ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ????? - Page 24
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 24 of 24 FirstFirst ... 14222324
Results 346 to 353 of 353
  1. #346
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    67
    Φίλε μου
    Πριν λίγο καιρό σου ειχα πει, πήγαινε πάρε βοήθεια .
    Μου ειχες απαντήσει (δεν θυμάμαι ακριβώς τις λέξεις) οτι δεν έχεις αυτή την πολυτέλεια γιατι η μοναδική σου φροντίδα ειναι να κοιτάξεις την γυναικα και το παιδί σου.
    Στο ξαναλέω
    Δεν ειναι πολυτέλεια . ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ (κεφαλαια που σου αρέσουν όταν τονίζεις κάτι)

    Πάντως εχω την εντύπωση ότι μέσα σου έχεις μεγαλοποιήσει τα πράγματα ή μας κρύβεις πολλα.
    Οταν ανοιγεις έτσι την ψυχή σου , τα λες όλα.
    Μας παρουσιάζεις την γυναίκα σου σαν ένα αδύναμο πλάσμα που μόνο εσένα έχει στήριγμα και χωρις εσένα θα πάψει να φροντίζει τον εαυτό της.
    Εμείς πάντως που μιλάμε μαζί της στο τσατ, άλλα βλέπουμε.
    Μια δυναμική γυναίκα, που ξέρει τι θέλει και πως να το πάρει.
    Που ξέρει πολύ καλά θάλεγα τι θέλει.

    Θα σου πω πάλι, γιατι μάλλον δεν το προσεξες.
    Σου έχει ζητήσει να την αφήσεις να αναπνεύσει, να μην την πιέζεις, να την αφήσεις να κάνει πράγματα μόνη της (δεν θυμάμαι ακριβώς τις λέξεις και δεν θα ψάξω τοσα ποστ) .

    Με όλη μου την αγάπη σου λέω ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Είναι αρκετά μεγάλο, καταλαβαίνει, σας δίνει τα μηνύματά του αλλά δεν θέλετε να τα δειτε.
    Δηλαδή εχει μεγαλύτερη σημασία μόνο το πως αισθάνεται η γυναίκα σου, το αν θέλει άλλον ή όχι, το αν την μια μέρα σε θέλει και την άλλη σε διώχνει απο την ψυχική υγεια του παιδιού σας ?? Στο τέλος θα θέλει και εκεινο παιδοψυχίατρο.

    Με το να φορτώνεσαι με ενοχές, χωρις να λες τι στο καλο το τόσο σοβαρό της έχεις κάνει και της δημιουργησες την κατάθλιψη αυτό δεν βγάζει πουθενά.
    Μάλλον λέω εγώ την κατάθλιψη της την δημιουργησαν οι κρισεις πανικού που η ιδια παραδέχεται ότι έχει και οχι εσυ, ή τουλάχιστον όχι μόνο εσύ !!

    Γράφεις ότι χρειάζεσαι λύσεις αμέσως. Βιάζεσαι φίλε μου !
    Τρως τον χρόνο σου με το να αναζητάς λύσεις , ενώ ξέρεις ότι αυτές θα τις δώσετε μόνοι σας , με την βοηθεια του ειδικού και ίσως και φαρμακευτικής αγωγής.

    Ξέρω ότι δεν σου αρέσουν αυτά που σου λέω. Ομως αισθάνομαι την ανάγκη να στα γράψω, μήπως και κάποια στιγμή δεις τι γινεται γυρω σου. Γιατί παρότι λες ότι αναζητάς την γνώμη μας και λύση, πεισματικά θάλεγα επιμένεις να μην \"βλέπεις\" αυτά που πρέπει να κάνεις.

    Με αγάπη
    Μαρινα

  2. #347
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2006
    Posts
    376
    Συγνώμη 1 Σας υπέβαλλα να κάθεστε και να διαβάζετε ότι ζούσα ελπίζοντας ότι θα βρώ βοήθεια
    Συγνώμη 2 Σας υπέβαλλα στο ίδιο σαιτ να ακούτε δύο πρόσωπα που ζούνε τα γεγονότα με διαφορετικό τρόπο
    Συγνώμη 3 Ισως το πρόβλημα όντως να μην το έχει η αγαπημένη αλλά εγώ και να σας παραπλάνησα με τον τίτλο
    Συγνώμη 4 Αυτό θα είναι από τα πιο μακροσκελή μου μυνήματα αλλά το τέλος είναι κοντά. (the show will end)) (για όσους είδαν ένα show και όχι ανθρώπους σε αυτό το θρεντ)


    Περιγραφή τελευταίων ημερών.
    Παρασκευή οδηγώντας για Θεσσαλονίκη όπου είχε κλειστεί ραντεβού αλλά τελικά το συνδυάσαμε με ΠΣΚ ταξιδάκι
    -----Α husband ξέχασα να σου πώ. Με εκείνον που μίλησα προχτές στο νετ τελικά κανόνισα για καφέ. Ενδιαφέρον τύπος φαίνεται, πανέξυπνος. Και αυτός θέλει πολύ να με γνωρίσει μου είπε του προκαλώ πολύ ενδιαφέρον.
    ------(θολούρα δική μου),,,,,,,(σκέψεις δικές μου) Είναι δυνατόν? Οχι ξανά!!!! Ελεος. ΟΧΙ πάλι (αντίδραση δική μου) καμία. Ξημερώματα γράφω ένα μύνημα αλλά το σβήνω. Οι τελίτσες..............Αφορούσε το πόσο άσχημα ένιωσα με την ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ μου που για άλλη μία φορά έβαζε το νετ πάνω από τη ζωή μας.

    Περνάει η παρασκευή και έρχεται το Σάββατο.
    Χαλαρά, οικογενειακά, όμορφα, ώσπου,,,,τσουπ σκάει η βομβίτσα
    -----(παίρνει τηλέφωνο μές τη χαρά)Ελα θα έρθεις είμαστε εκεί.....μπλαμπλαμπλα. Οκ περιμένω, τα λέμε.
    ------ (αντιδράω ώς εξής) Εγώ δεν θα καθίσω. Καθίστε εσείς να τα πείτε παρεά. Δεν έχω θέση εγώ εδώ. Φεύγω πάω βόλτα (ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΕΙΠΑ ΜΟΝΩ ΑΥΤΟ) και σηκώθηκα να φύγω
    ------Μα κάτσε γιατί αντιδράς έτσι
    -----Ασε δεν είναι τώρα ώρα είναι και το παιδί μπροστά. Φεύγω. Καλά να περάσετε.
    Λογομαχία, όχι κάτσε όχι φεύγω

    Περνάει η ώρα, έχω φύγει στο δωμάτιο, ήρθε μετά από κανα 3ωρο μαζί με το ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ μας (σημειωτεόν τότε ήταν που είπε η μικρή μου πόσο την στεναχώρησα ) χαμογελαστή και όλα καλά και τίποτα δεν τρέχει.
    ------(Ρωτάω)Θες να μου πείς?
    -------Οχι
    Ηρθε και η ώρα για το ραντεβού. Φεύγει
    Μόνος μένω με το παιδί. Πριν ξαλώσει για απογευματινό υπνάκο το ρωτάω και μου λέει δεν ήρθε κανείς.

    Επιστρέφει. Σε πέντε λεπτά έχει ντύσει το παιδί και έχει αποφασίσει να παέι βόλτα για ψώνια.
    ---(Ρωταέι) Θα έρθεις?
    -----Όχι δεν έχω όρεξη
    -----Σίγουρα
    ----Ναι σίγουρα, χαλάστηκα. Θα ήθελα να μου εξηγήσεις πρώτα
    ------τελευταία ευκαιρία
    -------Καλά να περάσετε

    Τρέχω, τρέχω τρέχω. Πολλά χιλιόμετρα. Δεν το ήξερα ότι ακόμα μπορώ να τρέχω για 4 ώρες σερί.

    Γυρίζω πίσω και τσουπ στον διάδρομο βρισκόμαστε.
    Χαμογελαστή και έυδιάθετη πάλι. Εγώ ακόμα μέσα στη θολούρα

    -----Θα πάμε βόλτα με την κουμπάρα
    -----Ε αν θα πάτε ...(παύση), εγώ πρέπει να κάνω ένα μπάνιο
    Μέσα σε 2 λεπτά είχαν φύγει.

    Ερχεται πλεον το βράδυ. Το παιδί κοιμάτε. Κουβέντα δεν έχουμε πει. Και ξεκινάμε μόλις κοιμάτε το αγελούδι.
    Η αποψή της: Γιατί σκέφτεσαι έτσι? Γιατί κάθε στιγμή που νιώθω ωραία θες να τη χαλάς? Γιατί μόλις σηκώνομαι θες να με ξαναρίχνεις¨? Χαίρεσε?
    Η άποψή μου: Οχι αυτό δεν θα το κάνω. Να καθίσω και εγώ να κρατάω και κανά φανάρι΄
    Επί 4 ώρες. Ξημέρωσε. Καταλήξαμε στην πλήρη (έτσι νόμισα τότε) απομάκρυνση.
    Και όμως λες και έγινε κάτι μαγικό έρχεται και με αγκαλιάζει (φυσικά στο παιδικό κρεβατάκι έπεσα να ξαπλώσω).
    -----Δεν μπορώ χωρίς εσένα, Είσαι ο άντρας μου, είσαι το στήριγμά μου, μόνο εσένα έχω, το ξέρω ώρες ώρες γίνομαι κακιά, άσε με να είμαι δίπλα σου
    ------(εγώ) ακόμα θολωμένος, κλαιγοντας, μη μπορώντας να κατανοήσω πως τη μία στιγμή μου λέει πως αδιαφορεί πλήρως για μένα, για το τι θέλω, για την κοινή ζωή μας, και την επόμενη να θέλει να είναι δίπλα μου. Ξαπλώσαμε παρεά

    Πέρασε και η κυριακή ωραία και γυρίσαμε.
    Ποστάρω για το πώς νιώθω. Τα εμότικονς. Και ναί γράφω μία γραμμή. Δεν μπορούσα να μη τη γράψω τη ρημάδα. Πίστεψα ότι κάτι μετρούσα τελικά στα μάτια της. Οτι είχα σημασία και εγώ. Οτι με είχε καταλάβει και ότι είχει ακυρώσει η ίδια το ραντεβού της.

    Η Δευτέρα κυλάει όμορφα ώσπου μαθαίνει ότι έγραψα για κάποιον τρίτο. (σημειωτέον δε πολυδιαβάζει τι γράφω) Και γίνεται πάλι μία από τα ίδια. Πώς τόλμησες να γράψεις τέτοιο πράγμα? κλπ κλπ κλπ
    Βραδιάζει. Η μικρή πάει για ύπνο. Και αρχίζει άλλη μία συνεδρία μας.
    Να μη τα πολυλογώ το δια ταύτα είναι ότι πλέον δεν υπάρχει λόγος (στο μυαλό της) να είμαστε μαζί. Στο μυαλό μου υπάρχει απέραντη θλίψη για το πώς η γυναίκα που τόσο αγαπάω βάζει σε πρώτη μοίρα κάποιον τρίτο, νοιαζεται τόσο για το αν θα θιχτεί, δεν τον στέλνει γενικώς, και σε δεύτερη μοίρα μπαίνω εγώ. Δε λέει ένα να το πάρει το ποτάμι να το πάρει τι έγινε για ένα μισάωρο στο νετ θα ασχολούμαστε και θα χαλιόμαστε. Αφού σε πείραξε εσένα ε και εγώ δεν καίγομαι και τόσο πια. Ναι μιλάω εγωιστικά. Θέλω να αποτελώ κάτι στη ζωή της γυναίκας μου και όχι απλώς να περιφέρομαι γύρω γύρω, Το απαιτώ όσο πιστεύω πως είναι γυναίκα μου.
    Το δια ταύτα λοιπόν της Δευτέρας είναι ότι για άλλη μία φορά τα πράγματα οδηγήθηκαν εκτός ελέγχου.
    Τρίτη μεσημέρι αντιλαμβάνομαι την Σοφία της sofias. Καθε στιγμή και άλλο αποτέλεσμα.......

    Τρίτη βράδυ άλλη μία συνεδρία μας.
    Πλέον κανένα σημείο επαφής εκ μέρους της. Πληρη αδιαφορία ρητά δηλωμένη για εμένα. Γιατί συμπεριφέρθηκα έτσι. Γιατί πάντα ήμουν εγωιστής. Γιατί γιατί γιατί δεν μπορώ πλεον να συγκρατήσω το κάθε γιατί. Ρητή επιθυμία της πλέον να γίνει κάτι. Δεν αντέχει να ασχολείται με εμένα και το πως νιώθω. Δεν την ενδιαφέρει. Δεν βρίσκει τίποτα θετικό στο να είμαστε μαζί. Και ζητάει από μένα να κάνω κάτι.

    Τετάρτη πρωί. Σας ζητάω βοήθεια.
    Τετάρτη μεσημέρι. Πλέον το έχει αποφασίσει να χωρίσουμε. Μου τι ξεκαθαρίζει. Και μετά μου ζητάει να φύγω από το σπίτι. το αρνούμαι. Όσον καιρό έχω με το αγγελούδι μου θα τον (τον χρόνο) εκμεταλλευτώ. Λέει πως είναι πιο εύκολο για μένα να φύγω. Λεεί πως δεν θέλει να της φέρω προβλήματα. Αρνούμαι πλέον να δεχτώ να φύγω. ούτε την πρώτη φορά το δέχτηκα ούτε τώρα το δέχομαι. Εγώ δεν θέλω να χωρίσω. Εγώ θα το δεχτώ όμως. Εγώ ζητάω να με αγαπήσει. Δεν θέλει. Θέλει να ηρεμήσει. Θέλει να χωρισει. Ξέρω καλά πως πλέον έχω πάψει στο μυαλό της να είμαι ο άντρας της και να είναι η γυναίκα μου, έχω χωνέψει και εγώ στο μυαλό μου πως πλέον δεν είμαι ο άντρας της.
    Αν θέλει να με χωρίσει ας με χωρίσει. το έχω δεχτεί ότι συμβαίνει αυτό στη ζωή. Αλλά δεν θα ρημάξω εγώ μόνος μου το γάμο μου. Αφού τόσο την έχω τσακίσει. αφού τόσο κακό της κάνω. Αφού βρήκε τη δύναμη μέχρι και το άγγελάκι μας να το κάνει να κλάψει εξηγώντας του ότι θέλει να χωρίσουμε ε τότε ας βρεί και τη δύναμη να προχωρήσει. Αυτό της είπα. \"Δεν σε εμποδίζω. Ότι θές θα το υπογράψω. Αλλά μέχρι εκεί. Πλέον δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μου λες τι να κάνω.\"

    Ξημερώματα πέμπτης. Γράφεται αυτο το post

    ΥΓ1 Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΘΡΕΝΤ ΠΛΕΟΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ (ΓΕΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ). ΕΓΩ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΩΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ. ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗ ΒΟΗΘΗΣΩ (ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΕΧΕΙ ΝΟΜΙΖΩ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ). OYTE ΠΛΕΟΝ ΩΣ HUSBAND MΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΣΤΗΝΟΜΑΙ.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ.
    ΟΠΟΙΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΟΣΤΑΡΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ

    ΥΓ2 Στην περιγραφή των ανωτέρω γεγονότων γίνεται εμφανές ότι ένα ποτήρι ξεχειλίζει από μία σταγόνα όταν είναι γεμάτο. Η σταγόνα αυτή καθεαυτή δεν έχει παίξει κάποιο ρόλο. Η βρύση που γεμίζει το ποτήρι είναι που έχει σημασία και εμείς δεν βρήκαμε πως κλείνει αυτή η βρύση.

    ΥΓ3 Τα όσα έγραφα εδώ είχαν σαν σκοπό να διαβαστούν απο όλους σας με σκοπό να βοηθηθώ.

    ΥΓ4 Εχω την ίδια αγωνία για το αν πρέπει να πατήσω το κατχώρηση όσο είχα όταν ξεκινούσα αυτό το θρεντ για δεύτερη (και μακροσκελέστατη) φορά. Λες και το τέλος δεν έχει έρθει και θα έρθει με την κατχώρηση. Και όμως......

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ 1 και μοναδική. ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΚΑΛΙ ΠΑΝΩ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΕΙΣΤΕ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΣΤΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ. ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ. ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

    ΕΥΧΗ 1 και μοναδική . ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΠΑΛΙ. CARPE DIEM

  3. #348
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    380
    Άλλο, καλά?????
    Όπως είπε και ο (δεν θυμάμαι ποιός) στο χρώμα του χρήματος: Ι ΑΜ BACK

    ΥΓ ΝΕWMAN (xmmmm new man)

  4. #349
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    248
    Originally posted by husband


    Πλέον το έχει αποφασίσει να χωρίσουμε. Μου τι ξεκαθαρίζει. Και μετά μου ζητάει να φύγω από το σπίτι. το αρνούμαι. Όσον καιρό έχω με το αγγελούδι μου θα τον (τον χρόνο) εκμεταλλευτώ. Λέει πως είναι πιο εύκολο για μένα να φύγω. Λεεί πως δεν θέλει να της φέρω προβλήματα. Αρνούμαι πλέον να δεχτώ να φύγω. ούτε την πρώτη φορά το δέχτηκα ούτε τώρα το δέχομαι. Εγώ δεν θέλω να χωρίσω. Εγώ θα το δεχτώ όμως. Εγώ ζητάω να με αγαπήσει. Δεν θέλει. Θέλει να ηρεμήσει. Θέλει να χωρισει. Ξέρω καλά πως πλέον έχω πάψει στο μυαλό της να είμαι ο άντρας της και να είναι η γυναίκα μου, έχω χωνέψει και εγώ στο μυαλό μου πως πλέον δεν είμαι ο άντρας της.
    Αν θέλει να με χωρίσει ας με χωρίσει. το έχω δεχτεί ότι συμβαίνει αυτό στη ζωή. Αλλά δεν θα ρημάξω εγώ μόνος μου το γάμο μου. Αφού τόσο την έχω τσακίσει. αφού τόσο κακό της κάνω. Αφού βρήκε τη δύναμη μέχρι και το άγγελάκι μας να το κάνει να κλάψει εξηγώντας του ότι θέλει να χωρίσουμε ε τότε ας βρεί και τη δύναμη να προχωρήσει. Αυτό της είπα. \"Δεν σε εμποδίζω. Ότι θές θα το υπογράψω. Αλλά μέχρι εκεί. Πλέον δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μου λες τι να κάνω.\"
    Δεν είμαι σίγουρη για το κίνητρο που με παρακινεί να γράψω, αφού από τις πρώτες καταχωρήσεις σου σε αυτό το ποστ, είδα έναν άνθρωπο που δε θέλει στην πραγματικότητα να ακούσει. Μάλλον δεν έχει αυτιά για να το κάνει. Η πρόθεση ενδέχεται να είναι και ειλικρινής.
    Ό,τι και να ξόδεψες σε χρόνο, κόπο, αίμα και δάκρυα, η προηγούμενη παράγραφος μου αποκαλύπτει (στα δικά μου μάτια ) ότι δεν την ΑΓΑΠΑΣ
    Κι εγώ δε θα σε ένοιωθα άντρα μου

  5. #350
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2007
    Posts
    177
    Δυστυχώς σε όλο αυτό το μακροσκελές τόπικ..βλέπω ένα και μόνον παρονομαστή..σκέφτεσαι πρωτίστως τον εαυτό σου.
    Η γυναίκα σου μπορεί να αισθάνεται καλά και με άλλα άτομα ξέρεις και σαφώς δεν μπορεί να αισθάνεται καλά μαζί σου γιατί έχετε προλήματα. Αυτό που έκανες είναι να την πιέσεις παραπάνω και γιαυτό είατε αυτά τα αποτελέσματα....
    το αν πόνεσε το αγγελούδι σας...χμ δεν ξέρω...νομίζεις οτι δεν πονούσε κάθε μέρα να σας βλέπει έτσι; 7 χρονών ούτε 1 ούτε 2.

    Ευχή προς εσένα ...μετρίασε το εγώ σου..δεν γυρίζουν όλα γύρω από εσένα..δυσκολο να βγεις απο τον κύκλο στον οποίο υπάρχεις εσύ μέσα αλλά μόνον αυτή είναι η λύση.

  6. #351
    Member
    Join Date
    Oct 2007
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    40
    Μόλις χθες βρήκα και διάβαζα αυτήν την ιστορία και δεν μπορούσα να την αφήσω για να πάω για ύπνο. Με συγκινήσατε πολύ βρε παιδιά. Η δύναμη της αγάπης είναι αυτή που με κάνει να ελπίζω…
    Θέλω να πιστεύω πως τώρα είναι όλα καλά μεταξύ σας husband και giota73. Αντέξατε τόσα… δεν πιστεύω ότι αυτή η σχέση τελείωσε άδοξα. Είμαι σίγουρη πως και η giota73 κατάλαβε πως άφηνε τα περιθώρια να της συμπεριφερθείς με αυτόν τον τρόπο. Όλοι κάνουμε λάθη, αρκεί να τα καταλαβαίνουμε και να τα διορθώνουμε. Καλή συνέχεια στην ζωή σας εύχομαι…





    Βλέπω τον άντρα μου που προσπαθεί να με βοηθήσει όσο μπορεί. Δεν με αφήνει να προβληματίζομαι για τίποτα, ακόμη και αν το θέλω. Δεν θέλω να μου πάθει τίποτα. Θα κλατάρει με τα τόσα που έχει φορτωθεί εξαιτίας μου. Δουλεύει πολλές ώρες και σαββατοκύριακα, προκειμένου να τα προλάβει. Τι να κάνω δεν ξέρω. Τον βλέπω προβληματισμένο και δεν μου μιλάει. Βέβαια όταν μου μιλούσε εγώ αντιδρούσα άσχημα και γι’ αυτό δεν θέλει να με κουράζει. Δεν τα συζητάει όμως με κανέναν και αυτό δεν θα του βγει σε καλό. Δεν θέλω να γίνω εγώ καλά και να αρχίσει να έχει πρόβλημα ο άντρας μου. Τον αγαπάω πολύ, μου στάθηκε και μου στέκετε πολύ. Τι να κάνω; Τον βλέπω, αρχίζει να τον κυριεύει ο θυμός. Θύμωνα πολύ με τους ανθρώπους και μου την έλεγε γι’ αυτό. Τώρα που εγώ το βλέπω διαφορετικά το θέμα, θυμώνει αυτός.

    Προσπαθώ να του φτιάχνω το κέφι αλλά δεν βλέπω να χαμογελάει εύκολα. Χάνετε μέσα στις σκέψεις του. Δεν θέλω να του δημιουργήσω πρόβλημα. Είπαμε να με βοηθήσει και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό αλλά πως θα τον πείσω να κάνει πράγματα για τον εαυτό του. Να ξεχνιέται βρε αδερφέ… Δεν θέλει να πιστέψει πως είμαι άρρωστη. Εγώ τον λέω πως πρέπει να το αποδεχτεί για να μπορέσει να το-να με αντιμετωπίσει. Δεν ξέρω αν συμπεριφέρομαι σωστά. Του λέω αυτά που λέω σε εμένα.
    Ζήτησα από τον γιατρό μου να μιλήσουν και μου είπε, αργότερα ίσως μαζί με εμένα θα μπορούσε να τον δει. Τώρα έχω εγώ προτεραιότητα λέει. Δεν με αφήνει και ο γιατρός μου να ξαναπάω στο γραφείο. Μου ζήτησε να ψάξω να βρω κάτι άλλο να κάνω.
    Τι να κάνω; Δεν θέλω να τον βλέπω τόσο προβληματισμένο. Θέλω να τον βοηθήσω.

    Αν υπάρχει κάποιος-α που έχει αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο και θέλει να βοηθήσει ας μου γράψει.
    Ευχαριστώ που με ακούσατε.

  7. #352
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    121
    sad σου έχω στείλει utu

  8. #353
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    2
    Κι εγώ σχετίζομαι με μια κοπέλα που έχει αγχώθη κατάθλιψη... Ψάχνω τρόπους να την βοηθήσω και πραγματικά, η προσπάθεια του husband είναι συγκινητική. Όλη η φάση είναι συγκiνητική. Επειδή είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος, πιστεύω ότι την βοηθάω. Και η ίδια αυτό μου λέει. Την κάνω που και που να χαμογελάει και περνάει καλά όταν είμαστε μαζί. Σας ευχαριστώ όλους που μου ανοίξατε ακόμη περισσότερο τα μάτια για το πώς να συμπεριφερθώ και να πράξω με την τύπισσα.

    Με άγγιξε η κουβέντα αυτή. Και ειλικρινά, θα ήθελα να μάθω πώς θέλετε εσείς οι ίδιοι να σας συμπεριφέρονται, οι άνθρωποι που θέλουν να σας βοηθήσουν και που σας αγαπάνε...

    Χριστίνα, σου αφιερώνω το τραγούδι μας...

    http://www.youtube.com/watch?v=7pA5UhNaYw0

    Dance me to your beauty with a burning violin
    Dance me through the panic \'til I\'m gathered safely in
    Lift me like an olive branch and be my homeward dove
    Dance me to the end of love
    Dance me to the end of love
    Oh let me see your beauty when the witnesses are gone
    Let me feel you moving like they do in Babylon
    Show me slowly what I only know the limits of
    Dance me to the end of love
    Dance me to the end of love

    Dance me to the wedding now, dance me on and on
    Dance me very tenderly and dance me very long
    We\'re both of us beneath our love, we\'re both of us above
    Dance me to the end of love
    Dance me to the end of love

    Dance me to the children who are asking to be born
    Dance me through the curtains that our kisses have outworn
    Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
    Dance me to the end of love

    Dance me to your beauty with a burning violin
    Dance me through the panic till I\'m gathered safely in
    Touch me with your naked hand or touch me with your glove
    Dance me to the end of love
    Dance me to the end of love
    Dance me to the end of love


    Να ζείτε την ζωή πριν γίνει ανάμνηση... Εγώ αυτό έχω μόνο στο μυαλό μου...

Page 24 of 24 FirstFirst ... 14222324

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •