Παιδικα τραυματα-εκδικιση - Page 5
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 5 of 5 FirstFirst ... 345
Results 61 to 68 of 68
  1. #61
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    934
    μπραβο ναντιακι,συμφωνω με ολα οσα ειπες στον φιλο μας και ειδικα με αυτο,να μην της κανει την χαρη
    Να σκεφτεσαι γρηγορα μα να μιλας αργα...

  2. #62
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2008
    Posts
    1,547
    Quote Originally Posted by noxteryn View Post
    Όταν σου είπα να της γράψεις γράμμα, δεν εννοούσα ότι θα το έκανες για εκείνη, αλλά για τον εαυτό σου. Ο λόγος που δεν υποχωρούν τα νεύρα είναι επειδή δεν έχεις βρει κάποιον υγιή τρόπο να τα διεξοδεύεις. Η έκφραση του θυμού σου μέσα από γραπτό λόγο θα σου έκανε καλό, ακόμα κι αν δεν το ταχυδρομούσες. Σίγουρα και ο ψυχολόγος σου θα πρότεινε κάτι παρόμοιο (πχ role-playing όπου θα φαντάζεσαι πως έχεις τη μάνα σου μπροστά σου και να τη βρίσεις).
    Απορω αν αξιζει εστω και αυτο να κανει. Δεν νομιζω πως τα λογια του θα την συγκινησουν κι αυτο θα επιφερει χειροτερα νευρα. Ειναι σαν να προσπαθεις να σαπουνισεις εναν μαυρο για να γινει λευκος. Εχει προβλημα η γυναικα, προφανως απειρα δικα της αλυτα και προφανως ζει εκτος πραγματικοτητας. Σιγουρα σκεφτεται με μυαλο παιδιου και πραγματικα λυπαμαι οταν ακουω για τετοιους ανθρωπους και δεν μπορω να ουτε καν να διανοηθω πως στο καλο μεγαλωσαν για να καταληξουν ετσι! Παρ ολα αυτα χρειαζεται καποια μορφη ξεσπασματος...δεν πρεπει να μενουν μεσα αυτα τα πραγματα κλεισμενα.

    Οσο για σενα μαν εγω βλεπω οτι ενω θα μπορουσες ανετα να μιμηθεις αυτη την συμπεριφορα της, να κανεις κακο σε αλλους ανθρωπους για να ξεσπασεις και διαιωνισεις το κακο, αναγνωριζεις οτι εχεις την ταση να γινεις επιθετικος εξαιτιας αυτων που εζησες και αυτο και μονο του σημαινει πως εισαι στον σωστο δρομο. Σπασε την αλυσιδα και να ξερεις πως θα παρει χρονο αλλα θα το νικησεις. Μακαρι κι εγω στα 18 να εβλεπα ψυχολογο και να ειχα την ωριμοτητα σου. Το πιο πιθανο ηταν να την ειχα στειλει στο νοσοκομειο απο το ξυλο και αν ποτε μαθω οτι το εκανες δεν θα σε κρινω ουτε λιγο, αλλα εσυ δειχνεις ανωτερος και να καταλαβαινεις οτι δεν θα αλλαξει κατι αν το κανεις αυτο. Δεν επιλεγουμε τους γονεις μας και σε πληροφορω πως μπορει με τους δικους μου να μην εγιναν τετοια πραγματα οπως σε σενα αλλα υπαρχουν κι αλλες μορφες βιας και κακοποιησης των παιδιων οπως να μην τα απογαλακτιζεις ποτε για να νιωθεις ΕΣΥ καλα κι αυτα να καταστρεφονται κτλ κτλ... Τουλαχιστον εσυ οπως εγινε το πραγμα βασιζεσαι στα δικα σου αρχιδια απο νωρις και πιστευω μακροπροθεσμα ειναι καλο για σενα. Οσο για τα τραυματα ειμαι σιγουρος πως η επιστημη εχει τροπους να σε κανει να τα απαλυνεις οσο γινεται.

    Οταν νιωθεις πως θες να χτυπησεις την κοπελα σου καλυτερα κατσε και πες της τι νιωθεις... θα νιωσεις πολυ καλυτερα και οι κοπελες εχουν τροπο να σε κανουν να νιωθεις καλυτερα. Επισης βοηθαει ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολυ να κανεις αθλητισμο. Πηγαινε Kick boxing... βρες εναν σακο του μποξ και γαμα του τα ραμματα.

    Φιλικα, Τζιμ

  3. #63
    παω κικ μποξινγκ εδω και λιγα χρονια...δηλαδη πιστευετε οτι ειναι καλυτερα να μην μπω καν στον κοπο να ασχοληθω μαζι της???

  4. #64
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    934
    οτι σου ειπα κι εγω,ολοι στα λενε βλεπεις?διεγραψε την..βαλε χι!δεν παει καλα ρε,απλα!
    Να σκεφτεσαι γρηγορα μα να μιλας αργα...

  5. #65
    Junior Member
    Join Date
    May 2012
    Posts
    4

    aa

    Quote Originally Posted by xrusaki View Post
    οτι σου ειπα κι εγω,ολοι στα λενε βλεπεις?διεγραψε την..βαλε χι!δεν παει καλα ρε,απλα!
    Έχοντας πέσει κι εγώ θύμα κακοποίησης στα παιδικά μου χρόνια, σε καταλαβαίνω σε πολύ μεγάλο βαθμό, Ελπίζω λοιπόν η απάντησή μου να σου φανεί χρήσιμη. Πιστεύω ότι οι ψυχολόγοι δεν είναι πανάκεια και δεν πρόκειται να σου λύσουν μαγικά τα προβλήματα, Εγώ που τους έχω επισκεφτεί για καιρό προσωπικά δεν μ βοήθησαν. Επίσης, αντίθετα με κάποιους που με λύπη μου είδα να σε κατηγορούν ότι μπορεί να καταλήξεις εγκληματίας, θα ήθελα να σου πω ένα ειλικρινές μπράβο που έχεις σταθεί στα πόδια σου. Πρέπει να νιώθεις περήφανος για τον εαυτό σου γιατί οι περισσότεροι στη θέση σου θα είχαν καταλήξει, και δικαιολογημένα, σε πολλή χειρότερη κατάσταση ή θα είχαν απλά αυτοκτονήσει. Σε καταλαβαίνω απόλυτα που θέλεις να χτυπήσεις τη μητέρα σου και για όλα αυτά που νιώθεις. Εγώ δε θα σου πω να μην ασχολήθεις μαζί της. Αν πιστεύεις πως αυτό θα σε βοηθήσει δεν θα ήταν κακό να την εκδικιθείς (δε μιλάω βέβαια για κάποια σοβαρή βλάβη). Αν και αυτό που προτείνεται από τους ψυχολόγους ως η καλύτερη λύση είναι η συγχώρεση. Ίσως θα σου πάρει αρκετό καιρό αλλά έχε την στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Επίσης σου αφήνω εδώ το μειλ μου αν θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί μου, θα χαρώ να σε βοηθήσω και να το συζητήσουμε παραπάνω [email protected]
    Last edited by ETGD; 29-05-2012 at 11:34.

  6. #66
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    332
    Καλησπέρα OloiEnantiwnMou, διάβασα όλα όσα έγραψες. Καταλαβαίνω πως πέρασες πάρα πολύ άσχημα κ φυσικό κ επόμενο να νιώθεις έτσι κ μάλιστα απ' ότι βλέπω το αντιλαμβάνεσαι ότι αυτές οι σκέψεις είναι κακές κ μπράβο σου ειλικρινά που δε το έχεις κάνει. Ξέρεις γιατί, όχι τίποτ' άλλο αλλά εσύ θα έχεις καθαρή τη ψυχή σου κ θα πάρεις μια ικανοποίηση ότι δεν έγινες ίδιος με τη μάνα σου! "Ξεσόισες" όπως μου λέει κ εμένα η ψυχολόγος μου κ αυτό είναι μεγάλη ηθική ικανοποίηση. Συνηδειτοποιείς ότι μεγάλωσες με πολύ άσχημες συνθήκες κ δεν έκανες τίποτα κακό, ούτε στον εαυτό σου που είναι συχνό φαινόμενο σε παιδιά που έχουν μεγαλώσει άσχημα, ούτε στη μάνα σου που καταλαβαίνω ότι πολύ θα ήθελες, αλλά δε θα φέρει πίσω τα παιδικά σου χρόνια ούτε θα πάρει τα τραύματά σου! Θα πρότεινα κι εγώ να δεις αλλάξεις ψυχολόγο κ να κάνεις υπομονή μέχρι να περάσει λίγος καιρός ώστε να φτάσετε σε ένα σημείο ικανοποίησης, δλδ, να νιώθεις καλά! Κι εγώ το πρώτο καιρό έφευγα σα ζόμπι, με μεγαλύτερη νευρικότητα κ επιθετικότητα στους δικούς μου, για άλλους λόγους κι εγώ. Με το καιρό όμως ένιωσα καλυτερα, πάω πέντε σχεδόν χρόνια, όχι γεμάτα, ανα διαστήματα! Ειλικρινά μ έχει βοηθήσει πάρα πολύ! Για μένα, άποψή μου έτσι... αν ο πατέρας σου είναι εντάξει απέναντί σου, να προσπαθήσεις κι εσύ να είσαι εντάξει, γιατί θα κάνει καλό στα μέσα σου, ίσως να έχεις κ ένα κρυφό θυμό για το πατέρα σου αλλά καλό θα είναι κ αυτό να το διώξεις. Αν η κοπέλα σου δε σε καταλαβαίνει, είναι γιατί δεν έχει ζήσει τέτοιες καταστάσεις κ δε μπορεί να κταλάβει τη ψυχολογία σου, το είχα κ εγώ αυτό με το πρώην μου, κατάλαβε πολύ αργότερα τι μου έχουν δημιουργήσει οι γονείς μου κ γενικά ο τρόπος που μεγάλωσα. Κι εγώ πήγαινα κάποτε tae kwon do κ ξεσπούσα εκεί, έβλεπα πρόσωπα σε σάκους, θώρακες κτλ ώσπου μια μέρα μάτωσα τα πόδια μου χωρίς να το καταλάβω κ με σταμάτησε ο δάσκαλος γαιτί καταλαβαίνεις... το θέαμα δεν ήταν ότι καλύτερο, συνηδητοποίησα ότι δε θα τραυματίσω εγώ τον εαυτό μου για τους άλλους! Θέλω να είμαι ευτυχισμένη, οπότε διώχνω τα άτομα -ειδικά τα αυτοκαταστροφικά που σε θέλουν μαζί τους στο βούρκο- κ προσπαθώ μόνη μου! Δε ξέρω αν θες, πάντως μπορώ να σου δώσω το τηλ. της ψυχολόγου μου, ειλικρινά έχει βοηθήσει πολύ κόσμο κ όσους έχω στείλει. Αν σ' ενδιαφέρει στείλε μου μήνυμα. Εύχομαι ειλικρινά να νιώσεις καλύτερα με το καιρό κ να είσαι περήφανος που μεγάλωσες υπό αυτές τις συνθήκες ΔΥΣΤΥΧΩΣ κ όμως παλεύεις! Βγάλε τις κακές σκέψεις διότι εσένα δηλητηριάζουν, ρόδα είναι κ γυρίζει, πίστεψέ με! Η μάνα σου, θα το "βρει" μπροστά της!

  7. #67
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Posts
    24
    αν αλλαξει ψυχολογο θα τα λεει ολα απο την αρχη, στην τελικη πιστευω οτι οι ψυχολογοι μονο ακουνε και ρωτανε: και πως νιωθεις με αυτο?
    και καταγραφουν.. κανουν κατι αλλο? δινουν συμβουλες? απλα ακουνε... και στοιχιζουν μια περιουσια..
    με ολα αυτα που σου εκανε σιγουρα την μισεις.. και με το δικιο σου αλλα ξερεις οτι αμα πας να τη βρεις θα καταληξεις στη φυλακη και η ζωη σου θα καταστραφει..

    οποτε, κανε αυτο που κανω κι εγω για τον μπαμπα μου.. λεω πως δεν υπαρχει. αφου ποτε δε νοιαστηκε για μας τα παιδια του.. αμα με ρωτουν λεω πως πεθανε η αλλες φορες λεω δεν ξερω.. γιατι πραγματικα δεν ξερω που ειναι και αν υπαρχει.. το μονο που ειναι σιγουρο.. θα πληρωσουν για τα λαθη τους μια μερα και δε θα ειμαι εκει να τον βοηθησω..
    θα επρεπε επειδη ειμαι κορη του.. αλλα δε προκειται να βοηθησω..

    εσυ παλι.. απλα συνηδητοποιησε οτι ολοι μια μερα πληρωνουν τα λαθη τους..

  8. #68
    εσυ παλι.. απλα συνηδητοποιησε οτι ολοι μια μερα πληρωνουν τα λαθη τους...
    Αυτό είναι αλήθεια, αν και παλαιότερο το thread πραγματικά με κινητοποίησε να γραφτώ και να εκθέσω και εγώ την άποψη μου.

    Καταλαβαίνω τον τρόπο που νιώθεις γιατί και εγώ έχω υποστεί σωματική και ψυχολογική-συναισθηματική βία από την "μητέρα" μου. Και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί μεγαλώνοντας έμαθα πως δεν είναι καν μητέρα μου, αλλά έκανε παράνομη υιοθεσία, αυτό δεν παίζει ρόλο αλλά με βοήθησε να αποξενωθώ και να απενοχοποιήσω περισσότερο ακόμα τα συναισθήματα μίσους και εκδίκησης που ένιωθα και νιώθω ακόμα, έτσι καταλαβαίνω απόλυτα τα δικά σου συναισθήματα.

    Όταν ήμουν μικρότερη (γιατί τώρα έχω τη δική μου οικογένεια) μου περνούσε από το μυαλό και να τη σκοτώσω ακόμα.

    Τώρα είναι πια είναι μόνη της και ζει μακριά και αποκομμένη από κάθε δραστηριότητα από τη δική μου ζωή και οικογένεια. Παίρνει τηλέφωνο, παρακαλάει αλλά λίγο να ασχοληθείς μαζί της αρχίζει και πάλι τους εκβιασμούς. Με ενοχλεί που ζει. Αλήθεια λέω...πιστεύω όταν πεθάνει τότε μόνο θα κλείσει ο κύκλος μέσα μου, θα σηκωθεί από πάνω μου ένα βάρος που δεν το νιώθει και δεν το ζει κανένας.

    Από τη δική μου εμπειρία θα σου πω, οτι ενώ παλαιότερα ήταν το επίκεντρο του ψυχικού μου κόσμου και πολλά δεινά της δικής μου ζωής τα είχα ρίξει και φορτώσει πάνω της, αυτόν τον βίαιο κύκλο και φυσικά την επιθυμία να την κάνω τόπι στο ξύλο όπως και εσύ τον κατεύνασε όχι ο ψυχολόγος που δεν πήγα ποτέ (lol), αλλά ο εγωισμός μου. Εν ολίγοις βαρέθηκα να είμαι "θύμα" ακόμα και όταν η κακοποίηση είχε περάσει, ακόμα και όταν πια ήταν μακριά, κουράστηκα να "θυματοποιώ" εγώ τον εαυτό μου και να της επιτρέπω σε αυτήν και στην ανάμνηση μου να ασκούν εξουσία στις σκέψεις και στα συναισθήματα μου. Είπα "φτάνει, ως εδώ ήσουν". "Δεν υπάρχεις" και προσπάθησα να το κάνω πράξη τόσο σε πρακτικό όσο και ψυχολογικό επίπεδο.

    Τώρα είμαι εγώ μητέρα και πολύ περήφανη που έσπασα τον κύκλο, το κοριτσάκι μου είναι 8 ετών και ενώ ακόμα πολλά κουβαλάω μέσα μου, όλες αυτές τις εμπειρίες, τις έκανα δύναμη και σοφία, δική μου σοφία, για να μεγαλώσω ένα παιδί υγιές με αυτοπεποίθηση. Αποστρέφομαι λοιπόν σκέψεις και κοινοτοπίες που λεν πως το μίσος και ο θυμός ενάντια σε ένα άτομο που σε έβλαψε, μπορεί να οδηγήσει σε βίαιη συμπεριφορά ενάντια σε άλλους. Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις, δεν ισχύουν.

    Αυτή η σκέψη λοιπόν, να τη διαγράψω από τη σκέψη μου γιατί όσο με όρισε, με όρισε, με απελευθέρωσε για να συνεχίσω τη ζωή μου, δεν θα σου όμως πως με λύτρωσε. Αυτό θα ήταν ψέμματα, υπάρχουν τραύματα και σκέψεις βαθιά ριζωμένες μέσα μου, κανένας ψυχολόγος δεν θα τις σβήσει και κανένα φάρμακο δεν μπορεί να τις πάρει μακριά.

    Ικανοποίηση θα νιώσω μόνο όταν πεθάνει μόνη και μίζερη όπως της αξίζει. Εγώ επέλεξα λοιπόν να μην εμπλακώ παραπάνω, γιατί αυτό που με βοηθούσε ήταν η αποξένωση και το κόψιμο κάθε ομφάλιου λώρου.

    Αν εσύ πιστεύεις πως θα νιώσεις καλύτερα με το να την σαπίσεις στο ξύλο, εγώ θα σου έλεγα να το κάνεις. Να το κάνεις. Στο κάτω-κάτω μπορεί και να μην νιώσεις καλύτερα, αλλά τι έχεις να χάσεις; Θες να το κάνεις ώστε μετά να νιώσεις έτοιμος να πας πιο κάτω; Μπορεί και να ανακαλύψεις οτι δεν σου έκανε ή αλλαξε τίποτα, αλλά τουλάχιστον δεν θα ζεις με το "ΑΝ" και θα προχωρήσεις.

    Ναι δεν είναι οτι καλύτερο να λέγεται και να ακούγεται, αλλά αν αυτό σε εμποδίζει σε τέτοιο βαθμό να προχωρήσεις και δεν μπορείς να δεις αλλιώς τη λύση, εγώ μαζί σου. Όσο περισσότερο τον κρατάμε τον θυμό κλειδωμένο μέσα μας, τόσο χειρότερος γίνεται...γιατί το θέμα αυτό τραβάει και του επιτρέπουμε να γίνεται όλο και περισσότερο κομμάτι της ύπαρξης μας.

    Δεν νομίζω πως είναι κακό ή ανήθικο να ζητάμε να δώσουμε πίσω το δηλητήριο σε αυτόν που μας το χορήγησε. Είναι φυσικό επακόλουθο όταν πάντα ήταν δικό του και σε αυτόν ανήκει, όχι σε εμάς για να το κρατάμε μέσα μας και να το αφήνουμε να μας διαλύει και άλλο...

    και εν πάση περιπτώση θα πω και μία σκέψη ακόμα, αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι έπαιρναν σε βάθος χρόνου και το γνώριζαν ότι θα πάρουν αυτό που τους αξίζει, αυτό που έδωσαν, όπως το έδωσαν, θα ήθελα να ξέρω αν θα το έκαναν καν, αν θα τολμούσαν...αν θα συνέχιζαν, και αν οι επόμενες γενεές θα ένιωθαν οτι τους παίρνει να ασκούν κακοποίηση.

    Επιτρέψτε μου να το φιλοσοφήσω και να πω πως η ηθική της καλής συμπεριφοράς και της μη βίας είναι χαριστική απέναντι σε αυτούς που είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι της βίας...και λειτουργεί κατά του θύματος και υπέρ του δράστη, είναι οι νέοι άνθρωποι που γεμίζουν ενοχές και τύψεις, κάτω από τις προτροπές των άλλων, "όχι άλλη βία, εσύ να φανείς ανώτερος, δεν κάνει και μπλα..μπλα..μπλα...".

    Ακόμα και η απονομή της δικαιοσύνης δεν βασίζεται στο ρητό "ξέχασε το και προχώρα" αλλά υπάρχουν οι τιμωρίες και η φυλάκιση για όποιον παραβαίνει τους νόμους. Όχι μόνο για το σωφρονισμό του δράστη αλλά και για την ικανοποίηση του θύματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως που ψυχές καταστρέφονται, σε περιπτώσεις χρόνιας κακοποίησης αναφέρομαι, και κανείς δεν μπορεί να αποδείξει το έγκλημα, πως θα επιτελεστεί η κάθαρση, από που;

    Θέλω να πω, καταλαβαίνω...

    Εν κατακλείδι, εξάντλησε τα μέσα σου και τις οδούς σου, ψάξε τρόπους στο κεφάλι σου να βγεις από το trip που σε έβαλε, μην της επιτρέπεις ακόμα να σε κακοποιεί, θυματοποιώντας τον εαυτό σου γιατί αυτό γίνεται, αν φτάνεις σε σημείο δυσλειτουργίας, και αν τίποτα από αυτά δεν βοηθούν...τότε κάνε αυτό που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, κανείς δεν κουβαλά αυτό το βάρος παρά μόνο εσύ και είναι άδικο.

Page 5 of 5 FirstFirst ... 345

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •