε σχετικά με τα όσα ένιωθα κι εγώ για τους δικούς μου, αλλά και με έκανε όχι μόνο να τους συγχωρέσω, αλλά να ζω και μαζί τους πλέον ειρηνικά βάζοντας όρια.

Μακάρι να συμβεί και σε μένα...

[Flumen]

Ελπίζω να μπορέσω... Για να μπορώ να ελπίζω

Δε σου κρυβω οτι μαλλον με μπερδεψες
Αν εννοείς το εξωτερικό πάω πάσω
Αν εννοείς κάπου πιοοοοοο ''ψηλά'' δεν έχεις να πας που-θε-να αγαπητή οπτασία...

[donald_girl]

Δε σου κρυβω οτι μαλλον με μπερδεψες
Αν εννοείς το εξωτερικό πάω πάσω
Αν εννοείς κάπου πιοοοοοο ''ψηλά'' δεν έχεις να πας που-θε-να αγαπητή οπτασία...

Εννοώ στη Ρόδο

[Flumen]

Αφού δε θες να πας στη Ρόδο βρε! Με μπερδεύεις

[μαρκελα]

Κοριτσάκι μου, λένε ότι ζούμε σ' ένα κόσμο, που μας κλέβει τα όνειρα. Και νάταν μόνο αυτό! Προσωπικά πιστεύω, ότι η άγνοιά μας, επιτρέπει να μας κάνουν κι ένα σωρό άλλα πολύ πιο χειρότερα. Γιατί αυτός που γνωρίζει ελευθερώνεται, αυτός που γνωρίζει μπορεί να κρίνει και το μεγάλο θέμα είναι αν μας θέλουν ελεύθερους, αν μας θέλουν να τους ελέγχουμε; Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, το ότι δεν έχουμε παιδεία.. Κι ας χτυπιέται κι ο πνευματικός κόσμος της χώρας μας, ότι αφού η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ακολουθεί τα όσα προτείνει, τί να κάνουν τότε και άνθρωποι των γραμμάτων; Δικαιολογίες για να ξεφεύγουν. Τί να κάνουν; Ας ηγηθούν ενός νέου ξεσηκωμού! Γιατί τελικά μόνον αυτοί μπορούν αν θέλουν να κάνουν κάτι, για το καλό του τόπου. Μωρέ όλοι τους συμβιβασμένοι είναι! Όσα για την Ρόδο, τον τόπο καταγωγής σου, είσαι κατά κάποιον τρόπο τυχερή, που έχεις την δυνατότητα να φύγεις, έστω και προσωρινά, γιατί όλοι αυτοί, που πούλησαν ότι είχαν και δεν είχαν στις επαρχίες, για να μείνουν και καλά στην Αθήνα μέσα σε διαμερίσματα, λυπάμαι αλλά αν έρθουν τα χειρότερα είναι καταδικασμένοι.. Κι όσο για τους φίλους-ες, που δεν υπάρχουν ένα πολύ ωραίο, που άκουσα είναι ότι: "ο καλύτερος φίλος κι ο χειρότερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας" Και μην νομίζεις ότι είναι και το πλέον εύκολο να τα βρούμε με μας! Θέλει πολύ δουλειά..Εγώ ακόμα το παλεύω και πολλές φορές βλέπω, ότι μου κάνω περισσότερο κακό απ' ότι κάνουν οι άλλοι σε μένα.

[donald_girl]

Κι ας χτυπιέται κι ο πνευματικός κόσμος της χώρας μας, ότι αφού η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ακολουθεί τα όσα προτείνει, τί να κάνουν τότε και άνθρωποι των γραμμάτων; Δικαιολογίες για να ξεφεύγουν. Τί να κάνουν; Ας ηγηθούν ενός νέου ξεσηκωμού! Γιατί τελικά μόνον αυτοί μπορούν αν θέλουν να κάνουν κάτι, για το καλό του τόπου. Μωρέ όλοι τους συμβιβασμένοι είναι! .

Δυστυχώς κανείς δεν αφήνει πίσω την άνεση του

[donald_girl]

Χριστούγεννα. Ώρα 9.59 μμ

Κάθομαι και γράφω καπνίζοντας, ολομόναχη...
Ο δικός μου πήγε να βρει τους φίλους του, τάχα μου δήθεν για μια δυο ωρίτσες και μετά θα βγαίναμε λέει. Κολοκύθια... Έβαλα πιτζάμες. Δεν έχω να περιμένω τίποτα.

Νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι. Σήμερα γύρω στις 7 έφυγε η μάνα μου για Ρόδο (ήταν εδώ κάποιο καιρό). Εκείνο που μου άφησε πίσω για "δώρο" ήταν και πάλι η απογοήτευση και η αίσθηση πως είμαι εντελώς μόνη μου. Μόνο γκρίνιες, κακίες και μιζέρια.

Είναι και που τέτοιες μέρες περιμένω πολλές φορές άδικα για κάτι διαφορετικό και πιο ανθρώπινο, και αυτό δεν έρχεται ποτέ.

Και ο κόμπος παραμένει...
Το χειρότερο είναι να μην έχεις κανέναν. Το έχω πει πολλές φορές, δεν υπάρχει κανένας και τίποτα... Και φυσικά καμία ελπίδα

[Chemistry]

Donald_girl σε καταλαβαινω απολυτα λογου του οτι την εχω περασει αυτην την φαση και συνεχιζω να την παιρνω
ομως απο επιλογη μου,τωρα θα με ρωτησεις γιατι να ειναι απο επιλογη σου η μοναξια ενω εχεις φιλους
μπορεις να εχεις οσους φιλους θελεις,αλλα αμα δεν υπαρχει συζητηση με ανταποκριση νιωθεις μονος λογου του οτι περιμενεις μια απανταση που θα σε γεμισει..
Το χειροτερο μεσα σε ολα αυτα που γραφεις ειναι οτι κρατας για δυναμη μια ελπιδα ( πως ολα θα αλλαξουν ) ομως δεν βλεπεις τις αλλαγες
donald_girl η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια
Τις στιγμες ομως που χρειαζομαστε αγκαλιες και τρυφεροτητα και αυτος/η που περιμενουμε να μας δωσει μια αγκαλια δεν ειναι εκει...πρεπει να το αναφερουμε
και αν δεν γινει αποδεκτο πρεπει να βρεθει και μια λυση
δινει μεγαλη δυναμη μια ζεστη αγκαλια

[donald_girl]

25 χρονών, ίσως η πιο δημιουργική ηλικία στη ζωή ενός ανθρώπου. Δεν έχω τίποτα όλα γίνονται ολοένα πιο δύσκολα και ευθύνονται οι μεγαλύτεροι μου για αυτό εξαιτίας των επιλογών τους. Δεν θα πλατειάσω σχετικά με αυτό, τα έχω ξαναπεί.

Θα ήθελα να μπορώ να ζήσω, να μπορώ να επιβιώσω. Θέλω πολύ να έχει η ύπαρξη μου νόημα, μα την έχουν εξευτελίσει. Όλα παύουν να έχουν και την παραμικρή αξία. Είναι μάταια. Θα ήθελα πολύ να μπορώ να ανοίξω τα φτερά μου, να συνεχίσω να ζω σε δική μου φωλιά και να μην χρειαστεί να καταλήξω να μένω με τους γονείς μου. Θα ήθελα να έχω τη δική μου ζωή. Δε ζητάω να γίνω “πλούσια” ή “διάσημη” ή να βάλω ψεύτικα βυζιά, θέλω απλώς να μπορώ να αυτοσυντηρούμαι. Θέλω να μπορώ να πληρώνω το νοίκι και τους λογαριασμούς μου και να μπορώ να μου εξασφαλίσω ένα ζεστό πιάτο φαγητό. Δεν θέλω τίποτα άλλο... Και όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει, είναι όνειρο θερινής νυκτός...

Από 31 Οκτωβρίου δουλεύω σε μια δουλειά τόσο αμφίβολη που κάθε μέρα που περνάει δεν ξέρεις αν θα είσαι εκεί την επόμενη. Ήξερα κιόλας πως θα πληρώνομαι για κάθε μήνα 2 μήνες αργότερα και το δέχτηκα. Ήρθε όμως η στιγμή που θα πληρωνόμουν και χρήματα δεν είδα και δεν ξέρουν πότε θα μας πληρώσουν επειδή “δεν υπάρχουν λεφτά”. Στο μεταξύ όμως συνεχίζουν να σε πιέζουν και να σου ζητάνε περισσότερα για να μην απολυθείς από μία δουλειά που δεν σε πληρώνει...

Στο μεταξύ με απέρριψαν από μια δουλειά που πραγματικά ήθελα να κάνω... Απογοητεύτηκα πάρα πολύ, και ακόμη περισσότερο όταν είδα πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω, κανείς δεν προσλαμβάνει, δεν υπάρχουν αγγελίες, δεν υπάρχει τίποτα.... Το ερώτημα είναι ένα και μένει αναπάντητο: Τι θα κάνω; Πως θα ζήσω;

Επίσης απογοητευτικό είναι το γεγονός πως έχω πραγματικά πολλά να προσφέρω. Μου αξίζει να εργάζομαι. Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσε να αξιοποιήσει κανείς από μένα και μονάχα κέρδος θα είχε αν μου έδινε μια ευκαιρία. Είναι φυσικά μεγάλη η ανάγκη της επιβίωσης, είναι και τεράστια η ανάγκη μου να μην πάνε χαμένα όσα έχω να προσφέρω. Καμία ανάγκη μου δεν καλύπτεται ως τώρα όμως, δυστυχώς

Βρίσκομαι στο σημείο 0.
Αν με διαβάζετε και νιώθετε τι λέω κάντε μου απλώς τη χάρη αν ακούσετε κάτι για κάποια δουλειά να μου το πείτε ή αν είστε στη θέση του εργοδότη σκεφτείτε να μου δώσετε μια ευκαιρία. Διαφορετικά αν θέλετε κοινοποιήστε αυτό στο facebook και όπου αλλού μπορούν να το δουν ανθρώπινα μάτια
ΈΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ -ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Άνεργη νεαρή, πτυχιούχος ΑΕΙ με προϋπηρεσία στο χώρο των πωλήσεων αναζητά οποιαδήποτε εργασία στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

[Gypsy Cello]

Θα ήθελα πολύ να σε βοηθήσω αλλά και γω στην ίδια θέση βρίσκομαι. Επειδή ψάχνω και γω για δουλειά, αν θέλεις πες μου τι έχεις σπουδάσει για να το εχω κατα νου.

[donald_girl]

Θα ήθελα πολύ να σε βοηθήσω αλλά και γω στην ίδια θέση βρίσκομαι. Επειδή ψάχνω και γω για δουλειά, αν θέλεις πες μου τι έχεις σπουδάσει για να το εχω κατα νου.

Δημοσιογραφία σπουδασα, αλλά δεν έχει σημασία. Κάνω ότιδηποτε

[Gypsy Cello]

Δημοσιογραφία σπουδασα, αλλά δεν έχει σημασία. Κάνω ότιδηποτε

στο kariera.gr και στον αγγελιοφόρο ψάχνεις; Εγώ εκεί ψάχνω.

[donald_girl]

στο kariera.gr και στον αγγελιοφόρο ψάχνεις; Εγώ εκεί ψάχνω.

Μονίμως... Αλλά δυστυχώς....

[πιεσμενη]

Θα μπορουσα να σου γραψω τα κοινοτυπα.. κανε κουραγιο..κατι θα βρεθει.. κλπ κλπ κλπ... Δυστυχως ολα πανε προς το χειροτερο... συνεχεια ακουω ,διαβαζω,βλεπω για ανεργους κ για ολα αυτα φταιμε εμεις... ποιοι εμεις...? εμεις οι των 40φευγα κ πανω... σας καταστρεψαμε την ζωη.. ακουγεται βαρυγδουπο..ισως... τι να πω... Αν κ ζω στην Αθηνα αν ακουσω κατι για Θεσσαλονικη θα σου στειλω μηνυμα... Παντως επειδη απο τα λιγα που διαβασα πιστευω οτι εχεις κοτσια.. ψαξε για εξωτερικο...

[Gypsy Cello]

Μονίμως... Αλλά δυστυχώς....

εγώ βλέπω συχνά αγγελιες για call center αλλά επειδή μου έχουν πει ότι είναι μάπα και δεν σε κρατάνε για πολύ σε τέτοιες δουλειές δεν το ψάχνω περισσότερο. Η πιεσμένη έχει δίκιο, για εξωτερικό το ψάχνεις καθόλου;