ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΜΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΘΕΜΑ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 48
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    751

    ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΜΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΘΕΜΑ

    Σαββα, Softaki, Ναταλι, Κατερινακι, streidi και ολοι οι αλλοι.
    Ηθελα να ανοιξω αυτο το θεμα για να μην νιωθει κανενας οτι μιλαμε για το θεμα του ενος και οχι για ολους μας. Εδω θα μπορουμε να γραφουμε την καθε μας σκεψη την καθε μας μερα, και οσοι μας λενε δυο λογια συμπαραστασης θα ειναι λογος γλυκος για ολους εμας που ποναμε.
    Μα τα δειλινα.... μια φωνη μου ψυθιριζει.... μυστικα .... δεν θα γυρισεις πια.....

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2010
    Location
    κεντρο
    Posts
    743
    Αληθεια,εισαι καλυτερα?

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2010
    Location
    dark side of the moon
    Posts
    2,218
    boubourina, πολύ γλυκιά και όμορφη η σκέψη σου

    Σάββα, ΝΑΤΑΛΙ, Κατερινάκι, streidi και softάκι μου αυτό για σας, για σένα boubou και για όσους βαδίζουν το δρόμο των δακρύων..





    Ένα χρόνο μετά τη δική μου απώλεια νιώθω ότι το δικά μου βήματα σε αυτόν τον δρόμο δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα,
    όμως το σκοτάδι δεν είναι πια πυκνό.
    Υπάρχουν πολλές πολλές χαραμάδες και το φως και η ζεστασιά τρυπώνουν όλο και πιο συχνά, όλο και πιο δυνατά.

    Ευχή από καρδιάς για κουράγιο, να απαλύνει ο πόνος σας με το χρόνο, να νιώσετε και πάλι ζεστασιά μέσα σας.. μέσα μας..

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    751
    Τρελοδιαμαντακι για σενα και ολους εμας!!!
    Μα τα δειλινα.... μια φωνη μου ψυθιριζει.... μυστικα .... δεν θα γυρισεις πια.....

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    751
    Μα τα δειλινα.... μια φωνη μου ψυθιριζει.... μυστικα .... δεν θα γυρισεις πια.....

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    751
    δεν μπορω να το δημοσιευσω σωστα! βγαινει μονο το site
    Μα τα δειλινα.... μια φωνη μου ψυθιριζει.... μυστικα .... δεν θα γυρισεις πια.....

  7. #7
    γεια και απο μένα....πιο παλιά απ' ότι εσεις στο θάνατο, αλλά μερικά πράγματα δεν αλλάζυν ποτέ ...(δυστυχώς).....μόνο λειαίνονται....

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Location
    ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΚΟΜΑ :(
    Posts
    1,616
    Μακρινο το φως φανταζει στη ψυχη μου .. και για να με προφτασει θα πρεπει να βαλει τα δυνατα του.


    http://www.youtube.com/watch?v=646Kt...layer_embedded

    δικο μου / του .
    Το πρώτο σου χρέος πλαταίνοντας το εγώ σου είναι, στην αστραπόχρονη τούτη στιγμή που περπατάς στη γης, να μπορέσεις να ζήσεις την απέραντη πορεία, την ορατή και την αόρατη του εαυτού σου.
    ΚΑΖΑNΤΖΑΚΗΣ

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Location
    Γαλαξίας Ανδρομέδα
    Posts
    4,434
    Απ' ότι καταλαβαίνω αυτό που σας συνδέει είναι η απώλεια αγαπημένων προσώπων, εγώ δεν το έχω βιώσει έντονα ακόμα αλλά καταλαβαίνω ότι είναι σαν να χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου. Φοβάμαι πολύ κιόλας γιατί είμαι μοναχοπάιδι και οι γονείς μου ηλικιωμένοι..(συγγνώμη αν ακούγομαι εγωκεντρική). Η σκέψη μου είναι μαζί σας. Καλό κουράγιο.
    έτσι γιατί περίεργα την είδα...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Location
    ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΚΟΜΑ :(
    Posts
    1,616
    Μου λειπει το μοιρασμα ,μου λειπεις ολος Και στο διαολο ολοι ,οι αγαπητοι συνανθρωποι μου οποιοι και αν ειναι αυτοι

    μου ειπε καποιος /α ,και επαθα, στο χερι σου ειναι να το αφησεις ,και με αυτο γελαγα μετα !!
    Το πρώτο σου χρέος πλαταίνοντας το εγώ σου είναι, στην αστραπόχρονη τούτη στιγμή που περπατάς στη γης, να μπορέσεις να ζήσεις την απέραντη πορεία, την ορατή και την αόρατη του εαυτού σου.
    ΚΑΖΑNΤΖΑΚΗΣ

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    751
    τι να αφησεις softaki!!! τον πονο να φυγει? την αναμνηση να σβησει? Δεν καταλαβα.... τι ειναι? διακοπτης να τον κατεβασεις και να σταματησει η παροχη ρευματος? και εγω ακουσα το φοβερο...."αφου σου αρεσει, βασανισου με την σκεψη του.... η ζωη ειναι μπροστα σου και δεν το καταλαβαινεις..." λες και μιλαμε για τον γκομενο που με παρατησε
    Μα τα δειλινα.... μια φωνη μου ψυθιριζει.... μυστικα .... δεν θα γυρισεις πια.....

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    751
    Gypsy Cello ( tsigganiko violi) δεν χρειαζεται να βιωσεις κανεναν πονο ουτε να προσπαθησεις να ερθεις στη θεση μας. Και μονο το οτι ριχνεις μια ματια σε οτι νιωθουμε και εισαι εκει με εναν σου λογο να μας δειξεις την εγνοια σου ειναι υπεραρκετο! Γονεις.... οσο μεγαλο και αν ειναι, εαν ειναι αγαπημενοι σου και εχουν ενα δυνατο ρολο στη ζωη σου, ποτέ δεν εισαι ετοιμος να τους χασεις ακομα και αν ειναι 100 χρονων, οχι δεν ειναι εγωιστικο και εγωκεντρικο να θελουμε τους αγαπημενους μας για παντα κοντα μας.
    Μα τα δειλινα.... μια φωνη μου ψυθιριζει.... μυστικα .... δεν θα γυρισεις πια.....

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Καλημέρα θέλω να πω απλά κι εύχομαι να είστε κάπως καλύτερα αυτές τις μέρες. Δεν έχω την ψευδαίσθηση πως μπορεί να ξεπεράσει χαμό αγαπημένου πλάσματος σύντομα, καμιά και κανένας, θέλει τη συμβολή του πανδαμάτορα χρόνου η λείανση που ανέφερε η θεοφανία.(πάρε και μία θετική θεοφ και μόνο για τη λέξη, με συγκίνησες άτιμο). Κουράγιο, υπομονή και όταν έχετε τη διάθεση ή το χρειάζεστε έντονα, μοιραστείτε ό,τι ζείτε και σας αφορά.

    *yep, de m'afhnei gia thetikh
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    Χανια
    Posts
    21
    καλησπερα παιδια.

    Εχω χασει τον πατερα μου απο καρκινο και γνωριζω απο πρωτο χερι τι ειναι το πενθος,η συντριβη της ψυχης απο τον πονο που προκαλει η απωλεια ενως αγαπημενου μας ανθρωπου.....
    Εγω θυμαμε πλεον μονο τις καλες στιγμες του Πατερα μου.Τις τελευταιες μερες τις ζωης του (που ηταν οι ποιο οδυνηρες για εκεινον) χρειαζεται προσπαθεια το μυαλο μου για να τις επαναφερω και παλι οχι ολες ,παρολο που δεν εφυγα σχεδον καθολου απο διπλα του και ημουν εκει ακομα και οταν ''εφυγε''........ειναι σαν το μυαλο μου να εχει κανει ''διαγραφη'' αυτες τις στιγμες......οι ψυχολογοι λενε οτι ο εγκεφαλος το κανει μετα απο καιρο αυτο (διαγραφει) πολυ ασχημες εμπειριες για να μας προστατευσει.....
    Οι πρωτοι μηνες ηταν εφιαλτης.......τον εψαχνα,τον φωναζα ακομα και του μιλουσα σαν να ειναι διπλα μου.....δεν δεχομουν με τιποτα οτι πεθανε....(εδω κανω την παρανθεση για να σας πω οτι δεν ημουν ποτε το παιδι που εξαρτομουν απο την οικογενεια μου και δεν περιμενα ουτε εγω οτι θα μου ''στιχιζε'' τοσο) ......
    Μια μερα μιλουσα με την αδερφη του πατερα μου και μου ειπε....-Σπυρο ο μπαμπας πεθανε και πρεπει να το δεκτεις......κοντεψε να την αρχησω στα μπινελικια....-οχι τις λεω δεν το δεχομαι....
    Μπηκα σε μια διακδικασια αρνησης....δεν δεχομουν οτι πεθανε.....δεν αντεχα να ακουω καν να μιλανε για εκεινον σε παραλθοντα χρονο....
    Περασαν μηνες και το ιδιο.....εκεινη την εποχη ειχα πολλες κρισεις πανικου οποτε επερνα και φαρμακα,αλλα σε αυτο το κομματι δεν με βοηθουσαν καθολου ενω στις κρισεις ειχα βελτιωση...
    Μετα την ανηση του θανατου του,ηρθε το σταδιο του ΓΙΑΤΙ...??? τα εβαλα με τον Θεο με του γιατρους με τα παντα......και με ετρωγε γιατι εκεινον?? Γιατι??
    Ακολουθησε το διαστημα πλεον τις απολυτης θληψης......το ποιο μακροχρονιο.....στην αρχη ηταν σαν βουνο στο στηθος.......με τον χρονο και με την οδυνη να υποχωρει μαζι με το Γιατι,αρχισα να βιωνω πλεον και να καταλαβαινω οτι,οτι και εαν κανω δεν προκειτε να του μιλησω η' να τον δω σαν παρουσια ποτε ξανα.....αυτο ποναει παρα πολυ αλλα ετσι ειναι....ειναι το διαστημα τις αποδοχης της απολειας του αγαπημενου μας.....
    4 χρονια μετα δεν εχει περασει ακομα το σταδιο τις θληψης για τον αδικο χαμο του πατερα μου,αλλα πλεον ελπιζω οτι ισως εαν υπαρχει μετα θανατον ζωη να τον συναντισω.Κατι ακομα που με ευχαριστει αν κανω και με παρηγορει,ειναι να μιλαω για εκεινον για το τι εκανε,πως το εκανε,τι με εμαθε,οτιδιποτε και εχω προσαρμωσει αθελα μου καποιες συνηθειες του και στο δικο μου εαυτο...ετσι νιωθω μια σχετικη ανακουφηση πρωτον δεν τον λησμονω,οποτε ζει μεσα μου,δευτερον δεν αφηνω το στενο οικογενειακο περιβαλλον να τον ξεχασει,οποτε ειναι εστω, σαν ''νοερη'' παρουσια αναμεσα μας(παραδειγμα λεω πολλες φορες-ο μπαμπας τι θα ελεγε για αυτο?? η' θυμαστε που θα το εκανε με αυτον τον τροπο??) ετσι τον κραταμε αναμεσα μας.Τριτων αθελα μου διαπιστονω οτι εχω παρει καποιες συνηθιες του και αυτο με ευχαριστει.
    Σημερα μετα τεσσερα χρονια ακομα θρηνο για εκεινον αλλα η θληψη και η οδυνη εχουν μαλακωσει πολυ, γιατι ο Θεος θελετε,το ανθρωπινο μυαλο ισως....βρηκε τροπους ''αμυνας'' και ανασυκροτησης.....
    Ευχομαι σε ολους μας να ημαστε πρωτα γεροι σε υγεια,μετα κουραγιο για να συνεχησουμε να ζουμε,ετσι μεσα απο εμας ζουνε και ''εκεινοι''..........οσο δεν τους ξεχναμε ζουνε,εστω ζουνε παντα μεσα μας.......
    ευχαριστω.
    ουδεν κακον αμιγες καλου.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Location
    ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΚΟΜΑ :(
    Posts
    1,616
    Quote Originally Posted by boubourina View Post
    τι να αφησεις softaki!!! τον πονο να φυγει? την αναμνηση να σβησει? Δεν καταλαβα.... τι ειναι? διακοπτης να τον κατεβασεις και να σταματησει η παροχη ρευματος? και εγω ακουσα το φοβερο...."αφου σου αρεσει, βασανισου με την σκεψη του.... η ζωη ειναι μπροστα σου και δεν το καταλαβαινεις..." λες και μιλαμε για τον γκομενο που με παρατησε

    Οταν ο αλλος εχει αποσυνδεθει απο συναισθηματα , και εχει χασει καθε επαφη με το μεσα του τοτε ναι ,ολα γ αυτον φανταζουν διακοπτες δωματιου , που μπορεις να τους κατεβαζεις και να τους χειριζεσαι σαν ενα διακοπτακι μηχανηματακι απαθειας οποτε θελεις .... ο πονος η οργη η θλιψη ο θυμος ο θρηνος η νοσταλγια η επιθυμια οι ανασφαλειες σου ολα αμφισβιτουνται , Και κει ναι,αυτοι σου" λενε και κατσε και βασανισου" ,η , αρκετα δεν κουραστηκες ακομα να τον σκεφτεσαι ?? κτλ
    Προσωπικα δεν τους θελω αλλο διπλα μου κοριτσι μου .Στην αρχη με πονουσαν τα λογια τους και με εφτασαν σε σημειο να αναρωτιεμαι αν ολα αυτα που νιωθω ειναι φυσιολογικα ,τωρα απλα γελαω με πικρια , Και σκεφτομαι ,τι ανθρωποι ??
    Το πρώτο σου χρέος πλαταίνοντας το εγώ σου είναι, στην αστραπόχρονη τούτη στιγμή που περπατάς στη γης, να μπορέσεις να ζήσεις την απέραντη πορεία, την ορατή και την αόρατη του εαυτού σου.
    ΚΑΖΑNΤΖΑΚΗΣ

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΝ Ή ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ
    By Kassi in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 96
    Last Post: 08-07-2012, 06:08
  2. ενα μικρο διηγημα αφιερωμενο σε ολους εμας.
    By carrot in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 3
    Last Post: 21-10-2010, 04:16
  3. ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ
    By stratosdr in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 3
    Last Post: 25-02-2007, 21:59
  4. γιατι ποναμε...μια θεώρηση
    By p-s-y in forum Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος
    Replies: 2
    Last Post: 04-09-2006, 20:55
  5. Βιβλιο για οοοολουσ εμασ!!!!!!
    By Adzik in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 7
    Last Post: 19-04-2006, 10:36

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •