Ας θυμηθουμε τα παλια...ενα νημα για παλια ποστ που μας εκαναν εντυπωση:)

[keep_walking]

Μπορουμε εδω να βαζουμε θεματα που εχουν χαθει στα...βαθυ του χρονου και μας εκαναν εντυπωση με παραθεση:)

Οποιος δεν ξερει πως γινεται η παραθεση γραφει quote στην αρχη /quote στο τελος και αυτα τα δυο τα εχει κλειστα με [].

:)

[arktos]

κηπ ......το 'ριξε στις ανασκαφές! :)

[deleted-member30-03]

να ενα θεμα με γαματο τιτλο στο οποιο ηθελα να απαντησω αλλα εφτασε 15 σελιδες και δε προλαβα...

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...9F%CE%A5%CE%9D!!!!!

λολ για τίτλο και για σαλιγκάρι χωρίς καβούκι. Πέθανα!
Αν το καλοσκεφτείς όμως το "δυνατό" φύλο, έχει επίσης γαμηθεί από τα στερεότυπα που του φόρτωσαν οι πατριαρχικές κοινωνίες όπως και το "αδύναμο" (οι όροι καταχρηστικοί). Σκέψου δηλαδή τι σημαίνει για έναν άντρα "μου σηκώνεται και μου κρατιέται ντούρα", με τι άλλο συνδέεται η ντουροτσελοσύνη, με τι το μέγεθος του οργάνου, με τι η αποδοτικότητα στη σεξουαλική πράξη, με τι το χύσιμο, με τι αποδείξεις είναι αυτά δεμένα μέσα στις μνήμες, στα ιδεογραφήματα και τις εικονοπλασίες των φύλων?
Έχουμε και λέμε, όσο πιο μεγάλο τόσο πιο βαρβάτο αρσενικό, ο πέουλας ο άντρακλας, ο θεριακλής ο π@ύτσος. Όσο πιο πολύ το σπέρμα τόσο πιο ευχαριστημένος για το κόνσεπτ της επιβεβαίωσης του ανδρικού προορισμού. Όσο πιο επιθετικός τόσο πιο alpha male, άρα σύμφωνος με τα στερεότυπα για το ρόλο του αρσενικού. Η διείσδυση, το εγώ από πάνω, η κυριαρχία, η πίεση που έχουνε φάει για να είναι μέσα στα πλαίσια που επιτάσσουν την επιτυχή επιτέλεση του επιβητορικού μύθου, η συγκαλυμμένη επιταγή να παίρνουν πάντα και παντού την πρωτοβουλία, να είναι αρχηγοί στο παιχνίδι, να είναι μπροστάρηδες όχι να ακολουθούν τη γυναίκα, ο κυνηγός, ο μάτσο, ο μπήξε ο δείξε.

Από την άλλη δες και με τι τρόπους έχει προπαγανδιστεί η αδύναμη, παθητική, "δεχόμενη, ουχί πρωτοβουλιάζουσα" θηλυκή φύση. Με ροζουλιά, τρυφερά, εύπλαστα, κατευθυνόμενα, μαλακά, απαλά, υγρά, ζεστά κόνσεπτς. Δηλαδή άντρας τσόχα, γυναίκα μωρομάντηλο,λολ
Να μην την πέφτεις, δεν είναι θηλυκό. Να μην καπνίζεις, δεν είναι γυναικείο. Να μην βρίζεις δεν είναι σαβουάρ σαβουαγιάρ. Να μην κυνηγάς εσύ, δεν είναι πρέπον, τους ευνουχίζεις. Να μη λες στο σπίτι σου ή στο σπίτι μου, να αφήνεις να αποφασίζουν αυτοί για σένα ή να το προτείνουν πρώτοι. Εσύ ακολουθάς πάντα. Εσύ δεν καθοδηγείς, εσύ περιμένεις. Και μετά, για ψάξε και το θέμα του οργασμού. Άλλες μαλακίες εκεί. Τέλειωσες, τέλειωσες, τέλειωσες? αν δεν τέλειωσες δεν σε τελείωσαν. Δεν τελειοποιήθηκες. λολ και γιατί τέλειωσες λίγο? και δεν φώναξες πολύ? να σε ακούσουνε τουλάχιστον τρία τέσσερα τετράγωνα παρακάτου και γιατί δεν τον έκανες να νιώσει ικανός και υπεραξιος? Και γιατί δεν είσαι όσο γυναίκα θέλει η κενωνία που ζεις και έχεις αλλάξει τρόπο και έγινες άκομψη και ατσούμπαλη και χυμαδιό και όρμα?

Και όλα καταλήγουν στο τι μας έμαθε το περιβάλλον μας, στενό και ευρύτερο για τα φύλα, η κουλτούρα μας, η κοινωνία, και ό,τι το συνοδεύει και ό,τι εξυπηρετεί και ό,τι φέρνει μαζί του ή δεν "πρέπει" να φέρνει άρα στιγματίζεται ως αποκλίνουσα συμπεριφορά. Και όλοι μας έχουμε φάει βία για να υιοθετήσουμε πράγματα και έννοιες και να τα περνάμε στις επόμενες γενιές, βία που άλλοτε δεν είναι φανερή με την πρώτη ματιά και άλλοτε είναι πασιφανής.

Αυτή τη βία που έχουν φάει εκδηλώνουν οι σεξουαλικοί σου παρτενέρ όταν δεν τους σηκώνεται όταν εσύ παίρνεις μέρος των "κεκτημένων και ουκ άνευ" του φύλου τους.

ο λογος που κανα αυτη την απαντηση quote ειναι επειδη δειχνει και την αντιθετη πλευρα. θα δινα και θετικη αν υπηρχε, αλλα αφου καταργηθηκε ας το ξαναθυμηθουμε εδω.