πέθανε ο μπαμπάς μου..

[broken horse]

Είναι πάρα πολύ θετικό ότι έχεις βάλει στόχους, να τελειώσεις την σχολή σου. Συνέχισε με αισιοδοξία. Η ζωή δεν σταματάει εκεί που έχασες τον πατέρα σου. Απλά έκανα τον κύκλο της μέχρι εκείνη την στιγμή και τώρα ξεκινάς πάλι από την αρχή με καινούρια δεδομένα, με περισσότερη ωριμότητα και περισσότερο σκληρή , μετά από αυτό που σου συνέβη, ώστε να αντιμετωπίσεις της δυσκολίες της ζωής. Ό πατέρας σου όπου και να είναι σίγουρα θα σε αγαπάει πολύ και εσύ θα τον έχεις πάντα δίπλα σου, μέσα σου, στην καρδιά σου. ΟΙ εικόνες που έχεις με την πάροδο του χρόνου θα αλλοιώνονται σιγά, σιγά, θα μοιάζουν με όνειρο. Αλλά η αγάπη που θα υπάρχει μέσα στην καρδιά σου για τον πατέρα σου δεν θα σβήσει ποτέ. Καλό βράδυ!! Και να προσέχεις τον εαυτό σου.

προφανώς και δεν σταματάει εδώ..... καληνύχτα.... κι ευχαριστώ πολυ!

[Σουέλ]

Βroken, πιθανως να μην σε βοήθησα και πολύ, αλλά να ξέρεις ότι θα είμαι εδώ όταν έχεις ανάγκη να μιλήσεις...
Να πεις ο,τιδήποτε....

[broken horse]

όχι....το ότι είπα κάποια πράγματα με βοήθησε πολύ.....και σ ευχαριστώ....

[Σουέλ]

Το ελπίζω...Σου στέλνω λίγη γαλήνη για απόψε...Αύριο θα ειναι καλύτερα...

[Gypsy Cello]

Geia sou kai apo mena kopelia. Nomizo pos ta syllypitiria einai i pio klise kai axristi frasi, gi' ayto tha t' apofygo. Einai mia poly dyskoli fasi kai mono esy xereis ti pernas. Ayto pou xreiazesai einai symparastasi epigontos oste na mporeseis kai sy me tin seira sou na frontiseis gia tin mitera kai tin adelfi sou. Exeis kalous filous dipla sou oste na mporeis na tous milas gia oti aisthanesai? Akoma kai an den exeis na xereis oti emeis sto forum tha se voithisoume oso mporoume. Min katapiezeis to penthos sou oute mia stigmi giati ayto tha sou kanei kako. Einai ena poly dyskolo monopati, to xero alla prepei na to diaveis olokliro kai meta siga siga tha katafereis na nioseis kalytera. Einai poly omorfi i idea n' asxolitheis me tin iatriki kai na voithiseis anthropous pou exoun paromoia provlimata. O karkinos mastizei akoma alla se liga xronia i epistimi tha kataferei na ton exalispei kai ayton. Milises gia ta erga tou mpampa sou, zografize?

[broken horse]

ναι, ζωγράφιζε και έχουμε πολλούς πίνακες και σχέδια του...όσο για τον καρκίνο δνε νομίζω ότι σε λίγα χρόνια θα μπορεί να θεραπευτεί...σίγουρα κάποιες μορφές του θα είναι πιο εύκολα ιάσιμες...
όσο για τους φίλους...και να μιλήσω δεν ξέρω....γενικά δυσκολεύομαι να ανοιχτώ γιατί τουλάχιστον όταν είμαι με άλλους θέλω να είμαι χαρούμενη και να μην στεναχωριέμαι.....γιατί κι όλας σκέφτομαι ότι οι άλλοι έχουν τα προβλήματά τους και δεν γίνεται να ακούν κι εμένα.....λίγο παραπάνω έχω μιλήσει με το φίλο μου...

[Gypsy Cello]

Katalavaino, etsi eimai kai go, isos na symvainei ayto epeidi den theleis na deixneis adynami mporsta stous allous. Alla otan symvainei kati toso sovaro einai kalo n' anoigesai stous filous giati etsi th' anakoufisteis kai ayto tha se ferei kai pio konta tous. An tous ektimas diladi kai einai alithinoi filoi. Mou aresei kai mena i zografiki parolo pou den zografizo. Ti themata zografize sinithos o mpampas sou?

YG: Prosexe min to parakaneis me to alkool kai apoktiseis provlima.

[broken horse]

δεν ζωγράφιζε κάτι συγκεκριμένο......έχουμε πάρα πολλούς πίνακες του από καθαρά σουρρεαλιστικά σχέδια μέχρι ζωγραφιές αγαλμάτων...σχέδια προσωπογραφικά, κόμικ, εικονογραφήσεις βιβλίων....διάφορα.....

[Gypsy Cello]

Συγγνώμη για τ' αγγλικά πριν αλλά έχω πρόβλημα. Πολύ όμορφη ασχολία. Κρατώντας τα έργα του, θα αισθάνεσαι ότι θα είναι εκεί μαζί σου και θα σε συντροφεύει.

[broken horse]

δεν υπάρχει θέμα με τ αγγλικά....
ναι....γενικά ασχολιόταν με τη ζωγραφική, τη μουσική, το θέατρο...

[niah]

όχι την ιατρική δεν την αφήνω......δεν παρατάω κι άλλη σχολή......νομίζω ότι έχω βρει τι θέλω να κάνω στη ζωή μου....την πρώτη εξεταστική την έχασα γιατί τότε ήταν στα τελευταία του.....αλλά τώρα διαβάζω πάρα πολύ κι ασχολούμε και μου αρέσει πολύ......
όσο για τα βερύκοκα....δεν θέλω να φανώ απαξιωτική.....αλλά ο πατέρας μου με εξαίρεση το πάχος....έκανε πολύ υγειηνή ζωή.....δεν έχει καπνίσει ποτέ....ετρωγε πολύ μεν υγιεινά δε.....κι άλλα πράγματα.....προφανώς ο τρόπος ζωής παίζει ρόλο....απλά όμως αυξάνει ή μειώνει την πιθανότητα.......ούτε αποκλείει ούτε επιβεβαιώνει την ασθένεια.....

Λυπαμαι για τον πατερα σου,καταλαβαινω τα συναισθηματα που εκφραζεις,κ τις εικονες που περιγραφεις.Ειναι πολυ νωρις ακομα κι ειναι πολυ λογικα οσα αναφερεις.
Kαταρχην,συμφωνω με το παραπανω ποστ σου.Το μονο θετικο κανοντας "υγιεινη ζωη" ειναι οτι οσο ζησουμε τουλαχιστον ας ζησουμε καλα.Απο εκει και περα δεν προεξοφλει οτι δεν θα αρρωστησουμε απο κατι.Απλως αλλαζουν οι πιθανοτητες οπως αναφερεις κι εσυ.
Επειτα,να σου πω οτι δεν πριζεις κανεναν,κι οσο μπορεις να μιλας και να εκφραζεις αυτα που νιωθεις.Αυτο θα σε βοηθησει να αντιμετωπισεις τον πονο σου πιο ευκολα και συνειδητοποιημενα.Οσο περναει ο καιρος θα μειωνεται η ενταση του.
Απο οσα ειπες θα ξεχωρισω το σημειο που λες οτι σου ειχε εκφρασει πως ηταν περηφανος για εσενα.Αυτο να το κρατησεις γερα και να συνεχισεις κανοντας πραγματα που ξερεις οτι θα τον εκαναν εξισου υπερηφανο και εκεινον και τη μανουλα σου που ειναι ακομη κοντα σας.Πρεπει να σε κανει να νιωθεις πολυ ομορφα και να σε οπλιζει με δυναμη αυτη του η κουβεντα.
Ζησε τη λυπη σου αλλα μην το αφησεις ποτε να σε παρει απο κατω.Αντιθετα πεισμωσε και οπλισου με περισσοτερη δυναμη ωστε να κανεις την ζωη σου οσο πιο ομορφη μπορεις.Κατα συνεπεια σ εναν βαθμο και τη ζωη των δικων σου κ των γυρω σου.
Μιλα οποτε το νιωθεις και απεφευγε πραγματα που σε βλαπτουν ή σε πανε πισω,ξερεις οτι δεν θα ηταν ευχαριστημενος ουτε ο ιδιος με κατι τετοιο, κι επισης σε κρατουν στασιμη σε μια κατασταση.
Ευχομαι συντομα να νιωσεις πιο αναλαφρη και ν αραιωσουν οι κακες εικονες που κατακλυζουν το μυαλο σου μεχρι τωρα.
Γραφε μας οποτε το νιωθεις.

[andriana76]

Ευχομαι συλληπητηρια..να σαι καλα κοπελλα μου να τον θυμασαι.εγω εχασα τον πατερα μου πριν 6χρονια.εχω περασει το πρωτο σοκ και θυμαμαι τον εαυτο μου χαμενο στο διαστημα..ημουν κι εγω διπλα του συνεχεια και θυμαμαι αυτο τον φοβο στο βλεμμα του και αδυναμια του να επικοινωνησει λογω της αρρωστιας..ειχα φτασει σε σημειο προκειμενου να ηρεμησει να λεω να"φυγει"..δεν υπαρχει χειροτερο αισθημα απο αυτο..ο χρονος θα σε βοηθησει να σκεφτεις και να ηρεμησεις..να επικεντρωθεις στην αξιολογη επιστημη σου και να μπορεσεις να σταθεις στην οικογενεια σου..αφου εχεις και μια μικρη αδελφουλα..σε εχει αναγκη..πρεπει να της δωσεις κινητρο να συνεχισει και να αποβαλει τους φοβους της..σιγα σιγα και χωρις να αγχωνεσαι ολα θα γινουν.εγω θυμαμαι πηγαινα το βραδυ και κοιμομουν με τη μητερα μου..και θα δεις ο χρονος ειναι γιατρος.υπομονη .οποτε με χρειαστεις ειμαι εδω..

[Χριστίνα*]

Ο χρόνος είναι γιατρός, θεραπεύει την πληγή, φεύγει ο πόνος, όμως σε μία βαθιά πληγή μένει πάντα το σημάδι. Κάποια στιγμή ο χρόνος θα σε κάνει να συνηθίσεις θέλοντας και μη την απουσία του, όμως πάντα θα υπάρχει το σημάδι, το «γιατί» έχασα τον πατέρα μου τόσο νωρίς και με αυτόν τον επώδυνο τρόπο. Είναι απόλυτο φυσιολογικό αυτό και σίγουρα θα το νιώσεις. Δεν υπάρχει άνθρωπος, όσα χρόνια και αν περάσουν, ακόμα και αν από παιδί γίνει γέρος, να μην θυμάται και να μην νοσταλγεί τον πατέρα του ή την μητέρα του που έχασε. Έφυγε όμως, δεν μπορείς να κάνεις κάτι, το μόνο που μπορείς είναι να συνεχίσεις να τον αγαπάς και να προσπαθείς να τον κάνεις περήφανο για σένα, από εκεί που θα βρίσκεται. Πρέπει πια να πορευτείς στην ζωή σου έχοντας φυλαγμένο σαν θησαυρό μέσα στην καρδιά σου τις στιγμές σας και την αγάπη σας και τις ηθικές αξίες για τη ζωή που σίγουρα θα σου έδωσε όσο ζούσε. Πρέπει να προχωρήσεις στη ζωή σου σκεφτόμενη τον υπόλοιπο θησαυρό που τον έχεις μπροστά σου, την μητέρα σου και την αδερφή σου. Μην εγκλωβιστείς απόλυτα στην αγάπη σου για τον πατέρα σου και παραμελήσεις αυτούς που μείνανε πίσω και είναι ακόμα εδώ μαζί σου. Και ζουν αυτοί για σένα και εσύ γι αυτούς. Τώρα όσο ποτέ πρέπει εσύ και η οικογένειά σου να είστε μία γροθιά. Δεν ξέρω αν θα σκεφτόσουν την βοήθεια κάποιου ειδικού, πάντως εμείς όπως βλέπεις, ως απλοί άνθρωποι – άγνωστοι φίλοι , μπορούμε να σε σταθούμε όσο θα το χρειαστείς και να είμαστε δίπλα σου.

[broken horse]

ειχα φτασει σε σημειο προκειμενου να ηρεμησει να λεω να"φυγει"..

κι εγώ το ίδιο.........τις τελευταίες βδομάδες σκεφτόμουν πότε θα πεθάνει γι να μην ταλαιπωρείται άλλο....

αυτό ελπίζω...με το χρόνο να το κατανοήσω καλύτερα....και δεν ξέρω....να είμαι και καλύτερα....
ευχαριστώ πολύ....

[Gypsy Cello]

Μπρόκεν, η αδελφούλα σου πως είναι;