ΙΔΨ με βίαιες σκέψεις-παρορμήσεις

[Konstantinoss]

Καλησπέρα,

Θα ήθελα να μάθω ποιοί απο εσάς έχουν ΙΔΨ με βίαιες σκέψεις, να κάνουν κακό στον άλλο π.χ και αν κανείς σας το ξεπέρασε, επίσης με ποια θεραπεία.

[anwnimi3]

Καλησπέρα,

Εγω έχω με αλλα ωσ προς τον εαυτό μου για συγκεκριμένα σημεία και όχι για άλλους. Δεν παιρνω θεραπεία παρα μόνο ομοιπαθητικη. Πωσ σου ξεκίνησε εσένα όλο αυτο?

[PETRAN]

Καλησπέρα,

Θα ήθελα να μάθω ποιοί απο εσάς έχουν ΙΔΨ με βίαιες σκέψεις, να κάνουν κακό στον άλλο π.χ και αν κανείς σας το ξεπέρασε, επίσης με ποια θεραπεία.

Γνωσιακη-συμπεριφορική θεραπεία μαν. Μην φοβάσαι τις ίδιες σου τις σκέψεις. Προσπάθησε να σκέφτεσαι βασικά κάποια ώρα κάθε ημέρα από μόνος σου τα χειρότερα σενάρια που φοβάσαι. Π.χ. να φαντάζεσαι τις βίαιες παρορμήσεις σου να γίνονται πραγματικότητα στην χειρότερη μορφή. Φαντάσου να κάνεις κακό με τον χειρότερο τρόπο σε αυτούς που δεν θα ήθελες να κάνεις. Ακούγεται ακραίο αλλά αυτή είναι εν μέρη πολύ αποτελεσματική τεχνική. Είναι μια μορφή "έκθεσης" σε αυτό που φοβάσαι πιο πολύ. Αν το κάνεις συστηματικά θα συνηθίσεις τον φόβο σου και θα δεις πόσο χαζές είναι αυτές οι σκέψεις, σε φάση που θα αρχίσουν να μειώνονται. Δεν είναι οι ίδιες αυτές οι παρορμητικές σκέψεις, αλλά η σημασία και το βάρος που τους δίνεις, που τις κάνει να επαναλαμβάνονται. Ίσως πρέπει να μην προσπαθείς να ελέγχεις τόσο τα πάντα και να αφήσεις τα πράγματα χύμα. Ψάξε για ένα ψυχολόγο που να γνωρίζει από ΓΣΘ για τέτοιους ψυχαναγκασμούς. Υπάρχουν και αρκετά καλά self-help ξένα και ελληνικά βιβλιαράκια. ψάξ το λίγο. Μετά υπάρχουν και τα αντικαταθλιπτικά αλλά ψάξε για ψυχοθεραπεία οπωσδήποτε.

[Konstantinoss]

Απο πολύ έντονο άγχος ξεκίνησε αυτό κ απο κάποιες αλλαγές σημαντικές στη ζωή μου, έβλεπα τα μαχαίρια κ τα έκρυβα λές κ πρόκειται να έκανα κακό σε κάποιον, εδώ κ ενάμιση χρόνο με τυρρανάει, πήρα ενα βιβλίο Πετράν κ σκοπεύω να το διαβάσω, ψυχοθεραπεία ξεκίνησα με έναν αλλα δε το βλέπω κ πολύ αποτελεσματικό, ίσως αυτος δεν κάνει

[Konstantinoss]

Οι εμμονές σταμάτησαν εντελώς εδώ κ μιάμιση εβδομάδα, εντελώς όμως! Τώρα, ή το Cypralex ( 30mg ) έκανε το θαύμα ( παίρνω και Solian 100mg ) ή ενα χάπι ομοιοπαθητικής που πήρα, ένα απο τα 2, θα προσπαθήσω να κόψω το Solian και μετά το Cypralex για να δώ ποιό έκανε δουλειά για να σας πώ. Πάντως άν κόψω το Cypralex και είμαι καλά θα δοξάζω την ομοιοπαθητική εφόρου ζωης..

[katerinaki]

Μαλλον το solian εκανε τη δουλεια!!!!!

[PETRAN]

Έπιασε τελικά η θεραπεία? Καλό αυτό αλλά ψάξε και για καμία ψυχοθεραπεία και για πιο ουσιαστικά αποτελέσματα. Θυμάμαι μια κοπέλα που είχε το ίδιο πρόβλημα. Ένα βράδυ δεν άντεξε άλλο, πήρε ένα μαχαίρι και πήγε πάνω από το κρεβάτι των γονιών της (φαντάζεσαι να ξυπνούσαν!) Μετά από λίγη ώρα και ενώ ένοιωθε πολύ άγχος της πέρασε και από εκείνη την στιγμή έπαψε να δίνεις τόσο πολύ σημασία στις ιδεοληψίες και στους φόβους της. Κάπως έτσι είναι και η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση.

[ioannis2]

Δοκίμασε τη ΓνωστικήΣυμπεριφορική μέθοδο, όπως σου λέει ο Πετράν. Θα μάθεις τρόπο απώθησης των διαστρεβλωμένων σκέψεων και θα βοηθηθείς να ξεπεράσεις τις φοβίες σου. Θα μάθεις να διακρίνεις τις σκέψεις σου ως παρατηρητής εσύ της δικής σου σκέψης, να τις ξεχωρίζεις ως παράλογες, να τις διακόπτεις και να βάζεις στη θεση τους άλλες θετικές σκέψεις.
Οι φοβίες καταπολεμούνται με το να εκθέτεις τον εαυτό σου σε καταστάσεις που υποτίθεται σε φοβίζουν ώστε να εξοικοιωθείς μ αυτές.

[chesire]

ρε παιδια να ρωτησω κατι?? ποιο ειναι το χαρακτηριστικο της γνωσιακης θεραπειας για την αντιμετωπιση των εμμονων?? γιατι και μενα οι εμμονες ειναι το βασικο μου συμπτωμα, με τα παντα ομως..οπως λεει και ο πετραν ειχα εντονο το φοβο οτι θα κανω κακο στους γονεις μου μεχρι που σε καποια φαση ειπα στον εαυτο μου "για αντε να σε δω" ε και φυσικα ειδα οτι δεν μπορω και δεν θελω να κανω τιποτα και οτι ολα ειναι κατασκευασματα του μυαλου μου. απο κει και περα ομως μου κολλησαν αλλα..υπαρξιακα πιο πολυ που μαζι με αποπραγματοποιηση εδεσαν τελεια :P γιατι υπαρχουμε γιατι εχουμε 2 χερια κλπ.. ομως καθε φορα που μπαινουν αυτες οι σκεψεις στο μυαλο μου ανακαλυπτω οτι δεν κερω τεχνικες απωθησης..κανω ψυχοθεραπεια σε κεντρο ψυχικης υγειας αλλα λιγα πραγματα.. φαρμακα δεν παιρνω καθως μου χουν πει οτι δεν μου ειναι απαραιτητα.. με λιγα λογια καθε φορα που με καταβαλλουν αυτες οι σκεψεις θελω να σκεφτω κατι σαν αντιδοτο αλλα δεν τα καταφερνω

[ioannis2]

Η μέθοδος που μαθαίνεις στη γνωσιοσυμπεριφορική θεραπεία για την αντιμετώπιση των ψυχαναγκασμών, διαστρεβλωμένων σκέψεων(παράλογες σκέψεις, φανταστικές καταστάσεις, σκέψεις που φτιάχνει ο νους που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, σκέψεις για καταστροφικότητα, διαστρέβλωση της πραγματικότητας, σκέψεις με αρνητικό χαρακτήρα) είναι συνοπτική η εξής:

Α) Αναγνώριση της διαστρεβλωμένης σκέψης, σα να σαι παρατηρητής της σκέψης σου, του εαυτού σου (να βλέπεις τη σκέψη που έρχεται όπως κάποιο τρίτο που πλησιαζει και τον αναγνωρίζεις ως τέτοιο). Να λες να το ερχεται ή αυτό που σκέφτομαι είναι διαστρεβλωση.
Β) Κατανόηση ότι η σκέψη που έρχεται ή βρίσκεται σε εξέλιξη δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, είναι κάτι το παράλογο, κάτι που υπάρχει μόνο μέσα στο κεφάλι και καθολου έξω απ αυτό.
Γ) Απόκρουση της αφού έκανες το Α και Β. Σα να της λες σταμάτα, φύγε. Σαν απότομη κίνηση. Σα να αποκρούεις και διώχνεις τον τρίτο που πλσιάζει.
Δ) Να βάλεις στη θέση της κάποια άλλη σκέψη ευχάριστη, ένα ευχάριστο γεγονός, ένα στόχο κλπ, να φύγεις απ εκεί που βρίσκεσαι ή να κάνεις κάτι άλλο.

Δεν ξέρω αν κάτι τετοιο ψάχνεις όμως άμα το δουλέψεις έχει αποτελέσματα.

[chesire]

χμμ ναι η αληθεια ειναι πως δεν εχω κανει ποτε κατι τετοιο.. δηλαδη το μονο που μου λεει ο ψυχολογος μου ειναι να στρεφω αλλου την προσοχη μου απλα.. αλλα ειναι λιγο δυσκολο να σκεφτεσαι οτι τα παντα γυρω σου δεν ειναι πραγματικα κλπ και να εχεις το κουραγιο να διωξεις αυτη τη σκεψη.. σε τρομαζει τοσο πολυ που σε καθηλωνει.. το θεμα μου ειναι οτι ολα αυτα μου γινονται εμμονες και σκεφτομαι μονο αυτα και ξεχναω την πραγματικοτητα στην οποια ζουσα μεχρι πριν λιγο καιρο.. σαν να βυθιζομαι σε αλλη και να αγνοω οποιοδηποτε αλλο ερεθεισμα και να σκεφτομαι ολη μερα τα ιδια "εξωπραγματικα" πραγματα.. την επομενη φορα που θα με πιασει εντονα θα προσπαθησω να το κανω ομως..

[PETRAN]

χμμ ναι η αληθεια ειναι πως δεν εχω κανει ποτε κατι τετοιο.. δηλαδη το μονο που μου λεει ο ψυχολογος μου ειναι να στρεφω αλλου την προσοχη μου απλα.. αλλα ειναι λιγο δυσκολο να σκεφτεσαι οτι τα παντα γυρω σου δεν ειναι πραγματικα κλπ και να εχεις το κουραγιο να διωξεις αυτη τη σκεψη.. σε τρομαζει τοσο πολυ που σε καθηλωνει.. το θεμα μου ειναι οτι ολα αυτα μου γινονται εμμονες και σκεφτομαι μονο αυτα και ξεχναω την πραγματικοτητα στην οποια ζουσα μεχρι πριν λιγο καιρο.. σαν να βυθιζομαι σε αλλη και να αγνοω οποιοδηποτε αλλο ερεθεισμα και να σκεφτομαι ολη μερα τα ιδια "εξωπραγματικα" πραγματα.. την επομενη φορα που θα με πιασει εντονα θα προσπαθησω να το κανω ομως..

Αν γίνει φουλ γνωσιακή όπως αυτή που περιγράφει ο ιωάννης και το κάνεις εντατικά τότε μειώνονται δραματικά οι ιδεοψυχαναγκασμοί. Υπάρχουν και καινούργιες μέθοδοι όπως η γνωσιακή θεραπεία με βάση το "mindfulness" που είναι γνωσιακή με στοιχεία μη-σκέψης και διαλογισμού και ερευνητικά δείχνει πολύ υποσχόμενη και αποτελεσματική για ΙΨΔ (όπως και για κατάθλιψη και οριακή και οτιδήποτε άλλο υπάρχει δυσκολία χειρισμού έντονων ανεξέλεγκτων συναισθημάτων και "απρόσκλητων σκέψεων"). Το πρόβλημα είναι ότι λίγοι κάνουν σωστή γνωσιακή και το "στρέψε αλλού την προσοχή σου" είναι φιλική συμβουλή παρα γνωσιακή θεραπεία λολ.


Βέβαια η ΙΨΔ έχει και νευρολογικό υπόστρωμα από κάτω με μηχανισμό παρόμοιο με τα "κινητικά τικς" (κάποιοι λένε ότι είναι "τικς" στο επίπεδο των σκέψεων). Ίσως να μην εξαφανιστεί ποτέ 100% αλλά με την κατάλληλη εντατική θεραπεία μπορεί να μειωθεί στο σημείο που θα είσαι εντελώς οκ με σπάνειες σκέψεις εδώ και εκεί. Αν δες μπορείς άλλο τότε δεν είναι κακό να δοκιμάσεις και κανα φάρμακο ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις το κάνεις. Δεν λέει να έχεις "sub-standard care" για το πρόβλημά σου. Πάντως ψάξε κατάλληλη γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία με κάποιον που να γνωρίζει συγκεκριμένα για ΙΨΔ.

[chesire]

πετραν ειναι λιγο απο ολα το προβλημα μου.. λιγο εμμονες, λιγο πανικοι, λιγο καταθλιψη.. (η και πολυ τωρα που το σκεφτομαι).. τελευταια ειχα εντονα εξωπραγματικα.. παθαινα συνεχεια αποπραγματοποιηση και ανελυα τα παντα σε υεπρβολικο βαθμο.. αναρωτιομουν γιατι υπαρχουμε, γιατι ειναι ετσι το ανθρωπινο σωμα, ολα μου φαινονταν ανουσια, ψευτικα και τρομακτικα.. και φυσικα υπεβαλα με τη σκεψη τον εαυτο μου συνεχεια σε αυτη τη διαδικασια.. επειδη μου δημιουργουσε φοβο και αγχος κλπ..φοβομουν και φοβαμαι ακομα οτι θα παθω σχιζοφρενεια και ολα τα συναφη.. τελευταια βρισκονται σε υφεση τα συμπτωματα αλλα ποτε δεν εισαι σιγουρος.. γενικα εχω εντονο αγχωτικο υποβαθρο οποτε ολα αυτα πανε κ κολλανε εκει πανω.. καθε μερα μπορει να με τρομαξει και κατι καινουριο.. εκεινο που με φοβιζει πιο πολυ ειναι μη χασω τον εαυτο μου.. μηπως τους βλεπω για παντα ολους ψευτικους και περιεργους και κανω για παντα αυτες τις σκεψεις.. σε καποιο διαστημα σκεφτομουν και πολυ τα υπαρξιακα (γιατι ζουμε, γιατι αγωνιζομαστε, γιατι κανουμε οτι κανουμε) και ενα σωρο φιλοσοφικοι μηρυκασμοι που μονο με εφερναν σε απογνωση.. εχουν ελαττωθει αυτα καπως μετα απο συζητησεις με τον ψυχολογο που απλα με καθησυχαζε οτι ειναι αγχος και οτι δεν θα τρελαθω.. δυστυχως δεν εχω την οικονομικη ευχαιρια να το στηριξω παραπανω με ιδιωτη ψυχολογο.. οποτε μπορω οπως ειναι ευκολο να το αντιμετωπισω.. αυτο φοβαμαι μονο.. το να μην γινω ποτε ξανα οπως πριν.. και την ωρα που κανω αυτη τη σκεψη σκεφτομαι οτι ουσιαστικα τιποτα δεν εχει αλλαξει και οτι ολα ειναι στο μυαλο μου.. αλλα δεν ξερω τι απο τα δυο να πιστεψω..

[carrot]

Φίλε/ φίλη chesire παρέες φίλους, σχέση έχεις? Αν θέλεις απαντάς.

[chesire]

ναι ναι.. δεν εχει κανενα προβλημα η κοινωνικη μου ζωη.. ισα ισα που οταν τα αντιμετωπιζα ολα αυτα εβγαινα κανονικα, συναναστρεφομουν με πολλα ατομα κλπ.. δεν απομονωθηκα.. προσφατα ξεκινησα και μια σχεση και μου εχει κανει αρκετο καλο