Φαρμακα, ψυχολογοι και ψυχιατροι
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 22
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2004
    Posts
    187

    Φαρμακα, ψυχολογοι και ψυχιατροι

    Καλησπερα σε ολους,
    ετσι οπως εβλεπα τα θεματα στο forum επεσα πανω σε ενα μηνυμα με τιτλο \'το ημερολογιο μιας τρελλης\'. Πραγματικα το διαβασα και το ξαναδιαβασα και καταλαβα την αγωνια, το αγχος και τις φοβιες που μπορει να δημιουργησει μια νοσος οπως η σχιζοφρενεια και παντως ειδους ψυχωση η διαταραχη που οποιος δεν ξερει πως να τη διαχειριστει αναμφιβολα βρισκεται σε μια διαρκη συγχηση και ενα ασταματητο αγχος και φοβο. Δυστυχως η σχιζοφρενεια ειναι μια καθαρα βιολογικη νοσος. Εχει βρεθει τι συμβαινει κατα καποιο τροπο στον εγκεφαλο την ωρα ενος ψυχωτικου επεισοδειου αλλα η ερευνα δεν εχει καταληξει ακομα. Εχουν βρεθει μερικα απο τα γονιδια που ευθυνονται, οι δυσλειτουργιες του εγκεφαλου και η φθορα που υφισταται και εχει επιπτωση στις γνωστικες και κατ\'επεκταση στις υπολοιπες λειτουργιες του οργανισμου με τελικη συνεπεια τη διαταραχη της φυσιολογικης κοινωνικης, επαγγελματικης και συναισθηματικης ζωης. Οτι βιολογικο σημαινει οτι δεν αντιμετωπιζεται με οποια λεκτικη θεραπεια. Το οτι δεν αντιμετωπιζεται δε σημαινει οτι δεν υποστηριζεται ομως απ αυτην. Αρα ειναι απαραιτητη κατα βαση η φαρμακευτικη αγωγη και κατα δευτερο λογο η ψυχολογικη υποστηριξη απο τον θεραπευτη και το αμεσο περιβαλλον. Τα ατομα που πασχουν απο σχιζοφρενεια σε ενα σεβαστο ποσοστο χαρακτηριζονται απο καχυποψια, παρανοια και ελλειψη εμπιστοσυνης προς τους υπολοιπους. Εχουν μειωμενη αντιληψη της καταστασης τους και αρνουνται πεισματικα να παρουν τη φαρμακευτικη αγωγη που τους χορηγειται πιστευοντας πως μονο κακο μπορουν να τους κανουν. Το ασχημο με τα φαρμακα ειναι οτι εχουν παρενεργειες. Απο τα αντικαταθλιπτικα και τα αντιψυχωτικα μεχρι το λιθιο για τη μανια κτλπ. Δε μου φαινεται λοιπον περιεργο το γεγονος πως η γυναικα που περιγραφει αυτη την κατασταση να ειναι σε απογνωση. Μαλλον ειναι σε αγνοια επισης γιατι της ελειψε η εξιλαικευση της σχιζοφρενειας.
    Το ιδιο συμβαινει με ολες τις διαταραχες ειτε διπολικη, ειτε καταναγκαστικη ψυχαναγκαστικη κτλπ. Εγω ειμαι υπερ της φαρμακοθεραπειας και εχω σε ιδιαιτερη εκτιμηση τους ψυχιατρους. Και πριν βγουν οι ψυχολογοι να με κριτικαρουν για τις αποψεις μου -ψυχολογος ειμαι κι εγω- θα πω οτι ειτε με την ψυχοθεραπεια ειτε με τη φαρμακοθεραπεια παντα υπαρχει κινδυνος καποιος να υποτροπιασει. Αρα πρεπει αυτα τα δυο να συναργαστουν οσο πιο αρμονικα γινεται. Και να παψει ο κοσμος πια να φοβαται τα φαρμακα γιατι ο φοβος προερχεται απο αγνοια και η αγνοια φερνει στιγμα.
    περιμενω τις αποψεις σας
    φιλικα
    τεσσα

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2004
    Posts
    17
    Συμφωνω σχετικά με την φαρμακοθεραπεια.Το λαθος που αισθάνομαι οτι κανουν πολλοι (και το έκανα και εγώ παλιότερα) ειναι πως μπαινουν σε μια διαμαχη φαρμακοθεραπεία-ψυχοθεραπεία ή αλλιώς κληρονομικότητα - περιβαλλον. Νομίζω το παιχνίδι παίζεται σε αυτο το ψευτοδίλημμα. Δεν ειναι αναγκαστικο η πλάστιγγα να γυρίσει είτε προς την μια πλευρά είτε πρός την άλλη. Η κληρονομική επιβάρυνση είναι σημαντικός παράγοντας και σταθερο ευρημα της κλινική εμπειρίας (π.χ ανθρωποι που προσέρχονται στον ψυχίατρο ή ψυχολόγο με ψυχωσικού τύπου εμπειρίες και στην πορεία βγαίνει πως υπάρχει θετικό κληρονομικό ιστορικό, οτι δηλαδη κπ δικός τους άνθρωπος έχει κατι παρόμοιο ) και από την αλλη υπάρχουν ερευνες με διδύμους με θετικό κληρονομικό ιστορικό και ενώ αναμενει κπ στυγνός θετικιστής οτι θα εμφανίσουν και τα δυο αδερφια μια νόσο, τελικά εμφανίζει μονο ο ένας από τους δύο την νόσο. Αυτό σημάινει δυο πραγματα: 1). Η κληρονομικότητα ασφαλώς συνιστα μια επιβάρυνση (οχι απλά στατιστική ή πιθανολογική) και 2)Υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι διατρέχουν το περιβαλλον και την προσωπικότητα του ατόμου και εκτρέπουν το σχέδιο της απόλυτης διαδοχής της νόσου. Αυτούς τους παράγοντες προσπαθεί να αγκαλιάσει και να αναλύσει ένας ψυχοθεραπευτής μεσα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις που προβλέπει η φιλοσοφία της ψυχολογίας (π.χ οικογενειακή ψυχοθεραπεία,συστημική,ραϊ χική, ψυχαναλυτικόυ τύπου κ.τλ) .
    Από την αλλη η ψυχολογία στην Ελλάδα είναι μια \"πρόσφατη ιστορία\" και δεν εχουν δημιουργηθεί ακομα οι κοινωνικές συνθήκες που θα της επιτρέψουν να ενσωματωθεί στο χώρο της παροχής υπηρεσιών υγείας. Ενω παραλληλα η ψυχολογία γενικά σαν οντότητα που αποπειράται να επιστημονικοποιηθεί είναι επίσης πρόσφατο ιστορικά εγχείρημα.Το πρώτο ψυχολογικό εργαστήρι (η πρώτη απόπειρα \"θετικοποιησης\" δηλαδή) έγινε από τον Wundt το 1879 στην Γερμανία, ενω πανω κατω την ίδια εποχή ο Φρουντ (αρχικά σαν νευρολόγος και πολύ πιο μετα σαν \"ψυχαναλυτής\") προσπαθεί να προσεγγίσει φαινόμενα ή κλινικές παρατηρήσεις με \"μη μετρήσιμους \" τρόπους. Σαν οντότητα λοιπόν κλινική είναι νεογέννητη και επιχειρεί να ανταγωνιστεί επιστήμες καθιερωμενες ως θετικιστικες (αίτιο-αιτιατό) αιώνες πριν από αυτήν. Πιστευω πως δεν είναι αποκομμένες από το προαναφερθέν ιδεολογικό κλίμα οι ταλαντεύσεις του τύπου \"φαρμακοθεραπεία-ψυχοθεραπεία\",που αν μεταφρασθουν ισοδυναμουν με τις εννοιες \"βιολογικό υπόστρωμα της συμπεριφοράς\" ή \"κοινωνικό περιβαλλον-κοινωνική συμβολή στην συμπεριφορά\" ή αλλιώς \"κλήρονομήσιμη συμπεριφορά-επίκτητη συμπεριφορά\".
    φιλικα και χαρούμενα bouzi!

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2006
    Location
    karatsini
    Posts
    2

    μανιοκαταθλιψη η ψυχοτικο επεισοδια????

    καλισπερα ο λογος που αποφασισα να μπω στο forum αυτο ειναι οτι αντιμετοπιζο σοβαρο προβλημα με την γυναικα μου. Αυτο που θελο να ρωτησο απο καπιον που να ξερει ειναι οτι εχω παει σε αρκετους γιατρους και στον δικο τις ψυχιατρο για να κατανοησο πληρος απο τη πασχει.Δεν μπορο να κατανοισο πια ειναι η διαφορα απο ενα μανιακο επεισοδιο απο ενα ψυχοτικο επισοδιο.........η ματινα αλλαξε τον γιατρο τις προσφατα και πηγε σε εναν καινουργιο που διχνει να τον εμπιστεβετε εκεινος τις προτηνε να κανει καπιες εξετασεις για ελιψη λιθιου για το αν ειναι χαμηλο.....εκανε εξετασεις και οντος το λιθιο στον οργανισμο τις ειναι πιο κατο απο το χαμηλο επιπεδο που επρεπε να ηταν......και τωρα παιρνη λιθιο ος φαρμακευτικη αγωγη....ο πρηγουμενος γιατρος τις που ειχε τις εδινε zybrexa αλλα η ιδια ποτε δεν τα δεχτηκε και τα σταματησε αρκετες φορες στο παρελθον..ξερω οτι μπορει να μην σας δινο αρκετες πληροφοριες να καταλεβετε το προβλημα αλλα αυτο που θα ηθελα να γνωριζω τουλαχιστον μετα απο 4 επισκεψεις σε 3 διαφορετικους ψυχιατρους ειναι πως ονομαζεται αυτο που εχει η γυναικα μου...μανιοκαταθλιπτικα επεισοδια η ψυχοτικα επεισοδια????

    Συγνωμη για την ορθογραφια μου.....το ξερω ειμαι αδιορθοτος

  4. #4
    Administrator
    Join Date
    Dec 2003
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    1,033
    Χρήστο,
    από όσα αναφέρεις, δεν είναι ξεκάθαρο τι από τα δύο συμβαίνει (ή αν συμβαίνουν και τα δύο).
    Το λίθιο δίνεται στα πλαίσια της θεραπείας της μανίας ενώ το ζυπρέξ(α) δίνεται στα πλαίσια της θεραπείας μιας ψύχωσης. Ίσως η γυναίκα σου να είχε μια μανιοκαταθλιπτική διαταραχή κατά τη διάρκεια της οποίας να έκανε και κάποιο ψυχωσικό επεισόδιο.

    Ότι όμως κι αν σου γράφω, είναι αυθαίρετο ή αν θέλεις παρακινδυνευμένο, μιας και διάγνωση μέσω νετ και μάλιστα με ένα ιστορικό 5 μόλις γραμμών, δε νοείται.

    Καλή δύναμη για τη συνέχεια. Η γυναίκα σου χρειάζεται την υποστήριξη σου.
    Το φόρουμ αυτό, δεν υποκαθιστά τη θεραπεία με τον ψυχολόγο ή τον γιατρό σας. Απευθυνθείτε σε ειδικό, αν κάνετε σκέψεις που μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνες για τον εαυτό σας ή τους άλλους.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Ειμαι υπερ των φαρμακων επισης. Η ψυχολογια οσον αφορα την σχιζοφρενεια κανει μια τρυπα στο νερο, εμενα προσωπικα μονο τα φαρμακα με βοηθησαν αν και δεν εχω δοκιμασει για να εχω εμπειριες την ψυχοθεραπεια.
    Δεν πιστευω να με βοηθησει ομως απο οτι εχω διαβασει αν και θα την δοκιμαζα αν δεν υπηρχε καθολου στη μεση το οικονομικο.
    Σε οσους παντως εχω μιλησει για την ασθενεια απο τις απαντησεις τους κρινω οτι δεν μπορουν να την καταλαβουν.Φυσικα δεν εχω μιλησει με πολλους μονο με πολυ στενα προσωπα γιατι με την προκαταληψη που υπαρχει θα με βλεπουν και θα στριβουν και αρκετα προβληματα εχω για να προσθεσω καινουργια.
    Οσο για τα φαρμακα πρεπει να ζυγιασεις τις παρενεργειες σε συγκριση με την ποιοτητα ζωης που εχεις αντιμετωπιζοντας την ασθενεια χωρις αυτα και να παρεις τις αποφασεις σου.
    Στην δικια μου περιπτωση η ζωη μου με τα φαρμακα ειναι απειρως καλυτερη...αν και στο μελλον αν με αφησει λιγο χαλαρο ο καθημερινος αγωνας θα κανω αλλη μια προσπαθεια να ζησω χωρις αυτα χωρις να τρεφω ιδιαιτερες ελπιδες οτι θα τα καταφερω (και οχι επειδη εχω εξαρτηση απο αυτα,λογω της ασθενειας)...περισσοτερο ελπιζω σε καποια καινουργια θεραπεια.
    Ενας ψηφος υπερ της φαρμακοθεραπειας.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    188
    χρίστο31

    η γυναίκα σου ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ

    - αν δεν της αρέσουν και της δημιουργούν παρενέργειες ή νιώθει δυσάρεστα
    μπορεί να το συζητήσει μαζί με τον ψυχίατρο και να αλλάξει τη θεραπεία αντικαθιστώντας τοZyprexa (R) πχ με κάποιο άλλο φάρμακο.

    από τη στιγμή που η γυναίκα σου έχει περάσει μανιακό επεισόδιο είναι πιθανό να έχει κάποιου είδους ψύχωση
    μην ξεχνάς ότι
    ένα μανιακό επισόδιο μπορεί να προληφθεί ή αργότερα να αντιμετωπιστεί με αντιψυχωτικά τύπου ρισπερντάλ ή κάτι άλλο (Zyprexa, abilify, κ.α.)


    ξέρω πως δεν είναι ότι καλύτερο να παίρνει κανείς αντιψυχωτικά

    αλλά είναι αναγκαίο η ψύχωση είναι κάτι που αν το αφήσεις μεγαλώνει .
    εγώ
    αυτή τη στιγμή Solian(αντιψυχωτικό) και λίθιο. Τον Ιανουάριο άρχισα να αντιλαμβάνομαι κάποια συμπτώματα μανίας και το πήρα μόνη μου.Όλα πήγαν καλά και απέφυγα το επεισόδιο. Συνεχίζω να το παίρνω σαν θεραπεία,και για να αποφύγω ένα μανιακό επεισόδιο στο άμεσο μέλλον .

    χρίστο 31 μετά από κάθε επεισόδιο μανίας ή κατάθλιψης υπάρχει σοβαρή έκπτωση στις νοητικές και σωματικές λειτουργίες του ασθενούς . Καλό είναι λοιπόν η σύζυγός σου να μάθει να αναγνωρίζει τα συμπτώματα της μανίας και να τα αντιμετωπίζει έγκαιρα πριν αυτά την κυριέψουν εντελώς με τις γνωστές συνέπειες.(εγκλεισμός σε ψυχιατρείο, παραβατική συμπεριφορά - το πιο τραβηγμένο σενάριο)

    επίσης εσύ ως πιο κοντινό άτομο να αναγνωρίζεις τις αλλαγές στην συμπεριφορά και στο χαρακτήρα της και να προλαβαίνεις την αρρώστια .Είναι δύσκολο να το καταλάβεις αλλά η αγάπη είναι ο καλύτερος γιατρός.

    συγγνώμη για τη μακροσκελή απάντησή μου, αλλά είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σ\' αυτό το θέμα καθώς πάσχω από μανιοκατάθλιψη ή διπολική διαταραχή, μια χρόνια δυσίατη ασθένεια
    Υποστηρίζω τους επιστήμονες όλων των κλάδων που αφορούν την ψυχική υγεία: ψυχιάτρους, ψυχολόγους, βιολόγους και χημικούς στον κοινό αγώνα για την αντιμετώπιση και γιατί όχι την εξάλειψη των ψυχικών ασθενειών.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2006
    Location
    στα νώτα μου
    Posts
    1,559
    Φόρτσα!!!

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2006
    Posts
    214
    Το πρώτο ψυχωτικό επεισόδιο μου συνέβηκε πριν λίγα χρόνια. Περιελάμβανε φωνές, κυρίως βρίσιμο από άτομα συγγενικά, και η όλη υπόθεση στην οποία αναφέρονταν οι φωνές είχε να κάνει με την δήθεν αναπαραγωγή βίντεο (σεξουαλικού περιεχομένου) και γνωστοποίηση αυτού σε πολλά άτομα. Το άλλο άτομο (αστυνομικός και από το φιλικό περιβάλλον της οικογένειας) με είχε εξαναγκάσει σχεδόν σε σεξουαλική συνεύρευση σε χώρο που είναι απαράδεκτος (γραφείο) με αποτέλεσμα να σκέφτομαι συνεχώς ότι κάποιος έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι.
    Οι φωνές υποστήριζαν ότι κατέστρεψα το άτομο.
    Αναζήτησα αμέσως ψυχιατρική βοήθεια και πρώτα πρώτα σε ψυχοθεραπευτικό κέντρο όπου σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή (όχι υπερβολική) γίνεται πολύ καλή δουλειά.
    Δυστυχώς οι χρεώσεις ήταν πολύ ακριβές και δεν μπόρεσα να μείνω για πάνω από εξάμηνο. Για μεγάλο χρονικό διάστημα έπαιρνα αντιψυχωσικά και σε κάποια φάση είχα αδυνατίσει πάρα πολύ και δεν είχα δύναμη για τίποτα. Με αλλαγή του φαρμάκου πάχυνα.
    ʼρχισα να σπουδάζω φυσικές επιστήμες στο ΕΑΠ και τώρα βρίσκομαι σχεδόν στο τέλος με καλούς βαθμούς, και ενώ εγκατέλειψα την εργασία μου σε δημόσια υπηρεσία για λίγο (πρόσκαιρη ανικανότητα) εργαζόμουν για μικρά χρονικά διαστήματα στο εξωτερικό για να καλύψω κάποια έξοδα γιατί δυστυχώς το οικονομικό δεν μας προσφέρει την δυνατότητα πολλές φορές να ανεχθούμε τέτοιες ασθένειες.
    Αυτή την στιγμή οι φωνές δεν ακούγονται δυνατά αλλά κάτι σαν να παίζει η τηλεόραση μέσα από ακουστικά σε κοντινό σημείο. Τα φάρμακα με εξαντλούν και δεν μπορώ ούτε να σκεφτώ, ούτε να εργαστώ χρησιμοποιώντας τα.
    Εντύπωση μου έκανε ότι σε αναμονή κάποιων βαθμών οι φωνές μου έδωσαν τα σωστά στοιχεία. Επίσης ότι φαίνεται να αναπαράγονται στο μυαλό μου σκέψεις ανθρώπων που συναντώ γιατί αυτές οι σκέψεις δεν ταιριάζουν στην δική μου παρακαταθήκη. Ακόμη πιστεύω, ότι μπορεί κάποιος να έπαιξε κάποιο άσχημο παιχνίδι, γιατί με βρίζουν πίσω από την πλάτη μου συγγενείς και συνάδελφοι (όχι με εξωγήινες φωνές με τις δικές τους). Δεν έχω κάνει οικογένεια ούτε έχω σχέση και ακούω συνεχώς, σιγά που θέλεις και σχέση, που να παντρευτείτε εσείς και τέτοια.
    Πριν από χρόνια μετανάστευσα στην Γερμανία για να σπουδάσω φυσική. Δεν με υποστήριξε κανείς οικονομικά (ο πατέρας μου είπε να πάω σαν χωρισμένος που ζούσε με την φίλη του, διαφορετικά θα έκανα εγγραφή σε ΤΕΙ στην Ελλάδα).
    Από τότε το νερό μπήκε στο αυλάκι και μερικά από τα μικρότερα αδέρφια μου έχουν γίνει και αιώνιοι φοιτητές (έξι αδέρφια) επιβαρύνοντας την μητέρα και άλλα μέλη της οικογένειας.
    Μου αρέσει η φυσική, πρέπει να παρατήσω το διάβασμά της και να πιάσω τα abilify γιατί είναι πολύ δύσκολο να σκεφτείς όταν κάτι αδρανοποιεί τις λειτουργίες του εγκεφάλου.

  9. #9
    Member
    Join Date
    Jun 2006
    Location
    Αθήνα
    Posts
    53
    Καλωσόρισες στο forum, κι εγώ εδώ καινούργιος είμαι, αλλά 20+ χρόνια αντιμετωπίζω μία ψύχωση.

    Η μόνη συμβουλή που θέλω να σου δώσω, από την πείρα μου, είναι να μην κόψεις ποτέ τα φάρμακα ούτε να κάνεις \"παζάρια\" με τον γιατρό τι να παίρνεις κλπ. ʼφησε το θέμα των φαρμάκων αποκλειστικά στον γιατρό κι εσύ να τα παίρνεις ακριβώς όπως σου λέει και να τον ενημερώνεις τακτικά για την κατάστασή σου.
    Αν \"καταφέρεις\" να μην υποτροπιάσεις το επόμενο διάστημα, έχεις μεγάλες ελπίδες να συνέλθεις πλήρως 100% (έχεις καλή \"πρόγνωση\", όπως το λένε οι ψυχίατροι). Σου το εύχομαι ολόψυχα, και δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεπέρασαν ένα ψυχωτικό επεισόδιο και συνέχισαν κανονικά τη ζωή τους.
    Οι απασχολήσεις που έχεις (σπουδές, μελέτη, κλπ.) θα σου κάνουν πολύ καλό και φρόντισε να βρίσκεις πάντα ευχάριστα πράγματα να κάνεις.
    Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά!

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2006
    Posts
    20
    Καλημέρα σε όλους, απευθύνομαι στον daydreamer και θα ήθελα να ρωτήσω το εξής, όταν εννοείς να μην \"υποτροπιάσεις\" τι εννοείς? μετά από τη διακοπή μιας αγωγής? γιατί εγώ αν έχεις διαβάσει για μένα σε κάποιο άλλο topic, μου έκοψαν τα φάρμακα και έχω φοβερές και τρομερές παρενέργειες \"μάλλον\" από τη διακοπή. Και όταν λέω \"μάλλον\" το λέω γιατί τελικά κανένας γιατρός δεν μου απαντάει αν αυτά που αισθάνομαι είναι από τα φάρμακα ή όχι. Όπως επίσης δεν ξέρω από τι πραγματικά πάσχω. Μήπως λοιπόν έχω υποτροπιάσει? Γνωρίζω ότι δεν είμαστε γιατροί αλλά πραγματικά θα εκτιμούσα την αποψή σας από την εμπειρία τη δική σας. Υπάρχει περίπτωση τελικά κάποτε να συνέλθουμε πλήρως 100%?

    Χρήστο, κουράγιο και όλα θα πάνε καλά. Να είσαι κοντά της. Έχεις πολύ δύναμη μέσα σου...

  11. #11
    Member
    Join Date
    Jun 2006
    Location
    Αθήνα
    Posts
    53
    Δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την ασθένεια από τις παρενέργειες:
    Τις προάλλες, κατά το μεσημέρι που είχα πάρει την αγωγή μου (2mg Risperdal), νόμιζα ότι με πείραξε και ήμουν έτοιμος να πάρω τον γιατρό μου τηλέφωνο να του πω να το κόψω γιατί ήμουν ερπετό (σερνόμουνα). Τελικά, ξάπλωσα και κοιμήθηκα το μεσημέρι, και το απογευμα ήμουν περδίκι. Απλά, μου έλειπε ύπνος, δεν ήταν περενέργεια του χαπιού αυτό που μου συνέβη. Και γενικά τα νέα φάρμακα (τα λεγόμενα \"άτυπα\") δεν πειράζουν σχεδόν πουθενά, εκτός από το σεξουαλικό. Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί αυτά τα \"παιχνίδια\" που κάνουμε όλοι εμείς οι ασθενείς με τα φάρμακα.

    Οι υποτροπές συμβαίνουν συνήθως όταν κόβουμε την αγωγή από μόνοι μας επειδή λέμε \"μα, είμαι καλά, δεν χρειάζομαι φάρμακα\". Κλασικό λάθος, που έχουμε κάνει όλοι, με αποτέλεσμα τη νοσηλεία εντός ενός μηνός ή και ενός χρόνου από τη διακοπή, ανάλογα τις περιστάσεις. Υπό την κανονική αγωγή οι υποτροπές είναι σπάνιες.

    Έχω δει ανθρώπους με πλήρη 100% ίαση από μικρά ψυχωτικά επεισόδια (\"βύθιση\"), που ζουν και εργάζονται κανονικά. Συνήθως αν υποτροπιάσεις σε 1-2 χρόνια η ασθένεια γίνεται μη ανατάξιμη. Αλλά κάθε περίπτωση έχει διαφορετική κλινική εικόνα, δεν υπάρχουν κανόνες, μόνο \"στατιστικές πιθανότητες\".

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2006
    Posts
    214
    Τα φάρμακα που παίρνω αυτή την στιγμή (risperdal) μου προκαλούν ανησυχία και τρέμουλο. Είχα σταματήσει κάθε είδους φάρμακο εδώ και δύο χρόνια. Από το 1999 που μου εμφανίσθηκε η ασθένεια δεν έχω υποτροπιάσει. ʼρχισα να πάιρνω το risperdal από εχθές και νιώθω άρρωστη.
    Εκτός από αυτό ποιός μου λέει ότι η βάση της ασθένειας (σχετικά με την ύπαρξη βίντεο) δεν βασίζεται σε πραγματικό γεγονός?
    Ή είναι και αυτή η υπόνοια σύμπτωμα της ασθένειας?

  13. #13
    Member
    Join Date
    Jun 2006
    Location
    Αθήνα
    Posts
    53
    Εγώ θα σου πρότεινα για τις επόμενες εβδομάδες/μήνες μια στενή συνεργασία με κάποιον ψυχίατρο με σκοπό να σου βρει την καλύτερη φαρμακευτική αγωγή που ταιριάζει στην περίπτωσή σου. Μη νομίζεις ότι κάτι τέτοιο είναι εύκολο. Υπάρχουν πάρα πολλοί συνδυασμοί χαπιών και άλλη αγωγή ταιριάζει στον έναν κι άλλη στον άλλον. Θέλει λίγη δουλίτσα αυτό, να σταθεροποιηθείς ως προς το τι θα παίρνεις. Και εννοείται ότι στον ψυχίατρο τα λέμε όλα τα εσώψυχά μας.

    Κι άμα σταθεροποιηθεί η αγωγή σου, νομίζω ειδικά εσύ, θα βρεις πλήθος πραγμάτων και δραστηριοτήτων να απασχοληθείς (the sky\'s the limit).

    Η συνεχής απασχόληση είναι το καλύτερο φάρμακο εναντίον των ψυχώσεων.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2006
    Posts
    214
    Ευχαριστώ για την συμβουλή αλλά δύο χρόνια σχεδόν αυτό το έργο έβλεπα. Να μου αλλάζουν την αγωγή ώσπου να βρούν κατάλληλο συνδυασμό. Στου κασίδη το κεφάλι....
    Επίσης επειδή εργαζόμουν σε δημόσια υπηρεσία και αδυνατώ να βρώ άλλη εργασία, μετά από τέσσερα χρόνια αδείας χωρίς αποδοχές μου έδωσαν 6μηνη αναρρωτική άδεια με αποδοχές και δικό τους ψυχίατρο ώστε να αποφανθούν πότε θα μπορέσω πάλι να εργαστώ.
    Θεώρησα καλό να ακολουθήσω κάποια φαρμακευτική αγωγή ώστε να δούν ότι πάω καλά και να μην χάσω την δουλειά. Μόνο γι\" αυτό αποφάσισα να παίρνω τα φάρμακα της τρελοκαμπέρας αλλά υπάρχουν και δουλειές που πρέπει να γίνουν από έναν ψυχασθενή (μαγείρεμα, ψώνια, καθάρισμα) και δεν θέλω να γίνω φυτό.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2006
    Posts
    214
    Συγγνώμη για τις εκφράσεις υπάρχει νευρικότητα, αλλά αρκετά χρόνια χωρίς φάρμακα κατάφερνα πολλά πράγματα και μέσα σε μια μέρα είδα τις δυνάμεις μου να εξαντλούνται.
    Ο daydreamer πρέπει να είναι άλλη περίπτωση και μια χαρά λογικός φαίνεται. Το risperdal φαίνεται να το δέχεται καλά εγώ όμως που το έπαιρνα στο παρελθόν μου έκοψε την όρεξη και την περίοδο.
    Φυσικά τώρα είναι διαφορετικά γιατί τα συμπτώματα της ασθένειας έχουν περιορισθεί στο ελάχιστο, έως εξαλειφθεί.

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •