Results 91 to 99 of 99
Thread: Τέλος
-
10-08-2011, 13:15 #91
- Join Date
- Aug 2010
- Posts
- 55
Θεοφανία ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Πίστεψε με δεν περιμένω να με λυπηθεί ο Θεός ή το σύμπαν, ούτε εμένα, ούτε κανέναν άνθρωπο που υποφέρει. Δεν αιθεροβατώ. Έχω την καλύτερη γιατρό και την πιο κατάλληλη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για εμένα. Αυτά τα προβλήματα δεν λύνονται από τη μία μέρα στην άλλη, ο ψυχισμός χτίζεται και δεν αλλάζει ούτε σε έναν χρόνο, ούτε σε δύο. Κάνω υποτροπές αλλά θα συνεχίσω τον αγώνα.
Το θέατρο είναι δύσκολος χώρος, αλλά για μένα δεν είναι κατάθλιψη, είναι ζωή.
- 10-08-2011, 13:15 #92
- Join Date
- Aug 2011
- Posts
- 186
Δεν φταις εσύ που πονάς και να μην νιώθεις τύψεις. Καλά σου είπε η Θεοφανία, ψάξε έναν καλύτερο γιατρό. Υπάρχουν περιπτώσεις που πολλά μικρά βρέφη π.χ παθαίνουν εγκεφαλικό χωρίς να γίνεται ποτέ διάγνωση, κι αυτό έχει κάποιες συνέπειες.
10-08-2011, 13:19 #93
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
Βλέπεις? Μου γράφεις αυτά που θα έπρεπε να σου λέω εγώ..
Αυτά πρέπει να λες στον εαυτό σου.
Ξέρεις, επειδή εγώ είμαι εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας, ανναρωτιέμαι πολλές φορές διαβαζοντας εδω μέσα θέματα, πως αντέοχυν μερικοί άνθρωποι να είναι συνέχεια σε μια μαυρίλα. Θα μου πεις: μα δεν αντέχω, εξ ου και η εξέλιξη.
Εννοώ όμως, πως εγώ δεν μπορώ να ζήσω στη μαυρίλα. Ακόμη και στην χειρότερη κατάσταση θα βρω την πιο ηλίθια δικαιολογία να δω έστω και κάτι θετικό μεσα σε αυτήν για να μη πέσω.
Σίγουρα αυτό έχει να κάνει με ενδογενής παράγοντες όπως λες και συ. Μήπως όμως σε μερικούς ανθρώπους η μαυρίλα λειτουργεί και λίγο λυτρωτικά ή ακόμη και δηιουργικά? Μήπως στολίζει τον κόσμο κάποιου και τον κάνει να νιώθει ξεχωριστός?
Μερικές σκέψεις.
10-08-2011, 13:29 #94
- Join Date
- Aug 2010
- Posts
- 55
Ω, ναι Θεοφανία έχει ένα μεγαλείο η μαυρίλα...Δεν αντιλέγω, το έχω σκεφτεί κι εγώ. Από την άλλη όπως λες δεν το επιλέγεις ακριβώς, υπάρχει η τάση, έρχονται οι εξωγενείς παράγοντες και κάθονται πάνω και την καλλιεργούν. Και μετά, ξέρεις, ο άνθρωπος-για να το πω απλοϊκά- επιστρέφει στο γνώριμο, ακόμα κι αν είναι τραυματικό. Αυτό ισχύει και είναι το "περίεργο" του ανθρώπινου ψυχισμού. Αλλά ας μην μπούμε σε ψυχαναλυτικά μονοπάτια. Καταλαβαινόμαστε. Άλλωστε βλέπω και τα αδέρφια μου. Ίδια οικογένεια, εντελώς διαφορετικά. Ίσως, τελικά, η Αποδοχή του εαυτού μας να είναι η αρχή της λύσης. Αποδέχομαι σημαίνει αγκαλιάζω, κατανοώ και προσπαθώ να αλλάξω ό,τι με χαλάει. Χαράσσω τη διαδρομή μου με ό,τι διαθέτω. Καλλιεργώ αυτά που θα μου χαρίσουν ψυχική ηρεμία. Μεγάλες κουβέντες...ωραίες, ωστόσο, ε; Ορίστε πήγα πάλι να με ματαιώσω. Εσωτερικός μονόλογος λοιπόν ξανά: Το ότι μπορώ και σκέφτομαι έτσι θα με βοηθήσει...δεν θα αμφισβητώ τις σκέψεις προς βελτίωση...
10-08-2011, 13:31 #95
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Mystic, αν και δεν σε ξερω χαιρομαι να διαβαζω οτι εισαι ζωντανη κ πολεμας με οτι νιωθεις....Ευχομαι συντομα να νιωσεις πιο ομορφα κι ολο αυτο να το αφησεις πισω σου να φυγει....
Ευχομαι ολοψυχα καλη δυναμη κ ενασχοληση με οτι αγαπας κ σε αγγιζει!πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
10-08-2011, 13:38 #96
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
μου αρέσει που καταλαβαινόμαστε.... ;-)
Το ιδανικό λοιπόν θα ήταν η ισσοροπία, γιατί προχωράς συνέχεια πάνω σε μια αδύναμη κλωστή που αν σπάσει δεν ξέρεις αν πέσεις στο απόλυτο κενό.
Βρες την ισσοροπία σου, (ξέρω είναι σχεδόν αδύνατο, αλλά οι καλλιτέχνες έτσι και αλλιώς ονειροβατούν), προσπάθησε να βρεις τη χρυσή τομή ανάμεσα στο καταστροφικό χάσιμο στη μαυρίλα και τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσεις για κάτι άλλο, κοντά στο δικό σου μεγαλείο.
10-08-2011, 13:45 #97
- Join Date
- Aug 2010
- Posts
- 55
Κρατάω αυτόν τον διάλογό μας και θα επιστρέφω νοητά...
Ξέρεις, ήταν μία γιαγιά δίπλα μου στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό. Δεν είχε κάποιον δικό της μαζί. Φώναζε όλη τη νύχτα ανα 2 λεπτά. Βοηθησέ με κοπέλα μου, θα πέσω...τρέμω. Της έλεγαν δεν θα πέσεις γιαγιά..
10-08-2011, 13:47 #98
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
11-08-2011, 00:18 #99
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 14
Mystic,να εισαι καλα καρδουλα μου γλυκια!.. Και να ξερεις πως δεν εισαι μονη σου!
Πολεμαω και εγω με την καταθλιψη τα τελευταια 3 χρονια κ τον τελευταιο μηνα χωρισα κ με την κοπελα μου που ειχαμε σχεση 6,5 χρονια... Οποτε θα εχω δυσκολο χειμωνα..
Προσπαθω να περνω θαρρος απο αυτο το φορουμ.
Θα βοηθησω κ εγω οσο κ οπως μπορω!! Γιατι ξερω πως ειναι να πονας...
Μην ξανασκεφτεις να κανεις κακο στον εαυτο σου! ενταξη κοριτσι μου?
Similar Threads
-
Πριν το τέλος
By Sweet Home in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 17Last Post: 05-08-2011, 02:56 -
φτανω στο τελος...
By Kortha in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 13Last Post: 21-07-2011, 18:29 -
τελος
By roula35 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 6Last Post: 20-10-2010, 18:55 -
ΤΕΛΟΣ
By keep_walking in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 190Last Post: 08-09-2009, 22:32 -
υπομονη ή τελος?
By angus in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 18Last Post: 10-08-2007, 18:17
Κατάθλιψη και ΓΑΔ clomentin
29-03-2024, 14:34 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή