Δίλημα σχετικά με κληρονομιά

[Aeras]

Η θεία μου είχε διαθήκη αφήνοντας το μισό ενός σπιτιού σε εμένα και το άλλο μισό στην αδελφή μου. Όμως επειδή έχω αγοραφοβία δεν γίνεται να χειριστώ τα της διαθήκης αφού χρειάζεται να πάω σε υπηρεσίες, κλπ, και μόνος μου δεν μπορώ. Από την άλλη δεν έχω κανέναν άνθρωπο που να θεωρώ και να είναι δικός μου, ώστε να έχω την υποστήριξη και να πηγαίνουμε μαζί. Βέβαια αν είχα κάποιον άνθρωπο δεν θα είχα και αγοραφοβία. Δυστυχώς η αγοραφοβία με βασανίζει εξαιρετικά πολύ στη ζωή μου, αλλά όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα κάτι.
Έτσι έχω δύο επιλογές, επιλογές ανάγκης. Η μία να κάνω αποποίηση κληρονομιάς, δηλαδή ότι δεν την αποδέχομαι. Πάλι δυσκολεύομαι αλλά απαιτεί λιγότερη διαδικασία και έτσι μου είναι ευκολότερο. Δυστυχώς πάλι θα αναγκαστώ να γίνω ζητιάνος στο να ζητήσω βοήθεια, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Η άλλη επιλογή να κάνω εξουσιοδότηση στην αδελφή μου να χειριστεί το θέμα. Η ίδια προθυμοποιήθηκε να κάνει αυτά που χρειάζεται χωρίς εγώ να κάνω κάτι.
Και στις δύο περιπτώσεις υποτίθεται η αδελφή μου θα χειριστεί το θέμα και όταν προκύψει κάποιο όφελος από την κληρονομιά του σπιτιού, θα έχω ένα ποσοστό του μεριδίου μου. Αλλά αυτό δεν το θεωρώ και απόλυτα σίγουρο, με αρκετή πιθανότητα μπορεί και όχι.
Στη πρώτη περίπτωση που κάνω αποδοχή, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα αφού το μισό πάει σε εμένα και το άλλο μισό σε εκείνη και έτσι ο χειρισμός των διαδικασιών είναι πιο εύκολος. Στη δεύτερη περίπτωση που κάνω αποποίηση το μερίδιό μου πάει σε τρείς θείους. Κάποιο ποσοστό από αυτό, στο μέλλον θα καταλήξει ίσως στην αδελφή μου (ας μην εξηγήσω πολύ αναλυτικά γιατί θα κουράσω). Και με την αποποίηση ο χειρισμός θα γίνει δυσκολότερος στο μέλλον για την αδελφή μου.

Με την αδελφή μου δεν έχω καλή σχέση. Πριν αρκετά χρόνια, είδα την απόλυτη απόσταση και καμιά αίσθηση υποστήριξης σε κανένα θέμα ως προς εμένα. Αντίθετα επιθετική στάση. Και ήρθε κάποια στιγμή που το κουβέντιασα, και πήρα ένα ευπρεπέστατο ούστ. Πάλι δεν αναλύω το θέμα είναι εκτενέστατο, και διήρκεσε μήνες ή χρόνια.
Θεωρώ ότι η αδελφή μου δεν έχει κανένα συναίσθημα πέρα από τον εαυτό της και όσα ανήκουν σε εκείνη (συμπεριλαμβάνεται η οικογένειά της), τόσο μέχρι αρρώστιας. Και ότι είναι μια από τις αιτίες που εγώ έχω αγοραφοβία τώρα. Έτσι δεν θέλω να έχω επαφή μαζί της. Η επιλογή της αποδοχής κληρονομιάς θα αυξήσει τις επαφές μαζί της.

Στη διαδικασία μιας τωρινής κουβέντας είδα ότι μου λέει και ψέματα. Π.χ. είπα κάτι και μου απάντησε λάθος γιατί θα με έκανε να ξεχάσω την αποποίηση που την δυσκολεύει. Όταν της είπα ότι κάνει λάθος, αμέσως μου είπε «ναι, ναι, έχεις δίκιο» που προφανώς σημαίνει ότι μου έλεγε ψέματα. Επίσης υπήρξε θέμα απόκρυψης κάποιου περιουσιακού στοιχείου, και μόνο όταν το έμαθα από άλλη πηγή μου είπε την αλήθεια.

Δεν έχω διάθεση και δεν θέλω να ασχοληθώ με περιουσίες και κληρονομιές, αφού υποφέρω και στην ουσία δεν ζω, έχοντας αγοραφοβία. Όλη μου η ενέργεια είναι προσανατολισμένη σε αυτό. Δεν κρύβω όμως ότι παρασύρομαι από την ύπαρξη των χρημάτων, αλλά στην ουσία δεν με νοιάζει.
Περιμένω να ακούσω τα σχόλιά σας.

[Nat]

Καλημέρα, Aera! Μια και ζητάς σχόλια, επίτρεψέ μου να σου πω τη γνώμη μου: να αποδεχτείς την κληρονομιά που σου άφησε η θεία σου για τους εξής λόγους: 1) το οικονομικό όφελος, 2) για να σεβαστείς την επιθυμία αυτής της γυναίκας που σε σκέφτηκε, σε αγάπησε και σε έβαλε στη διαθήκη της και 3) επειδή αν δεν αποδεχτείς την κληρονομιά σου είναι σαν να βγάζεις ο ίδιος τον εαυτό σου από τη μέση, σαν να αποδέχεσαι ότι εσύ δεν έχεις υπόσταση, κι αυτό είναι ένας κατήφορος μετά... Πάλεψέ το. Τρόποι υπάρχουν. Π.χ. βρες ένα δικηγόρο (που να μην έχει σχέση με την αδελφή σου) και κάνε του εξουσιοδότηση να χειριστεί αυτός την υπόθεση, με το αζημίωτο φυσικά. Θα σε καθοδηγήσει αυτός σε όλα. (λίγη προσοχή θέλει μόνο στην εξουσιοδότηση: π.χ. να αναφέρεται ρητά ότι αφορά μόνο την διεκπεραίωση της συγκεκριμένης υπόθεσης). Έτσι, λοιπόν, αντί να πας για δήλωση αποποίησης κληρονομιάς, θα πας σε ένα δικηγόρο. Την ίδια προσπάθεια θα χρειαστείς, όχι περισσότερη.
Αλλά μην παρατάς τα δικαιώματά σου, είναι σαν να παρατάς τον εαυτό σου. Όσο κι αν υποφέρεις από την αγοραφοβία, μη "σε εγκαταλείπεις" τελείως. Αντιστάσου! Θα νιώσεις καλύτερα μετά...

[carrie]

Να βρεις καποιον εμπιστο δικηγορο δεν παιζει; Αν εισαι αθηνα εχω να σου συστησω εναν γνωστο μου δικηγορο, πολυ αξιοπιστο ανθρωπο που δε θα σεκοροιδεψει ουτε θα σε πουλησει.

[zervg]

Δηλαδή, έχεις ένα πρόβλημα, (την αγοραφοβία)για το οποίο υπάρχει λύση αρκεί να το θελήσεις και όχι μόνο δεν βλέπω να σκέφτεσαι να το λύσεις, αλλά πας να το αφήσεις να γίνει αιτία να υποστείς και μια ζημιά (οικονομική και δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να είσαι υπεράνω σε τέτοιους καιρούς) έτσι απλά, θα ήθελες να μου πεις ποια είναι η λογική σε όλο αυτό, γιατί εγώ δεν μπορώ να την εντοπίσω

[Aeras]

Να βρεις καποιον εμπιστο δικηγορο δεν παιζει; Αν εισαι αθηνα εχω να σου συστησω εναν γνωστο μου δικηγορο, πολυ αξιοπιστο ανθρωπο που δε θα σεκοροιδεψει ουτε θα σε πουλησει.

Αθήνα είμαι, στείλε μου pm.

[Aeras]

2) για να σεβαστείς την επιθυμία αυτής της γυναίκας που σε σκέφτηκε, σε αγάπησε και σε έβαλε στη διαθήκη της

Σέβομαι όλους. Δεν παίζει όμως το θέμα σεβασμού της επιθυμίας, γιατί αν σέβομαι την επιθυμία θα πρέπει να σεβαστώ και τις απόψεις που είχε.

Έτσι, λοιπόν, αντί να πας για δήλωση αποποίησης κληρονομιάς, θα πας σε ένα δικηγόρο. Την ίδια προσπάθεια θα χρειαστείς, όχι περισσότερη.

Σε αυτό έχεις δίκιο κατ' αρχή. Αλλά όχι στη συνέχεια, στην περίπτωση αποδοχής θα φαίνεται νομικά ότι εγώ κατέχω το μισό και έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να κάνω εξουσιοδότηση στο να το χειρίζεται εκείνη (δηλώσεις εφορίας, ενοικίαση, πιθανή πώληση, κλπ). Ενώ στην μη αποδοχή υποτίθεται πάλι θα έχω το μερίδιό μου, αλλά θα υπάρχει περισσότερη ελευθερία για ατασθαλίες.
Αυτό που συμβαίνει έχοντας αγοραφοβία, έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να το χειριστώ καλά σε κάθε περίπτωση. Περιλαμβάνεται και η περίπτωση του δικηγόρου. Κακά τα ψέματα, με αγοραφοβία είσαι περισσότερο ευάλωτος σε κάθε περίπτωση.

[Aeras]

έτσι απλά, θα ήθελες να μου πεις ποια είναι η λογική σε όλο αυτό, γιατί εγώ δεν μπορώ να την εντοπίσω

Τη λογική την είπα παραπάνω, αν εσύ δεν μπορείς να την καταλάβεις ή να αποδεχθείς κάτι που συμβαίνει περίσσότερο πρόκειται περί βλακείας.

αρκεί να το θελήσεις και όχι μόνο δεν βλέπω να σκέφτεσαι να το λύσεις,

Υπάρχει περίπτωση κάποιος να έχει ένα πρόβλημα και να μην θέλει να το λύσει; Μόνο κάποιος που δεν έχει σκεφτεί μπορεί να το πει αυτό.
Η αγοραφοβία είναι ήδη ζημιά. Δημιουργεί προβλήματα και ζημιά.
Είναι θέμα να μπορέσω να ζήσω όσο γίνεται καλύτερα. Και όχι να δώσω μπουνιά στο μαχαίρι και να πάθω μεγαλύτερη ζημιά. Αν σε βάλω στο δίλημα 100.000 ευρώ και να έχεις αγοραφοβία τι θα διάλεγες; Δεν έχουν πάντα σημασία τα χρήματα. Δεν είμαι υπεράνω, αλλά δεν θέλω να είμαι βλάκας.

[zervg]

Η λογική λέει ότι μόνο όταν ένα πρόβλημα δεν έχει λύση μαθαίνεις να ζεις με αυτό, όταν υπάρχει λύση κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να το λύσεις και ζεις την ζωή σου καλύτερα και ευκολότερα. Στην δική σου περίπτωση έχω την εντύπωση ότι έχεις συμβιβαστεί και δεν επιδιώκεις λύση, σαφώς ο καθένας κάνει τις επιλογές του, απλά αισθάνομαι την ανάγκη να σου επισημάνω την εναλλακτική σε περίπτωση που επιπόλαια την παραβλέπεις. Εντός του προβλήματος μπορεί να βλέπεις τα πράγματα σε λάθος διαστάσεις, απ έξω συνήθως φαίνονται ακριβέστερα και μπορεί να είναι χρήσιμο να στο επισημάνει κάποιος.

[Remedy]

μας λες οτι με την αποποιηση ξεβολευεται η αδερφη σου, δεν σκεφτεσαι ομως το προφανες. οτι με την αποποιηση χανεις το μεριδιο σου!!!!
αρα, εσυ εισαι αυτος που ουσιαστικα ξεβολευεται...
εφοσον δεν εχεις καλες σχεσεις με την αδερφη σου και θεωρεις οτι δεν σκεφτεται κανεναν εκτος απο τον εαυτο της και την στενη οικογενεια της, ΜΗΝ βασιστεις σε προφορικες συμφωνιες μςεταξυ σας, γιατι ειναι πολυ πιθανον και να σε ριξει και να μαλωσετε...

σκεψου απλα, και λυσε το θεμα με πρακτικους τροπους.
βρες εναν καλο δικηγορο να κανει οτι χρειαζεται παιρνοντας εντολες απο εσενα. αν δεν εχεις διαθεση ουτε στο γραφειο του να πας, κανονισε να ερθει εκεινος στο σπιτι σου.
κανε του μια αρχικη εξουσιοδοτηση για τα της διαθηκης, και στην συνεχεια οτι ενεργειες αλλες προκυπτουν, θα σε ενημερωνει, θα του λες τι θες να κανει και θα τον εξουσιοδοτεις για συγκεκριμενες κινησεις.
δεν βλεπω καμια δυσκολια...

αυτο βεβαια, το "δι αντιπροσωπου" δεν λυνει κανενα θεμα με την αγοραφοβια σου, αλλα εδω δεν ενδιαφερομαστε για την θεραπεια μεσω της διαθηκης. λυσε το απλα και πρακτικα και ασχολησου με την παθηση σου ανεξαρτητα, με εναν καλο ψυχοθεραπευτη...
(το σχολιο οτι η αδερφη φταιει εν μερει για την παθηση σου, δεν μαρεσε καθολου...την ακουω συχνα απο ανθρωπους που θελουν να ριξουν αλλου τις δικες τους ευθυνες...)

[Aeras]

μας λες οτι με την αποποιηση ξεβολευεται η αδερφη σου, δεν σκεφτεσαι ομως το προφανες. οτι με την αποποιηση χανεις το μεριδιο σου!!!!
αρα, εσυ εισαι αυτος που ουσιαστικα ξεβολευεται...

Στην περίπτωση αποδοχής στην ουσία *χαρτιά* θα έχω, και θα μπορεί να με εξαπατήσει με τον πιό εύκολο τρόπο. Γιατί αφού θα το νοικιάζει εκείνη (δεν βλέπω το ενδεχόμενο να θέλει να το πουλήσει) πάλι σε παρόμοιο σκηνικό θα παίζω. Και στην περίπτωση που αποφασίσει να το επισκευάσει, απλά θα βάζει όλα τα ενοίκια στην επισκευή. Μπορεί να μην δω δραχμή στη ζωή μου από αυτό.
Θα υπάρξει και συνέχεια. Με την κληρονομιά εγώ θα έχω το 1/4 του ακινήτου, η αδελφή μου το 1/4 και η μητέρα μου το 1/2. Όταν φύγει η μητέρα μου στα περιουσιακά είναι μπάχαλο και ειδικά σε αυτή την περίπτωση θα είναι αδύνατο να το χειριστώ. Όταν λέμε αδύνατο, το εννοώ, και χωρίς αγοραφοβία είναι δύσκολο. Μόνο κάποιος που μπορεί να πηγαίνει συνεχώς εκεί (επαρχία) και να κάνει δουλειά part-time μπορεί να το χειριστεί.

εφοσον δεν εχεις καλες σχεσεις με την αδερφη σου και θεωρεις οτι δεν σκεφτεται κανεναν εκτος απο τον εαυτο της και την στενη οικογενεια της, ΜΗΝ βασιστεις σε προφορικες συμφωνιες μςεταξυ σας, γιατι ειναι πολυ πιθανον και να σε ριξει και να μαλωσετε...

Μην νομίζεις ότι τώρα ειναι καλύτερα, στην ουσία δεν βλεπόμαστε ποτέ.

βρες εναν καλο δικηγορο να κανει οτι χρειαζεται παιρνοντας εντολες απο εσενα. αν δεν εχεις διαθεση ουτε στο γραφειο του να πας, κανονισε να ερθει εκεινος στο σπιτι σου.
κανε του μια αρχικη εξουσιοδοτηση για τα της διαθηκης, και στην συνεχεια οτι ενεργειες αλλες προκυπτουν, θα σε ενημερωνει, θα του λες τι θες να κανει και θα τον εξουσιοδοτεις για συγκεκριμενες κινησεις.
δεν βλεπω καμια δυσκολια...

Σήμερα μίλησα με την πρώτη δικηγόρο. Εξηγησα ότι έχω άγοραφοβία και θα χρειάζεται να πηγαίνουμε μαζί σε υπηρεσίες. Κάποια στιγμη στην κουβέντα μου είπε ότι αναλαμβάνει τις υποθέσεις μαζί με το σύντροφο της. Προφανώς καταλαβαίνεις γιατί μου το είπε, την παραξένεψε και φοβάται μην θέλω να της την πέσω. Και εδώ υπάρχουν χαρτιά που αποδεικνύουν το τι θέλω, σκέψου να μην υπήρχαν. Άλλο λες σε κάποιον και άλλο καταλαβαίνει, τη βλακεία δεν την αντέχω άλλο. Ακόμα και η εύρεση δικηγόρου είναι δύσκολη. Έχω αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα πολλές φορές. Και ακριβώς αυτά τα προβλήματα είναι που σε κάνουν να αισθάνεσαι ακόμα πιο φοβισμένος.

αυτο βεβαια, το "δι αντιπροσωπου" δεν λυνει κανενα θεμα με την αγοραφοβια σου, αλλα εδω δεν ενδιαφερομαστε για την θεραπεια μεσω της διαθηκης.

Σωστά.

(το σχολιο οτι η αδερφη φταιει εν μερει για την παθηση σου, δεν μαρεσε καθολου...την ακουω συχνα απο ανθρωπους που θελουν να ριξουν αλλου τις δικες τους ευθυνες...)

Σε εμένα δεν ισχύει αυτό. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω το γιατι συνέβη. Στον προφορικό λόγο είναι δύσκολο πόσο μάλλον στον γραπτό.
Και το δικό σου σχόλιο δεν μου άρεσε καθόλου... Έχοντας αγοραφοβία για λόγους που είναι ανεξάρτητοι από εσένα (απλά μόνο η αντιμετώπιση από άλλους), χρειάζεται τριπλάσια προσπάθεια για το ίδιο αποτέλεσμα. Παράδειγμα η δικηγόρος που μίλησα σήμερα.

[ntini]

Λοιπόν και εγώ δεν μπορώ να σε καταλάβω.ΤΟ ξέρεις πως μέσα απο το θέμα της κληρονομιάς και της προσωπικής σου προσπάθειας να κάνεις κάτι ίσως βοηθηθείς?Και δεν στο λέω τυχαιά.Και εγώ είχα αγοραφοβία.Και είχα να βγώ απο το σπίτι μου μόνη,τουλάχιστον 1 χρόνο.Δεν μιλάμε για καφέδες κτλπ.¨Ομως προσπάθησα.Δεν παίρνω φάρμακα(πήγα σε ψυχολόγο της σχολής μου)και προσπάθησα.Τίποτα δεν ήταν εύκολο.Σε κάθε βήμα ένοιωθα πως θα πέσω κάτω αλλά προσπαθούσα και τώρα είμαι καλύτερα.Ποια ζωή μπορεί να είναι ποιοτική όταν δεν μπορείς να βγείς απο το σπίτι σου?Πρέπει να προσπαθήσεις να το κάνεις.Για εσένα.Κάνε κάτι για τον εαυτό σου και μην τον πετάς στα σκουπίδια.Πόσο χρονών είσαι?

[Aeras]

Λοιπόν και εγώ δεν μπορώ να σε καταλάβω.ΤΟ ξέρεις πως μέσα απο το θέμα της κληρονομιάς και της προσωπικής σου προσπάθειας να κάνεις κάτι ίσως βοηθηθείς?Και δεν στο λέω τυχαιά.Και εγώ είχα αγοραφοβία.Και είχα να βγώ απο το σπίτι μου μόνη,τουλάχιστον 1 χρόνο.Δεν μιλάμε για καφέδες κτλπ.¨Ομως προσπάθησα.Δεν παίρνω φάρμακα(πήγα σε ψυχολόγο της σχολής μου)και προσπάθησα.Τίποτα δεν ήταν εύκολο.Σε κάθε βήμα ένοιωθα πως θα πέσω κάτω αλλά προσπαθούσα και τώρα είμαι καλύτερα.

Μη λες μεγάλη κουβέντα, γιατί τυχαίνει να μην είναι εύκολο να ξεφύγει κανείς από κάποια κατάσταση. Και κάποια στιγμή να υπάρχει βελτίωση αλλά και επιδείνωση.
Αλλοίμονο αν κάποιος που έχει (έστω είχε) αγοραφοβία δεν μπορεί να καταλάβει.

[/quote]ΤΟ ξέρεις πως μέσα απο το θέμα της κληρονομιάς και της προσωπικής σου προσπάθειας να κάνεις κάτι ίσως βοηθηθείς?[/quote]Aν εννοείς να καταφέρω κάτι και να αισθανθώ καλά, δεν το νομίζω. Αν κάνω λάθος μπορείς να μου εξηγήσεις αυτό που ξέρεις. Αν εννοείς λόγω διαδιακασίας κλπ, ίσως.

[ntini]

Καθόλου μεγάλη κουβέντα δεν είναι.Δεν σου είπα πως είναι εύκολο ούτε πως λύνεται εντελώς.Και εγώ φοβάμαι όταν βγαίνω έξω κάποιες φορές ακόμη και τώρα και θα φοβάμαι μάλλον για αρκετό καιρό μέχρι να συνέλθω αλλά και τι να γίνει?Να μείνουμε στο σπίτι κλεισμένοι?Και τα ζωάκια ακόμη, πηγαίνουν τη βόλτα τους.Εγώ πήρα και ένα σκυλάκο για να αναγκάζομαι να βγαίνω καθώς θέλει τη βόλτα του κτλπ.
Πάντα θα φοβάσαι αλλά αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο.Πρέπει να παλεύεις.Μια ζωή στο σπίτι δεν βγαίνει.Πως θα ζήσεις?Απο οικονομικής πλευράς εννοώ.
Θεωρώ πως με τη διαδικασία της κληρονομιάς αν την κάνεις θα νοιώσεις καλύτερα γιατί θα δείς πως μπορείς.
Συγνώμη αν σε στεναχώρησα αλλά πέρασα και παιρνώ απο τα μονοπάτια της αγοραφοβίας και ξέρω τι πάει να πεί.
Οπως και να χει σου εύχομαι καλή δύναμη.

[Aeras]

Καθόλου μεγάλη κουβέντα δεν είναι.Δεν σου είπα πως είναι εύκολο ούτε πως λύνεται εντελώς.Και εγώ φοβάμαι όταν βγαίνω έξω κάποιες φορές ακόμη και τώρα και θα φοβάμαι μάλλον για αρκετό καιρό μέχρι να συνέλθω αλλά και τι να γίνει?

Ξέρεις την αιτία ή τις αιτίες που σου δημιούργησαν την αγοραφοβία; Αν ναι, πες μερικές έστω "έξω-έξω". Μπορεί να κάνεις πράγματα που να σε κάνουν να αισθάνεσαι καλύτερα γιατί βλέπεις ότι τα καταφέρνεις, αλλά αυτό είναι μια προσωρινή δύναμη. Τι θα συμβεί αν κάποια στιγμή δεν τα καταφέρεις; Καμμιά επιτυχία δεν μπορεί να σου δώσει μόνιμη δύναμη. Και πίστεψέ με, αν και σε μεγάλη δυσκολία έχω κάνει πράγματα που κάποιοι με ζηλεύουν. Αλλά δεν λέει τίποτα αυτό.
Όσο για το να παλεύεις, πόσο μπορείς να παλεύεις; Κουράζεσαι, και η κούραση φέρνει λάθη.

Συγνώμη αν σε στεναχώρησα αλλά πέρασα και παιρνώ απο τα μονοπάτια της αγοραφοβίας και ξέρω τι πάει να πεί.

Κατά κάποιο τρόπο το παίζεις έξυπνη (που λες συγνώμη αν σε στενοχώρησα), αλλά φοβάμαι ότι δεν ξέρεις τι πάει να πει. Θα περιμένω να μου πεις τις αιτίες. Γι' αυτό άσε που σου λέω. Έχω ξεπεράσει την αγοραφοβία σε μεγάλο βαθμό και μετά επανήλθε. Σαν πιο έμπειρος στο θέμα σου λέω ότι σκάβεις τον λάκο σου για το μέλλον.

[carrie]

βρηκες ακρη με δικηγορο;;