Ηττημένη ......

[λιλιουμ]

νομιζω πως αυτο που λες σε παθολογικο βαθμο ειναι η δραματικη διαταραχη προσωπικοτητας..

[Θεοφανία]

νομιζω πως αυτο που λες σε παθολογικο βαθμο ειναι η δραματικη διαταραχη προσωπικοτητας..

δεν το λέω σε παθολογικό βαθμό, το λέω για άτομα που συναντω κατά καιρους και το χρησιμοποιούν σαν σύστημα.
Ακόμη και εδώ μέσα το έχουμε δει αυτό. Να διαβάζουμε υπερβολές για να τραβήξει κάποιος την προσοχή και να ασχολούνται οι άλλοι μαζί του.
Η αδυναμία κάποιου να τον προσέξουν για το λόγο, τις θέσεις και τα επιχειρήματα του μεταμορφώνεται σε κλάψα.
Εύκολο, γρήγορο και σχεδόν πάντα πιάνει.

[Χριστίνα*]

Όπα παιδία…!!! Ποτέ δεν είπα ότι είμαι αγία, ούτε αγγελικά πλασμένη. Όλοι μας έχουμε ελαττώματα, όπως και εγώ , έτσι και εσείς…!!! Κανένας δεν είναι τέλειος. Είπες Θεοφανία ότι κλαίγομαι όλη μέρα, ότι προσπαθώ με όλη αυτήν την συμπεριφορά να είμαι αρεστή, όπως εσύ έτσι και ο Λιλιουμ ότι παριστάνω το θύμα της υπόθεσης, κ.α πολλά. Είναι άποψης σας όλο αυτό. Ξέρετε, ο καθένας είναι ελεύθερος να πει την γνώμη του για τον άλλον, όταν όμως είναι κάθετος για κάποια πράγματα και πολύ σίγουρος, όπως φαίνεστε εσείς με τα λεγόμενά σας, κατά την γνώμη μου όλα όσα είπατε, δεν ευσταθούν και ας υπογραμμίσατε τα λεγόμενά μου, γιατί πολύ απλά, όπως εγώ δεν μπορώ να πω κάτι για τον χαρακτήρα σας επειδή δεν σας γνωρίζω προσωπικά, έτσι και εσείς δεν μπορείτε να είστε τόσο πολύ απόλυτοι με κανέναν από εδώ μέσα. Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι υπάρχουν τρόποι και τρόποι να εκφραζόμαστε και να λέμε την αλήθεια μας. Εσείς διαλέξατε τον δικό σας, το άκρως απόλυτο τρόπο.., σαν να με ξέρατε χρόνια και φυσικά και το ανάλογο ύφος. Πιστεύετε ότι για να έχουμε μία τόσο απόλυτη άποψη για κάποιον από εδώ μέσα, αρκούν και μόνο όλα τα λεγόμενά του;;;; Ακόμα και να γνωρίζουμε καλά έναν άνθρωπο, μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς βιώνει. Θα σας το πει νομίζεται;;;; Δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι περαιτέρω…, έχετε ήδη βγάλει τα απόλυτα συμπεράσματά σας….!!!!

Empneustns , για να σου δώσω να καταλάβεις αυτό που σκέφτομαι, πιστεύω ότι οι γονείς μου δεν βάζουν πάνω από όλα τα χρήματα, ούτε ότι είναι οι χειρότεροι γονείς του κόσμου. Απλώς υπάρχουν πολλές φορές που δεν με ενθαρρύνουν, μας τονίζουν συνέχεια τα χρήματα που έχουν ξοδέψει για εμάς και μας περιορίζουν με πολλά «πρέπει». Πιστεύω ότι μας αγαπάνε, ίσως να έχει περισσότερο αδυναμία η μητέρα μου στην αδερφή μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι με έχει γραμμένη. Απλά πολλές φορές εκφράζονται με λάθος τρόπο. Ένας αρκετά λάθος τρόπος, όμως ίσως να είναι και από αγάπη. Όπως είπες και εσύ μπορεί πολλές φορές να δείχνουν την αγάπη τους με λάθος τρόπο και να με πληγώνουν πολύ, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει αγάπη. Αυτό που πιστεύω ότι θα έλυνε την κατάσταση με τους γονείς μου είναι αν κατάφερνα να έβρισκα μία δουλεία και γινόμουν ανεξάρτητη χρηματικά. Πιστεύω ότι αυτό είναι το κλειδί για να αλλάζουν πολλά πράγματα μεταξύ μας. Μου έκανε όντως καλό που εκμυστηρεύτηκα στην μητέρα μου την αλήθεια μου, αλλά μου είναι δύσκολο να το πω στον πατέρα μου. Μπορεί και να μην του το πω ποτέ. Δεν θέλω να τον στεναχωρήσω. Δεν πιστεύω ότι οι γονείς μου είναι κάτι που με πλήγωσε πιο πολύ από όλα, δεν είναι όλα αρνητικά μαζί τους, αντιθέτως πιστεύω ότι, ότι πιο αρνητικό υπάρχει είναι έξω από το σπίτι μας, ο κόσμος, η συμπεριφορά τους απέναντί μας. Δεν μπορώ να τους αλλάξω και γι αυτό απλώς απομακρύνομαι πολλές φορές χωρίς να τους πω τίποτα. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα αυτό , παρά να λογομαχήσω μαζί τους. Αν με ήξερες προσωπικά, θα καταλάβαινες ότι είμαι πολύ έξω καρδιά! Έχω πολύ χιούμορ και είμαι η ψυχή της παρέας και της οικογένειάς μου. Για να καταλάβεις, όταν περνούσα την φάση της κατάθλιψης, έκανα παρέα σχεδόν με όλα τα άτομα του ΤΕΙ (είναι καινούργιο ΤΕΙ και τότε είχε περίπου 400 φοιτητές) και έκανα πολύ χιούμορ. Προσπαθούσα μέσα από το χιούμορ, να κρύψω να πραγματικά μου συναισθήματα. Το χρυσό κλουβί, είναι η ψυχή μου. Έκανα παρέα με πολλούς ανθρώπους, αλλά δεν άνοιγα σε κανέναν την καρδιά μου και επειδή μου είχε συμβεί και αυτό με τις φίλες μου, μου ήταν δύσκολο να τους εμπιστευτώ. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πήγαινα κάπου, είτε στο ΤΕΙ, είτε οπουδήποτε και να μην έχω κάποιον δίπλα μου. Είχα, αλλά μέσα μου ένιωθα άδεια, κενό, μόνη, γιατί ήμουν πάρα πολύ στεναχωρημένη. Επέλεξα να μην δεθώ με κανέναν για ένα διάστημα, γιατί φοβόμουν ότι θα πληγωθώ πάλι. Ακόμα και όταν έκανα προσπάθειες να αλλάξω την τύχη μου και τη ζωή μου, δεν υπήρξα τυχερή να γνωρίσω άτομα που να νιώθω καλά μαζί τους. Γι αυτό λέω ότι είμαι άτυχη, από την μία πέρασα κατάθλιψη και από την άλλη όταν ήθελα να κάνω μία αρχή στην ζωή μου και να αφήσω πίσω το παρελθόν, δεν στάθηκα τυχερή να γνωρίσω άτομα στην ζωή μου που να με κάνουν να νιώθω καλά.

[streidi]

Γεια σου Χριστίνα! Νομίζω ότι το μπαλάκι είναι στο δικό σου γήπεδο. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες στη ζωή, μεγάλες και μικρές, αλλά δεν πρέπε να το βάζουμε κάτω, το σημαντικό είναι να παλεύουμε για να τις ξεπεράσουμε και να είμαστε καλά! Στο χέρι σου είναι να αποκτήσεις σιγά σιγά εμπιστοσύνη στους γύρω σου, αφού μάλιστα λες ότι είσαι ανοιχτό άτομο. Απλά επειδή την πάτησες με τις πρώην φίλες σου βλέπεις σε όλων τα πρόσωπα υποκρισία, ενώ σίγουρα δε συμβαίνει αυτό με όλους!
( Η δουλειά του ψυχολόγου είναι να βοηθήσει έναν άνθρωπο όταν είναι σε μια δύσκολη κατάσταση και δε μπορεί να βγει μόνος του από αυτήν,αλλά χρειάζεται και κάποια βοήθεια, που δε μπορεί να τη βρει στο οικογενειακό ή στο φιλικό του περιβάλλον. Αν εσύ μπορείς να το παλέψεις και μόνη σου, αυτό είναι το καλύτερο, δεν είναι όμως σωστό να μιλάς για το επάγγελμα αυτό χωρίς να ξέρεις (οι ψυχολόγοι δε δίνουν φάρμακα, ούτε είναι μαριονέτες που παίζουν ένα ρόλο). Μπορεί να αποτρέψεις κάποιον από το να ζητήσει βοήθεια και θα ήταν κρίμα... )

[Χριστίνα*]

Streidi, όπως καταλαβαίνεις δεν είχα καμία εμπειρία από ψυχολόγους, δεν είχα επισκεφτεί ποτέ κάποιον, και για αυτό το λόγο θεωρώ ότι έχεις δίκιο πάνω σε αυτό το θέμα και γι’ αυτό αναθέτω τον λόγο μου. Σίγουρα δεν είναι όλοι οι ψυχολόγοι το ίδιο, και όντως υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας που τους έχουν μεγάλη ανάγκη για να πορευτούν. Εγώ προσωπικά δεν νομίζω ότι θα ήθελα να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο, έκτος αν συνέβαινε κάτι πάρα πολύ επώδυνο στη ζωή μου που δεν θα είχα καθόλου αντοχές και δύναμη , ώστε να το παλέψω. Αυτό όμως είναι στην προσωπική κρίση του καθενός αν θέλει να επισκεφτεί ψυχολόγο ή όχι, είναι όπως αισθάνεται καλύτερα ο καθένας. Εγώ θα προτιμούσα αντί για ψυχολόγο να έχω δίπλα μου ανθρώπους που θα με στηρίζουνε και θα είναι δίπλα μου. Αλλά όπως σου προείπα αυτό είναι μια προσωπική άποψη.

[streidi]

Αν όμως δεν κάνεις το πρώτο βήμα να είσαι λίγο πιο ανοιχτή, πώς θα συμβεί αυτό; Όλοι μας, όπως και συ, έχουμε ανάγκη δίπλα μας ανθρώπους να μας στηρίζουν και να μας αγαπάνε. Όλοι μας έχουμε πληγωθεί από φίλους, και από σχέσεις. Στην αρχή μιας γνωριμίας όμως, είτε φιλική είτε ερωτική είναι, τα πράγματα είναι πιο χαλαρά. Βγαίνεις με τον άλλον, κάνεις παρέα και συζητάς και σιγά σιγά ανοίγεσαι. Αν εσύ αισθάνεσαι ότι όλοι γύρω σου είναι υποκριτές και κοιτάνε μόνο το συμφέρον τους, αυτό βγαίνει στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, και έχει κάθε δίκιο να είναι κουμπωμένος, ή απλά να μην ευχαριστιέται την παρέα μαζί σου (αφού το ίδιο συμβαίνει και με σένα) και να μη θέλει να τη συνεχίσει. Γι'αυτό είπα και πριν ότι είναι στο χέρι σου. Εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε ποιον θα αφήσουμε να μπει στη ζωή μας και μέχρι ποιο σημείο. Αν όμως δεν αφήνουμε κανέναν να μπει, τότε είναι λογικό να μην εχουμε φίλους, γιατί όσο αξιόλογοι άνθρωποι και να είμαστε, είναι αδύνατο να το δει ο άλλος με το ''γεια''. Άλλωστε όλοι έχουμε τις ανασφάλειές μας, αν δούμε ότι ο άλλος δεν πολυενδιαφέρεται... συνήθως φερόμαστε ανάλογα.

[Χριστίνα*]

Κοίτα, όπως προείπα είμαι ανοιχτός άνθρωπος, επικοινωνιακός. Μιλάω με πολύ κόσμο, έχω χιούμορ και φαίνεται στην συμπεριφορά των άλλων ότι περνάνε καλά μαζί μου, αλλιώς δεν θα μιλούσα με τόσα άτομα, απλώς δεν τους ανοίγομαι , όπως ανοίχτηκα εδώ τις τελευταίες μέρες. Για να ανοιχτώ τόσο πρέπει να νιώσω ότι το αξίζει ο άνθρωπος που έχω απέναντί μου να το κάνω. Αλλιώς έχω απλά ανθρώπους δίπλα μου για να περνάω καλά και να περνάν καλά και αυτοί με μένα. Αν καταλάβω όμως ότι κάποιοι από αυτούς δεν μου φέρονται σωστά ούτε σαν χαλαρή παρέα, τότε απομακρύνομαι χωρίς να κάνω κανένα σκηνικό. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του, δεν θα μπω στο τρυπάκι να τον αλλάξω. Θα κάνω λίγο υπομονή, γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη, αν συνεχίζει να μην μου φέρεται καλά… απομακρύνομαι και τον βγάζω από την ζωή μου οριστικά. Δεν έχω πια την μεγάλη υπομονή που είχα κάποτε να ανέχομαι ανθρώπους που μου φέρονται χάλια. Έχω αλλάξει streidi πολύ, έχω ωριμάσει, έχω σκληρύνει πολύ σαν άνθρωπος. Άλλοτε νιώθω ότι μόνο έτσι μπορώ να αντιμετωπίσω ορισμένους, άλλοτε δεν θέλω να είμαι άλλο πια έτσι. Σίγουρα δεν έχουμε τον ίδιο χαρακτήρα, δεν προδίδουμε όλοι μας όσους μας φέρονται καλά, αλλά κάνω προσπάθειες εδώ και καιρό, δίνω σε πολλούς το περιθώριο να μου εκφράσουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα, αλλά οι περισσότεροι, αν όχι όλοι μέχρι στιγμής που συνάντησα δεν είχαν και τον καλύτερο χαρακτήρα. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες περιπτώσεις που διαισθάνομαι αμέσως ότι δεν έχω απέναντι μου έναν καλό χαρακτήρα, του δίνω χρόνο να με γνωρίσει και να τον γνωρίσω, αλλά στο τέλος επιβεβαιώνομαι. Δεν είμαι άκρως απόλυτη, θα ήταν αλώστε πολύ εγωιστικό αυτό από μέρους μου. Δίνω χρόνο και στον εαυτό μου και σε αυτούς. Άλλα όλοι μας λίγο ή πολύ το έχουμε καταλάβει ότι οι καλοί άνθρωποι σπανίζουν στις μέρες μας.

[elis]

έχασαν οι «φίλες» μου μία πραγματική φίλη που ήθελε το καλό τους, κάτι το οποίο σπανίζει πολύ στις μέρες μας,.[/QUOTE]
μηπωσ ασχολιοσουν πολυ με το καλο τουσ και ξεχνουσεσ το καλο το δικο σου και κατι αλλο γιατι τι φοβασαι την ψευτια ειναι αμυνα και πολυ χρησιμη μαλιστα ανοιγεσαι μονο εκει που θελεισ οταν θελεισ αν ο κοσμοσ ηταν αληθινοσ ολοι θα πληγωνομασταν πολυ χειροτερα αμα ελεγε ο καθενασ οτι σκεφτεται αστα να πανε δεν εχεισ ιδεα ποσο διεστραμενο ειναι το μυαλο του καθενοσ!!!

[elis]

Κοίτα, όπως προείπα είμαι ανοιχτός άνθρωπος, επικοινωνιακός. Μιλάω με πολύ κόσμο, έχω χιούμορ και φαίνεται στην συμπεριφορά των άλλων ότι περνάνε καλά μαζί μου, αλλιώς δεν θα μιλούσα με τόσα άτομα, απλώς δεν τους ανοίγομαι , όπως ανοίχτηκα εδώ τις τελευταίες μέρες. Για να ανοιχτώ τόσο πρέπει να νιώσω ότι το αξίζει ο άνθρωπος που έχω απέναντί μου να το κάνω. Αλλιώς έχω απλά ανθρώπους δίπλα μου για να περνάω καλά και να περνάν καλά και αυτοί με μένα. Αν καταλάβω όμως ότι κάποιοι από αυτούς δεν μου φέρονται σωστά ούτε σαν χαλαρή παρέα, τότε απομακρύνομαι χωρίς να κάνω κανένα σκηνικό. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του, δεν θα μπω στο τρυπάκι να τον αλλάξω. Θα κάνω λίγο υπομονή, γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη, αν συνεχίζει να μην μου φέρεται καλά… απομακρύνομαι και τον βγάζω από την ζωή μου οριστικά. Δεν έχω πια την μεγάλη υπομονή που είχα κάποτε να ανέχομαι ανθρώπους που μου φέρονται χάλια. Έχω αλλάξει streidi πολύ, έχω ωριμάσει, έχω σκληρύνει πολύ σαν άνθρωπος. Άλλοτε νιώθω ότι μόνο έτσι μπορώ να αντιμετωπίσω ορισμένους, άλλοτε δεν θέλω να είμαι άλλο πια έτσι. Σίγουρα δεν έχουμε τον ίδιο χαρακτήρα, δεν προδίδουμε όλοι μας όσους μας φέρονται καλά, αλλά κάνω προσπάθειες εδώ και καιρό, δίνω σε πολλούς το περιθώριο να μου εκφράσουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα, αλλά οι περισσότεροι, αν όχι όλοι μέχρι στιγμής που συνάντησα δεν είχαν και τον καλύτερο χαρακτήρα. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες περιπτώσεις που διαισθάνομαι αμέσως ότι δεν έχω απέναντι μου έναν καλό χαρακτήρα, του δίνω χρόνο να με γνωρίσει και να τον γνωρίσω, αλλά στο τέλος επιβεβαιώνομαι. Δεν είμαι άκρως απόλυτη, θα ήταν αλώστε πολύ εγωιστικό αυτό από μέρους μου. Δίνω χρόνο και στον εαυτό μου και σε αυτούς. Άλλα όλοι μας λίγο ή πολύ το έχουμε καταλάβει ότι οι καλοί άνθρωποι σπανίζουν στις μέρες μας.

τωρα το ειδα αυτο το κομματι αυτα ηθελα να σου πω κ εγω αρα μενει να σκλυρηνεισ λιγο ακομα αν μπορεισ αλλα μαλλον δε θα φτασεισ αυτουσ που ειναι απο μικροι μεσα στην κακια γιατι ο ανθρωποσ δεν αλλαζει βελτιωνεται κατα την αποψη μου

[elis]

επισησ μηπωσ εχεισ χαρακτηρισει τουσ γονεισ σου ωσ κακουσ και πιστευεισ οτι αφου οι γονεισ σου ειναι κακοι ειναι ολοι κακοι και το προβαλεισ αυτο πανω σε οποιον γνωριζεισ με το παραμικρο;

[λιλιουμ]

Όπα παιδία…!!! Ποτέ δεν είπα ότι είμαι αγία, ούτε αγγελικά πλασμένη. Όλοι μας έχουμε ελαττώματα, όπως και εγώ , έτσι και εσείς…!!! Κανένας δεν είναι τέλειος. Είπες Θεοφανία ότι κλαίγομαι όλη μέρα, ότι προσπαθώ με όλη αυτήν την συμπεριφορά να είμαι αρεστή, όπως εσύ έτσι και ο Λιλιουμ ότι παριστάνω το θύμα της υπόθεσης, κ.α πολλά. Είναι άποψης σας όλο αυτό. Ξέρετε, ο καθένας είναι ελεύθερος να πει την γνώμη του για τον άλλον, όταν όμως είναι κάθετος για κάποια πράγματα και πολύ σίγουρος, όπως φαίνεστε εσείς με τα λεγόμενά σας, κατά την γνώμη μου όλα όσα είπατε, δεν ευσταθούν και ας υπογραμμίσατε τα λεγόμενά μου, γιατί πολύ απλά, όπως εγώ δεν μπορώ να πω κάτι για τον χαρακτήρα σας επειδή δεν σας γνωρίζω προσωπικά, έτσι και εσείς δεν μπορείτε να είστε τόσο πολύ απόλυτοι με κανέναν από εδώ μέσα. Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι υπάρχουν τρόποι και τρόποι να εκφραζόμαστε και να λέμε την αλήθεια μας. Εσείς διαλέξατε τον δικό σας, το άκρως απόλυτο τρόπο.., σαν να με ξέρατε χρόνια και φυσικά και το ανάλογο ύφος. Πιστεύετε ότι για να έχουμε μία τόσο απόλυτη άποψη για κάποιον από εδώ μέσα, αρκούν και μόνο όλα τα λεγόμενά του;;;; Ακόμα και να γνωρίζουμε καλά έναν άνθρωπο, μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς βιώνει. Θα σας το πει νομίζεται;;;; Δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι περαιτέρω…, έχετε ήδη βγάλει τα απόλυτα συμπεράσματά σας….!!!!

Kαταρχας καλη μου κοπελα, δεν ημουν απολυτη με εσενα, σου απαντησα με quote πανω στις αποψεις σου, οι οποιες ηταν λιγουλακι απολυτες ορισμενες φορες. Επειτα, και εγω και νομιζω και η Θεοφανια, εκκινουμενες απο το θεμα σου, το οποιο φαινεται να περιεχει καποια ψηγματα, μιλησαμε ΓΕΝΙΚΑ και θεωρητικα, για την ταση που υπαρχει να παρπονιομαστε, και το εχουμε παρατηρησει αρκετες φορες οπως παρατηρησαμε, δεν σου απευθυνομασταν εσενα προσωπικα, απλα μπορεις να παρεις κατι απο αυτη τη συζητηση, για αυτο εγινε και στο θεμα σου.

[Θεοφανία]

Όπα παιδία…!!! Ποτέ δεν είπα ότι είμαι αγία, ούτε αγγελικά πλασμένη. Όλοι μας έχουμε ελαττώματα, όπως και εγώ , έτσι και εσείς…!!! Κανένας δεν είναι τέλειος. Είπες Θεοφανία ότι κλαίγομαι όλη μέρα, ότι προσπαθώ με όλη αυτήν την συμπεριφορά να είμαι αρεστή, όπως εσύ έτσι και ο Λιλιουμ ότι παριστάνω το θύμα της υπόθεσης, κ.α πολλά. Είναι άποψης σας όλο αυτό. Ξέρετε, ο καθένας είναι ελεύθερος να πει την γνώμη του για τον άλλον, όταν όμως είναι κάθετος για κάποια πράγματα και πολύ σίγουρος, όπως φαίνεστε εσείς με τα λεγόμενά σας, κατά την γνώμη μου όλα όσα είπατε, δεν ευσταθούν και ας υπογραμμίσατε τα λεγόμενά μου, γιατί πολύ απλά, όπως εγώ δεν μπορώ να πω κάτι για τον χαρακτήρα σας επειδή δεν σας γνωρίζω προσωπικά, έτσι και εσείς δεν μπορείτε να είστε τόσο πολύ απόλυτοι με κανέναν από εδώ μέσα. Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι υπάρχουν τρόποι και τρόποι να εκφραζόμαστε και να λέμε την αλήθεια μας. Εσείς διαλέξατε τον δικό σας, το άκρως απόλυτο τρόπο.., σαν να με ξέρατε χρόνια και φυσικά και το ανάλογο ύφος. Πιστεύετε ότι για να έχουμε μία τόσο απόλυτη άποψη για κάποιον από εδώ μέσα, αρκούν και μόνο όλα τα λεγόμενά του;;;; Ακόμα και να γνωρίζουμε καλά έναν άνθρωπο, μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς βιώνει. Θα σας το πει νομίζεται;;;; Δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι περαιτέρω…, έχετε ήδη βγάλει τα απόλυτα συμπεράσματά σας….!!!!

[/B]

αν και με κάλυψε η λίλιουμ, θέλω να προσθέσω....

Είδες πουθενά να αναφερόμαστε σε σένα?
Μιλήσαμε γενικά για άτομα που κλαίγονται όλη την ημέρα και βλέπουν μονίμως τον εαυτό τους θύμα γιατί δεν έχουν τη δύναμη να φύγουν από αυτό το ρόλο.
Αν αυτό σε άγγιξε τόσο πολύ που να θεωρήσεις πως το γράφαμε για σένα λες και σε ξέρουμε από χτες και να μας γεμίσεις μπολτ, ψάξτο γιατί σημαίνει πως σου χτύπησε κάποιο καμπανάκι.

[elis]

θεοφανια αμα πεισ κατι γενικο σε καποιον καταθλιπτικο αυτοσ θα νομιζει οτι ειναι γι αυτον αν δεν ηταν ενοχικοσ δε θα ηταν και καταθλιπτικοσ

[Θεοφανία]

θεοφανια αμα πεισ κατι γενικο σε καποιον καταθλιπτικο αυτοσ θα νομιζει οτι ειναι γι αυτον αν δεν ηταν ενοχικοσ δε θα ηταν και καταθλιπτικοσ

αν είναι έτσι όμως παντ, περπατάει ένας καταθλιπτικός στο δρόμο ή είναι στο μετρό και δίπλα του μιλούν για καποιον άλλο και νομίζει πως λένε για αυτόν.
Δεν θα πρέπει να το δουλέψει αυτο?

[λιλιουμ]

Δεν πιστεύω ότι οι γονείς μου είναι κάτι που με πλήγωσε πιο πολύ από όλα, δεν είναι όλα αρνητικά μαζί τους, αντιθέτως πιστεύω ότι, ότι πιο αρνητικό υπάρχει είναι έξω από το σπίτι μας, ο κόσμος, η συμπεριφορά τους απέναντί μας.

Εγω πιστευω οτι ο,τι και να ειναι εξω απο το σπιτι μας η μεσα σε αυτο, αν εμεις ειμαστε καλα, τα αρνητικα μας αγγιζουν στο μινιμουμ, και οχι μονο βλεπουμε οτι υπαρχουν και θετικα, αλλα τα απολαμβανουμε κιολας στο μαξιμουμ.

Δεν μπορώ να τους αλλάξω και γι αυτό απλώς απομακρύνομαι πολλές φορές χωρίς να τους πω τίποτα. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα αυτό , παρά να λογομαχήσω μαζί τους. Αν με ήξερες προσωπικά, θα καταλάβαινες ότι είμαι πολύ έξω καρδιά! Έχω πολύ χιούμορ και είμαι η ψυχή της παρέας και της οικογένειάς μου.

Πιστευεις οτι εσυ εισαι η μονη καλη, κοινωνικη και θετικη, και ολοι οι αλλοι ειναι κακοι και αρνητικοι, ή απλα οι καλοι ειναι ελαχιστοι και δεν ετυχε να τους συναντησεις;; Εγω πιστευω οτι ειναι τριγυρω σου αλλα εσυ δεν τους βλεπεις για καποιο λογο.

Για να καταλάβεις, όταν περνούσα την φάση της κατάθλιψης, έκανα παρέα σχεδόν με όλα τα άτομα του ΤΕΙ (είναι καινούργιο ΤΕΙ και τότε είχε περίπου 400 φοιτητές) και έκανα πολύ χιούμορ. Προσπαθούσα μέσα από το χιούμορ, να κρύψω να πραγματικά μου συναισθήματα. Το χρυσό κλουβί, είναι η ψυχή μου.

Και καπως ετσι, κανει κανεις πραγματικους φιλους! Καλα ελπιζω να το καταλαβαινεις, ενα ψευτικο Εγω δε συναπτει αληθινες σχεσεις!!! Πρεπει να βγεις εξω απο την ασφαλεια του κλουβιου σου για να σε γνωρισουν, να σε πλησιασουν, και να σε αγαπησουν για αυτο που εισαι, αλλα και για να γνωρισεις και εσυ το καλο που υπαρχει μεσα στον κοσμο

Έκανα παρέα με πολλούς ανθρώπους, αλλά δεν άνοιγα σε κανέναν την καρδιά μου και επειδή μου είχε συμβεί και αυτό με τις φίλες μου, μου ήταν δύσκολο να τους εμπιστευτώ. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πήγαινα κάπου, είτε στο ΤΕΙ, είτε οπουδήποτε και να μην έχω κάποιον δίπλα μου. Είχα, αλλά μέσα μου ένιωθα άδεια, κενό, μόνη, γιατί ήμουν πάρα πολύ στεναχωρημένη. Επέλεξα να μην δεθώ με κανέναν για ένα διάστημα, γιατί φοβόμουν ότι θα πληγωθώ πάλι.

Αμα φοβαται κανεις δεν κανει τιποτα δεν προχωραει στη ζωη. Επειδη πληγωθηκες απο εναν ερωτα δεν θα ξανααγαπησεις;;

Ακόμα και όταν έκανα προσπάθειες να αλλάξω την τύχη μου και τη ζωή μου, δεν υπήρξα τυχερή να γνωρίσω άτομα που να νιώθω καλά μαζί τους.

Αν προσπαθουσες να πλησιασεις ατομα με τον ιδιο τροπο (κρυβοντας το ποια εισαι πραγματικα), φυσικο ειναι να ειχες το ιδιο αποτελεσμα, να εισαι "ατυχη" οπως λες.

Γι αυτό λέω ότι είμαι άτυχη, από την μία πέρασα κατάθλιψη και από την άλλη όταν ήθελα να κάνω μία αρχή στην ζωή μου και να αφήσω πίσω το παρελθόν, δεν στάθηκα τυχερή να γνωρίσω άτομα στην ζωή μου που να με κάνουν να νιώθω καλά.

Τυχερη εισαι, απο το κλουβι δε βγηκες.