Προϋποθέσεις για ψυχοθεραπεία

[melissa]

Χτες το βράδυ συνάντησα έναν φίλο μου με τον οποίο έχουμε πολύ καλή σχέση και ο ένας εκμυστηρεύεται στον άλλον προβλήματα οικογενειακά, αισθηματικά κλπ όταν ζορίζεται ξέροντας ότι ο άλλος θα τον ακούσει ουσιαστικά. Μου έλεγε τα προβλήματα που έχει στο σπίτι του και επίσης τα προβλήματα με την κοπέλα του καταστάσεις που σε συνδυασμό νιώθει να τον πνίγουν.

Εγώ σε όλα αυτά αναγνώριζα ένα pattern ανάγκης προστασίας τόσο της οικογένειας του (ουσιαστικά η μητέρα του αφού ο πατέρας του έχει πεθάνει) όσο και της κοπέλας του (της οποίας ο πατέρας έχει πεθάνει επίσης). Για μένα ήταν ξεκάθαρο ότι προσπαθούσε να αναλάβει το ρόλο του προστάτη προς όλους όσους σχετιζόταν και η μόνη λύση ήταν να αλλάξει αυτή του την ανάγκη να αναλάβει το ρόλο αυτό αντί να απομακρυνθεί πχ από την κοπέλα του. Στην ερώτησή του πώς θα το κάνει δεν είχα κάποια απάντηση πέρα από την ψυχοθεραπεία.

Εγώ κάνω ψυχοθεραπεία σχεδόν 2 χρόνια και έχω δει τρομερή βελτίωση στον εαυτό μου. Το θέμα είναι ότι ο φίλος μου ξίνισε με αυτή την πρόταση, αρνήθηκε, θεώρησε υπερβολικά τα χρήματα, γελοία τη διαδικασία και αντιπρότεινε να δώσει καλύτερα λεφτά να πάρει μια κιθάρα που είναι κάτι που του αρέσει και θα τον κάνει να περνά καλά.

Όταν είχα ξεκινήσει ψυχοθεραπεία την είχα πραγματικά ανάγκη και πίστευα ότι μπορώ να καταφέρω πράγματα μέσα από αυτή έστω και αν κατά τη διάρκεια δεν καταλάβαινα κάποια βελτίωση. Τώρα τόσους μήνες μετά την πρώτη μέρα μπορώ να αντιληφθώ τη διαφορά όπως ένα παιδί που έχει σημειώσει το ύψος του στον τοίχο και το βλέπει μετά από κάποιο διάστημα: δεν συνειδητοποιεί ότι ψηλώνει μέρα με τη μέρα αλλά όταν κάνει τη σύγκριση μετά από καιρό βλέπει τη διαφορά. Αναρωτιόμουν, λοιπόν, ακόμη και να πείσεις κάποιον που δεν είναι θετικός με την ψυχοθεραπεία να κάνει μια δοκιμή μπορεί να έχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα;

Έχω βοηθηθεί πολύ από την διαδικασία και προσπαθώ να το επικοινωνήσω αυτό σε άλλους ανθρώπους που βλέπω ότι ταλαιπωριούνται αλλά δεν το καταφέρνω πάντα. Ίσως, απλά στην περίπτωσή μου να ήταν ένα σύνολο θετικών συγκυριών: είχα συνειδητοποιήσει ότι είχα την ανάγκη, πέτυχα έναν ψυχοθεραπευτή με τον οποίο ταίριαξα, δεν έκανα πίσω ακόμη και αν δεν είδα με την πρώτη κάποια αλλαγή.

Το θέμα το άνοιξα πέρα από την ερώτηση για να πω πως όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα για κάποιον μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο με συνειδητοποίηση και προσπάθεια όσο και αν τα πάντα του φαντάζουν αδύνατα και μαύρα μια δεδομένη χρονική στιγμή. :)

[Gypsy Cello]

Γεια σου Μελίσσα. Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να πείσει κανένα για κάτι στο οποίο ο ίδιος δεν πιστεύει και συνήθως απευθυνόμαστε στον ψυχολόγο όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι γιατί μέχρι τότε νομίζουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Στην προκέιμένη περίπτωση και αφού ο φίλος σου είναι τόσο αρνητικός θα πρέπει για να τον πείσεις με το να δει χειροπιαστά αποτελέσματα από την δική σου προσπάθεια π.χ αν σε βλέπει περισσότερο χαρούμενη και ευδιάθετη και αν όντως έχουν αλλάξει πράγματα στην ζωή σου, ενδεχομένως και ν' αλλάξει γνώμη. Πάντως από τα όσα λες, μου φαίνεται ότι έχει κλείσει τους ψυχολόγους και την ψυχοθεραπεία μέσα σ' ένα στερεότυπο γι' αυτό είναι τόσο αρνητικός, πράγμα δικαιολόγημενο, αφού ουκ ολίγοι ανόητοι κυκλοφορούν.

[void]

Παντως, έχω παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι άντρες είναι αρνητικοί απέναντι στην ψυχοθεραπεία.Δεν είναι εύκολο να πείσεις κάποιον για ψυχοθεραπεία όταν δεν πιστεύει σε αυτήν σαν τρόπο αντιμετώπισης αυτών που τον προβληματίζουν.ΈΧω κάνει κι εγώ ψυχοθεραπεία κάποιο διάστημα αλλά πλέον δε την θεωρώ πανάκεια.Μπορεί και ο ίδιος ο φίλος σου να μην την έχει ανάγκη.Το να αναθεωρήσει κάποιους ρόλους του που τον πάνε πίσω, δεν απαιτεί απαραίτητα ψυχοθεραπεία.

[melissa]

Δεν ήθελα να ακουστώ ότι θέλω να τον πείσω με το ζόρι να κάνει κάτι που δεν θέλει. Με ρώταγε για το πώς θα καταφέρει να βγει μέσα από αυτή την κατάσταση και εγώ του είπα ότι δεν έχω απαντήσεις σε αυτό αλλά θα μπορούσα να προτείνω την ψυχοθεραπεία. Απλά, αναρωτιόμουν τελικά γιατί κάποιος να είναι τόσο αρνητικός α) για ένα θέμα που βλέπει ότι δεν έχει λύση και τον προβληματίζει και β) κάποιος άλλος του λέει ότι βοηθάει. Από κει και πέρα εννοείται ότι κάτι που πιάνει για κάποιον δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα ισχύει για όλους.

[Gypsy Cello]

Δεν ακούγεσαι πιεστική, μην ανησυχείς. Είναι φυσικό να ενδιαφέρεσαι για έναν άνθρωπο που θεωρείς φίλο σου. Το αν θα βοηθήσει η ψυχοθεραπεία όμως εξαρτάται και από την φύση του προβλήματος. Ίσως όντως να μην είναι τόσο σοβαρό το θέμα για να κάνει κάτι τέτοιο. Ίσως απλά να χρειάζεται ν' αποκτήσει κάποιες ισορροπίες στην ζωή του.

[marian_m]

Δεν ήθελα να ακουστώ ότι θέλω να τον πείσω με το ζόρι να κάνει κάτι που δεν θέλει. Με ρώταγε για το πώς θα καταφέρει να βγει μέσα από αυτή την κατάσταση και εγώ του είπα ότι δεν έχω απαντήσεις σε αυτό αλλά θα μπορούσα να προτείνω την ψυχοθεραπεία. Απλά, αναρωτιόμουν τελικά γιατί κάποιος να είναι τόσο αρνητικός α) για ένα θέμα που βλέπει ότι δεν έχει λύση και τον προβληματίζει και β) κάποιος άλλος του λέει ότι βοηθάει. Από κει και πέρα εννοείται ότι κάτι που πιάνει για κάποιον δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα ισχύει για όλους.

Είχα κι εγώ την ίδια στάση πριν κάποια χρόνια. Επειδή βοηθήθηκα πάρα πολύ από την ψυχοθεραπεία, προσπαθούσα να πείσω φίλους και γνωστούς ότι θα τους βοηθήσει και τους ίδιους. Κάποια άτομα ήταν έτοιμα να το κάνουν, οπότε ξεκίνησαν ψυχοθεραπεία και μ' ευγνωμονούν για το ότι τους έδειξα έναν τρόπο να βοηθηθούν σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής τους.
Κάποια άλλα, αυτά που κατά τη γνώμη μου είχαν μεγαλύτερη ανάγκη για βοήθεια, αντιδρούσαν πολύ έντονα στην ιδέα της ψυχοθεραπείας. Το αστείο είναι ότι, κάποια χρόνια μετά, το ένα από αυτά αποφάσισε να σπουδάσει κάτι παρεμφερές με αυτό που απέρριπτε για τον εαυτό του, councelling. Το άλλο πάλι, άρχισε να επισκέπτεται ψυχολόγο μαζί με τον σύντροφό του, ο οποίος ήδη πήγαινε, για να βοηθήσει αυτόν.
Το συμπέρασμά μου, βασιζόμενη στα δύο αυτά άτομα, που τυχαίνει να είναι πολύ κοντινά μου, είναι ότι φοβόταν να παραδεχτούν ότι έχουν πρόβλημα το οποίο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνα τους. Δεν θέλαν να παραδεχτούν ότι έχουν ανάγκη από βοήθεια, δεν θέλαν να νιώσουν "προβληματικοί" ή "αδύναμοι".Δεν ήταν τελικά το θέμα τους η ψυχοθεραπεία. Γιατί και οι δύο τελικά, εκεί στράφηκαν. Με το πρόσχημα όμως, ότι το κάνουν για να βοηθήσουν τους άλλους.
Απλά, κατά τη γνώμη μου, εξακολουθούν να λένε ψέματα στον εαυτό τους.