ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ:ΕΙΝΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ;;

[νιφάδα]

Τωρα ειδα ποσο παλιο θεμα ειναι...

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817]

Τωρα ειδα ποσο παλιο θεμα ειναι...

εγω ειμαι καινουριος στο φορουμ(3βδομαδες) και διαβασα τα προηγουμενα ξεχωρισα αυτο γιατι πιστευω οτι ειναι σημαντικο να ακουστει.ξερεις εγω με αυτο το τροπο(να σταματω το παραλληρημα) εχω μιση ψυχωση(και ευελπιστω να μειωθει η να ζω τουλαχιστον χωρις φαρμακα) πλεον(σημαντικο!) και θελω να βοηθησω κοσμο ακουγοντας την αποψη μου:αυτο που ακουγεται σε αυτο το θρεντ παιδια ειναι το μερος της ψυχωσης που ελεγχεται και πιστευω οτι αν το κοψουμε αυτο την σκαπουλαρουμε την αρρωστεια!

[PETRAN]

Ένα καλό αρθράκι που διάβασα για την εξάρτηση στην ονειροπόληση


http://www.huffingtonpost.com/margar..._b_944624.html

Βασικά τώρα τελευταία κάποιοι συνειδητοποιούν ότι η ονειροπόληση μπορεί να φτάσει στο σημείο ότι μπορεί να γίνει πρόβλημα. Προσωπικά το είχα πάρα πολύ έντονα μέχρι και πριν κάποια χρόνια. Νομίζω ότι πάντα είχα και ελλειμματική προσοχή-υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) και το έχω διαβάσει ότι είναι αρκετά συχνό σε αυτές τις αναπτυξιακές καταστάσεις. Θα φανταζόμουνα ότι φανταστικό σενάριο θες, από το να ήμουν διάσημος τραγουδιστής μέχρι και αναμνήσεις που είχαν άλλη έκβαση μέχρι, μέχρι...και ότι πραγματικά υποθετικό-τρελό-φανταστικό σενάριο θες με-η-χωρίς-υπαρκτά-πρόσωπα


Ίσως είναι και δίκοπο μαχαίρι, αφού το να έχεις μεγάλη φαντασία είναι συνήθως «μήτρα πρωτότυπων ιδεών». Αρκεί να ξέρεις να το τιθασεύεις και να μην το χρησιμοποιείς για ώρες ατελείωτες για να ξεφεύγεις (κάτι που έκανα εγώ αρκετές φορές). Από προσωπική πείρα, οι πολύ έντονες και πολύωρες φαντασιώσεις μου εξαφανίστηκαν όταν κάποια στιγμή προσπάθησα να κάνω πραγματικές αλλαγές στην καθημερινότητα μου (well και σε μένα). Μπορεί να μην έγινα διάσημος τραγουδιστής (λολ) αλλά μπόρεσα και έκανα άλλα πράγματα που κέρδισαν κάποιο σεβασμό και αυτό ήταν αρκετό. Μπορεί να μην έγινα ο πρόεδρος του πανεπιστημίου αλλά προσπάθησα να γίνω πιο εξωστρεφής και να κάνω αρκετές φιλίες κλπ. Επίσης κάποιες φορές εκτόνωνα κάποια δημιουργικότητα μέσω της μουσικής ("έπαιζα” με ένα πρόγραμμα μουσικής στον υπολογιστή), φωτογραφίες μέχρι και photoshop, είχα καταπιαστεί με πολλά χωρίς να κάνω master τίποτα λολ. Αλλά το θέμα είναι να σου αρέσει εκείνη την στιγμή, να παίρνεις κάποια πιο ουσιαστική ανταμοιβή. Είναι αρκετά πιο μεγάλη η ανταμοιβή ακόμα και το να κάνεις δύο μουτζούρες από το να φαντάζεσαι απλά καταστάσεις.


p.s. φυσικά όλα αυτά δεν έχουν απαραίτητα σχέση με ψύχωση/σχιζοφρένεια κλπ.

[keep_walking]

Χμ εμενα μου εχουν πει οτι μικρος ειχα ελλειμματικη προσοχη-υπερκινητικοτητα. Βασικα δεν θυμαμαι και ποτε τουλαχιστον στο σχολειο να παρακολουθησα ολοκληρη ωρα μαθηματος....παντα ταξιδευε ο νους μου.
Τωρα πλεον ειμαι πολυ συγκεντρωμενος και δεν μου ξεφευγει λεξη απο οποιαδηποτε παραδοση μαθηματος ακουω και αναρωτιεμαι εαν ημουν παντα ετσι (καλα ολα τα παιδια ονειροπολουν αλλα εγω ημουν το κατι αλλο) , ποσο θα ειχα προοδευσει.
Τεσπα , δεν μετανιωνω ισως και να μου κανε καλο ολη αυτη η ονειροποληση...

[PETRAN]

Χμ εμενα μου εχουν πει οτι μικρος ειχα ελλειμματικη προσοχη-υπερκινητικοτητα. Βασικα δεν θυμαμαι και ποτε τουλαχιστον στο σχολειο να παρακολουθησα ολοκληρη ωρα μαθηματος....παντα ταξιδευε ο νους μου.
Τωρα πλεον ειμαι πολυ συγκεντρωμενος και δεν μου ξεφευγει λεξη απο οποιαδηποτε παραδοση μαθηματος ακουω και αναρωτιεμαι εαν ημουν παντα ετσι (καλα ολα τα παιδια ονειροπολουν αλλα εγω ημουν το κατι αλλο) , ποσο θα ειχα προοδευσει.
Τεσπα , δεν μετανιωνω ισως και να μου κανε καλο ολη αυτη η ονειροποληση...

+1 ακριβώς ίδια περίπτωση, στο σχολείο είχα τεράστιο πρόβλημα αλλά τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί πολύ. Αν δεις υπάρχει τεράστια αλληλο-επικάλυψη μεταξύ των εγκεφαλικών περιοχών που ευθύνονται για ΔΕΠ-Υ, εξαρτήσεις (από οτιδήποτε), ΙΨΔ/ιδεοληψίες, η/και ψύχωση, τα άτομα που έχουν ΔΕΠ-Υ έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν και ένα από αυτά κατα την εφηβεία η τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Νομίζω ότι σε μένα η δυσκολία να συγκεντρωθώ και η υπερκινητικότητα που είχα από παιδάκι, οι εμμονές και οι ιδεοληψίες για την υγεία και τα σωματικά που επίσης είχα από μικρό παιδί, το κόλλημα/εξάρτηση από video-games και από πράγματα και καταστάσεις που "έπαιζα" στην φαντασία και τέλος η κορύφωση σε κρίσεις πανικού τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής, όλα κάπως συνδέονται. Βασίζονται σε κοινό βιολογικό υπόστρωμα στάνταρ, το βλέπω καθαρά και τώρα που διαβάζω για τον προμετωπιαίο λοβό και τα ντοπαμινεργικά και σεροτονεργικά συστήματα. Κάτι πήγε στραβά σε αυτά τα κυκλώματα ενώ μεγάλωνα λολ. Πάντως όντως δεν είναι κατάρα, γιατί η φαντασία και η δημιουργικότητα μπορεί να είναι χάρισμα, αρκεί να μπορείς να την τιθασεύεις όπως είπες.


Πάντως αυτά τα προβλήματα με την διάσπαση προσοχής, την αποδιοργάνωση και τα κολλήματα βελτιώνονται ενώ μεγαλώνεις αρκετά. Αν και πάντα "υπάρχουν από κάτω", δεν έχει καμία σχέση με την φάση που είσαι μικρότερος. Βέβαια νομίζω ότι έχουν δίκιο που λένε ότι τα άτομα με τέτοια προβλήματα ελλειμματικής προσοχής αργούνε πολύ και σαν ενήλικοι να κάνουν κάτι με καριέρα, έχουν δυσκολίες στο να λάβουν σταθερές αποφάσεις και έχουν αναποφασιστικότητα, προσωπικά το έβλεπα σε μένα μέχρι πρόσφατα αλλά και αυτό έχει βελτιωθεί. Βάλε και την κρίση από πάνω και τα πράγματα δεν βοηθάνε καθόλου λολ. Τέσπα ας είμαστε χαρούμενοι τουλάχιστον :p

[Remedy]

τι ν το ΔΕΠΥ ρε κουμπαρε?

[PETRAN]

τι ν το ΔΕΠΥ ρε κουμπαρε?

http://www.adhdhellas.org/index.php?act=depi

[RainAndWind]

Εγώ δεν έχω καμιά μήτρα πρωτότυπων ιδεών πάντως από την ονειροπόληση, έχω γίνει σκέτα μήτρα ταχύτητος.
Πάντοτε ονειροπολούσα, ιδιαίτερα όταν το περιβάλλον γύρω μου είναι σκατένιο, μπορώ άνετα να κατεβάσω πινακίδα ΚΛΕΙΣΤΟΝ, και να γίνεται γύρω μου χαμός και γω να μη νοιάζομαι. Αυτό μου συμβαίνει και όταν το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα τοξικό, είτε ηχητικά, είτε οτιδήποτε, ακόμη και ιδεολογικά τοξικό να είναι, λολ, σα να κλείνομαι στον κόσμο μου, κάτι τέτοιο. Αντίθετα σε ό,τι με νοιάζει και ενδιαφέρει η προσοχή/μνήμη/και τέτοια, ξεχωρίζει (για την πχοιότητά της, λολ)

[niah]

Και πως διορθωνεται το θεμα της συγκεντρωσης ρε παιδια?
Εχω κι εγω μεγαλο θεμα με αυτο..κι οχι μονο απεναντι σε καποιον που μιλαει,αλλα και οταν διαβαζω...οταν βλεπω μια ταινια, οτιδηποτε...αν καταφερω να συγκεντρωθω για πανω απο πεντε λεπτα διχως να αποσπαστει η προσοχη μου ειναι υπερβαση...
Κι οπως λες κι εσυ πετραν πιστευω οτι η αδυναμια να συγκεντρωθω παιζει σημαντικο ρολο στα κολληματα που τρωω και σε αυτα που σκεφτομαι.
Πως καταφερατε και το διορθωσατε εσεις?
Απευθυνομαι σε keep και πετραν

[keep_walking]

Και πως διορθωνεται το θεμα της συγκεντρωσης ρε παιδια?
Εχω κι εγω μεγαλο θεμα με αυτο..κι οχι μονο απεναντι σε καποιον που μιλαει,αλλα και οταν διαβαζω...οταν βλεπω μια ταινια, οτιδηποτε...αν καταφερω να συγκεντρωθω για πανω απο πεντε λεπτα διχως να αποσπαστει η προσοχη μου ειναι υπερβαση...
Κι οπως λες κι εσυ πετραν πιστευω οτι η αδυναμια να συγκεντρωθω παιζει σημαντικο ρολο στα κολληματα που τρωω και σε αυτα που σκεφτομαι.
Πως καταφερατε και το διορθωσατε εσεις?
Απευθυνομαι σε keep και πετραν

Το θεμα του ADHD ως παιδι και της διαρκης ονειροπολησης , χωρις να ειμαι ειδικος ηταν κατι που ξεπεραστηκε με το χρονο. Φυσικα παντα ημουν ενας μετριοτατος μαθητης γιατι ποτε δεν παρακολουθησα το μαθημα στην ταξη , ενω τωρα με οτι ακαδημαϊκο τουλαχιστον ασχολουμαι ειμαι απο αυτους που ξεχωριζουν. Οσον αφορα την ψυχωση , ναι μπορω να μη μου ξεφυγει τονος απο αυτα που λεει ενας καθηγητης σε ενα περιβαλλον "ησυχο" , αλλα αν με βαλεις σε μια καφετερια που εχει φασαρια ή κυριως οταν παιζει μουσικη σε καποια ενταση , δυσκολα μπορω να παρακολουθησω συζητηση...πολυ δυσκολα, ειδικα οταν δεν μου απευθυνει το λογο καποιος. Οταν ειμαι μονος σε ησυχο περιβαλλον μπορω να διαβαζω ανετα και να παρακολουθω ταινιες ή να κανω τις εργασιες μου κλπ. Περιεργο ε?
Δεν ξερω niah , ισως ο πετραν μπορει να μας διαφωτισει και τους δυο.
Σε γενικες γραμμες ειμαι ευχαριστημενος απο την συγκεντρωση μου αλλοι συνομηλικοι μου δεν μπορουν να πετυχουν ουτε το μισο απο οτι πετυχαινω , περαν του "φαινομενου της καφετεριας" που ειναι πολυ προβληματικο.

[niah]

Σ ευχαριστω για την απαντηση keep.
Αρα αν καταλαβα λες οτι διορθωθηκε μονο του μεγαλωνοντας...Τυχερος εισαι.
Εγω μπορουσα να συγκεντρωθω (τουλαχιστον σε κατι που με ενδιεφερε)πολυ ευκολοτερα μικροτερη..
Το θεματακι αυτο σε εμενα ειναι χαλια..ειτε βρισκομαι σε περιβαλλον ησυχιας...ειτε φασαριας ή οτιδηποτε..μη σου πω οτι στο δευτερο το χω πιο ευκολα..(κουλο)
Αυτο συμβαινει γιατι δεν ειναι οι ηχοι που διασπουν την προσοχη μου αλλα οι ηλιθιες σκεψεις μου..κι ετσι ισως αν ακουγεται και κατι αλλο στο μπακραουντ να το χω πιο ευκολο να συγκεντρωθω σε κατι που μου λενε γιατι η ενοχληση ειναι εξωτερικη και δεν μου παιρνει εντελως τον νου οπως οταν ειναι εσωτερικη..δεν μπορω να το εξηγησω ακριβως
Επισης εχω παρατηρησει οτι οταν κουνιεμαι περα δωθε (κινηση που νομιζω κανουν και οι αυτιστικοι)μπορω ευκολοτερα να συγκεντρωθω..γιατι η κινηση με αποσπαει απ τις σκεψεις και μενει περισσοτερο μυαλο γι αυτο με το οποιο ασχολουμαι(ειτε ειναι διαβασμα είτε ακροαση κ.λπ.).Με λιγα λογια το χω σχετικα πιο ευκολο να αγνοησω ενα εξωτερικο ερεθισμα απο ενα εσωτερικο σολαρισμα εγκεφαλου..Δεν ξερω ποσο καλυτερα να το εκφρασω..
Αυτο που λες για την καφετερια και ενα φασαριοζικο περιβαλλον ειναι απολυτως φυσιολογικο και συμβαινει σε πολλους ανθρωπους..το κουλο ειναι να συμβαινει το αντιστροφο..να μην μπορεις δλδ να συγκεντρωθεις ουτε στην ησυχια.
Αν υπαρχουν τρικς και ασκησεις για αυξηση της συγκεντρωσης παντως θα με ενδιεφερε πολυ να τις μαθω..