Εμμονή με ονόματα, ανάγκη για αφή-δείγμα αυτισμού?

[RainAndWind]

Από μικρή μου άρεσε καθετί που έβλεπα να ξέρω την επιστημονική του ονομασία. Χρώματα, φυτά, ποικιλίες κρασιών, συνομοταξίες μανιταριών, βεντάλιες τσαγιών, δέντρα, ζώα, πεταλούδες. Δεν έψαχνα ποτέ για ανθρώπους, μόνο για όσα ανέφερα.;p Για παράδειγμα, όταν έβλεπα το γλυκάνισο, αμέσως αναζήταγα να βρω το star anise, ήταν το αμέσως επόμενο βήμα. Όταν έβλεπα ένα λουλούδι, δε μου αρκούσε να το δω, αλλά και να το αγγίξω, αν δεν μπορούσα να το αγγίξω δεν ησύχαζα. Για το λόγο αυτό υπέφερα κάθε φορά που έβλεπα κάτι και δεν μπορούσα να το νιώσω με την αφή, μου έχει τύχει να πάω σε ινδιάνο που τραγούδαγε για να αγγίξω τα μαλλιά του, δίχως να με προβληματίζει όπως άλλους ανθρώπους αν αυτό που έκανα ήταν παράδοξο, παράξενο, το θεωρούσα εντελώς φυσικό.λολ, το ξέρω πως δεν είναι, αλλά το θέμα είναι όπως το έγραψα πιο πάνω.

Γιατί κόλλαγα στις λέξεις, τον ήχο τους, γιατί ήθελα να αγγίξω κάτι για να το καταλάβω? Κάτι έλειπε, πιστεύω πως έχω ένα είδος high-functioning autism. Και κάτι άλλο που δένει με τη θεωρία αυτή, αν την πω έτσι, είναι ότι κάποια έλλειψη γνωσιακή με κάνει να μη θέλω να χάνομαι. Φοβάμαι το να χάνομαι, και με τίποτε δεν μπορώ να προσανατολιστώ, λες και δεν έχω την ικανότητα να διακρίνω τα σημεία του ορίζοντα.

Επίσης, πολύ χρήσιμο για μένα το παραμύθι του χάνσελ και της γκρέτελ, γιατί όταν διάβαζα παιδί το χάσιμο στο δάσος, έλεγα, εσύ τα χαλίκια, όχι τα ψίχουλα...χαχαα

[carrot]

Πρώτη φορά διαβάζω μήνυμα σου για κάποιο προβληματισμό σου! Τι έγινε? Κόλλησες σε κάτι συγκεκριμένο, σε καμιά παπαρούνα η γενικά στα φυτά?

[katerinaki]

εξελιξη θαλεγα για την ρειν! αρχισε να μιλαει με την ψυχη της!
Καταναγκαστικη με την γνωση ..... θα μπορουσε να πει ενας ψυχιατρος.......

[Θεοφανία]

ρειν....δεν καταλαβα τι θες να πεις...λολ
Βασικά νομίσω πως ο αυτισμός είναι κάτι που εκδηλώνεται σε μικρή ηλικία αν δεν κάνω λάθος και έχει σχέση με νοητική στέρηση...(?)
(Παίζει να έχω πει τρεις βλακείες σε μια πρόταση).

[RainAndWind]

γιατί το λες αυτό κάροτ, έχω γράψει ένα σωρό προβληματισμούς ως τώρα, είχα μπόλικο το μερτικό στον προβληματισμό ξέρεις. Και κατάθλιψη έχω περάσει μια εποχή, και αρκετά άλλα, που όμως έχω αποδεχτεί. Δεν έχω ψυχή κατερίνα, ούτε μετατράπηκα άξαφνα σε κάποια άλλη. Ίδια παραμένουν τα πιστεύω μου. Πιστεύω σε φαινόμενα του νου και της φύσης, όχι επινοήσεων ανθρώπινων όπως η ψυχή. Ο εγκέφαλος είναι που εδρεύουν τα φαινόμενα και τα υποφαινόμενα.

[RainAndWind]

Δεν πιστεύω στη νοητική στέρηση Θεοφ.:P

[Θεοφανία]

υποτιθεται πως η νοητική στέρηση είναι ασθένεια, τύπου ο άνθρωπος δυσκολεύεται σε σχέση με τους άλλους να αντιληφθει/κατανοήσει.
Αλλά επιμένω πως ακόμη δεν έχω καταλάβει, ποιος είναι ο δικός σου προβληματισμός.

[katerinaki]

Καλα...... ολη η εσωτερικη επιστημη , ολοι οι μυστες των εποχων ,ολη η γνωση των συμβολων και , και , αλλα ,ολα ειναι φαινομενα προεκτασης του εγκεφαλου , ετσι ρειν?
Μην απαντησεις , ξερω την απαντηση .......

[RainAndWind]

E, αν έχει κάποιος γνώση στο θέμα, και εμπειρία ανάλογη ίσως. Κάποιο του συγγενή, γνωστό, ή κάτι άλλο. Γιατί έχω διαβάσει αρκετά εδώ και καιρό και θέλω επίσης να ξέρω περισσότερα.

[RainAndWind]

Όλα μα όλα και δίχως παρόλα. Εκεί είμαι και δε με νοιάζει να απολογούμαι κιόλας γιατί δεν είμαι κάτι αντί για αυτό που είμαι. οκιές τώρα?

[Θεοφανία]

αν μπει η μαρινα, μπορεί να μας διαφωτίσει....:)

[RainAndWind]

Ή ο πετράνς επίσης αν το δει και έχει διάθεση. Ευπρόσδεκτοι όσοι γνωρίζουν έτσι κι αλλιώς.

[oboro]

Χμμ μπαα δε σε κοβω για Aspie, Rain. Not today.

:P Περισσοτερο σχετικα με την αναγκη για ελεγχο μου φαινονται οσα περιγραφεις. Θυμαμαι κατι που ειχα διαβασει καποτε, πως με το να ονομαζουμε η να βαπτιζουμε, χαλιναγωγουμε τροπον τινα το προσωπο η το αντικειμενο... Εξ' ου και η πανανθρωπινη απεχθεια για κατι "ακατονομαστο", που βασικα αναφερεται σε κατι η καποιον εκτος ελεγχου (του δικου μας πρωτα απ' ολα.) Ισως παρομοια και η παρορμηση να αγγιξεις κατι ωστε να το "τσεκαρεις" και να εισελθει, ας πουμε, στον κυκλο επιρροης σου - πως ειναι κατι το αληθινο και οχι μια ανεξελεγκτη αβεβαιοτητα. Το να μη θελεις να χανεσαι μου φαινεται ακομη πιο στανταρ απο αυτη την αποψη. Οσο περισσοτερο επιζητουμε τον ελεγχο τοσο λιγοτερο θελουμε και να αφηνομαστε. Οχι βεβαια οτι γουσταρει κανεις να κανει κυκλους 10 χιλιομετρα μακρια απο τον προορισμο του, εχοντας στησει μια ωρα τον αλλον :P

[RainAndWind]

Ευχαριστώ πολύ oboro. Αλλά το είχα από πολύ μικρή, ίσως αυτό να είναι ένδειξη όχι ανάγκης ελέγχου αλλά cognitive spatial disability. Visuospatial μάλλον, γιατί δεν έχω ειλικρινέστατα την ανάγκη να ελέγξω εκεί, δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, κάτι παίζει με τη θέση μου στο χώρο και την αντίληψη των άλλων αντικειμένων ή ανθρώπων στο χώρο. Θα σου δώσω και μερικές άλλες πληροφορίες, ίσως βοηθήσουν. Οι γονείς μου έλεγαν πως μικρή έπεφτα συχνά, είχα διάφορα ατυχήματα. Ίσως από ανικανότητα υπολογισμού απόστασης μεταξύ μου και άλλων? Κι όμως, στο χορό πχ αυτό δεν το έχω, δεν είμαι άτσαλη σόρυ για τη λέξη, αλλά η απόσταση ένα μου φέρνει ίλιγγο, δεύτερο μου φέρνει την ανάγκη να πλησιάσω για να κατανοήσω, ή να προσανατολιστώ?

Άλλη πληροφορία, πρόσφατα πληροφορήθηκα πως η μητέρα μου στην εγκυμοσύνη της σε μένα πέρασε σοβαρότατη πνευμονία, μπορεί αυτό να προκάλεσε αλλαγές στον εγκέφαλο?
Α, τώρα που το θυμήθηκα, και κάτι άλλο. Μπορεί να πάω δέκα χιλιάδες φορές στο ίδιο μέρος. Δε θα συγκρατήσω ποτέ μα ποτέ τη διαδρομή, τσεκαρισμένο, σα να μη το μπορώ καν.

Ίσως δλδ η αδυναμία αυτή να οδήγησε μετά στην κατοπινή εμφάνιση του εθισμού στην πληροφορία και όχι το αντίθετο.

[oboro]

Σκεφτηκα να το ερμηνευσω ετσι γιατι το ανεφερες μαζι με τα υπολοιπα (αυτα που εγραψα). Παντως απο οσο ξερω τα ατομα του αυτιστικου φασματος δεν φημιζονται για πτωχη αντιληψη του χωρου! Μαλλον το αντιθετο...