Απογοήτευση!!!

[pil_65]

Καλημέρα, υπάρχουν δύο λόγοι για την επικοινωνία μου.
Ο πρώτος είναι συναισθηματικής φύσεως και ο δεύτερος είναι ενημερωτικός.
Για αρχή θα ήθελα να σας πω ότι είμαι παντρεμένος 16 χρόνια με την καλύτερη μου φίλη(τότε φυσικά!!) και έχω και 2 κορίτσια. Πριν 8 μήνες η σύζυγος, μου ζήτησε διαζύγιο γιατί ήταν συναισθηματικά κενή απεναντί μου. Μάλιστα το άσχημο της περίπτωσης είναι ότι εγώ το έμαθα από έναν φίλο μου και όχι από την ενδιαφερόμενη!!
Επίσης μου είπε ότι πάει και σε ψυχολόγο για να την βοηθήσει αλλά η μόνη βοήθεια που της πρόσφερε ήταν στο να αποφασίσει για το διαζύγιο.. Έκανα όλους αυτούς τους μήνες κάθε δυνατή προσπάθεια για να τα ξαναβρούμε αλλά μάταια....
Και όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις θα πάρουμε τελικά το διαζύγιο σύντομα. Το μόνο που απομένει είναι να πάμε στον δικηγόρο για τα τυπικά!!
Φυσικά τα παιδιά και το σπίτι μένουν σε αυτήν όπως ήταν αναμενόμενο!!
Το γελοίο είναι ότι ακόμα και τώρα δεν μου έχει μιλήσει για τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση της με την δικαιολογία ότι μου τους έχει πει παλιότερα;;;;
Φυσικά με έχει αφήσει έξω από κάθε δραστηριότητα της οικογένειας και ούτε έχει ξεκαθαρίσει τι πορεία θα ακολουθήσουμε με τα παιδιά μετά το διαζύγιο..........
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

[Tασος]

Ειναι ντροπη οι νομοι που ισχυουν σημερα! Η καθε βλαμμενη οποτε της καπνισει και για τον πιο ηλιθιο λογο μπορει να ζητησει διαζυγιο και να παρει φυσικα και τα παιδια. Ντρεπομαι για το χαλι που βλεπω γυρω μου και αναρωτιεμαι αν αξιζει πλεον ενας αντρας να παντρευτει.

Συμφωνα με στατιστικες 1 στους 2 γαμους στην Ελλαδα καταληγουν σημερα σε διαζυγιο, το οποιο στη συντριπτικη πλειοψηφια των περιπτωσεων εκπορευεται απο την πλευρα της γυναικας. Ε βεβαια! Οταν ειναι σιγουρη οτι ο νομος θα της δωσει τα παιδια και διατροφη, γιατι να μην το κανει? Κι ασε τον αλλο το μαλακα να τα βλεπει μια φορα την εβδομαδα και αν.

Οπως εγραψα και σε ενα αλλο μου post, η σημερινη νομοθεσια και οι διαφορες αβαντες που δινει στις γυναικες για λογους \"ισοτητας\", εχει ουσιαστικα καταργησει τους φυσικους κανονες στη σχεση των δυο φυλων. Δεν ειμαι καθολου θρησκος, αλλα η εφαρμογη του κλασικου \"η δε γυνη να φοβειται τον ανδρα\" καποτε εξασφαλιζε πολυ καλυτερη ισορροπια στις σχεσεις αντρων - γυναικων.

[Elisabeth_P]

Το εργο το βλεπω σε επαναληψη.. Συνεβη προ ετων σε εναν θειο μου και στιγματισε ολη την οικογενεια. Χωρις να εχει δοθει μια ουσιαστικη εξηγηση απο μερους της (πρωην) θειας μου, επηλθε ο χωρισμος και ολα τα συνεπαγομενα. Εκ των υστερων αντεληφθην πως το προβλημα ηταν βασικα δικο της, και εγκειτο στο αισθημα ανεπαρκειας που την διακατειχε. Αισθανοταν αδυναμη και στειρα, διπλα σε εναν ανθρωπο δυναμικο, επιτυχημενο, καλλιεργημενο και με συγκροτημενη προσωπικοτητα. Η μονη της κατηγορια ηταν πως ενιωθε παραμελημενη επειδη ο συζυγος της ηταν αφοσιωμενος χριστιανος. Δεν ξερω αν ο θειος μου χρησιμοποιουσε τα λατρευτικα του καθηκοντα για να αποφευγει τα τυχον προβληματα (εστω και ως βαλβιδα εκτονωσης), αλλα τελικα, τα λαθη γινονται και απο τους δυο και δεν οφελει να κρυβομαστε απο την πραγματικοτητα. Σε καθε περιπτωση ειναι μεγαλο σφαλμα το να μη συζητας το προβλημα, ιδιως οταν πρωτοπαρουσιαζεται με καποια μικρη η μεγαλυτερη συμπτωματολογια. Η αγαπη που οδηγει στο γαμο, ειναι πολλες φορες καποιο αλλο συναισθημα που το βαφτιζουμε αγαπη για τους δικους μας λογους. Ακομα ομως κι αν ειναι πραγματικη και υφισταται, τιποτα δεν εγγυαται την μακροημερευση της, ιδιως μεσα στη συνεχη φθορα της καθημερινοτητας. Για να επελθει ο μαρασμος της, κατα πασα πιθανοτητα παραμεληθηκε, προκειμενου να αντιμετωπιστουν τα αλλα, τρεχοντα ζητηματα. Εχω την πεποιθηση πως δεν ειναι τυχαια η ρηση πως \"ο γαμος σκοτωνει τον ερωτα\", οταν την αντικρυζεις σ αυτην ακριβως τη διασταση. Η ελλειψη χρονου, η κακη διαθεση, η κουραση και ιδιως το γεγονος πως σε ενα γαμο θεωρουμε το συντροφο μας δεδομενο (με συνεπεια να εχουμε την απολυτως απατηλη εντυπωση πως μας δοθηκε απεριοριστη πιστωση χρονου για να διορθωσουμε τα κακως κειμενα), δε βοηθουν στο να ανανεωνουμε το δεσμο μας μαζι του. Η αγαπη ειναι ζωντανος οργανισμος. Ετσι, δεν υπαρχει στασιμοτητα στην κατασταση του. Κι αφου δε βελτιωνεται, τοτε χειροτερευει. Ξερω πολυ καλα πως οι περισσοτεροι ανδρες αρκουνται στη δικαιολογια πως ως οι \"κουβαλητες\" της οικογενειας, εξαντλουν κατα το μεγιστο μερος του, το ρολο τους στην οικογενεια, με τον προσπορισμο του επιουσιου. Περα απο αυτο ομως, υπαρχει και η συναισθηματικη καλυψη που ειναι αναγκαια προκειμενου να υπαρχει μια υγιης και ισορροπημενη οικογενειακη σχεση. Γνωμη μου ειναι πως το συναισθηματικο κενο δεν ειναι κατι ουρανοπεμπτο , που καταληγει εξ απινης στο κεφαλι μας, αλλα μια μακρα διαδικασια (συνασθηματικης στερησης? αισθημα αδιαφοριας απεναντι της? κατι αλλο?) την οποια εσυ προφανως πολυ απασχολημενος με τη δουλεια, τα αγχη σου κλπ δεν παρατηρησες καν να ελαυνει στη κοινη ζωη σας. Πιστευω οτι οντως σε προειδοποιησε η συζυγος σου. Ομως, μαλλον ειχες καποιες αλλες προτεραιοτητες εκεινη τη στιγμη. Πιθανον κι εκεινη να ειναι αρκετα περηφανη ( η εγωιστρια η απλα πολυ υπομονετικη, κατ αλλους) και να περιμενε να το συνειδητοποιησεις μονος σου, απο το να σου το επαναλαμβανει. Ενταξει, ειναι λαθος της , αλλα σ αυτες τις περιπτωσεις, δε νομιζω πως υπαρχουν σταθερες και δεδομενα. Πραττει κανεις οπως αισθανεται..

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

pil_65, Νομίζω πως είναι άκομψο να εκθέτεις ανθρώπους δημοσιεύοντας διευθύνσεις και
ονόματα.

Αν πιστεύεις ότι η συγκεκριμένη ψυχολόγος διέλυσε την οικογένειά σου μάλλον πλανάσαι.

Νομίζω ότι μία γυναίκα (και ένας άντρας) δεν φτάνει στο σημείο να διαλύσει την οικογένεια του γιατί νιώθει συναισθηματικά κενός απέναντι στον σύντροφό του.

Σκέφτηκες το ενδεχόμενο ότι η γυναίκα σου μπορεί να έχει δημιουργήσει κάποια σχέση?