επιστροφή στο παρελθόν?

[Gypsy Cello]

Όλοι θέλουμε να ζήσουμε τον απόλυτο έρωτα. Ιδίως οι άνθρωποι του πάθους που απ' ότι φαίνεται είσαι και συ ένας απ' αυτούς. Εγώ σε χαίρομαι πάντως! Άλλες στα 40 έχουν παραδώσει τα όπλα.. χεχε!

[julias]

Πολλές φορές νιώθω οτι το μόνο καλο πραγμα στη ζωή μου είναι τα παιδιά μου. Εκεί βλέπω ευτυχία. Στα προσωπικά μου όμως, μεγάλη αποτυχία. Ποτέ δεν ήξερα πώς να αποκτήσω αυτό που θέλω και τις περισσότερες φορές δεν ήξερα και τί ήθελα..

[julias]

Για να δούμε Cello μου, θα τον ζήσω?

[Gypsy Cello]

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ Μ' ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙΣ...:mad: :)

[julias]

Και το θέμα είναι αυτοί που θέλουν να ζήσουν τον μεγάλο έρωτα μαζί μου, δεν τους θέλω εγώ. Είσαι αισιόδοξη για μένα πάντως. Ίσως επειδή είσαι νέα και ρομαντική.

[Gypsy Cello]

Πολλές φορές νιώθω οτι το μόνο καλο πραγμα στη ζωή μου είναι τα παιδιά μου. Εκεί βλέπω ευτυχία. Στα προσωπικά μου όμως, μεγάλη αποτυχία. Ποτέ δεν ήξερα πώς να αποκτήσω αυτό που θέλω και τις περισσότερες φορές δεν ήξερα και τί ήθελα..

Τα παιδιά είναι μεγάλη ευτυχία όντως!

[Gypsy Cello]

Και το θέμα είναι αυτοί που θέλουν να ζήσουν τον μεγάλο έρωτα μαζί μου, δεν τους θέλω εγώ. Είσαι αισιόδοξη για μένα πάντως. Ίσως επειδή είσαι νέα και ρομαντική.

Ρε συ, μόλις βγήκα από ένα πολύ επώδυνο καταθλιπτικό επεισόδιο. Πήγα στην κόλαση και γύρισα. Ήμουν πάντα άνθρωπος που σκεφτόταν θετικά αλλά κάποτε οι δυνάμεις μου μ' εγκατέλειψαν. Τώρα θα προσπαθήσω ν' ανανεωθώ. Όταν διαχειριζόμαστε την ζωή μας με αισιοδοξία τότε και αυτή μας χαμογελά :)

[julias]

Χαίρομαι που είσαι καλά! Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, κυριολεκτικά...

[deleted-member141015]

julias, από όσα έγραψες αυτή τη στιγμή, παρά την ηλικιακή διαφορά, φαίνεται να είστε σε παρόμοια φάση ζωής με τον κώστα... επιφανειακά βέβαια πάντοτε. Γιατί όπως σωστά αναφέρθηκε και σε προηγούμενα μηνύματα, πλέον μετά από 20 χρόνια, ουσιαστικά δεν γνωρίζεις καθόλου ποιος είναι ο άνθρωπος 'κώστας', πίσω από την 'ανάμνηση' και το 'απωθημένο'.

Να πω την αλήθεια, η όλη στάση του δεν μου φαίνεται και πολύ ενθαρρυντική και κυρίως, δεν μοιάζει διευκολυντική, ούτε δείχνει έναν άνθρωπο ικανοποιημένο με τη ζωή του και τον εαυτό του. Για να προχωρήσουμε μπροστά, χρειάζεται να έχουμε ξεπεράσει το βάρος των 'λάθος' επιλογών της ζωής μας, τις ανασφάλειες, τις κακιούλες και τους δισταγμούς. Φαντάζομαι πως αν μιλήσετε θα έχεις μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για εκείνον, για το πώς είναι και τι θέλει στο εδώ και τώρα.

Όσο για εσένα... χμ... δεν μου φαίνεται και τόσο σαν 'απελευθέρωση' όλο αυτό. Φυσικά αυτό είναι η δική μου ματιά, εσύ μπορεί να το βιώνεις ακριβώς έτσι. Αλλά εγώ βλέπω μια επιστροφή στο οικείο και σε ανεκπλήρωτες ανάγκες. Καθώς βέβαια και μια τωρινή ανάγκη να κάνεις επιτέλους τις αποκλειστικά δικές σου επιλογές... είναι όμως βασισμένες στο παρόν και είναι όντως 'δικές σου'? Όπως και να έχει, ακόμα κι αν είναι μια αντίδραση σε παρελθοντικές πιέσεις ή οτιδήποτε άλλο, για κάποιο λόγο σου συμβαίνει... :)

Α, και για τον νεαρό των 4 μηνών, δεν ξέρω αν η επιμονή του είναι πράγματι μια 'ακομπλεξάριστη' στάση... δείχνει σίγουρα ένα ξεκάθαρο ΄θέλω', αλλά όχι πού βασίζεται αυτό το 'θέλω'. Καλές σκέψεις και... καλή επιτυχία και στον καφέ με τον διεκδικητή και στις συζητήσεις με τον κώστα (ουπς... ξεχάσαμε τον σύζυγο... ή όχι?) :)))

[julias]

marina38 ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου. Η ωριμότητα κάποιων μελών είναι εκπληκτική. Η δική μου ωριμότητα εξαντλείται στα παιδιά μου. Ξέρω οτι όλη η στάση του κώστα δεν είναι ενθαρρυντική και δείχνει κόμπλεξ και ανασφάλειες, αλλά μην ξεχνάς οτι και αυτός είναι ένας άντρας που στο προσωπικό κομμάτι είναι "πίσω". Όσο για τις δικές μου ανάγκες, αν θες ανάλυσε μου λίγο περισσότερο τί εννοείς. Για τον Κώστα δεν έχω αποφασίσει ακόμα, ο άντρας μου είναι "μακριά"...Και εγω έχω ξεκινήσει να σκέφτομαι αν αυτά που ερωτευτηκα στον κώστα τότε, υπάρχουν και σήμερα. Σίγουρα πριν 20 χρόνια είχα εντυπωσιαστει από την δυναμική του και την επαγγελματική του επιτυχία, το ένιωθα σαν προστασία, τον κοιτούσα με δέος. Τώρα δεν νιώθω έτσι. Αν και είναι πολύ πετυχημένος και "επώνυμος", αυτό δεν μου λέει πια κάτι. Ίσως επειδή εχω συνειδητοποιήσει πια τις προσωπικές του ανασφάλειες. Όμως νιώθω έλξη γι αυτόν , και σεξουαλική, αν και αντικειμενικά δεν είναι ωραίος άντρας, καθόλου, ούτε ήταν, και μου το έλεγε κι'όλας, αλλά ήταν τρυφερός και έδειχνε οτι μαζί μου, ήταν πραγματικά ευτυχισμένος

[julias]

Παιδιά, συναισθηματικά είμαι ενα κουβάρι. Χτες το βράδυ βγηκα για καφέ με τον άντρα που έιχα σχέση για 4 μήνες, και χωρίσαμε πριν από 2 μήνες γιατί του είπα οτι θέλω να ξεκαθαρίσω μέσα μου, πρώτα, τις ανάγκες και τα συναισθήματα μου, χωρίς να μου είναι παντελώς αδιάφορος. Ο άντρας αυτός είχε έρθει εκτάκτως στη Θεσσαλονίκη και ήθελε πολυ να βρεθούμε για ένα καφέ στην Χαλκιδική, που παραθερίζω. Πήγαμε για ένα καφέ σένα υπέροχο μέρος, ήμουν πολύ συναισθηματικά φορτωμένη, ο καφές έγινε έρωτας με πολύ συναίσθημα και πάθος, ιδιαίτερα από την πλευρά του. Ξύπνησα με σφίξιμο στην καρδιά. Τα έχω μπλέξει όλα..Τουλάχιστον εδώ, πρέπει να λέμε την αλήθεια....

[Gypsy Cello]

Μια γυναίκα δυο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες...Αλλά εσύ έχεις 3! Ε τι να πω τώρα; Προσπάθησε να μειώσεις τον αριθμό!

[julias]

Στην ουσία δεν έχω κανένα. Απλά σκέφτομαι τρεις..Με τον άντρα μου δεν έχουμε σχέσεις, ούτε με τον Κώστα..ακόμα

[julias]

Πόσο σοφό αυτό που είπε η Θεοφανία σε άλλο ποστ. Αν με τον νέο σύντροφο σκέφτεσαι ακόμα τον παλιό, κάπου μπάζει. Και εγώ όταν παντρευτηκα τον άντρα μου, σκεφτόμουν τον Κώστα. Και να η κατάληξη.. Πολλές αλήθειες θα βγουν εδώ.....

[Gypsy Cello]

Στην ουσία δεν έχω κανένα. Απλά σκέφτομαι τρεις..Με τον άντρα μου δεν έχουμε σχέσεις, ούτε με τον Κώστα..ακόμα

με το έναν είχες κάνει κάτι, έτσι δεν είναι; πόσο χρονών είναι αυτός;