Δεν ήξερες δεν ρώταγες???

[Σουέλ]

Ωραία τα λες...
Είμαι 31 τώρα και όλα άρχισαν όταν ημουν 25...Η οικογένειά μου δεν ήταν εξοικειωμένη με ψυχικές ασθένειες, αλλά έχουν μάστερ στις σωματικές... Δεν υπήρχε κανένας στο περιβάλλον μου που να γνωρίζει πώς να το αντιμετωπίσει. Βέβαια κανείς δεν ξέρει, αν δεν χρειαστεί να μάθει, έτσι; Μόνη μου πήγα σε ψυχίατρο και μόνη μου για ψυχοθεραπεία. Θα μου πεις, παιδάκι ήσουν 25 χρονών γαϊδούρι? Όχι δεν ήθελα να με παρει κανείς απο το χέρι, απλά εύχομαι τωρα να υπήρχε κάποιος να με παρακινήσει περισσότερο, να μου πει "βρε μήπως να πάρουμε και δεύρερη γνώμη?, αφου εγω δεν το έκανα. Καλά θα ήταν να έιχα πάρει χαμπαρι λιγο νωρίτερα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο...
Η αλήθεια είναι πως η αδελφή μου και ο σύντροφός μου με στήριξαν και με στηρίζουν, μην γίνω και drama queen... Δεν επιρρίπτω ευθύνες σε κανέναν, εκτός απο έμενα. Θα έπρεπε να ξέρω καλύτερα. Απλά με έχει πιάσει το παράπονο...Δεν θα κάτσω με σταυρωμενα τα χέρια, εννοείται. Απλά περνάω τη φάση μου τώρα και είπα να το μοιραστώ, μήπως το περναει και καποιος άλλος.
Μου κάνει εντύπωση βρε παιδί μου που είναι σαν να ξύπνησα απότομα... Φαντάσου ότι ακόμα δεν έχω πει στην ψυχολογο μου ότι θα σταματήσω. Έχω να πατησω τρεις βδομάδες...Ακόμα είμαι σε φάση συνειδητοποίησης και περισυλλογης...
Περήφανη δεν μπορώ να νιώσω, τουλάχιστον ακόμα. Προς το παρόν νιώθω αφελης και κλαψιάρα...

[dimitra91]

Ολοι καποια στιγμη το νιωθουμε και εγω συχνα .Αλλα αυτο μας κανει κακο!Προσπαθησε να μην σκεφτεσαι οτι θα μπορουσες να κανεις κατι παραπανω γτ δεν ηταν στο χερι σου!ειναι πολυ δυσκολο να καταλαβεις γρηγορα τι σου συμβαινει και να το δεχτεις,μη νιωθεις υπευθυνη γτ απλα δεν εισαι.Διωξε τις κακες σκεψεις και συγκεντρωσου στις θετικες και τι θα κανεις απο δω και περα!δεν ειναι αργα.Μικρα σταθερα βηματα,μη το βαζεις κατω ολα θα πανε καλα γτ πολυ απλα εχεις θεληση και πιστεψε με οσα χαπια και ψυχοθεραπειες και να κανεις αμα δεν δουλεψεις τισ σκεψεις σου και τα συναισθηματα σου δεν γινονται και πολλα.Αλλα εχεις θεληση και το χεις καταλαβει οτι θες να βοηθησεις τον εαυτο σου!Αυτο ειναι το πρωτο βημα στην διαδικασια της αναρωσης κι ας πονας και ο πονος ειναι μερος της αναρωσης!Θα τα καταφερεις,πιστεψε το!Ολα θα πανε καλα εισαι σε καλο δρομο!