επιστροφή στο παρελθόν?

[julias]

Καλησπέρα σας,
αποφάσισα να γράψω γιατί θέλω να ακούσω την γνώμη ανωνύμων ανθρωπων που δεν γνωρίζω, όμως εκτιμώ την γνώμη τους. Πριν από είκοσι χρόνια γνωρίστηκα με κάποιον και ερωτευτήκαμε τρελλά. Ημουν φοιτήτρια τότε, 20 χρονών, αυτός καταξιωμένος γιατρός με πολλές φιλοδοξίες, 38 χρονών. Όσο είμασταν μαζί, είμασταν τέλεια. Απόλυτη ταυτιση σε όλα. Μετά από 8 μήνες σχέση, άρχισε να μου λέει οτι θέλει να παντρευτεί, και για να κάνει παιδιά που τα λάτρευε αλλά και για να έχει ένα στήριγμα όταν γυρνάει στο σπίτι, γιατί εκείνη την περίοδο ετοιμαζόταν για ένα μεγάλο επαγγελματικό βήμα. Εγώ δεν μπορούσα να τον παντρευτώ εκείνη την περίοδο, ήμουν φοιτήτρια, του είπα να περιμένουμε, εκείνος είπε οτι ίσως ένας γάμος μαζί μου να τον ζημίωνε επαγγελματικά. "Όλοι θα πουν γεροντοέρωτας" μου έλεγε. Στην ουσία ποτέ δεν είπαμε τέλος. Απλά απομακρυνόταν και όταν τον αναζητούσα, μου έλεγε οτι είμαι πολύ νέα και όμορφη για εκείνον. Κάποια στιγμή που έγινε διευθυντής τμήματος, σε μεγάλο νοσακομείο, απλά σταματήσαμε. Δεχόταν να με βλέπει μόνο στο ιατρείο του σαν ασθενής, απλά για να με βλέπει. Εγώ δεν μπορούσα απλά να τον βλέπω και το πήρα απόφαση οτι τελιώσαμε. Δύο χρόνια έκανα να συνέλθω, και με την βοήθεια ψυχολόγου, χωρίς ποτέ στη ουσία να πάψω νατον σκέφτομαι. Κοινή φίλη μας μου έλεγε οτι ρώταγε συνέχεια για μένα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, παντρευτηκα, έκανα δύο υπέροχα αγοράκια, 15 και 13 ετών τώρα, και αφοσιώθηκα σε αυτά. Το ίδιο και εκείνος. Στα χρόνια που ακολούθησαν τον συναντούσα σε συνεστιάσεις κοινών γνωστών, λέγαμε τα τυπικά. Τα τελευταία τρία χρόνια όποτε τον συναντούσα, διέκρινα μία κακία στα λόγια του, με έβλεπε πολύ άνετη, πολύ ωραία, σαν να μην ήθελε να τον έχω ξεπεράσει. Με τον άντρα μου είμαστε σε διάσταση και μαθαίνω οτι και ο δικός του γάμος έχει προβλήματα. Την τελευταία φορά που τον είδα, είδα το βλέμμα που είχα δει τότε, είδα μεγάλη επιθυμία αλλά και πικρία στα λόγια του. Του είπα οτι κάνω εκπομπή στο ραδιόφωνο και συζητάω και για τηλεόραση, και αντί να μου πει μπράβο, μου είπε οτι είμαι άσχετη σε τέτοια. αφού είμαι εκπαιδευτικός. Λες και εγώ έφταιγα που απομακρυνθήκαμε τότε. Δεν σας κρύβω οτι αισθάνθηκα την καρδιά μου να χτυπάει έντονα. Αυτός δεν είναι από τους ανθρώπους που θα έκαναν το πρώτο βήμα. όντας πολύ πετυχημένος και "επώνυμος" πια. Μήπως να δώσω μια δευτερη ευκαιρία σε αυτόν τον έρωτα, φοβάμαι βέβαια μην φάω πόρτα, αλλά τα μάτια του άλλα μου λένε. Θα ήθελα να ζήσω αυτό που δεν τέλιωσε. Από την άλλη πλευρά, λέω ακόμα και να φάω πόρτα, εγώ θα του έχω εκφράσει αυτό που θέλω. Μήπως όμως είμαι μπερδεμένη? ¨Ολα αυτά τα χρόνια, ήμουν πιστή στον άντρα μου, Δεν σκέφτηκα ποτέ κανέναν άλλον εκτός από εκείνον. Είμαι 40 πια, και εκείνος 58. Έχουμε πιθανότητα?

Με εκτίμηση

[Gypsy Cello]

Εγώ βλέπω μια σχέση που διακόπηκε χωρίς ποτέ να ολοκληρωθεί. Κακώς για μένα. Τέτοιοι έρωτες που δεν ξεχνιούνται εύκολα σημαίνουν πολλά..Ίσως έφταιγαν και οι δικές του ανασφάλειες και προσπαθώντας να σε σιγουρέψει ζήτησε γάμο. Ίσως να φταίνε και οι κοινωνικές επιταγές και δεν μπορώ να καταλάβω τι πρόβλημα θα δημιουργούσε η σχέση σας στην δουλειά του. Ίσως υπάρχεις ακόμα μέσα του και μην μπορώντας να σου συγχωρήσει το γεγονός ότι δεν σε ξεπέρασε ποτέ, εξωτερικεύει κακία..Και συ απ' ότι βλέπω για να φτάσεις στο σημείο ν' απευθυνθείς σε ψυχολόγο σημαίνει ότι ήταν κάτι πολύ σημαντικό για σένα. Πόσο καιρό ήσασταν μαζί; Εγώ πιστεύω πως πρέπει να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σ' έναν τέτοιο έρωτα. Το απωθημένο και το ανεκπλήρωτο μας κηνυγάει μια ζωή και δεν είναι καλό να το θάβουμε μέσα μας.

[BloodyKate]

Εμμ.. Κοίτα αν ο κύριος αυτός ήταν στις σκέψεις σου ακόμα και την περίοδο που ο γάμος σου ήταν σε καλή φάση ναι τότε συμφωνώ με την Gypsy Cello . Αν όμως δεν ήταν στις σκέψεις σου τότε ο Κύριος ίσως είναι απλά παιχνίδι που κάνουν τα συναισθήματα σου στην παρούσα φάση που είσαι με το θέμα του γάμου σου. Δεν έχω παντρευτεί ποτέ αλλά πιστεύω ότι ο κάθε χωρισμός μας κάνει ευάλωτους . Αν κάνω λάθος διορθόστε με :D

[Gypsy Cello]

Ναι όντως μας κάνει ευάλωτους αλλά η σχέση της κοπέλας ήταν μια πολύ δυνατή σχέση απ' ότι βλέπω που δεν ολοκληρώθηκε. Είναι κρίμα να μην γίνει.

[julias]

... και για τους δυο μας. Όλα τα χρόνια ήταν στο μυαλό μου. Ήμασταν μαζί 1,5 χρόνια. Γενικώς αυτός ήταν πάντα "κολλημένος" στις κοινωνικές προσταγές. Αλλά πάντα ήμουν στο μυαλό του, Απ'οτι έβλεπα τουλάχιστον. Αυτός πάντα μου έλεγε οτι δεν πιστευει οτι θα τον κοιταζε μία σαν εμένα. Το άγχος μου είναι αν πρέπει να δώσω ευκαιρία σε κάποιον που με πλήγωσε τόσο πολύ. Εγώ θέλω πάντως απλά φοβάμαι. Τελευταία όλο κακίες βγάζει....αλλά νομίζω οτι με θέλει ακόμα...

[julias]

..απλά σκέφτομαι οτι αν του μιλήσω θα λυτρωθω, ό,τι και να γίνει με αυτόν. Εγώ θα έχω κάνει το βήμα. Τόσα χρόνια με τρώει η αμφιβολία...

[tzina]

Αυτό να κάνεις λοιπόν, αν είναι να ζεις με το Αν και το Θα. Αρκεί μέσα σου να είσαι σίγουρη και να μην μπερδευτείς χειρότερα.Για την δική σου
ηρεμία και μόνο.

[λιλιουμ]

Εγω θα προβληματιζομουν αγαπητη μου με τις κακιες που βγαζει. Δηλαδη ο αλλος σου πεταει κακιες και εσυ πας να τον πλησιασεις ερωτικα; Για σκεψου το λιγο παραπανω. Μπορει να υποθετεις οτι οι κακιες του κρυβουν ενδιαφερον, αλλα η αληθεια ειναι οτι οι κακιες ειναι παντα κακιες, και επιπλεον αντικεικμενικα δε φταις εσυ σε τιποτα να σου τις πεταει! Και αμα σου κανει αυτα τωρα, ποιος ξερει για αργοτερα; Ουσιαστικα τοτε αυτος σε απομακρυνε, και εσυ περασες πολυ ασχημα, τωρα ειναι εντελως κομπλεξικο να σε μειωνει.. Αστο βρε κοπελια, ξανασκεψου το καλυτερα..

[Θεοφανία]

χμ...συμφωνώ με τη λίλι...
Αυτός ο άνθρωπος κάποτε διέκοψε τη σχέση σας για τα ΠΡΕΠΕΙ του. Έβαλε πάνω από όλα το Εγω του και προχώρησε.
Τώρα λες πως σου πετάει κακίες. Μα 58 χρονών άνθρωπος εκδηλώνει το ενδιαφέρον του σε μια γυναίκα που υπήρξε τόσο σημαντική στη ζωή του...λέγοντας κακίες?

[julias]

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ανασφαλές άτομο, χωρίς μεγάλη επιτυχία στις γυναίκες,που αφοσιώθηκε στην καριέρα του, για να καλύψει άλλα κενά . Οποιισδήποτε άλλος και να έλεγε κακίες, θα έφευγα αμέσως. Δεν τον δικαιολογώ. Όταν θες κάποιον, είσαι μαζί του. Όμως ξέρω και από εμένα, δεν λειτουργούμε έτσι όλοι. Κια πολύ φοβάμαι οτι μπορεί να υπήρχαν και άλλοι λόγοι πέρα από τους φανερούς, τότε που χωρίσαμε.. Προσπαθώ να βρω τρόπο να λυτρωθώ. Φανταστείτε οτι ποτέ δεν είπαμε οτι χωρίσαμε και κάνουμε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα...Βοηθήστε με....

[Θεοφανία]

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ανασφαλές άτομο, χωρίς μεγάλη επιτυχία στις γυναίκες,που αφοσιώθηκε στην καριέρα του, για να καλύψει άλλα κενά . Οποιισδήποτε άλλος και να έλεγε κακίες, θα έφευγα αμέσως. Δεν τον δικαιολογώ. Όταν θες κάποιον, είσαι μαζί του. Όμως ξέρω και από εμένα, δεν λειτουργούμε έτσι όλοι. Κια πολύ φοβάμαι οτι μπορεί να υπήρχαν και άλλοι λόγοι πέρα από τους φανερούς, τότε που χωρίσαμε.. Προσπαθώ να βρω τρόπο να λυτρωθώ. Φανταστείτε οτι ποτέ δεν είπαμε οτι χωρίσαμε και κάνουμε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα...Βοηθήστε με....

χμ..
φαντάσου τώρα να ξαναμπλέξεις με έναν τύπο που το έριξε στην καριέρα γιατί δεν είχε επιτυχία στις γυναίκες, να έχει περάσει είκοσι χρόνια βλέποντας πως όποια τον πλησιάζει το κάνει περισσότερο για τη θέση του παρά για τον ίδιο και να κουβαλάει όλες τις ενοχές για την απόφαση του να σε αφήσει για το πρέπει του.
Πιστεύεις πως με αυτό τον άνθρωπο μπορείς να δημιουργήσεις μια ουσιαστική σχέση? Πως είναι ικανός ακόμη και σε αυτή την ηλικία να σε κάνει ευτυχισμένη?
Εκτός και και εσύ το έχεις δει σαν απωθημένο της νεότητας σου, ή ακόμη χειρότερα σαν ένα στοίχημα που δεν κέρδισες και πρέπει να κερδίσεις ακόμη και τώρα...

[πιεσμενη]

Οι παλιες αγαπες πανε στον Παραδεισο.......Στο καλο κ να μας γραφουν.... ;)

[julias]

Δεν το βλέπω σαν στοίχημα Θεοφανία μου, ίσως είναι απωθημένο, γιατί με αυτόν αισθάνθηκα πολύ έντονα. Απλά λέω, θα ησυχάσω αν είμαι μαζί του ή απλά πρέπει να μιλήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τί έχουμε και τί δεν έχουμε, κάτι που το αποφεύγει συστηματικά εδώ και χρόνια....Τότε είμασταν πολύ καλά, αλλά ήμουν και πολύ μικρή....

[Remedy]

Δεν το βλέπω σαν στοίχημα Θεοφανία μου, ίσως είναι απωθημένο, γιατί με αυτόν αισθάνθηκα πολύ έντονα. Απλά λέω, θα ησυχάσω αν είμαι μαζί του ή απλά πρέπει να μιλήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τί έχουμε και τί δεν έχουμε, κάτι που το αποφεύγει συστηματικά εδώ και χρόνια....Τότε είμασταν πολύ καλά, αλλά ήμουν και πολύ μικρή....

οταν χωρισατε, εισασταν ο καθενας μονος του, η εκεινος ειχε βρει καποια που "ταιριαζε" στο κοινωνικο προφιλ του και ετοιμαζοταν να παντρευτει?

[Θεοφανία]

........ή απλά πρέπει να μιλήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τί έχουμε και τί δεν έχουμε, κάτι που το αποφεύγει συστηματικά εδώ και χρόνια....

κοίτα....για να το αποφεύγει, προφανώς δεν έχει να πει τίποτα.
Τι να ξεκαθαρίσετε μετά από είκοσι χρόνια?
Εδώ χωρίζουμε με κάποιον με το χειρότερο τρόπο και λίγους μήνες μετά δεν θυμόμαστε ούτε τα μισά απ όσα έγιναν και συ πιστεύεις πως χρειάζεται ξεκαθάρισμα δυο δεκαετίες μετά?
Ξέρεις, όλο αυτό που προσπαθείς να φτιάξεις, μπορεί να προκύπτει μέσα από τη δική σου ανάγκη να επιστρέψεις στη νεότητα σου, σε πιο ανέμελα χρόνια, σε κάτι που ίσως έχασες στην πορεία των χρόνων: την παιδικότητα σου.
Απ όσα μας λες, εκείνος είναι σε εντελώς διαφορετική φαση και υπάρει ο κίνδυνος να εκθέσεις τον εαυτό σου και να στεναχωρηθείς περισσότερο με την αντίδραση του.
Ψάξε καλύτερα μέσα σου, τι είναι αυτό που σε κάνει να μπαίνεις σε αυτό το τρυπάκι...:)