Συναισθηματική κακοποίηση

[sadsun]

Καλησπέρα.
Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας σχετικά με την συναισθηματική κακοποίηση - εάν υπάρχει κάτι τέτοιο σαν όρος και την ψυχολογική εξάρτηση από σχέσεις "άρρωστες" σε όλα τα επίπεδα.Έχω ανάγκη να ακούσω γνώμες ανθρώπων που βίωσαν αντιστοιχες καταστάσεις και κατάφεραν να ξεφύγουν απο αυτές.Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με κατα γενική ομολογία σωας τας φρένας να μην μπορεί να ξεφύγει ψυχολογικα και συναισθηματικά, απο μία σχέση που μόνο κακό του κάνει?
Οι πληροφορίες που ζητάω αφορούν κυρίως στην ψυχολογία άφενός του θύτη και αφετέρου του θύματος.
Το "μενού" αυτής της σχέσης περιελάμβανε τα πάντα:εξευτελισμό, βιασμό, ξύλο, εξαπάτηση, καταπίεση....και πολλά πολλά άλλα που δυστυχώς δεν περιγράφονται και τόσο απλά.
Αν μπορειτε να μου πείτε τη γνώμη σας θα με βοηθήσετε ιδιαίτερα.
Σας ευχαριστώ πολύ και συγνώμη αν σας κούρασα.

[provlimatikos]

enas tropos gia na xefigeis apo auto einai na kaneis mia alli sxesi pou tha einai pio normal kai pou tha axizei na doseis oli sou tin agapi kai tha blepeis antapodosi.episis apo mia sxesi den mporeis na xefigeis otan skeftesai oti o allos tha stenaxorithei alla stin dikia sou periptosi den isxuei auto dioti ego blepo oti autos min po tin lexi mono kako sou kanei opote fige makria oso ginetai ektos an se apili.den tha kerdiseis tipota apo autin tin sxesi.kai enas allos logos pou den feugei kapoios apo mia sxesi einai otan fobate min den brei kati allo.alla auto einai paraxeni skepsi pou den isxuei.gia olous iparxei kati(AKOMA KAI GIA SENA TASO :p auto paei se allo atomo)opote sadsun prospathise na tin kaneis me elafra pidimatakia kai otan xefigeis apo autin tin sxesi tote tha deis to kalo pou exeis kanei ston euato sou.

[sadsun]

\"provlimatike\" φιλε μου καταρχάς καθε άλλο παρά προβληματικός μου φαίνεσαι:)! Κατά δεύτερον σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να μου απαντήσεις.Θέλω να σου πώ πως ήδη έχω φύγει απο αυτή τη σχέση εδώ και κάμποσο καιρό.Έκοψα κάθε νήμα επικοινωνίας με αυτό το άτομο και τώρα είμαι στη ΄φαση αναδιοργάνωσης.Η αλήθεια είναι πως μου έχει αφήσει πολύ βαθειά σημάδια που δυστυχώς δεν είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού.Και ξέρεις τι γίνεται?Όταν για παραδειγμα χτυπήσουμε κάπου συνήθως στην αρχή που το τραύμα είναι \"ζεστό\" δεν πονάει.Μόλις όμως \"κρυώσει\" σου δίνει και καταλαβαίνεις.Έτσι συνέβη και με μένα.Τώρα που έχω φύγει (φαινομενικά για να είμαι ειλικρινής) απο εκείνον, τώρα που άρχισα να ηρεμώ, τώρα πονάω πιο πολύ.Πονάω γιατί δεν πρόλαβα να κερδίσω την αξιοπρέπεια που μου έκλεψε, πονάω για την αδυναμία που έδειξα 3 χρόνια, πονάω που έδωσα τόση αξία σε έναν άνθρωπο που μόνο κακό έμαθε να κάνει...Τώρα αρχίζω να είμαι λίγο καλύτερα...Βοηθάω τον εαυτό μου με ψυχοθεραπεία και είμαι σιγουρη πως μια μέρα θα τα καταφερω...
Όμως δεν γινεται να μην διερευνήσω τους λόγους για τους οποίους τόσο εγώ όσο και εκείνος έφτασε σε αυτά τα σημεία..Από την εμπειρία μου -που δυστυχώς ήταν πρωτόγνωρη και αυτό με κατέστησε ανίκανη αντιδράσεως- έχω καταλάβει πως το συγκέκριμένο άτομο ήταν \"παραφιλικός\" και συγκεκριμένα σαδιστής.Δεν ξέρω εάν υφίσταται αυτός ο όρος αλλά πιστεύω πως η παραφιλία δεν εκδηλώνεται μονο σεξουαλικά...Και η ψυχολογική κακοποίηση είναι εξίσου επικίνδυνη με την σωματική.Δεν ξέρω εάν συμφωνείς φίλε μου όπως και οι υπόλοιποι του forum φίλοι... Θα ήθελα πάρα πολύ να μάθω τη γνώμη σας και αν μπορώ να έχω κάποιες πληροφορίες σχετικά με το θέμα της ψυχολογικής κακοποίσης, και ειδικότερα την ψυχοσύνθεση ενός θύτη.Γιατι την ψυχοσύνθεση του θύματος την γνωρίζω δυστυχώς πολύ καλά και απο πρώτο χέρι....

[provlimatikos]

δεν ειναι κοπος το να απαντησω.εχουμε περασει αρκετα κοινα πραγματα εστω και με λιγο διαφορετικο τροπο.και εγω λεω το εξης για τα τραυματα που λες.μερικες φορες μια σχεση ειναι σαν τα ραμματα.το κοψιμο 8α κλεισει αλλα τα σημαδια μενουν για παντα.το ιδιο και με το σπασιμο.παντα κολαει αλλα παντα ποναει.εγω με βαση αυτα που εχω περασει 8α σου πω κατι.παρατα την αξιοπρεπεια και ολα αυτα τωρα.το βασικο που εκανες και ειναι το σωστο ειναι που εφυγεσ απο την σχεση.πραγματι δινουμε αξια εκει που πρεπει και οσο μας πονανε τοσο εμεις εκει κανουμε τα παντα.εφτασα και εγω σε σημειο να μου λεει το αλλο ατομο οτι μου συμπεριφερεται χαλια ενω εγω της συμπεριφερομε τελεια να λεει και αλλα τοσα και εγω να λεω δεν πειραζει..κανε μια χαρη στον ευατο σου και μην ψαξεις τις αιτιες η μην προσπα8ησεις να χαλασεις την ζαχαρενια σου με τον να ασχολισε με τον μαλακα.εντελος εγκυκλοπαιδικα ναι μα8ε για την ψυχολογικη κακοποιιση και για ολα αυτα απλα προσπα8ησε να μην τα συσχετισις με αυτον διοτι 8α 8υμασε αυτα και 8α χαλιεσαι.λογικο ειναι οτι τωρα που ηρεμεις να κριωνεις πιο πολυ.θα ερ8ει και η στιγμη που 8α ξαναζεστενεσαι και 8α ισε σε μια καλυτερη αγκαλια αληθινη.

[sadsun]

Σε ευχαριστώ και απο εδω.Προσπαθησα να σου στείλω U2U αλλα κάτι γίνεται και δεν είναι εφικτό.Εχεις δίκιο , δεν πρεπει να το αναλυουμε τόσο πολύ αλλά ξέρεις πως είναι....Είναι δύσκολο.Απλα ψαχνω να βρω ποια σημεια ήταν \" φυσιολογικά\" και ποια \"άρρωστα\", ετσι για να προφυλαχθω στο μέλλον...
Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ!

[provlimatikos]

αν 8ες στειλε σε u2u αμα 8ες οτιδηοποτε αλλο στειλε μαιλ [email protected] και γενικως οτι χριαστεις εδω ειμαστε.καταλαβενω απολυτα πως νιω8εις και γιατι 8ες τις απαντησεις αλλα δυστυχως ακομα και να σου δω8ουν απαντησεις 8α ειναι γενικες και δεν 8α σε καλυψουν ακριβως.απλα η αγαπη σου για αυτο το προσωπο 8α σε κανει να βλεπεις και να κρινεις τελειως διαφορετικα ολα τα πραγματα οταν 8α αναφερονται για αυτον και αλλιως 8α τα κρινεις οταν στα λενε γενικως για ψυχολογικη κακοποιιηση.απλα μην το ψαχνεις επ απειρον και εις βα8οσ διοτι θα στεναχωρηθεις αρκετα και ολο 8α 8ες να μα8εις και κατι πιο συγκεκριμενο για αυτον και στο τελος 8α χαλαστεις σε μια κατασταση χωρις νοημα.για αυτο σου ειπα ρωτα γενικως για την κακοποιηση κτλ αλλα μην προσπα8εις να μα8εις πολλα για αυτον.οταν φυγει τελειως η αγαπη για αυτον ι αν μπορεσεις να τον βγαλεις τελειως στην ακρη τοτε θα εισαι δικαιοσ κριτης στον ευατο σοθ για ν αδεις ποια ηταν τα φυσιολογικα και ποια τα αρρωστα διοτι αν νιωθεις εστω και κατι για αυτον 8α τα βγαλεις ολα φυσιολογικα.

[olga_soul]

sadsun μου ,χαίρομαι ειλικρινά που κατάφερες να ξεφύγεις από αυτή την κόλαση που βίωνες......γιατί μόνο κόλαση θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, όπως και για πολλές άλλες γυναίκες που βιώνουν δυστυχώς ακόμα και τώρα, την ώρα που μιλάμε την αρρωστημένη βία του συζύγου , ή αρραβωνιαστικού τους.........:(:(

Το κατά γενικήν ομολογία σώας τας φρένας που ανέφερες το καταλαβαίνω απόλυτα σε άλλο επίπεδο βιωμάτων βέβαια......Ο χρόνια αλκοολικός και με σχιζοφρενικές τάσεις πατέρας μου έξω και στους γύρω έκανε τον ήρεμο, τον τυπικό και τον οικογενειάρχη κατακρίνοντας κάθε βία και αδικία...
Μέσα στο σπίτι όμως όταν έκλεινε η πόρτα ήταν λες και ξύπναγε ένα τέρας.........
:(:(
Οπότε μη σου φαίνεται περίεργο.......
Εκτός των άλλων αν δεν υπήρχε η λεγόμενη συναισθηματική κακοποίηση για την οποία κάθε χρόνο γίνονται καμπάνιες διεθνώς , δεν θα υπήρχε λόγος να κάνουμε κουβέντα τώρα....
Δυστυχώς έχει και πολλές διαστάσεις και πολλές μορφές....Όταν δε συνοδεύεται από χειροδικεία ή σεξουαλική κακοποίηση τότε λαμβάνει ποινικές διαστάσεις ......μιας και δυστυχώς τα σημάδια της βίας (ιδιαίτερα σωματικά.) είναι εμφανή......:(:(

Χαίρομαι πάντως ειλικρινά και σε θεωρώ ήρωα που είπες ενεργά ΟΧΙ!!! και αντιστάθηκες όσα πλήγματα και αν είχες, προκειμένου να αρχίσεις μια νέα ζωή....

Λυπάμαι μόνο και έχω αρκετές ενοχές μπορώ να σου πω, που δεν μπόρεσα να σου απαντήσω στο θέμα που άνοιξες νωρίτερα........

Σε καλοσωρίζω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και ειλικρινά σε θεωρώ ήδη έναν από τους νικητές της ζωής!!! Χαίρομαι και σέβομαι το γεγονός ότι τίποτα ουσιαστικά και πέραν τα όσα είπες, δεν κατάφερε να λιγήσει την αξιοπρέπειά σου στον πυρήνα της!!!


Υποκλίνομαι ταπεινά στη ψυχική σου δύναμη!!!:)

[sadsun]

Καλημερα σε όλους...Olga και provlimatike σας ευχαριστω πολυ για τα όμορφα λογια και να ξέρετε πως με ανακουφίζει που έστω και ανώνυμα βρίσκω αυτή τη συμπαράσταση...Το έχω τρομερή ανάγκη καθώς έχει αλλάξει ολόκληρη η ψυχοσυνθεσή μου μετά το χωρισμό, και μαζί της άλλαξε και η συνήθεια να μπορώ άνετα να μοιράζομαι τα συναισθηματά μου με ανθρώπους που αγαπώ και που πάντα ήταν δίπλα μου...Ίσως γιατί το έχω κουράσει πολύ το θέμα , ισως ντρέπομαι γιατί είναι η πρωτη φορά στη ζωή μου που έκανα τόσο λάθος εκτίμηση...Όπως και να έχει το παλεύω πολύ...Ολγα μου προκειμένου να ξεφύγω απο την κατασταση που βίωνα επι 3 χρόνια άλλαξα όλη μου τη ζωή και εννοώ πως άλλαξα δουλεια- σημειώνω πως τη δουλειά μου την λατρευα- άλλαξα σπίτι και άλλαξα και τον εαυτό μου...Ομως Όλγα μου δεν νιωθω πως ημουν δυνατή.Πίεσα πολύ τον εαυτό μου να φύγει.Ο εαυτός μου δεν ήθελε αν τον ρωτήσεις ούτε να χωρίσει, ούτε να παρατήσει δουλειά και σπιτι.Απλά είπα πως πρέπει να το κάνω γιατι θα κατέληγα και μετά απο 10 χρόνια να είμαι στην ίδια ελεεινή κατάσταση.Να ειμαι εξαρτημένη απο έναν ανθρωπο που με εκδικούταν καθημερινά επειδή με αγάπησε.Τι σόι αγάπη είναι αυτή δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα..Λόγια, λόγια μόνο λόγια.Πράξεις?Σας τις περιέγραψα λίγο παραπάνω...Τώρα παιδάκια, το μόνο που θέλω είναι να ξεχάσω τα πάντα και αν είναι δυνατόν να το κάνω μόνη και όχι με κάποιο δεκανίκι πχ μια νέα σχέση...Δεν μου φταίει τίποτα ο άνθρωπος...Γιατί μέχρι να \"καθαρίσω\" μέσα μου πρέπει να μείνω εντελώς μόνη....Και απο \" καθαρτικά\"?ʼλλο τίποτα...Ψυχοθεραπεία, αντικαταθλιπτικά κάπνισμα ¨:)))))
Σας ευχαριστώ πολύ παιδάκια, μέσα από την καρδιά μου.!

[Elisabeth_P]

Καλημερα φιλη. Ο,τι και να σου πω τωρα ισως ακουστει τετριμμένο και ανουσιο. Εξάλλου, και οι προηγουμενοι χρηστες σου τα εγραψαν. Ξερω πως αισθανεσαι, μονη, φοβισμενη και αποπροσανατολισμενη. Καθε φορα που συμβαινει κατι που αλλαζει τη ζωη μας, ομως, καλο ή κακο, ετσι αισθανομαστε. Ειναι ολα αυτα που δε γνωριζουμε, βγαινοντας απο μια γνωστη κατασταση, και ερχομενοι σε ενα μερος αγνωστο, που ισως μας φανταζει αφιλοξενο. Περα απο την -κατανοητά- κακή ψυχολογια σου, ωστοσο, υπαρχει ο εαυτος σου. Ειναι λαθος μας, ορμωμενοι απο τα παλια στερεοτυπα, να τον αγνοουμε, προκειμενου να κανουμε μια σχεση να δουλεψει. Καμμια αγαπη δεν αξιζει την καταρρακωση της προσωπικοτητας μας, της ψυχοσυνθεσης μας, του κορμιου μας. Εχουμε γεννηθει για να ταξιδεψουμε τη ζωη, με καποιο δωρο στις αποσκευες μας. Την ελευθερη κριση μας, το αυτοβουλο, την ευθυνη του εαυτου μας. Κι ετσι δεν μπορουμε να κατηγορησουμε κανεναν αλλον για τα λαθη μας, παρα μονο για τον εαυτο μας. Το λαθος μας ειναι οτι υποτασσομαστε στη θεληση του συντροφου μας. Για διαφορους λογους. Ισως ομως ο κυριοτερος ειναι πως φοβομαστε πως διαφορετικα θα μας εγκαταλειψει, και πως ενδεχομενως να μην μπορεσουμε να βρουμε αλλον. Κι ετσι αναγκαζουμε τον εαυτο μας να υποστει την επιβολη ενος άλλου \"θελω\", πανω στο δικο μας, παραγκωνιζοντας τις δικες μας αναγκες, περιφρονώντας την πολυτιμη προικα μας. Μ αυτο το σκεπτικο, σε κατηγορω, ναι , σε κατηγορω, που δεν προστατεψες τον εαυτο σου. Που τον απαρνηθηκες τοσον καιρο, χαριν μιας αγαπης που μπροστα στα ματια σου, και εν γνωση σου σε κατεστρεφε. Που δε ζητησες νωριτερα βοηθεια, απο την οικογενεια, τους φιλους σου, την αστυνομια, καποιον γιατρο. Αν δεν φροντισεις εσυ για σενα, ποιος περιμενεις να το κανει? Δε μας χρωσταει κανεις τιποτα σ αυτην τη ζωη, και ολα πρεπει να τα κανουμε μονοι μας...
Απο την αλλη σε συγχωρω.. Καταλαβαινω πως οπως ολοι μας, ετσι βρεθηκες κι εσυ στο λουκι χωρις ισως να το συνειδητοποιησεις, παρα μονο οταν η κατασταση ειχε φθασει στο απροχωρητο. Ισως λειτουργησε και σ εσενα, το προαιωνιο ενστικτο: Να περιμενεις, να υπομενεις, και ... ισως... καταλαβει... Ποσες φορες το ειπαμε αυτο... και θα συνεχισουμε να το λεμε, μεχρι να φαμε τα μουτρα μας τοσο βαθια... που δε θα διορθωνεται πλεον. Γιατι εμεις οι γυναικες να ειμαστε τοσο πολυ αισθηματιες???? Δε γνωριζω. Ειμαστε, ομως, και δεν μπορουμε να το αλλαξουμε. Μπορουμε ομως να το ελεγξουμε. Ο συντροφος σου εβαζε τον εαυτο του πανω απο εσενα. Μην επιτρεψεις να ξανασυμβει αυτο, οποιος και να ειναι ο επομενος, εστω κι αν ειναι ενα αρνακι του Θεου. Κανεις δεν ειναι καλυτερος σου. Τοποθετησε τον εαυτο σου εκει που του αξιζει. Πρωτο στις πρωτεραιοτητες σου. Τον μονο που μετραει.. τον μονο που θα ειναι παντοτε δικος σου, παντοτε κοντα σου. Αγαπησε τον, αποδεξου τον, με τα καλα και τα κακα του, βοηθησε τον να ορθοποδησει, βοηθησε τον να εξελιχθει, να αναβαθμιστει και να γινει καλυτερος, βοηθησε τον να μην χρειαζεται υποκαταστατα για να ζησει, αλλα να απαιτει ο,τι καλυτερο εχει να του προσφερει αυτο το ταξιδι. Μου ειπαν καποτε: Ποτε ο Θεος δε δινει στον ανθρωπο σταυρο βαρυτερο απο αυτον που μπορει να κουβαλησει. Με αλλα λογια, εισαι δυνατη, εισαι ικανη για τα παντα, μπορεις να γινεις οτι αποφασισεις να γινεις, μπορεις να ξεπερασεις οποιο εμποδιο βρεθει στο δρομο σου, αρκει να πιστεψεις στον εαυτο σου. Στη δυναμη σου. Στην αξια σου. Στις ικανοτητες σου.
Τωρα πονας, φοβασαι, πενθεις. Ξεκουρασου. Ασε το πνευμα σου να αναπαυθει για λιγο καιρο. Ασχολησου με μικρα και ανουσια, καθημερινα πραγματα που δε σε προβληματιζουν, δε σε αγχωνουν. Αργοτερα, οταν θα εχεις ηρεμησει και η μερα σου θα ξημερωνει ασυννεφιαστη, ασχολησου και με τον εαυτο σου. Φροντισε τον, κανακεψε τον, η ζωη συνεχιζεται! Στο χερι σου ειναι να βρεις τη θεση που σου ταιριαζει σε αυτην.
Θελεις να μαθεις για την ψυχολογια θυτη - θυματος. Στη νομικη ειχα διδαχθει θυματολογια. Συνοπτικα, το θυμα συνηθως ειναι ενα εξαρτημενο ατομο, κυριως συναισθηματικα. Αδυναμο, ενδεχομενως και αβουλο. (σε περιπτωσεις σαν τη δικη σου). Οσο για το θυτη, στην εγκληματολογια υπαρχει μια θεωρια, που πρεσβευει πως υπαρχει μια γενετικη προδιαθεση που ενεργοποιειται οταν το περιβαλλον προσφερει τα καταλληλα ερεθισματα, και λειτουργει οταν γινεται ανεκτο απο τους αποδεκτες του. Επισης μια αλλη θεωρια διατεινεται πως δεν υπαρχει προδιαθεση αλλα μια αλληλεπιδραση παραγοντων , συναισθηματικων και κοινωνικων, που καθοριζουν την ψυχοσωματικη μας ταυτοτητα, οσο αυτη διαμορφωνεται. Δηλαδη, παραδειγματιζομαστε απο το περιβαλλον μας, ή το αναπαραγουμε. Θα μπορουσα να σου πω πολλα, αλλα δε νομιζω οτι θα σου προσφερει κατι. Αυτο που εχει σημασια, ειναι να κατανοησεις τον εαυτο σου, και οχι εκεινον. Να βρεις ποια εισαι, τι θελεις και να βαλεις τα ορια σου. Δε θα το κανει κανεις αυτο για σενα, παρα μονο εσυ. Καθε ανθρωπος γεννηθηκε ισος με τους αλλους, και ειναι κριμα και αδικο να υποτιμουμε μονοι μας τον εαυτο μας. Ειμαι στη διαθεση σου, με οποιον τροπο κρινεις εσυ. Αλλα κανεις δεν μπορει να σου προσφερει αυτο που μπορεις να κανεις μονο εσυ: Να ξαναπιστεψεις στον εαυτο σου. Αυτην τη δυναμη, την αντλεις μονο απο μεσα σου. Βαλε τη θεληση σου να δουλεψει και ψαξε την. Ειμαι σιγουρη πως θα την βρεις.

[sadsun]

Elisabeth σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σου!Μου θυμίζεις πολύ τη ψυχοθεραπεύτρια μου.Και εκεινη τα ιδια σχεδον μου λεει...Εχεις απόλυτο δίκιο σε ότι λές.Ο εαυτος μας είναι σαν ένα νεογγένητο μωράκι.Έτσι πρέπει να του φερόμαστε.Ειδικά όταν ειναι τόσο ευάλωτο όπως είμαι και εγώ στην παρούσα φαση...
Ξερεις τι με έχει πονέσει Elisabeth πιο πολυ?Το γεγονός ότι κάποτε πριν συμβουν όλα αυτά ήμουν η πρώτη που θα συμβουλευα τον καθένα που θα βίωνε το ελάχιστο απο αυτά που βίωσα εγώ, να φύγει τρέχοντας απο μια τετοια κατάσταση.Όμως όταν συνέβησαν αυτα σε μένα δεν μπόρεσα να βάλω σε εφαρμογή τις απόλυτα λογικές θεωρίες μου, και παρέμεινα εκεί για πολυ πολύ -για τα δικά μου μέτρα- καιρό.
Το παιχνίδι \'εφυγε απο τον έλεγχό μου όταν δέχθηκα βιασμό(΄βιασμός δεν είναι ο σωστός όρος όταν παρακαλας κλαίγοντας τον σύντροφό σου να σταματήσει αυτό που κάνει γιατι δεν το αντέχεις αλλά εκείνος συνεχίζει και στο βλέμμα του το μόνο που βλέπεις είναι μίσος μπερδεμένο με ηδονή?).Δεν σταματούσε και εγώ έκλαιγα.Τον παρακαλούσα να σταματήσει...Είχε εκνευριστεί πολύ μαζί μου...Είχε γίνει κάτι που μάλλον τον εκανε να ζηλέψει, μάλλον τον τσαντισε..Μου μίλησε ασχημα και εγώ τον παρακαλούσα να σταματήσει και να μιλήσουμε πολιτισμένα.ειλικρινα δεν έφταιγα, ούτε είχα κάνει κάτι για να τον πληγώσω όπως με κατηγορούσε.Με απειλούσε πως εαν δεν σταματούσα να κλαιω θα έφευγε, θα με εγκατέλειπε..Και εγώ προσπαθησα να σταματήσω τα κλαματα μα ήταν αδύνατο.Και εκεί συνέβη ότι σου περιέγραψα πρίν.Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι πως ένας άνθρωπος που ειναι τσαντισμένος , που εχει δίπλα του κάποιον με ματια πρησμένα απο το κλαμα να έχει την ίδια στιγμη σεξουαλική επιθυμία...
Αυτή η εικόνα είναι που με βασανίζει συνεχώς...Από εκεί άρχισε ο κατήφορος...Και τωρα έφτασα στο τέρμα...Θα ξεκουραστώ και θα τον ξαναανέβω το δρόμο που κατρακυλησα...Που θα παει...

[aval]

Αχ παιδια, δεν μπορω, με ποναει η καρδια μου, ολο μου το στερνο ενα βαρος, οταν βλεπω οτι τελικα καποια πραγματα που θα επρεπε να ειναι ΔΙΚΗ ΜΑΣ αποφαση, να μας παιδευουν τοσο πολλοι οι ανθρωποι και οι καταστασεις. Μπραβο σου και απο εμενα, εγω δυστυχως ακομα δεν τα εχω καταφερει, το θέλω όμως, δεν μπορω άλλο τα ψέμματα, την καταπίεση, την ζήλεια, δεν μπορω... και να έχω και πολλα δικα μου προβληματα... και να τα αντιμετωπιζω μονη μου και να νομίζει οτι μου προσφερει βοηθεια και υποστηριξη με λουλουδια, δωρα, ψώνια, ενω εγώ θέλω απλα να ξέρω οτι ειναι εκει αν τον χρειαστώ και όχι να ελεγχει την ζωή μου και να με καταπιέζει και να έχει σαν αγιασμο τα δωρα του!!!!
Μπραβο που τα καταφερες! Ελπίζω και εγώ να τα καταφέρω, γιατι πονάω πολύ, ένα βάρος ακατανοητο....

[sadsun]

Αγαπητή aval θα τα έχω καταφέρει εντελώς μόνο όταν τον βγάλω εντελώς απο τη σκέψη μου..Όταν δεν θα τρέμω ολόκληρη στο άκουσμα του ονόματός του...

[provlimatikos]

Originally posted by aval
Αχ παιδια, δεν μπορω, με ποναει η καρδια μου, ολο μου το στερνο ενα βαρος, οταν βλεπω οτι τελικα καποια πραγματα που θα επρεπε να ειναι ΔΙΚΗ ΜΑΣ αποφαση, να μας παιδευουν τοσο πολλοι οι ανθρωποι και οι καταστασεις. Μπραβο σου και απο εμενα, εγω δυστυχως ακομα δεν τα εχω καταφερει, το θέλω όμως, δεν μπορω άλλο τα ψέμματα, την καταπίεση, την ζήλεια, δεν μπορω... και να έχω και πολλα δικα μου προβληματα... και να τα αντιμετωπιζω μονη μου και να νομίζει οτι μου προσφερει βοηθεια και υποστηριξη με λουλουδια, δωρα, ψώνια, ενω εγώ θέλω απλα να ξέρω οτι ειναι εκει αν τον χρειαστώ και όχι να ελεγχει την ζωή μου και να με καταπιέζει και να έχει σαν αγιασμο τα δωρα του!!!!
Μπραβο που τα καταφερες! Ελπίζω και εγώ να τα καταφέρω, γιατι πονάω πολύ, ένα βάρος ακατανοητο....

aval επειδη ειχα διαβασει τα 8εματα σου που ειχες ανοιψει και ειδικα αυτο με το να κοπανας το κεφαλι σου με το σιδερο για αυτο κανε το καλο και εσυ και φυγε απο αυτην την σχεση.ισως νομιζεις οτι ειναι ενα στηριγμα στην κατασταση που εισαι και οτι χωρις αυτον θα μεινεις μονη.στην αρχη ισως φανει ετσι αλλα στην πραξη θα εισαι πολυ καλυτερα.τα δωρα και ολα αυτα δεν λενε τιποτα οταν δεν μπορει να καταλαβει τα προβληματα που εχεις.οπως λεμε παντα υπαρχει κατι καλυτερο εκει εξω που 8α σε βοη8ησει και 8α σε υποστηριξει.

οσο για την sadsun 8α περασει πολυ καιρος μεχρι να τον βγαλεις απο την σκεψη σου.πολες φορες μια νεα σχεση βοηθαει αλλα αρκει να ειναι σωστη σχεση και οχι κατι επιπολαιο.δηλαδη σε απλη μεταφραση να τα φτιαξεις επειδη το 8ες και οχι με σκοπο να ξεπερασεις τον πρωην.και οι 2 εσεις κοπελες εχετε περασει παρα πολλα με τους πρωην και νυν και καιρος ειναι να βρειτε κατι καλυτερο.επειδη εχω περασει και εγω κατι παρομοιο για αυτο καντε την οσο γρηγορα μπορειτε γιατι οταν μενει το κολλημα εκει ο χρονος τα κανει χειροτερα.δεν μπορω να πω κατι αλλο δημοσια.αυτα απο μενα.

[olga_soul]

sadsun μου καλησπέρα και πάλι από εμένα!:) Σχετικά με την αμφιβολία που μου υπέδειξες στο ότι σε χαρακτήρισα ιδιαίτερα δυνατό άτομο έχω να σου απαντήσω ότι εγώ στέκομαι πάντα στο αποτέλεσμα.....;)
Ναι μεν δυσκολεύτηκες αλλά το αποτέλεσμα πάντα μετράει και γίνεται τελικός κριτής για τη δύναμη ή αδυναμία του ατόμου σε τέτοιες καταστάσεις!:)

Το δικό σου αποτέλεσμα όσο και αν σου κόστισε σε πολλαπλά επίπεδα της ψυχής και της ζωής σου , ήταν μια περίτρανη ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΣΑΓΑΝΟ!!!:)
Ότι και να μου λες λοιπόν πάλι θα καταλίγω στο ίδιο συμπέρασμα σχετικά με τα αποθέματα των ψυχικών σου δυνάμεων!

Τώρα μπορεί όπως λες να απολαμβάνεις την ανώνυμη συμπαράσταση που λαμβάνεις από όλους μας εδώ, αλλά ακόμα και ως ανώνυμοι οι περισσότεροι από εδώ δίνουν καθημερινά επώνυμες καταθέσεις ψυχής....:)

Τέλος aval μου συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις του provlimatikou για την δική σου κατάσταση και ειλικρινά περιμένω με αγωνία να κάνεις ένα μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για να δώσεις γαλήνη στη ζωή σου!!


ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΠΑΙΔΕΣ! ;)

[Elisabeth_P]

Καλημερα και παλι, φιλη sadsun. Αυτες οι καταστασεις για να ξεπεραστουν θελουν το χρονο τους. Απλα τωρα, προσπαθησε να ασχοληθεις μονο με τον εαυτο σου. Αργοτερα, οταν θα ανακτησεις τις δυναμεις σου, θα μπορεσεις να αντιμετωπισεις και το παρελθον σου. Ναι, στο ερωτημα σου, αν μπορει καποιος να αισθανεται ηδονη ενω σε κακομεταχειριζεται, η απαντηση ειναι: ναι. Κατ αρχας οι σαδιστες. Κι αν δεν εχει φθασει στην ολοκληρωση αυτου του προτυπου (δηλαδη στο να αισθανεται ηδονη οταν σε τιμωρει, και όσο μεγαλυτερη η αντισταση, τοσο μεγαλυτερη η ηδονη), ειναι ενας τυπικος Νεατερνταλ (πολλοι κυκλοφορουν ακομα) που βρηκε εναν ευκολο τροπο να επιβαλλει την θεληση του (τσακιζοντας τη δικη σου), και να επισημανει τη βαρυτητα της θεσης του. Δυστυχως υπαρχουν ακομα (καπου ξεφυγαν απο την αλυσιδα της εξελιξης) και για να επιβεβαιωθουν σμπαραλιαζουν την ψυχολογια της συντροφου - θυματος. Πολλες φορες συμβαινει να εχουν ιδιαιτερα χαμηλη αυτοεκτιμηση ή μορφωτικο επιπεδο, και η βια να αποτελει τον μοναδικο τροπο επιβολης τους, αφου δε διαθετουν επιχειρηματα..
Θα σου ελεγα να μην ασχοληθεις περισσοτερο με αυτα τα ζητηματα. Δε σου προσφερουν κατι. Δε θα ψαξεις εσυ να βρεις τις ριζες της συμπεριφορας του, αυτο ειναι κατι που πρεπει να κανει ο ιδιος, αν θελει να ζει σε μια οργανωμενη κοινωνια, που λυνει τις διαφορες της με πολιτισμενο τροπο. (καλα, απεχουμε πολυ απο αυτο, αλλα τουλαχιστον προσπαθουμε να διορθωνουμε τα κακως κειμενα). Αν θελεις να κανεις κατι, ασχολησου με τον εαυτο σου, ωστε να τον θωρακισεις εναντια σε παρομοιες επιβουλες. Μην σπαταλας τον χρονο σου παρα μονο για την δικη σου αυτοβελτίωση, υγεια, ευτυχια και μακροημερευση. Καποιοι χρησιμοποιουν τις γροθιες τους για να προχωρησουν στη ζωη, και καποιοι το μυαλο τους. Τα αποτελεσματα των γροθιων ειναι εξαιρετικα βραχυπροθεσμα... αυτο εξ αλλου το διαπιστωσες και μονη σου. Εσυ ασχολησου με το δικο σου μυαλο, και κατ επεκταση με τη δικη σου προσωπικοτητα, ωστε οι επιλογες σου στο μελλον να γινονται πιο συνειδητα και με γνωμονα αποκλειστικα το δικο σου συμφερον.