Σχετικά με εμένα

[Lenaki]

Ζωή μου εμένα ο γιατρός μου με συμβούλεψε να παίρνω επιπλέον Xanax αν κάτι με αγχώνει υπερβολικά. Το κακό είναι πως ούτε και αυτά δείχνουν να κάνουν κάτι, ακόμη και ότα τα παίρνω προληπτικά. Ο πανικός μου θα έρθει να με δει και ας έχω πάρει μια καρτέλα ολόκληρη. Αυτό πάλι δεν μπορώ να το εξηγήσω. Με έχουν κατακλύσει οι πανικοί και κοντεύω πια να απομονωθώ όπως κάποτε, κλεισμένη μέσα στο σπίτι, περιορισμένη, έντρομη ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ...
Αυτή την περίοδο βέβαια παλεύω να απαλλαγώ από άσχημες παρενέργειες που μου προκάλεσε ενα φάρμακο που κάποιος \"ειδικός\" είχε τη φαεινή ιδέα να μου χορηγήσει χωρίς καν να ταιριάζει στην πάθησή μου.
Η ουσία είναι πως οι πανικοί είναι ΣΥΝΕΧΕΙΣ και ΑΝΕΛΕΗΤΟΙ. Και σκεφτείτε πως είμαι αγοραφοβική με αγχώδη διαταραχή εδώ και 18 χρόνια...Είχα και περιόδους ύφεσης, αλλά και περιόδους υποτροπής. Μια από αυτές διάγω τώρα... ʼντε να ΞΑΝΑδούμε...

[Lenaki]

Νάσαι καλά Δανάη μου, κι εσύ κι όλα τα παιδιά.
Παλεύω, δεν αφήνομαι. Απλά μερικές φορές \"πονάει\" πολύ και νιώθω ένα βάρος στο στήθος. Ξέρεις, δείχνει να \"σβήνει\" η μηχανή αλλά την ξανά ανάβω βρε αδερφέ. Καύσιμο πάντα υπάρχει. ΜΕΣΑ ΜΑΣ!

[zoe_23]

lenaki ου καλημερα κοιτα τα μνματα μου στο ποστ αδικιολογητος φοβος και πες μου εντυπωσεις...γι αυτα που νιωθω..κι εγω χρονια τωρα υποφερω

[Lenaki]

Ζωιτσα τα διαβασα ολα. Ομολογω πως ομοιοτητες υπαρχουν παρα πολλες. Δεν ειμαι ομως ειδικος για να μπορεσω να δωσω απαντησεις. Εκθετω μονο την κατασταση μου και ισως, καποιες φορες, αποσπασματα απο την πειρα μου σαν αγοραφοβικη τοσα χρονια.
Γνωμη ειναι πως πρεπει απαραιτητα να απαυθυνθεις σε ειδικο. Και οχι μονο σε νευρολογο - ψυχιατρο αλλα και σε ψυχολογο.
Σε καταλαβαινω οσο δε φανταζεσαι. Οπως και ολοι εδω. Μακαρι να ειχα το μαγικο ραβδακι να μπορουσα να βοηθησω οσους πασχουν... Δεν το εχω ομως και πολυ στενοχωριεμαι που περιοριζομαι στις λεξεις...
Κουραγιο κοριτσακι μου. Κουραγιο και ολα θα πανε καλα. Θα δεις!

[zoe_23]

αχ λενακι μου κουραγιο και σε σενα...εγω κριση πανικου εχω 2 μηνες να παθω...και ειμαι χαρουμενη γιαυτο..ομως οταν παω καπου σχεδον παντα νιωθω υπερενταση και ψιλοζαλαδα...ο ψυχολογος γιατι βοηθαει τοσο...?τι σας μαθαινει?

[alex30]

Originally posted by zoe_23
ρε παιδια οταν καποιος ενδεχεται να βρεθει σε καποια κατασταση που θα προκαλεσει σιγουρα πολυ αγχος η και κριση πανικου τι μπορει να παρει νωριτερα για να το αποφυγει?υπαρχει κανα χαπι για τετοιες καταστασεις?αλεξη μου ελπιζω ολα καλα..εχουμε μερες να τα πουμε

Όταν παλιότερα ήταν όπως λες Ζωή να πάω κάπου και από πριν ήμουν πολύ αγχωμένος, πριν πάω έπαιρνα ένα αγχολυτικό. Βέβαια αυτό με προσοχή για να μη γίνει συνήθεια. Αυτά τα λέω για εμένα που είχα και έχω μόνον αγοραφοβία με κρίσεις πανικού και γενικευμένο άγχος. Για άλλους που μπορεί να έχουν κρίσεις πανικού με κάποια άλλη ασθένεια δεν ξέρω τι ισχύει. Για αυτό και όσα λέω δεν είναι παροτρυνση αλλά προσωπικά μου βιώματα.
Φιλικά
Αλέξης

[zoe_23]

xanax επαιρνες αλεξη μου?μετα δε σε επιανε κριση πανικου?

[alex30]

Originally posted by zoe_23
xanax επαιρνες αλεξη μου?μετα δε σε επιανε κριση πανικου?

Ναι Ζωή Χαnax έπαιρνα (και αν χρειαστεί τα έχω μάζι μου για αν τύχει καμιά αιφνίδια επίσκεψη από τον άσπονδο φίλο μου) και περίμενα να καταλαγιάσει το άγχος και ο πανικός. Μετά συνήθως ηρεμούσα και συνέχιζα το πρόγραμμά μου. Όμως υπήρξαν κάποιες φορές που μετά από λίγη ώρα με έπιασε ξανά πανικός και αναγκάστηκα να σταματήσω ξανά για να ηρεμήσω. Το κάθε αγχολυτικό, ηρεμιστηκό όπως θες πες το δεν αρκεί από μόνο του. Πρέπει και εσύ να φιλτράρεις τις σκέψεις εκείνη την ώρα του πανικού και να δεις κατά πόσο είναι ρεαλιστικές, πόσες φορές έπαθες τα όσα εκείνη την ώρα φοβάσαι ότι μπορεί να πάθεις (να λυποθημίσεις, να πεθάνεις, να πάθεις κάτι και να σε κοιτάνε οι άλλοι και να σε σχολιάζουν, να γίνεις ρεζίλι κ.α.) και γενικά να σκεφτείς πράγματα που σε χαλαρώνουν, που σου αποσπούν την προσοχή από τα σμπτώματα του πανικού. Όσο σκεφτόμουν εκείνη την ώρα όσα μου προκαλούσε ο πανικός (ταχυπαλμία, εφύδρωση, φόβο ότι κάτι κακό θα μου συμβεί, αδυναμία σωματική, ανακάτεμα στο στομάχι και ναυτία κ.α.) τόσο αυτός αυξανόταν και τόσο και τα σωματικά συμπτώματα γίνοταν πιο έντονα δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο. Το αγχολυτικό βοηθάει στο να πέσουν τα επίπεδα του άγχους. Αλλά αν βασιστείς σε αυτό και μόνο όπως παλιά είχα κάνει μπορεί να φτάσεις να παίρνεις όλο και περισσότερη δόση αφού η υπάρχουσα δε θα σε \"ποιάνει\". Το ζητούμενο είναι με τις δικές μου δυνάμεις όσο μπορώ να το παλαίψω και αν δω ότι δεν τα καταφέρνω τότε καταφεύγω σε αγχολυτικό. Φυσικά αυτά γίνονται ύστερα από τις ανάλογες οδηγίες του ψυχιάτρου μου. Και για να μην υπαρξει καμία παρεξήγηση: Μιλάω σαν ασθενής και όχι σαν ειδικός, για ότι πέρασα και περνάω. Τα όσα γράφω αφορούν αποκλειστικά εμένα και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση παρότρυνση για κανέναν που έχει αγοραφοβία με κρίσεις πανικού. Εμπειρίες μου είναι και βιώματά μου.
Φιλικά
Αλέξης

[olga_soul]

Σχετικά με την απόσπαση της σκέψης σε κατάσταση πανικού συμφωνώ με τον Αλέξη!

Εγώ αν τύχει να με πιάσει πανικός ξαφνικά σε κάτι λόγο αγοραφοβίας μου ή κοινωνικής φοβίας , τότε αμέσος σκέφτομαι κάτι ευχάριστο και αστείο για να με ξεχάσει ο φόβος.......

Το τελευταίο διάστημα δε σκέφτομαι σκηνές από τα κόμικς και το έργο του Garfield και μπορώ να πω ότι ηρεμώ γρήγορα..... ʼλλωστε αγχωλυτικά δεν παίρνω...... Και μόνο λοιπόν που μου έρχονται αυτές οι αστείες εικόνες αρχίζουν να υποχωρούν τα συμπτώματα και ολοκληρώνω το κοινωνικό γεγονός! Βέβαια όχι πάντα με απόλυτη επιτυχία..........αλλά τουλάχιστον κάπως ηρεμώ και δεν τρελαίνομαι ρε παιδί.......

Εκτός των άλλων δε όσο και αν σας φαίνεται περίεργο (και εγώ προσωπικά δεν μπορώ να το εξηγήσω στην παρούσα χρονική στιγμή......), τα τελευταία 3 χρόνια δεν είχα κανέναν πανικό (μόνο 1 φορά ένιωσα λίγο έντονο άγχος.....) γιατί νιώθω ότι έχω πια κουραστεί να ασχολούμαι τα προηγούμενα χρόνια σε προσωπικό επίπεδο με την αγοραφοβία και την κοινωνική μου φοβία, οπότε η περίεργη αυτή ψυχική μου ηρεμία δεν τους ενεργοποιεί πια......Κάπου νιώθω ότι βαρέθηκα και κουράστηκα να τους δίνω σημασία σαν να είναι οι απόλυτοι οδηγοί στις καθημερινές μου δραστηριότητες.....

Νιώθω να έχω περάσει σε μία φάση απάθειας χωρίς να με ενδιαφέρει καν αν θα με πιάσει πανικός ή όχι......Ακούγεται κουλό το ξέρω........άλλωστε και εμένα μου κάνει εντύπωση......Αντίθετα τα ενδιαφέροντά μου έχουν διπλασιαστεί και οι κοινωνικές μου επαφές και υποχρεώσεις πολλαπλασιάστηκαν......
Τί να πω.......ακόμα προσπαθώ να διερευνήσω τή φάση είναι αυτή.......Βέβαια τα seroxat δεν τα έχω διακόψει.....αλλά νιώθω περίεργα με την όλη φάση......

Υπάρχει άλλος εδώ που επειδή βαρέθηκε να φοβάται πέρασε σε μία αντίστοιχη κατάσταση απάθειας προς του φόβους, χωρίς να έχει πανικούς? Ειλικρινά θα με ενδιέφερε να ξέρω....Μπας και βρω μιαν απάντηση για το θέμα.......