πέθανε ο μπαμπάς μου..

[niah]

κι εγώ το ίδιο.........τις τελευταίες βδομάδες σκεφτόμουν πότε θα πεθάνει γι να μην ταλαιπωρείται άλλο....

αυτό ελπίζω...με το χρόνο να το κατανοήσω καλύτερα....και δεν ξέρω....να είμαι και καλύτερα....
ευχαριστώ πολύ....

Παιδια μην νιωθετε τυψεις για αυτο.Ουτε απο κακια ειναι ουτε απο αναισθησία.Είναι πολυ φυσικό οταν οι ελπιδες σου εχουν εξαλειφθει και βλεπεις τον ανθρωπο σου να βασανιζεται και να οδηγειται σταθερα προς τα εκει,χωρις καθολου σημαδια βελτιωσης,να ευχεσαι να τελειωσει επιτελους το μαρτυριο του.Αν ειναι να μη σωθει να μην υποφερει τουλαχιστον.Είναι τοσο ανθρωπινο και φυσιολογικό.Κι εγω το περασα αυτο το σταδιο,και ολη μου η οικογενεια επισης.Κι εγω στην αρχη αρχισα αμφιβαλλα για το τι ειδους ανθρωπος ειμαι οταν ζητω κατι τετοιο..
Ομως το μονο που δηλωνει ειναι οτι δεν θες να βλεπεις αλλο το αγαπημενο σου προσωπο να υποφερει κατ αυτον τον τροπο,κ να μην μπορεις να κανεις τιποτα γι αυτο. ;(
Αισχρο συναισθημα αυτη η ανυμπορια.

[broken horse]

Μπρόκεν, η αδελφούλα σου πως είναι;

η αδερφούλα μου γενκά είναι χαρούμενος και δημιουργικός άνθρωπος....γενικά παίζει....φτιάχνει πράγματα......χαίρεται.....
αλλά γενικώς δεν θέλει να συζητάμε για τον μπαμπά....κι έχει και κάτι φοβίες.....δεν μπορεί τους κεραυνούς....βλέπει τον καιρό και άμα λέει ότι θα έχει βροχές φοβάται πολύ.....επίσης όταν έχει κεραυνούς κλαίει και την πιάνει πονόκοιλος....... εκτός από αυτό τελευταία φοβάται και τους γιατρούς....δεν θέλει να πηγαίνει....βέβαια όλο λέει ότι κάτι παθαίνει......αλλά ότι και να έχει θέλει να ρωτάει εμένα για το πως και τι....

[Gypsy Cello]

Ίσως με το να παραπονιέται για την υγεία της, προσπαθεί να εκφράσει την έλλειψη του μπαμπά..Θέλει το χρόνο του και το παιδί. Φρόντισε τον εαυτό σου για να μπορέσεις να φροντίσεις και την μικρή

[broken horse]

Παιδια μην νιωθετε τυψεις για αυτο.Ουτε απο κακια ειναι ουτε απο αναισθησία.Είναι πολυ φυσικό οταν οι ελπιδες σου εχουν εξαλειφθει και βλεπεις τον ανθρωπο σου να βασανιζεται και να οδηγειται σταθερα προς τα εκει,χωρις καθολου σημαδια βελτιωσης,να ευχεσαι να τελειωσει επιτελους το μαρτυριο του.Αν ειναι να μη σωθει να μην υποφερει τουλαχιστον.Είναι τοσο ανθρωπινο και φυσιολογικό.Κι εγω το περασα αυτο το σταδιο,και ολη μου η οικογενεια επισης.Κι εγω στην αρχη αρχισα αμφιβαλλα για το τι ειδους ανθρωπος ειμαι οταν ζητω κατι τετοιο..
Ομως το μονο που δηλωνει ειναι οτι δεν θες να βλεπεις αλλο το αγαπημενο σου προσωπο να υποφερει κατ αυτον τον τροπο,κ να μην μπορεις να κανεις τιποτα γι αυτο. ;(
Αισχρο συναισθημα αυτη η ανυμπορια.

προφανώς δεν νιώθω τύψεις γι αυτό.....απλά ήθελα να ξεκουραστεί επιτέλους...όπως λες κι εσύ να μην ταλαιπωρείται άλλο..

[elen d]

Λυπαμαι πολυ για οτι σου συνεβει, σε καταλαβαινω απολυτα και ισως σε ζηλευω, πεθανε και μενα ο πατερας μου ξαφνικα 11 μηνες πριν, αλλα δεν ξερω αν ειμαι σε θεση να σου πω το οτιδηποτε, παρολαυτα θα στο πω ισως σε ανακουφισει εστω και λιγο. ειμαι 30 και στα 8 πεθανε η μητερα μου σε τροχαιο, μεγαλωσα μονο με τον πατερα μου, το θανατο της μητερας μου δεν τον ενοιωσα οπως τωρα με τον πατερα μου γιατι ειχα εκεινον, εχασα ομως πολυτιμο χρονο γιατι ποτε δεν τον πλησιασα αρκετα, φοβομουν πως αν καταλαβει τον πονο μου δεν θα το αντεξει γιατι πονουσε εκεινος,κλεινομουν στον ευατο μου, παρολαυτα ομως η φροντιδα που του προφερα μου εδινε δυναμη να ζησω χωρις τη μαμα μου. Αλλα δεν μπορω να σου πω οτι δεν εχω μετανοιωσει το χρονο που αφησα να περασει μεσα απο τα χερια μου το χρονο που εχανα μεσ στον πονο μου αντι να ποναω μαζι του αγκαλια. Αγκαλιασε την αδελφη σου τη μαμα σου, δεν βοηθας ετσι μονο εκεινες αλλα και εσενα.

Καλη δυναμη και κουραγιο. η οικογενεια ειναι δυναμη, μη το ξεχασεις αυτο.

Συγνωμη αν με αυτα που σου ειπα σε ενοχλησαν.ενοχληθηκες

[broken horse]

Ίσως με το να παραπονιέται για την υγεία της, προσπαθεί να εκφράσει την έλλειψη του μπαμπά..Θέλει το χρόνο του και το παιδί. Φρόντισε τον εαυτό σου για να μπορέσεις να φροντίσεις και την μικρή

ναι....θέλει χρόνο......και πιστεύω ότι οι ανασφάλειες και οι φοβίες που έχει προκείπτουν ίσως από το άγχος της και από την έλλειψη του μπαμπά και της ασφάλειας που της προσέφερε.........

[broken horse]

Λυπαμαι πολυ για οτι σου συνεβει, σε καταλαβαινω απολυτα και ισως σε ζηλευω, πεθανε και μενα ο πατερας μου ξαφνικα 11 μηνες πριν, αλλα δεν ξερω αν ειμαι σε θεση να σου πω το οτιδηποτε, παρολαυτα θα στο πω ισως σε ανακουφισει εστω και λιγο. ειμαι 30 και στα 8 πεθανε η μητερα μου σε τροχαιο, μεγαλωσα μονο με τον πατερα μου, το θανατο της μητερας μου δεν τον ενοιωσα οπως τωρα με τον πατερα μου γιατι ειχα εκεινον, εχασα ομως πολυτιμο χρονο γιατι ποτε δεν τον πλησιασα αρκετα, φοβομουν πως αν καταλαβει τον πονο μου δεν θα το αντεξει γιατι πονουσε εκεινος,κλεινομουν στον ευατο μου, παρολαυτα ομως η φροντιδα που του προφερα μου εδινε δυναμη να ζησω χωρις τη μαμα μου. Αλλα δεν μπορω να σου πω οτι δεν εχω μετανοιωσει το χρονο που αφησα να περασει μεσα απο τα χερια μου το χρονο που εχανα μεσ στον πονο μου αντι να ποναω μαζι του αγκαλια. Αγκαλιασε την αδελφη σου τη μαμα σου, δεν βοηθας ετσι μονο εκεινες αλλα και εσενα.

Καλη δυναμη και κουραγιο. η οικογενεια ειναι δυναμη, μη το ξεχασεις αυτο.

Συγνωμη αν με αυτα που σου ειπα σε ενοχλησαν.ενοχληθηκες

δεν με ενόχλησε κάτι μην ανησυχείς...η ζωή κι ο θάνατος δεν είναι μαθηματικά για να λέμε έζησε τόσα χρόνια, έχασε τους γονείς του σε τέτοια ηλικία άρα ο ένας είναι πιο τυχερός απ τον άλλο κλπ....όσο χρονών και να σαι πονάς να χάνεις ένα δικό σου άνθρωπο, το γονιό σου στη συγκεκριμένη πρίπτωση, ό,τι ηλικία και να έχει....δεν σημαίνει ότι ο ένας θα περάσει καλύτερα απ τον άλλον.....αλλά σίγουρα αλλιώς είναι να μεγαλώνεις με ένα μόνο γονιό κι αλλιώς να τον χάνεις έστω και λίγο αργότερα, που και πάλι βέβαια τον έχεις ανάγκη.....αλλιώς είναι να γνωρίζεις το θάνατο τόσο κοντά σου σε τόσο μικρή ηλικία, όπως η αδερφή μου, κι αλλιώς μεγαλύτερος, οπου η προσωπικότητα είναι περισσότερο διαμορφωμένη....ένας θάνατος αλλάζει τον τρόπο που λειτουργείς, που σκέφτεσαι, που συναναστρέφεσαι....αλλάζει τις προσδοκίες σου απο αυτόν που μένει μαζί σου, αυτά που θες να του πεις αλλά δεν λες, αλλάζει την ανάγκη σου γι αυτόν......σίγουρα στεναχωριέσαι, αλλά τον προστάτεψες με αυτόν τον τρόπο....κι εγώ στη μητέρα μου δεν έχω εκφράσει το τι νιώθω......και προσπαθώ να της κρύβω όσο γίνεται πράγματα που με αφορούν και θα τη στεναχωρήσω....
δεν μπορεί κανείς να σε κατηγορήσει αν ζηλεύεις...είναι νομίζω λογικό......κανείς δεν μπορεί να σου πει είναι άσχημο, καλό ή κακό, άδικο για τον άλλο....τα πράμγατα δεν ήρθαν έτσι όπως θα θελες...ήταν σίγουρα πιο άσχημα...κι όχι έτσι όπως αξίζει σε ένα μικρό παιδί....