Πιο κατω δε παει..

[kyknos25]

εχω γραψει τοσα ποστ.δε ξερω με εχει καταρρακωσει το οτι δεν ειμαι αλλη κ νιωθω παντου ξενη.με το αναφρανιλ λετε να φυγουν οι ψυχαναγκσμοι??υποφερω στη δουλεια δε μπορω να συγκεντρωθω σημερα μου καναν παρατηρησηπου να ξερανε τι περναω
εκει που παω να ξεφυγω τσουπ κατι με κρατει πισω καλα για τα σωματικα ας μη το σχολιασω.
φοβαμαι πολυ..μια ζωη θα μαι ετσι?καταστρεφομαι..

[Σουέλ]

Κύκνε, κάνε υπομονή .Πότε ξεκίνησες τη θεραπεια;

[kyknos25]

χθες με αναφρανιλ.σουελ εχω χασει τον ευατο μου αυτο ειναι το προβλημα μου δε θελω κανεναν κοντα μου νομιζω ειμαι αλλη.ποση υπομονη να κανω?θελω να πεθανω

[Σουέλ]

Το έχω περάσει κι εγώ αυτό...Πίστευα ότι θα ειμαι για παντα έτσι.Σιγά σιγά όμως ξαναβρήκα τον εαυτό μου.Βέβαια, τον πρώτο καιρό πήρα πολλά φάρμακα. Κάνεις ψυχοθεραπεία παράλληλα;Ίσως σε ανακούφιζε λίγο.

[kyknos25]

αρχισα ναι.εσενα το προβλημα σου ειναι οι ψυχαναγκασμοι?

[Σουέλ]

Όχι, είμαι στο γκρουπ της κατάθλιψης εγώ.Στην αρχή είχα κατι σαν απροσωποποιηση, όχι ακριβώς, όπως μου ειπε ο ψυχίατρος.Ήταν σαν να έβλεπα τον εαυτό μου σαν παρατηρητής, σαν να ήμουν έξω απο το σώμα μου.Έβλεπα τα χερια μου κι έλεγα:δικά μου είναι;εγώ τους δινω εντολή να κινηθουν;Ο τότε ψυχίατρος που είδα με πλάκωσε στα χάπια (7 την ημέρα για κανα τριμηνο) και σε πεντε μερες συνηλθα.Ξέρω ότι δεν εκανα καλά που πήρα τόσα χαπια, και δεν στο προτείνω, αλλά ήμουν σε άθλια κατάσταση και δεν το έψαξα. το μόνο μου ηθελα ηταν να συνέλθω.
Τώρα πιστεύω ότι θελει λίγα φάρμακα και ψυχοθεραπεία.Αργά και σταθερά βήματα.
Τουλάχιστον κοιμασαι καλά;

[kyknos25]

κ εγω με αποπροσωποποιηση ξεκινησα απ τα 19 μου ταλαιπωρουμε.εδω κ 2 βγομαδες ειμαι τα ιδια σκατα-σορυ-κ τελικα καταληξαμε οτι πια ειναι ψυχαναγκασμοι.αυτα τα ειχα απο πολυ μικρη αποπροσωποποιηση κ ψυχαναγκασμους αλλα ντρεπομουν να μιλησω.κ τι καταλαβα?εχασα τον ευατο μου τωρα.εγω παιρνω λαντοζ απ τα 19μου κ ειδα ωφελεια απλα τωρα το θεμα εινα οι ψυχαναγκασμοι κ μου δωσε κ 25Mg anfranil.αλλα φοβαμαι οτι δε θα γινω καλα κ θα με κυνηγαει μια ζωη

[kyknos25]

Οχι ουτε καλα κοιμαμαι.φοβαμαι απιστευτα νομιζω οτι αυτο που ζω δεν το χει ζησει κανεις.να αμφιβαλλει γαι το εγω του?αποριες 20 χρονων θα λυθουν τωρα??-απ τα 5 μου ειμαι ετσι-