Που είναι η ΕΛΠΙΔΑ , οεο;

[donald_girl]

Θα βρούμε ένα κόλπο να μην μας κυνηγάει, για παράδειγμα να βρούμε συσκευή που να μας κάνει αόρατους στα ραντάρ! Όλα γίνονται άμα το θέλουμε κι ας έχουν και συνέπειες, μπορεί και να μην μας πιάσουν ποιός ξέρει..

χαχαχα!!!!!!!!!!!

[Instant]

Ναι δε λέω χιούμορ κάνουμε αλλά εμένα δεν θα με χαλούσε! Εσένα;

[donald_girl]

Ναι δε λέω χιούμορ κάνουμε αλλά εμένα δεν θα με χαλούσε! Εσένα;

Καθόλου :-)

[Instant]

Να το κάνουμε επομένως! Εγώ ταξιδεύω ήδη αυτή τη στιγμή στην φαντασία μου.. είμαι σε περίεργη φάση και έχω σκαλώσει.

[donald_girl]

Μακάρι να ήτανε τόσο απλό!

[giorgos panou]

Συντροφησα , θα σου ελεγα πως το ιδιο ερωτημα εχω και εγω ,περι του βαθυ υπνου που εχει πεσει ο κοσμος δλδη , αλλα η επανασταση δεν εχει προγραμμα , ειναι σαν τον σεισμο ! πολλα μικρα πραγματα καποια στιγμη συμβαινουν ταυτοχρονα και τοτες σείονται οι τεκτονικές πλάκες του πολιτικού συστήματος! της κοινωνιας ! του λαου ! ετσι χωρις κανεις να ξερει το ποτε και το που! ενα πρωι η πιο καλα ενα βραδυ γινετε το "ΜΠΑΜ" και η επανασταση ! αλλα πιστευω οτι ειμαστε μακρια απο αυτη την μερα ,φοβαμαι και ξενερωνω οτι θα με βρει γερο αυτη η μερα ¨( , ειναι μεγαλη κουβεντα αυτο το θεμα για να γινει εδω μεσα , ας σου πω την ταπινη μου γνωμη για το προσωπικο σου θεμα καλυτερα¨)
Πιστευω οτι αμα εριχνες μια ματια στο γυρο σου κοσμο , αμα εβλεπες τι προβληματα αντιμετοπιζουν αλλα κοριτσια της δικιας σου ηλικιας ,οπου οι δικες σου δυσκολιες τους μοιαζουν ονειρο! κανε ετσι και παρηγορα την πικρα σου! δεν υποτιμω ,μα ουτε και χλεβαζω τις δυσκολιες σου , ειναι οντς ασχημο να μην εχεις τις ανεσεις και την πολυτελεια που θες η ονειρευσαι ,ειναι πολυ ασχημη η συμπεριφορα του πατερα σου σε εσενα ! Εχεις ομως ενα ανθρωπο που σε αγαπα και αυτο ειναι μεγαλη αξια ,ανεκτιμητη !

[donald_girl]

Το ξαναποστάρω επειδή έχει σημασία... Για να μη χαθεί μέσα στο πλήθος των μηνυμάτων....

Τα έβαλα όλα κάτω και τα σκέφτηκα και σε πολλά έχω αναθεωρήσει... Ειλικρινά πλέον δεν πιστεύω ούτε στη ψυχοθεραπεία (τουλάχιστον για τη δική μου περίπτωση) και στα φάρμακα δεν πιστεύω γενικά... Είμαι καθαρή από φάρμακα εδώ και τρεις περίπου μήνες(και χρησιμοποιώ αυτή τη φράση επειδή μου έκαναν κακό σε πολλούς τομείς και τα θεωρώ ναρκωτικά). Όλα ξεκίνησαν όταν είδα το ντοκιμαντέρ "το μάρκετινγκ της τρέλας" εντελώς τυχαία και άρχισα να παρατηρώ τις παρενέργειες των φαρμάκων επάνω μου... Από το γεγονός ότι έβαλα περίπου 27 κιλά εξαιτίας τους (από τα 58 κιλά έφτασα στα 85), μέχρι το γεγονός πως μονίμως ήμουν ζαλισμένη και σε λήθαργο και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο εκτός από το να κοιμάμαι όλη μέρα, μέχρι το να βγάζω εξανθήματα, να είμαι ανοργασμική και άλλα πολλά... Στην αρχή φοβήθηκα να τα κόψω επειδή με είχαν πείσει όλοι οι τάχα μου δήθεν ειδικοί πως είμαι "βαριά άρρωστη", αλλά τώρα 3 μήνες μετά βλέπω πως αυτή η απόφαση μονάχα καλό μου έκανε ... Βέβαια μη νομίζετε πως προσπαθώ να σας πείσω να κόψετε και εσείς τα φάρμακα σας, κάντε ό,τι γουστάρετε, δεν είμαι ο Χριστός για να σώσω τον κόσμο, απλά καταθέτω τη δική μου εμπειρία...
Όσον αφορά τους "φίλτατους" ψυχολόγους τόσα χρόνια είχα πάρε δώσε μαζί τους αλλά χαΐρι δεν είδα... Για μένα η εξήγηση είναι απλή- απλούστατη... Καταρχάς τίποτα δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο το παρουσιάζουν μέσα μας και τίποτα δεν χρειάζεται τόση ανάλυση. Πιστεύω πως μας κάνουν να αυθυποβαλλόμαστε ώστε να είμαστε "ασθενείς" στο βωμό του κέρδους, τη στιγμή που εκείνοι ζουν μια χλιδάτη ζωή και δεν μπορούν με τίποτα να αισθανθούν τα δικά μας θέματα. Και το τονίζω αυτό για τη χλιδάτη ζωή... Δεν ανέχομαι κάποιος που κάθεται σε μια καρέκλα και αραδιάζει μερικά λογάκια ξεκούραστα και χωρίς να νοιάζεται πραγματικά για εκείνον που έχει απέναντι του να αμείβεται με 60 ευρώ το λιγότερο για 50 λεπτά "εργασίας" και εγώ να αμείβομαι με 4.18 ευρώ για μια ώρα σκληρής δουλειάς... Αυτά τα λόγια πιστέψτε με μπορεί να σας τα πει και ένας φίλος ή γνωστός εντελώς δωρεάν και να ενδιαφέρεται περισσότερο για εσάς... Αλλά και πάλι κάντε ό,τι θέλετε, δεν είμαι ο Χριστός και δεν θα σας σώσω.
Όταν λοιπόν αγαπητοί φίλοι συνειδητοποίησα πως δεν είμαι άρρωστη, είδα ποιο είναι το πραγματικό μου πρόβλημα αυτή τη στιγμή. Εκείνο που με ανησυχεί πραγματικά και είναι αληθινό θέμα είναι το ζήτημα της επιβίωσης.. Ειλικρινά ξέρω τα προβλήματα με τους γονείς μου, αλλά ξέρω πως πάντα βάρος ήμουν για αυτούς και δεν μπορείς να αλλάξεις τους ανθρώπους... Ειλικρινά ξέρω πως δεν έχω φίλους-ες αλλά λίγο με ενδιαφέρει.... Ειλικρινά έχω προδοθεί άσχημα από την προηγούμενη σχέση που είχα αλλά φτάνει πλέον δεν το σκέφτομαι... Το μόνο που με νοιάζει είναι εάν και πως θα καταφέρω να επιβιώσω και να μη φτάσω πια να τρώω από τα σκουπίδια εάν δε μπορώ να θρέψω τον εαυτό μου. Σ αυτό το θέμα δεν μπορεί να με βοηθήσει κανένας ψυχολόγος-ψυχιάτρος και κανένα φάρμακο... Και ναι για αυτό νιώθω στα αλήθεια άσχημα και πολύ φόβο. Εδώ και ένα μήνα έχω μια δουλειά που θα μου δίνει 400 και κάτι ευρώ και δεν φτάνει που είναι ελάχιστα τα χρήματα κάθε μέρα έχω το άγχος της απόλυσης εάν δεν καταφέρω τους στόχους... Και μετά που θα βρω δουλειά; Πέρασα ήδη 2 χρόνια ανεργίας... Οι δικοί μου μου το δήλωσαν πως "δεν είναι η εθνική τράπεζα και δεν πρόκειται να με συντηρούν άλλο" , παρόλο που δεν έφταιξα εγώ ποτέ που δεν είχα δουλειά. Τι στο πέος θα καταλάβει από όλα αυτά ένας ψυχολόγος; Παπάρια... Δεν ξέρει πως είναι να φοβάσαι πως την άλλη μέρα δεν θα έχεις να φας! Και γενικά δεν μπορώ να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που δεν μπορούν να νιώσουν τι στο καλό λέω και βιώνω... Επίσης τους ψυχοτραλαλάκες τους ξέρω καλά από το 2007 που άρχισα να πιστεύω πως είμαι άρρωστη.
By the way, πέρα από τα σκατά των ιδιωτών έχω να σας πω και για τα φυντάνια στα κέντρα ψυχικής υγείας. Λοιπόν τελευταία- μέχρι πριν 2 μήνες με "παρακολουθούσε" μια όχι και τόσο έξυπνη τύπισσα σε ένα κέντρο στο διπλανό δήμο. Μια ατάκα που τα λέει όλα. Μου είχαν δώσει περιθώριο 6 συνεδρίες- μία το μήνα. Έφτασε η 6η και με ρώτησε αν θα θέλω να πηγαίνω. Απάντησα πως ναι. Μου λέει "και τι να σου κάνουμε εμείς, πως να σε βοηθήσουμε;" Απαντάω "φοβάμαι πως αν δεν βρω δουλειά θα κάνω κακό σε μένα. Σε αυτό θέλω βοήθεια" . Μου απαντάει με το εξής φοβερό: "και πως μπορούμε εμείς να σε βοηθήσουμε και να σε αποτρέψουμε από κάτι τέτοιο;"... Λέω τότε εγώ " δεν ξέρω εσείς είστε η ψυχολόγος... Δεν μπορώ να σας πω πως να κάνετε τη δουλειά σας!". Στο επόμενο ραντεβού δεν πήγα και δεν ειδοποίησα. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να πάρει τυπικά ένα τηλέφωνο να δει μήπως έπαθα κάτι και για αυτό δεν πήγα!
Και κάτι τελευταίο. Όπως σας είπα το μόνο που με νοιάζει είναι το θέμα της επιβίωσης. Παραδόξως όμως δεν μπορώ με τίποτα να κλάψω να τα βγάλω από μέσα μου να ξελαφρώσω και απλώς συσσωρεύω το άγχος μου.
Και ξαναλέω, όσοι από εσάς ακόμη πιστεύετε σε φάρμακα και ψυχοθεραπεία καλά κάνετε... Για μένα τα φάρμακα βλάπτουν και οι ψυχολόγοι σε βλέπουν σαν πορτοφόλι ή σαν αγγαρία

[donald_girl]

Συντροφησα , θα σου ελεγα πως το ιδιο ερωτημα εχω και εγω ,περι του βαθυ υπνου που εχει πεσει ο κοσμος δλδη , αλλα η επανασταση δεν εχει προγραμμα , ειναι σαν τον σεισμο ! πολλα μικρα πραγματα καποια στυγμη συμβαινουν ταυτοχρονα και τοτες σείονται οι τεκτονικές πλάκες του πολιτικού συστήματος! της κοινωνιας ! του λαου ! ετσι χωρις κανεις να ξερει το πωτε και το που γινετε το "ΜΠΑΜ" και η επανασταση ! αλλα πιστευω οτι ειμαστε μακρια απο αυτη την μερα ,φοβαμαι και ξενερωνω οτι θα με βρει γερο αυτη η μερα ¨( , ειναι μεγαλη κουβεντα αυτο το θεμα για να γινει εδω μεσα , ας σου πω την ταπινη μου γνωμη για το προσωπικο σου θεμα καλυτερα¨)
Πιστευω οτι αμα εριχνες μια ματια στο γυρο σου κοσμο , αμα εβλεπες τι προβληματα αντιμετοπιζουν αλλα κοριτσια της δικιας σου ηλικιας ,οπου οι δικες σου δυσκολιες τους μοιαζουν ονειρο και παρηγορα την πικρα σου! δεν υποτιμω ,μα ουτε και χλεβαζω τις δυσκολιες σου , ειναι οντς ασχημο να μην εχεις τις ανεσεις και την πολυτελεια που θες η ονειρευσαι ,ειναι πολυ ασχημη η συμπεριφορα του πατερα σου σε εσενα ! Εχεις ομως ενα ανθρωπο που σε αγαπα και αυτο ειναι μεγαλη αξια ,ανεκτιμητη !

Πρώτον και εγώ γριά πιστεύω θα είμαι αν θα γίνει το μπαμ ή δε θα το προλάβω...
Αλλά όχι δεν ψάχνω ανέσεις βρε παιδιά... Να μπορώ να πληρώσω το νοικι μου και να έχω ένα φαί... Τρομάζω στην ιδέα πως σε λίγο δεν θα έχω ούτε αυτό... Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις

[giorgos panou]

ΣΥχωραμαι αλλα δεν εχω καταλαβει τη αρρωστια εχεις ακριβως!
Προσωπικα θα σου ελεγα πως αμα καταφερες και σταματησες τα φαρμακα εκανες μεγαλη μαγκια! προσπαθω να σταματησω το δικο μου φαρμακο χρονια πολλα τωρα και δεν μπορω!! γιατι το δικο μου φαρμακο πλεον δεν ειναι ευχαριστηση οπως ηταν στην αρχη , ειναι συντηρηση και μονο! πινω ισα ισα για να μπορω να δουλεψω, να παω μια βολτα για ενα ποτο , να επικοινωνω με τον κοσμο , να γραψω μηνυμα στο φορουμ για το θεμα σου , να φαω και αλλα.
Το δικο μου φαρμακο ομως φιλαρακι μου δεν ειναι τοσο υγειες ,ουτε μου το χωριγει το κρατος , ειναι η ηρωινη!! αυτη η κολο ουσια που μου εχει ξεφτιλιση! καθε " ουσια" στην ζωη μου!
Δες εμενα λοιπον , δες την δικια μου φαση και πες " τελικα υπαρχουν και χειρωτερα" ευχομαι να σου κανει καλο η συγκριση μαζι μου

[giorgos panou]

Εχεις δικιο , σε λιγο δεν θα εχουμε ουτε αυτο! και ειναι ακομα πιο δυσκολο για οσους απο εμας μας τα εφερε ετσι η ζωη οπου καποια χρονια ειχαμε την τυχη να κανουμε καποια καλη ζωη δλδη!
Προσωπικα δλδη ξενερωνω τα μεγιστα οταν αναπολω τις μερες που ειχα λεφτα να παρω σπιτι(ενταξι ενα διαμερισμα οχι κατι τρελο) , και αμαξι μεσα σε 2 χρονια! οπου ειχα την ανεση να μπορω να παω διακοπες εξω , να μπορω να βγω και τις καθημερινες και να μην λειψει τιποτα στην κοπελα μου! και ολα αυτα στην ομορφη εποχη στα μεσα της τριτης δεκαετιας μου!
Και τωρα, να πρεπει να ενοικιασω το σπιτι μου , να μενω με την μανα μου για να μπορω να κρατησω την δικια μου δουλεια! που το λογικο θα ηταν να ειμουν καλυτερα ,η εστω τα ιδια !
Παρηγορησου μαζι μου συντροφησσα ! δες την καταντια μου και πες "τελικα υπαρχουν χειρωτερα ρεσυ"

[kalopisti]

giorgo,δεν εχει νοημα να βγαζουμε εξω τις μιζεριες μας κ να τις μετραμε..κ εσυ μια μερα με αρκετη θεληση θα μπορεσεις να κοψεις την ηρωινη..το εχουν κανει κ αλλοι πριν απο εσενα κ θα το καταφερεις κ εσυ..το θεμα ειναι να βρεις τη δυναμη μεσα σου να πεις οτι δεν χρειαζομαι καμια ουσια να με κανει να νιωσω καλα..δεν χρειαζομαι καποιον "επαγγελματια" να πληρωνω για να ακουει τα προβληματα μου.. η αληθινη δυναμη αντλειται στην ανιδιοτελη κατανοηση που υπαρχει αναμεσα στους ανθρωπους..οπως γινεται εδω μεσα..γιατι αυτη η συναναστροφη ειναι που μας εκλεψε τη δυναμη εξ'αρχης..

[donald_girl]

@ giorgos panou. Όπως είπε και η Καλλιοπίστη και άλλοι έκοψαν την ηρωίνη πριν από σένα, ίσως μπορείς και εσύ. Αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρη και φυσικά δεν προσπαθώ να παριστάνω την έξυπνη γιατί δεν έχω -ευτυχώς- εμπειρία από αυτή την ουσία.
@ kalliopisti. Ναι αυτό είναι που λείπει από τους ανθρώπους, η ανιδιοτέλεια... Για μένα βοήθεια από συμφέρον δεν λέγεται βοήθεια...

[Instant]

αυτό είναι που λείπει από τους ανθρώπους, η ανιδιοτέλεια... Για μένα βοήθεια από συμφέρον δεν λέγεται βοήθεια...

Διαφωνώ μιας και τόσο καιρό που γράφω εδώ μέσα προσπάθησα να βοηθήσω και να συμμετέχω στην αλληλοβοήθεια και σε πληροφορώ πως ο μισθός μου και οι απολαβές μου από ότι δραστηριότητα κάνω, σε σχέση με την ψυχολογία η άλλες, είναι 0.

0 απολαβές εδώ και αρκετό καιρό. Όταν φύγουν οι δικοί μου θα βρώ ένα τρόπο να φύγω και γω από τη μέση αφού δεν θα έχω βρεί ούτε τότε δουλειά χωρίς να διευκολήνω κανέναν να πάρει ότι δεν αξίζει αφού είμαι εντελώς μόνος στη ζωή εκτός από οικογένεια. Σκέφτομαι βασικά να αφήσω τη περιουσία μου σε ένα σκύλο σαν τον ρανταπλαν η έναν (αληθινό έτσι) γάτο σαν τον γκάρφιλντ. Το ρολόι μου δηλαδή και τον αναπτήρα μου μη φανταστείς τα δέκα κότερα που είχα μου τα πήρε το κράτος.

[donald_girl]

Διαφωνώ μιας και τόσο καιρό που γράφω εδώ μέσα προσπάθησα να βοηθήσω και να συμμετέχω στην αλληλοβοήθεια και σε πληροφορώ πως ο μισθός μου και οι απολαβές μου από ότι δραστηριότητα κάνω, σε σχέση με την ψυχολογία η άλλες, είναι 0.

0 απολαβές εδώ και αρκετό καιρό. Όταν φύγουν οι δικοί μου θα βρώ ένα τρόπο να φύγω και γω από τη μέση αφού δεν θα έχω βρεί ούτε τότε δουλειά χωρίς να διευκολήνω κανέναν να πάρει ότι δεν αξίζει αφού είμαι εντελώς μόνος στη ζωή εκτός από οικογένεια. Σκέφτομαι βασικά να αφήσω τη περιουσία μου σε ένα σκύλο σαν τον ρανταπλαν η έναν (αληθινό έτσι) γάτο σαν τον γκάρφιλντ. Το ρολόι μου δηλαδή και τον αναπτήρα μου μη φανταστείς τα δέκα κότερα που είχα μου τα πήρε το κράτος.

Για τα περί μη ανιδιοτελούς βοήθειας αναφερόμουν στους "ειδικούς".
Όσο για τα υπόλοιπα εγώ δεν έχω καν τους δικούς μου, με την έννοια πως δεν νιώθουν αγάπη για μένα, παρά μόνο με βλέπουνε σα βάρος. Όσο για τη δουλειά, έχω εδώ και ένα μηνα μετα από 2 χρόνια ανεργίας , για 400 περίπου ευρώ όμως και με το άγχος της απόλυσης κάθε μέρα. Και μιλάω εντελώς ρεαλιστικά, δεν είναι ιδέα μου πως σύντομα θα πάρω πόδι

[donald_girl]

Τώρα και πάλι προσπαθώ να κλάψω να ξεσπάσω αλλά δε μπορώ! Έχω αρχισει να ψάχνω για θλιβερά τραγούδια ή βιντεο μήπως και... Αλλά δεν μου κάνουν τίποτα