Απο τα ψηλα στα χαμηλα και απο το Μηδεν πιο κατω

[Deleted-member171215]

Σιγουρα ολοι μας εχουμε πεσει σε ενα λυθαργο που λεγεται βουρκος . Σιγουρα εχουμε φτασει τοσο χαμηλα που νιωθαμε οτι το φως ειναι τοσο μικρο οσο το κεφαλι μιας καρφιτσας. Κλειστηκαμε στο κοσμο μας μεχρι να περασει ο κυκλος . Οι λογοι ? πολλοι .Το θεμα ομως ειναι ποσοι απο εμας που ζησαμε η και ζουμε ακομα μπορεσαμε να σηκωθουμε και να ξανασταθουμε στα ποδια μας. Μιληστε ελευθερα πανω κατω ολοι εχουμε καει απο κατι

[void]

Όλοι μας έχουμε καεί από κάτι όπως λες και συ.
Για μένα όλα είναι δοκιμασίες. Αλλά πιστεύω και στο Θεό οπότε οι αντιλήψεις μου είναι σύμφωνες με πιο ανέφικτες για πολλούς προσεγγίσεις.
Πιστεύω ότι τόσος πόνος δεν είναι απλά αδικία αλλά κάτι πολύ παραπάνω που απλά δεν μπορούμε να το δούμε γιατί είμαστε πολύ μικροί απέναντί του. Μπορεί να είναι και μορφή αυτοάμυνας που ανέπτυξα λόγω διαφόρων συγκυριών, δεν ξέρω .Αλλά δε θέλω να το βάζω κάτω. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, αλλιώς προς τι τόσος πόνος?

[Deleted-member171215]

Εγω παλι το εζησα για πολυ καιρο , πηγα να ανεβω αλλα πιαστικα σε λαθος ατομο και αντι να με βοηθησει να σηκωθω με εριξε πολυ πιο κατω. Βεβαια σηκωθηκα αφου ειχε καθαρισει το τοπιο μπροστα μου και αφου τα βρηκα με τον εαυτο μου. Μεχρι εκεινη τη στιγμη δε πιστευα οτι ενας ανθρωπος μπορει να αναγεννηθει και ομως ξαναγεννηθηκα μεσα απο της σταχτες μου , καθησα στα ποδια μου και εγινα ακομα πιο δυνατος.

[Remedy]

εγω παλι, δυστυχως πιστευω οτι ο θεος παιζει ζαρια....
μακαρι να πιστευα στις δοκιμασιες, στην τελικη δικαιωση, στον παραδεισο εστω!

ναι, εχω περασει απο τουνελ διαφορων καταστασεων, δεν πιστευα καν οτι θα περασει.
περασε τελικα ομως.
ΑΡΑ:παντα υπαρχει η πιθανοτητα, το τουνελ να τελειωσει...
πως αντιμετωπιζω τετοιες καταστασεις?
αναπνεω αργα και αθορυβα και ελπιζω να περασει.

κι οταν περασει, αν η κατασταση ειναι εστω και βιωσιμη, απλα ελπιζω οτι δεν θα παρει κανεις χαμπαρι οτι καλοπερναω για να με ξαναθυμηθει...
γενικα, εχω μια αισθηση οτι βομβαρδιζομαστε μονιμως απο μετεωριτες γκαντεμιας και πρεπει να κανουμε σλαλομ για να μην μας πετυχουν...

[Remedy]

Εγω παλι το εζησα για πολυ καιρο , πηγα να ανεβω αλλα πιαστικα σε λαθος ατομο και αντι να με βοηθησει να σηκωθω με εριξε πολυ πιο κατω. Βεβαια σηκωθηκα αφου ειχε καθαρισει το τοπιο μπροστα μου και αφου τα βρηκα με τον εαυτο μου. Μεχρι εκεινη τη στιγμη δε πιστευα οτι ενας ανθρωπος μπορει να αναγεννηθει και ομως ξαναγεννηθηκα μεσα απο της σταχτες μου , καθησα στα ποδια μου και εγινα ακομα πιο δυνατος.

μπραβο σου!
ετσι θα εμαθες φανταζομαι, οτι απο συγκεκριμενο ατομο, δεν πιανομαστε ποτε...
μονο οταν σταθουμε στα δικα μας ποδια , σηκωνομαστε

[deleted-member30-03]

εχω καει απο το διαδικτυο, τις γκομενες και το αλκοολ. τον συνδιασμο και των 3. απο τοτε που μπλεξα με ολα αυτα εχασα τον εαυτο μου. δε ξερω ομως τελικα αν αυτα ευθυνονται ή θα τον εχανα ουτως ή αλλως, καθοτι η ζωη στην Ελλαδα, και πιο συγκεκριμενα το περιβαλλον εδω που ζω, ειναι χαλια. κι επειδη οπως ξερουμε το περιβαλλον μας επηρεαζει αμεσα, εμενα με επηρεασε και γνωρισα τον αρνητισμο. δε μπορω να απαλλαγω απ'αυτον απ'τη δευτερα γυμνασιου. ή καλυτερα να πω νηπιαγωγειο, αφου τοτε πρωτογνωρισα τι εστι βια. γενικοτερα νιωθω πως με καταστρεψαν και συνεχιζουν να με καταστρεφουν οι ανθρωποι. και για τη μοναξια μου αυτοι φταινε, αφου ακομα κι οταν την επιλεγω, ειναι παντα λογο των ασχημων συμπεριφορων και της ηλιθιοτητας τους. δυστυχως οσο υπαρχουν ανθρωποι, και ειδικα αυτοι που δε νιωθουν και δε καταλαβαινουν, δε θα μπορεσω να ξανασταθω ποτε στα ποδια μου.

[Deleted-member171215]

μπραβο σου!
ετσι θα εμαθες φανταζομαι, οτι απο συγκεκριμενο ατομο, δεν πιανομαστε ποτε...
μονο οταν σταθουμε στα δικα μας ποδια , σηκωνομαστε

Αν δεν εχεις επιστοσυνη στον εαυτο σου τοτε την εχεις χε.η ,αν δε τα βρεις πρωτα με αυτον τοτε εισαι σε αδιεξοδο.

[void]

εγω παλι, δυστυχως πιστευω οτι ο θεος παιζει ζαρια....
μακαρι να πιστευα στις δοκιμασιες, στην τελικη δικαιωση, στον παραδεισο εστω!

ναι, εχω περασει απο τουνελ διαφορων καταστασεων, δεν πιστευα καν οτι θα περασει.
περασε τελικα ομως.
ΑΡΑ:παντα υπαρχει η πιθανοτητα, το τουνελ να τελειωσει...
πως αντιμετωπιζω τετοιες καταστασεις?
αναπνεω αργα και αθορυβα και ελπιζω να περασει.

κι οταν περασει, αν η κατασταση ειναι εστω και βιωσιμη, απλα ελπιζω οτι δεν θα παρει κανεις χαμπαρι οτι καλοπερναω για να με ξαναθυμηθει...
γενικα, εχω μια αισθηση οτι βομβαρδιζομαστε μονιμως απο μετεωριτες γκαντεμιας και πρεπει να κανουμε σλαλομ για να μην μας πετυχουν...

αυτή η σκέψη με γεμίζει με άγχος...και μάλιστα κάθε φορά που μου συμβαίνει κάτι καλό (έστω και το πιο απλό) φωλιάζει κατευθείαν μέσα μου ο αρνητισμός ότι κάτι θα γίνει, ότι πάλι θα με βομβαρδίσει ένας μετεωρίτης γκαντεμιάς που λες κι εσύ..με ηρεμεί η σκέψη πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει και νιώθω πιο δυνατή όταν σκέφτομαι λίγο πιο τελολογικά..

[Remedy]

αυτή η σκέψη με γεμίζει με άγχος...και μάλιστα κάθε φορά που μου συμβαίνει κάτι καλό (έστω και το πιο απλό) φωλιάζει κατευθείαν μέσα μου ο αρνητισμός ότι κάτι θα γίνει, ότι πάλι θα με βομβαρδίσει ένας μετεωρίτης γκαντεμιάς που λες κι εσύ..με ηρεμεί η σκέψη πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει και νιώθω πιο δυνατή όταν σκέφτομαι λίγο πιο τελολογικά..

ετσι να σκεφτεσαι.
εξαλλου εσυ εισαι χριστιανοπουλο, μην μπερδευεσαι.
η χριστιανικη θρησκεια ειναι μεγαλη ανακουφιση για τετοιες αγωνιες.

[Deleted-member171215]

ετσι να σκεφτεσαι.
εξαλλου εσυ εισαι χριστιανοπουλο, μην μπερδευεσαι.
η χριστιανικη θρησκεια ειναι μεγαλη ανακουφιση για τετοιες αγωνιες.

Ενταξει ο καθενας εχει τα πιστευω του . Ολοι πιστευουμε καπου

[λιλιουμ]

Κι εγω το εχω ζησει αυτο το να ξαναγεννιεμαι απο τις σταχτες μου, κι εχω καταληξει να πιστευω κι εγω οπως η βοιντ οτι καποια πραγματα ειναι δοκιμασιες, και οτι κατι καλο θα βγει τελικα.. Ακομα ομως νιωθω μερικες φορες οτι θα μου στριψει τελειως, ή οτι ειμαι χαμενη υποθεση εφοσον καποια πραγματα που βιωσα μικρη εχουν χαραχτει μεσα μου, και δεν ξερω πια, προσπαθω και διορθωνω, αλλα θα τα καταφερω;

πως αντιμετωπιζω τετοιες καταστασεις?
αναπνεω αργα και αθορυβα και ελπιζω να περασει.

Οπως λεει η Σκαρλετ Ο Χαρα και ο κολλητος μου, αυριο ξημερωνει μια νεα μερα..

[Lacrymosa]

επισης "ουδεν κακον αμιγες καλου" ας το δουμε κ ετσι καμια φορα, οτι μεσα απο καθε εμποδιο κ δοκιμασια που μας τυχαινει μπορουμε να βγουμε νικητες κ πιο ανανεωμενοι κ με περισσοτερη δυναμη κ θεληση απ ο,τι ειχαμε πριν....